Anser fabalis[2] ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae mesma d'Eurasia.
El ánsar campestre mide ente 68 y 90 cm, con un valumbu alar de 140-174 cm y suel pesar ente 1,7–4 kg.[3] Los machos suelen ser daqué mayores que les femes, na subespecie nominal, los machos pesen de media 3,2 kg y les femes 2,84 kg.[3] El so picu ye negru na base y la punta y naranxa na parte central. Les sos pates son de color naranxa intensu.
El plumaxe del so parte cimeru ye de color pardu escuru como'l gansu caretu (Anser albifrons) y el gansu chicu (A. erythropus), pero estremar d'ellos por tener el cantu de les coberteras de les sos ales blancu, pol color pardu buxu claru de los sos inferiores.
El so pariente cercanu'l ánsar piquicorto (A. brachyrhynchus) como indica'l so nome tien el picu más curtiu y de color rosado, al igual que les sos pates, y les coberteras de les sos ales son cuasi del mesmu color gris azuláu que l'ánsar común. Tamién ye d'aspeutu similar al gansu de la tundra Anser serrirostris, qu'enantes se consideraba subespecie del gansu campestre.
Tien una voz tipu trompeteo, de dos sílabes o trés.
Foi descritu científicamente pol naturalista británicu John Latham en 1787. El so nome científicu, fabalis, que deriva de la pallabra llatina faba que significa «fabona, faba», vien del costume d'esti gansu de pastiar nos campos de llegumes pel iviernu. Reconócense trés subespecies:[4][5]
Enantes esta especie incluyía dos subespecies más, serrirostris y rossicus, que fueron dixebraes nuna nueva especie, el gansu de la tundra (Anser serrirostris).
El gansu campestre ye una ave migratoria que cría en tola taiga euroasiática, dende Escandinavia hasta l'estremu nororiental de Rusia, y muévese al sur pa pasar l'iviernu n'Europa (alredor del mar del Norte, y tremáu por Europa occidental, central y el Mediterraneu septentrional) y l'estremu oriente (China oriental, Corea y Xapón) con delles poblaciones entemedies nel sur de Kazakstán.
Trátase d'un gansu bastante sociable, que suel tornar a los mesmos llugares de descansu, en llagos y campos de cultivu. Ye común velo formando bandaes.
Ye un fitófagu que s'alimenta de yerba, ceberes y raigaños en yerbazales y campos agrícoles; por ello ta bien amestáu a les zones agraries.
Añera nel suelu, nun buecu tapizáu por plumón, n'escampaes abiertes o n'escamplaes de los montes de la taiga. La so puesta suel componese de 4 a 6 güevos, puestos nuna única niarada, en xunu.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. 
