Multimedia w Wikimedia Commons Żołna zwyczajna[3], żołna pospolita[4], żołna pszczołojad[5][6] (Merops apiaster) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny żołn (Meropidae), zamieszkujący południową Europę, tylko lokalnie na północ od Alp i Karpat, a także południową Azję i lokalnie w Afryce. Wędrówki w V i VIII. Zimuje w Afryce na południe od Sahary. W Polsce najwcześniejsze wzmianki o lęgach pochodzą z XVIII i XIX w. (w 1792 r. pod Oławą i w 1887 r. pod Nidzicą)[7]. Obecnie skrajnie nielicznie, choć regularnie gnieździ się w części południowo-wschodniej kraju, lęgi znane są także od początku XXI wieku na Dolnym Śląsku[8].
Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy. Czoło białe, wierzch głowy i kark rdzawobrązowy, czarna pręga przez oko. Gardło żółtawe, oddzielone czarną przepaską od błękitnego spodu. Barki, grzbiet i kuper złotooliwkowe (samica ma grzbiet oliwkowozielony, a pozostałe barwy mniej kontrastowe), skrzydła błękitno-zielone, pokrywy skrzydłowe i lotki drugorzędowe brązowe. Oliwkowozielony ogon, a środkowa para sterówek dłuższa od pozostałych o około 3 cm.
W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową oraz wymagający ochrony czynnej[11].
Poczta Polska wyemitowała 31 lipca 2014 r. znaczek pocztowy przedstawiający żołnę zwyczajną o nominale 5,50 zł. Autorem projektu znaczka była Marzanna Dąbrowska. Znaczek wydrukowano techniką offsetową, na papierze fluorescencyjnym, w nakładzie 200.000 szt.[12][13].
Żołna zwyczajna, żołna pospolita, żołna pszczołojad (Merops apiaster) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny żołn (Meropidae), zamieszkujący południową Europę, tylko lokalnie na północ od Alp i Karpat, a także południową Azję i lokalnie w Afryce. Wędrówki w V i VIII. Zimuje w Afryce na południe od Sahary. W Polsce najwcześniejsze wzmianki o lęgach pochodzą z XVIII i XIX w. (w 1792 r. pod Oławą i w 1887 r. pod Nidzicą). Obecnie skrajnie nielicznie, choć regularnie gnieździ się w części południowo-wschodniej kraju, lęgi znane są także od początku XXI wieku na Dolnym Śląsku.
