Nile region; Nile banks.
Pantropical weed.
Waste ground, edges of cultivation.
Annual.
Die geelblom-bloudissel (Argemone mexicana) is 'n indringerplant in Suid-Afrika.[1] Die plant is inheems aan Wes-Indië en moontlik ook aan Sentraal-Amerika en Florida.[2] Dit is ook 'n indringerplant in Indië, Nepal, Bangladesj, Meksiko en op Fiji en Mauritius. Die sade bevat die alkaloïede sanguinarien en dihidrosanguinarien en is baie giftig. Besoedeling van olie wat as voedsel gebruik word met hierdie sade lei tot gesondheidsprobleme soos edeem en gloukoom.[3]
Sy beweidingskapasiteit is gering:
EIW SWIW LnregWIW Weidingsindekswaarde[4] 1 0.5 0.62El nome Argemone mexicana correspuende a un colectivu de plantes del xéneru Argemone (Papaveraceae), de distribución americana. Orixinaria de les Antilles, llegando hasta Chile. Sicasí'l taxón lineano Argemone mexicana L. se circunscribe a les Antilles, y los taxones suramericanos agora clasifíquense en A. subfusiformis G.B.Ownb. y formes allegaes. Recibe los nomes comunes de cardosanto, chicalote o, en Méxicu, adormidera[1].
Yerba añal robusta que mide de 80 cm a 1 m d'altor; tarmu glabro, glauco, espinosu; fueyes sésiles, glauques con llinies azul-brillosu sobre les venes principales, abrazadoras que miden hasta 20 cm de llargor, pinati partíes coles divisiones dentáu espinoses, flores grandes solitaries de 4 a 7 cm de diámetru, arrodiaes de delles fueyes amenorgar y sésil; pétalos de color mariellu brillante o delles vegaes mariellu maciu; frutu capsular, oblongo llargamente elípticu de 24 a 45 mm de llongura por 12 a 20 mm d'anchu, nun incluyendo los escayos.
Alcuéntrase-y principalmente n'árees abiertes al cultivu y terrenales baldíos de selva baxa caducifolia y selva alta subcaducifolia. Orixe: de la rexón del Caribe. Dómina de floriamientu: de febreru a abril. Importancia na apicultura: productora de polen.
De la grana estrayi aceite pa la ellaboración de xabón. En medicina popular como antiinflamatoriu de ganglios. Les sos propiedaes antibiótiques notables[2]Como adulterante d'aceites produció enfermedaes oculares graves.[3][4]
Forma d'espardimientu: por grana. Esta planta produz granes en grandes cantidaes.
Contién un latex anaranxáu por cuenta de la presencia d'alcaloides bencilisoquinolínicos como por ej. berberina. Benzofenantridinas como reticulina y sanguinarina y derivaos.[5]
Xeneralmente consideróse A.mexicana como nome colectivu pa una seria de formes de A.subfusiformis presentes n'América del Sur, v.g. A. subfusiformis var. inermis[6]
Argemone mexicana describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 508–509. 1753. [7]
Argemone: nome xenéricu que provién del griegu αργεμωνη y que foi aplicáu por Dioscórides a una planta como l'amapola que s'usó pal tratamientu de tabayóns.[8][9]
mexicana: epítetu xeográficu qu'alude al so localización en Méxicu.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. El nome Argemone mexicana correspuende a un colectivu de plantes del xéneru Argemone (Papaveraceae), de distribución americana. Orixinaria de les Antilles, llegando hasta Chile. Sicasí'l taxón lineano Argemone mexicana L. se circunscribe a les Antilles, y los taxones suramericanos agora clasifíquense en A. subfusiformis G.B.Ownb. y formes allegaes. Recibe los nomes comunes de cardosanto, chicalote o, en Méxicu, adormidera.
Planhigyn blodeuol sydd hefyd yn un o symbolau cenedlaethol Tsieina yw Pabi Mecsico sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Papaveraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Argemone mexicana a'r enw Saesneg yw Mexican poppy.[1]
Mae'r teulu'n nodedig am ei briodweddau meddygol (honedig, yn enwedig yn Corea, Tsieina a Japan. Mae'n un o symbolau cenedlaethol Tsieina. Caiff ei dyfu ar gyfer gerddi oherwydd maint ei flodau unigol, ac mae'r morgrugyn yn cael ei ddenu at y neithdar sydd ar ei betalau.
