Van de vruchten van de sukadeboom (Citrus medica) wordt sukade gemaakt. De sukadeboom komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Sukadebomen groeien onder andere in Griekenland en in Italië (op Sicilië) en op Corsica. De meeste sukade komt echter uit Puerto Rico. De etherische olie wordt in parfums gebruikt.
De struik of kleine boom vormt een onregelmatige kroon en heeft een vrij korte levensduur. De kantige, jonge twijgen zijn rood gekleurd en met korte, dikke doornen bezet.
De ovale bladeren hebben een stompe top en een afgeronde of wigvormige bladvoet. De bladrand is getand. De bladsteel kort en niet of slechts iets verbreed.
De geurende bloemen zitten in de bladoksels. De bloemknoppen van de zure rassen zijn roodachtig, die van de zoete wit-geel. De bloemblaadjes van de zure rassen zijn aan de bovenkant wit en aan de onderkant roodachtig. In de bloem zitten 30-40 (60) meeldraden. Het vruchtbeginsel is cilindrisch en gaat geleidelijk over in de stamper. Vaak zit de stamper nog aan de rijpe vrucht.
De ovale vrucht heeft een onregelmatige, hokkerige, zeer dikke schil. De top heeft vaak een uitstulping, zoals ook bij de citroen. De vrucht kan 25 cm lang en 4 kg zwaar worden. De buitenste schil is rijp geel en geurend met daaronder een dik, wit mesocarp. Het binnenste van de vrucht heeft lichtgroen vruchtvlees bestaande uit 10-13 segmenten. Het vruchtvlees kan zowel zoet als zuur zijn, maar maakt slechts een klein deel van de vrucht uit. De gladde, van binnen witte zaden zijn aan een zijde puntig.
De volgende drie rassen zijn voor de teelt van belang:
De volgende variëteiten worden tegenwoordig[wanneer?] bij andere soorten ingedeeld:
Van de vruchten van de sukadeboom (Citrus medica) wordt sukade gemaakt. De sukadeboom komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Sukadebomen groeien onder andere in Griekenland en in Italië (op Sicilië) en op Corsica. De meeste sukade komt echter uit Puerto Rico. De etherische olie wordt in parfums gebruikt.