Τα Σαρκοφάγα (Carnivora) είναι μία τάξη των Θηλαστικών με πάνω από 280 αρτίγονα είδη, κατανεμημένα σε 100 περίπου γένη και 7 οικογένειες, που περιλαμβάνουν μερικά από τα γνωστότερα στον άνθρωπο ζώα, όπως τον σκύλο, τον λύκο, την αλεπού, το τσακάλι (οικογ. Κυνίδες), τις αρκούδες (οικογ.Αρκτίδες), τα ρακούν (οικογ. Προκυνίδες), τον ασβό, την νυφίτσα, το κουνάβι, τις ενυδρίδες (οικογ. Μουστελίδες), την μαγκούστα, τα σιβέτ (οικογ. Μοσχογαλίδες), την ύαινα (οικογ. Υαινίδες), την γάτα, την τίγρη, το λιοντάρι, την λεοπάρδαλη, τις αγριόγατες (οικογ. Αιλουρίδες) κ.λπ., ενώ σύμφωνα με ορισμένος επιστήμονες, τα Πτερυγιόποδα αποτελούν υποτάξη των σαρκοφάγων (σύμφωνα με την ταξινόμηση αυτή, τα χερσαία σαρκοφάγα συγκροτούν την υποτάξη Σχιζόποδα.
Ο όρος Σαρκοφάγα χρησιμοποιείται, συνήθως, από τους ειδικούς με την στενή, ταξινομική έννοια, και αναφέρεται στους αντιπροσώπους της τάξης. Με ευρύτερη, ηθολογική έννοια, σαρκοφάγο είναι κάθε ζώο τρεφόμενο κυρίως ή κατ' αποκλειστικότητα με σάρκες, δηλαδή με άλλα ζώα. Τα σαρκοφάγα τρέφονται, γενικά, με κρέας, αν και δεν λείπουν οι εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, το μεγάλο πάντα τρέφεται, σχεδόν αποκλειστικά, με μπαμπού.
Με καμιά ομάδα ζώων δεν είναι τόσο εξοικειωμένος ο άνθρωπος όσο με τα σαρκοφάγα. Τα δημοφιλέστερα κατοικίδια, ο σκύλος και η γάτα, είναι εξημερωμένοι αντιπρόσωποι της τάξης αυτής. Οι πανάκριβες γούνες, όπως η ερμίνα, το βιζόν, η ζιμπελίνα κ.λπ., καθώς και οι προβειές που χρησιμοποιούσαν για ενδυμασία οι πρωτόγονοι άνθρωποι, προέρχονται κυρίως από είδη σαρκοφάγων. Τα σαρκοφάγα αποτελούν αντικείμενο προσοχής και θαυμασμού στους ζωολογικούς κήπους και στα τσίρκα, πολυπόθητο θήραμα για για τους κυνηγούς των σαφάρι. Δεν παύουν όμως να προκαλούν δέος και τρόμο, όντας συνδεδεμένα με την απειλή βίαιου θανάτου στη φύση.
Τα Σαρκοφάγα (Carnivora) είναι μία τάξη των Θηλαστικών με πάνω από 280 αρτίγονα είδη, κατανεμημένα σε 100 περίπου γένη και 7 οικογένειες, που περιλαμβάνουν μερικά από τα γνωστότερα στον άνθρωπο ζώα, όπως τον σκύλο, τον λύκο, την αλεπού, το τσακάλι (οικογ. Κυνίδες), τις αρκούδες (οικογ.Αρκτίδες), τα ρακούν (οικογ. Προκυνίδες), τον ασβό, την νυφίτσα, το κουνάβι, τις ενυδρίδες (οικογ. Μουστελίδες), την μαγκούστα, τα σιβέτ (οικογ. Μοσχογαλίδες), την ύαινα (οικογ. Υαινίδες), την γάτα, την τίγρη, το λιοντάρι, την λεοπάρδαλη, τις αγριόγατες (οικογ. Αιλουρίδες) κ.λπ., ενώ σύμφωνα με ορισμένος επιστήμονες, τα Πτερυγιόποδα αποτελούν υποτάξη των σαρκοφάγων (σύμφωνα με την ταξινόμηση αυτή, τα χερσαία σαρκοφάγα συγκροτούν την υποτάξη Σχιζόποδα.
Ο όρος Σαρκοφάγα χρησιμοποιείται, συνήθως, από τους ειδικούς με την στενή, ταξινομική έννοια, και αναφέρεται στους αντιπροσώπους της τάξης. Με ευρύτερη, ηθολογική έννοια, σαρκοφάγο είναι κάθε ζώο τρεφόμενο κυρίως ή κατ' αποκλειστικότητα με σάρκες, δηλαδή με άλλα ζώα. Τα σαρκοφάγα τρέφονται, γενικά, με κρέας, αν και δεν λείπουν οι εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, το μεγάλο πάντα τρέφεται, σχεδόν αποκλειστικά, με μπαμπού.
Με καμιά ομάδα ζώων δεν είναι τόσο εξοικειωμένος ο άνθρωπος όσο με τα σαρκοφάγα. Τα δημοφιλέστερα κατοικίδια, ο σκύλος και η γάτα, είναι εξημερωμένοι αντιπρόσωποι της τάξης αυτής. Οι πανάκριβες γούνες, όπως η ερμίνα, το βιζόν, η ζιμπελίνα κ.λπ., καθώς και οι προβειές που χρησιμοποιούσαν για ενδυμασία οι πρωτόγονοι άνθρωποι, προέρχονται κυρίως από είδη σαρκοφάγων. Τα σαρκοφάγα αποτελούν αντικείμενο προσοχής και θαυμασμού στους ζωολογικούς κήπους και στα τσίρκα, πολυπόθητο θήραμα για για τους κυνηγούς των σαφάρι. Δεν παύουν όμως να προκαλούν δέος και τρόμο, όντας συνδεδεμένα με την απειλή βίαιου θανάτου στη φύση.