Planhigyn blodeuol sydd hefyd yn un o symbolau cenedlaethol Tsieina yw Pabi Mecsico sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Papaveraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Argemone mexicana a'r enw Saesneg yw Mexican poppy.
Mae'r teulu'n nodedig am ei briodweddau meddygol (honedig, yn enwedig yn Corea, Tsieina a Japan. Mae'n un o symbolau cenedlaethol Tsieina. Caiff ei dyfu ar gyfer gerddi oherwydd maint ei flodau unigol, ac mae'r morgrugyn yn cael ei ddenu at y neithdar sydd ar ei betalau.
Pleskanka mexická (Argemone mexicana) je výrazně ostnatá, jednoletá rostlina, druh nevelkého rodu pleskanka z čeledi makovitých.
Tato bylina je původem středo a jihoamerická; pochází z jihu Spojených států amerických, Mexika, ostrovů Karibiku, ze Střední Ameriky a severovýchodu a severozápadu Jižní Ameriky. Pro své květy a nenáročnost byla poměrně snadno a rychle rozšířena téměř do všech tropických a teplých oblastí mírného pásma, pěstuje se nebo sama vyrůstá na všech obydlených kontinentech.
Byla také ze Střední Ameriky zavlečena do České republiky, kde je považována za příležitostně se vyskytující neofyt. Ve volné přírodě byla poprvé pozorována roku 1965.[1][2][3][4][5]
Je rostlinou na půdu i klimatické prostředí nenáročnou, samovolně vyrůstá v celé škále stanovišť, od vysýchavých až suchých, přes polosuché až po příležitostně zaplavované, vyskytuje se v nadmořské výšce od hladiny moře až po 3000 m. Nezřídka obsazuje prostory dotčené lidskou činností, lze ji spatřit na skládkách, rumištích, polních úhorech, zanedbaných polích a vinicích, pastvinách, afrických savanách, okolo cest i na obdělávaných polích.[3][4][6]
Jednoletá, dlouze kvetoucí bylina s přímou, jednoduchou nebo jen chudě rozvětvenou lodyhou, 30 až 80 cm vysokou se žlutohnědými ostny. Listy má střídavé, bazální krátce řapíkaté a lodyžní přisedlé a objímavé, 5 až 20 cm dlouhé a 3 až 8 cm široké. Jejich čepele jsou obkopinaté až eliptické, šedozelené se světlými žilkami a po obvodě jsou zpeřeně dělené do vlnitých, hrubě zubatých, ostnitých laloků s ostrými vrcholy.
Květy 4 až 8 cm velké vykvétají jednotlivě z hranatých poupat. Oboupohlavné, miskovitě rozprostřené květy s listeny a krátkými stopkami mají trojčetný kalich s člunkovitými, 1 cm dlouhými plátky a šest široce vejčitých, nahoře zaoblených, překrývajících se, sytě žlutých korunních plátků velkých až 3 cm. V květu je 30 až 50 tyčinek se žlutými nitkami a úzkými prašníky. Eliptický semeník velký až 10 mm má krátkou čnělku s tmavě červenou, vícelaločnou bliznou. Je diploidním druhem 2n = 28.
Plodem je eliptická, někdy obloukovitě zahnutá, ostnatá tobolka 3 až 5 cm dlouhá se suchou čnělkou. Otvírá se třemi až šesti chlopněmi a obsahuje asi 2 mm kulovitá semena bohatá na olej.[3][6][7][8][9]
Pleskanka mexická se rozmnožuje výhradně semeny, která mají různou délku dormance, od několika týdnů po mnoho měsíců, v semenné bance v půdě vydrží i několik let. Mohutnější rostlina může vyprodukovat 60 až 90 tobolek a z nichž každá obsahuje po 300 až 400 semenech. Většina semen vypadá v blízkosti rostliny a vytvářejí tak koberec semenáčů. Po okolí se mohou rozptylovat po deštích povrchovou vodou nebo u rostlin rostoucích blízko vodních toků vodou tekoucí.[4][8][9]
Rostliny jsou považované za nepříjemný, rychle se šířící toxický plevel. Na pastvinách se jim pasoucí se zvířata vyhýbají, ale mohou se otrávit senu. Z kulturních plodin nejvíce zapleveluje porosty obilnin, luštěnin, kukuřice, bavlny, tabáku, cukrové třtiny i brambor. Ovčí vlna se zapletenými pichlavými plody je hodnocená jako méně kvalitní. Námezdní sběrači za ruční sběr nízkorostoucích plodin na polích porostlých zímto pichlavým plevelem požadují příplatky za obtížnou práci.
Kořeny vylučují alelopatické látky, které brání vyklíčit semenům v okolní půdě. Rostliny obsahují kyselinu benzoovou, kyselina linolovou, kyselina myristovou, kyselina olejovou, kyselinu skořicovou, alkaloidy berberin, chelerytherin, optisin, protopin, sarguinarin a další látky.
Ze semen se lisuje olej užívaný pro svícení, k výrobě mýdla a napouštění dřeva pro ochranu proti termitům, pro savce je téměř nepoživatelný a při konzumaci většího množství způsobuje úmrtí.
V zahradách bývá pro své květy pleskanka mexická občas vysazována jako nenáročná, okrasná rostlina. Někdy se vysévá na ladem ležící, suchou, alkalickou a málo úrodnou půdu pro její zúrodnění, zelený porost obsahující mnoho dusíku, fosforu a draslíku se těsně před kvetením pokosí a zaoře. Místně se roztřepenými konci lodyh tlumí bolesti zubů nebo se prášek ze semen přidává do piva nebo čaje pro navození pocitu opojení. K léčebným účelům se již nepoužívá.[4][8][9][10]
Lodyha a listy
Květ a nezralé tobolky
Tobolka
Obrázky, zvuky či videa k tématu pleskanka mexická ve Wikimedia Commons
Pleskanka mexická (Argemone mexicana) je výrazně ostnatá, jednoletá rostlina, druh nevelkého rodu pleskanka z čeledi makovitých.
Tato bylina je původem středo a jihoamerická; pochází z jihu Spojených států amerických, Mexika, ostrovů Karibiku, ze Střední Ameriky a severovýchodu a severozápadu Jižní Ameriky. Pro své květy a nenáročnost byla poměrně snadno a rychle rozšířena téměř do všech tropických a teplých oblastí mírného pásma, pěstuje se nebo sama vyrůstá na všech obydlených kontinentech.
Byla také ze Střední Ameriky zavlečena do České republiky, kde je považována za příležitostně se vyskytující neofyt. Ve volné přírodě byla poprvé pozorována roku 1965.
Der Mexikanische Stachelmohn (Argemone mexicana) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Stachelmohn (Argemone) in der Familie der Mohngewächse (Papaveraceae).
Der Mexikanische Stachelmohn ist eine einjährige krautige Pflanze, die Wuchshöhen von 25 bis 100 Zentimetern erreicht. Der Stängel ist mehr oder weniger stachelig.
Die wechselständig und spiralig am Stängel verteilt angeordneten Laubblätter sind sitzend und mehr oder weniger stängelumfassend. Die kahle, graugrüne Blattspreite ist bei einer Länge von 6 bis 20 Zentimetern sowie einer Breite von 3 bis 8 Zentimetern buchtig fiederspaltig. Auf dem Blattrand und auf den weißlichen Blattadern befinden sich Stacheln.
Die Blüten stehen einzeln oder zu wenigen in einem zymösen Blütenstand. Es sind Deck- und Tragblätter vorhanden. Der Blütenstiel ist nur kurz.
Die zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch. Die grünen, bespitzten Kelchblätter laufen in ein schmales Horn aus und fallen früh ab. Die Blütenkrone weist einen Durchmesser von 4 bis 7 Zentimetern auf. Die vier bis sechs Kronblätter in zwei Kreisen sind zitronengelb bis orangefarben. Es sind 20 bis 75 Staubblätter vorhanden. Der Fruchtknoten ist oberständig. Der kurze Griffel trägt eine rote, drei- bis sechslappige Narbe.
Die stacheligen, eiförmigen bis länglichen Rahmenkapseln enthalten viele Samen. Sie schwärzlichen Samen sind bei einem Durchmesser von 1 bis 2 Millimetern rundlich und strukturiert sowie kurz bespitzt.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 28.
Der Mexikanische Stachelmohn kommt wohl ursprünglich im südlichen Florida und karibischen Inseln vor. Er ist von Kanada über die USA bis Mexiko und Zentralamerika als Neophyt weitverbreitet.[1] Auch in anderen subtropischen Gebieten, in Afrika, Asien, Australien und in Süd- und Westeuropa ist der Mexikanische Stachelmohn ein Neophyt.
Der Mexikanische Stachelmohn gedeiht in den südlichen USA auf trockenen Sandflächen in Höhenlagen von 0 bis 1500 Metern.[1]
Der Mexikanische Stachelmohn wird selten als Zierpflanze in Sommerblumenbeeten genutzt. Er ist seit spätestens 1592 in Kultur.
Der Mexikanische Stachelmohn wird als Ölpflanze genutzt. Das Öl ist aufgrund des Gehalts an Sanguinarin und Dihydrosanguinarin giftig. Es kommt immer wieder zu Vergiftungen mit teils epidemischen Ausmaßen, wenn Speiseöle – absichtlich oder unabsichtlich – mit Öl aus Mexikanischem Stachelmohnsamen verunreinigt sind.[2]
Studienergebnisse der Universität Oxford weisen darauf hin, dass Stachelmohn zweimal täglich als Tee getrunken bei akuter Malaria vergleichbar wirksam ist wie eine Artemisinin-kombinierte Standardtherapie (ACT).[3]
Der Mexikanische Stachelmohn (Argemone mexicana) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Stachelmohn (Argemone) in der Familie der Mohngewächse (Papaveraceae).
[ Druju (Argemone mexicana) ya iku tetuwuhan taunan saka kulawarga Papaveraceae. Terna semangsa iki tuwuh nganti dhuwur 75 cm. Galihé ana eri werna ijo semu biru. Godhong ijo tunggal kang dawané 7-15 cm lan amba 4-8 cm. Kembangé tunggal lan makuthané cacah 6. Kembangé iki werna kuning utawa putih lan benang sari werna soklat.[1]
Druju asalé saka Florida banjur nyebar ing Arizona nganti Pensylvania lan saiki tekan negara tropis liyané. Ing Indonésia, wit iki ditemokaké ing pinggir dalan lan tegalan kang lemahé masir.
Woh Druju ngandhut senyawa alkaloida ya iku jinis berberine, protopine, sanguinarine lan dihydrosanguinarine. Senyawa iki menawa kepangan dening wong bakal nyebabaké mukok-mukok, mèncrèt, kembung, mumet nganti koma. Eri kang nancep ing kulit bakal njalarani gatel ing kulit. Mula, wit iki ora jumbuh menawa dadi tanduran hias.
[ Druju (Argemone mexicana) ya iku tetuwuhan taunan saka kulawarga Papaveraceae. Terna semangsa iki tuwuh nganti dhuwur 75 cm. Galihé ana eri werna ijo semu biru. Godhong ijo tunggal kang dawané 7-15 cm lan amba 4-8 cm. Kembangé tunggal lan makuthané cacah 6. Kembangé iki werna kuning utawa putih lan benang sari werna soklat.
Kharwinchu[1][2] icha Qunta pakincha[3] (Argemone mexicana) nisqaqa Awya Yalapi kawsaq hampi yuram.
Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Kharwinchu.
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Kharwinchu
Kharwinchu icha Qunta pakincha (Argemone mexicana) nisqaqa Awya Yalapi kawsaq hampi yuram.
Mbaruti au mtunguja bonde (Argemone mexicana) ni aina ya mpopi iliyo na maua njano na majani yenye miiba. Mmea huu hutumika katika uganga wa kienyeji, lakini umevamia Afrika kutoka Mexiko na sikuhizi unaletea mashamba shida nyingi.
Ua
Tunda
Argemone mexicana - Museum specimen
Makala hii kuhusu mmea fulani bado ni mbegu. Mbaruti au mtunguja bonde (Argemone mexicana) ni aina ya mpopi iliyo na maua njano na majani yenye miiba. Mmea huu hutumika katika uganga wa kienyeji, lakini umevamia Afrika kutoka Mexiko na sikuhizi unaletea mashamba shida nyingi.
Detay Zèb chadwon se yon plant kreyòl. Li nan fanmi plant Papaveraceæ.
Non syantifik li se Argemone mexicana L.
Zèb chadwon se yon plant kreyòl. Li nan fanmi plant Papaveraceæ.
Non syantifik li se Argemone mexicana L.
भड़भाड़, सत्यानाशी या घमोई (वानस्पतिक नाम:Argemone mexicana) एक अमेरिकी वनस्पति है, लेकिन भारत में यह सब स्थानों पर पैदा होती है। सत्यानाशी के किसी भी अंग को तोड़ने से उसमें से स्वर्ण सदृश, पीतवर्ण (पीले रंग) का दूध निकलता है, इसलिए इसे स्वर्णक्षीरी भी कहते है। सत्यानाशी का फल चौकोर, कांटेदार, प्याले-जैसा होता है, जिनमें राई की तरह छोटे-छोटे काले बीज भरे रहते हैं, जो जलते कोयलों पर डालने से भड़भड़ बोलते हैं। उत्तर प्रदेश में इसको भड़भांड़ या भड़भड़वा भी कहते है। अवधी में इसे कुटकुटारा कहते है। इस वनस्पति के सारे अंगों पर कांटे होते है। आयुर्वेदिक ग्रंथ 'भावप्रकाश निघण्टु' में इस वनस्पति को स्वर्णक्षीरी या कटुपर्णी के नाम से लिखा है[1]।
इसके बीज जहरीले होते हैं। कभी-कभी सरसों में इसे मिला देने से उसके तेल का उपयोग करने वालों की मृत्यु भी हो जाती है। इसके बीज मिली हुई सरसों के तेल के प्रयोग करने वालो को पेट की झिल्ली ( पेरिटोनियम ) में पानी भरने का एक रोग एपिडेमिक ड्रॉप्सी भी हो जाता है।
व्रण/घाव तथा त्वचारोगों में सत्यानाशी का प्रयोग
सत्यानाशी के पत्ते का रस/दूध कीटाणुनाशक एवं विषाणु नाशक होता है।
इसके रस को लगाने से किसी भी प्रकार का घाव ठीक है जाता है । पुराने से पुराना घाव भी ठीक करने में यह समर्थ है।
आयुर्वेद में तथा भारतीय समाज में इसका प्रयोग कुष्ठ रोगों में किया जाता रहा है ।
यह इतना गुणी पौधा है कि कितना भी पुराना घाव हो या दाद, खाज, खुजली हो उसे चुटकियों ठीक कर देता है। यह बांझपन में भी उपयोगी है।
भड़भाड़, सत्यानाशी या घमोई (वानस्पतिक नाम:Argemone mexicana) एक अमेरिकी वनस्पति है, लेकिन भारत में यह सब स्थानों पर पैदा होती है। सत्यानाशी के किसी भी अंग को तोड़ने से उसमें से स्वर्ण सदृश, पीतवर्ण (पीले रंग) का दूध निकलता है, इसलिए इसे स्वर्णक्षीरी भी कहते है। सत्यानाशी का फल चौकोर, कांटेदार, प्याले-जैसा होता है, जिनमें राई की तरह छोटे-छोटे काले बीज भरे रहते हैं, जो जलते कोयलों पर डालने से भड़भड़ बोलते हैं। उत्तर प्रदेश में इसको भड़भांड़ या भड़भड़वा भी कहते है। अवधी में इसे कुटकुटारा कहते है। इस वनस्पति के सारे अंगों पर कांटे होते है। आयुर्वेदिक ग्रंथ 'भावप्रकाश निघण्टु' में इस वनस्पति को स्वर्णक्षीरी या कटुपर्णी के नाम से लिखा है।
इसके बीज जहरीले होते हैं। कभी-कभी सरसों में इसे मिला देने से उसके तेल का उपयोग करने वालों की मृत्यु भी हो जाती है। इसके बीज मिली हुई सरसों के तेल के प्रयोग करने वालो को पेट की झिल्ली ( पेरिटोनियम ) में पानी भरने का एक रोग एपिडेमिक ड्रॉप्सी भी हो जाता है।
सत्यानासी झार पहेँलो फूल फुल्ने एक काँडादार वनस्पति ।
दीर्घ खालको चर्मरोग, सिफलिस, नाम्ले जुका, कब्जियत, जीउ चिलाउने, गोनोरिया, ग्याष्ट्रिक, पेट दुखेको, औलो ज्वरो, पेटमा पथ्थरी भएमा, बिष लागेमा यसको विरुवा उपयोगी छ । कफ, घाउ, चोटपटक र चर्मरोगमा यसको पात उपयोगी छ । कब्जियत, कफ, पेट दुखेको, जीउ चिलाउने, अनिद्रामा यसको बीउ उपयोगी छ । बीउको मात्रा बढी सेवन गरेमा स्वास्थ्यलाई खतरा हुन सक्छ । छालामा रातो खालको फोडाफुन्सी आएको र जीउ चिलाउनेमा यसको बीउबाट प्राप्त तेललाई महुवाको तेलमा मिसाई दलिन्छ । चर्मरोग, मांशपेसी र जोर्नीको दुखाईमा यसको बीउबाट प्राप्त तेल दलिन्छ । चर्मरोग, क्यान्सर, गाँठागुँठी, सिफलिस, छालाबाट स्राव भएमा यसको चोप उपयोगी छ ।[१]
सत्यानासी झार पहेँलो फूल फुल्ने एक काँडादार वनस्पति ।
শিয়ালকাঁটা বা Argemone mexicana (মেক্সিক'ৰ আফু,[1] Mexican prickly poppy, flowering thistle,[2] cardo বা cardosanto) আফুৰ এক প্ৰজাতি। প্ৰথমে মেক্সিক'ত পোৱা এই গছ এতিয়া গোটেই বিশ্বতে বিয়পি পৰিছে। ই প্ৰখৰ খৰাং আৰু বেয়া মাটি সহ্য কৰিব পাৰে। ইয়াৰ পৰা উজ্জ্বল হালধীয়া ৰঙৰ তৰুক্ষীৰ ওলায়। গছ-বন খাই ফুৰা জন্তুৰ বাবে ই বিষস্বৰূপ। কিন্তু মেক্সিক'ৰ কোনো অঞ্চল, পশ্চিম আমেৰিকাৰ স্থানীয় লোক আৰু ভাৰতৰো বহু লোকে ইয়াক দৰব হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে। শিয়ালকঁটাৰ ফুল মাৰ্চ মাহমানত বেছিকৈ ফুলে আৰু সেই সময়ছোৱাত ভাৰতৰ বহু প্ৰান্তত হোৱা হোলিকা দহন উৎসৱত মানুহে এই ফুলেৰে পূজা কৰে।
শিয়ালকাঁটাৰ গুটিত ২২–৩৬% লৈকে শেঁতা হালধীয়া বৰণৰ খোৱাৰ অনুপযোগী argemone oil নামৰ তেল থাকে য'ত বিষাক্ত এল্কালয়ড sanguinarine আৰু dihydrosanguinarine পোৱা যায়।
শিয়ালকাঁটাৰ গছৰ পৰা আন চাৰিবিধ এল্কালয়ড dehydrocorydalmine, jatrorrhizine, columbamine, আৰু oxyberberine নিষ্কাষণ কৰা হৈছে।[3]
গছজোপাৰ ফল কাটিলে berberine আৰু protopine থকা তৰুক্ষীৰ ওলায়।
এই গছৰ গুটিবোৰ দেখাত প্ৰায় সৰিয়হৰ গুটিৰ দৰে। সেইবাবে শিয়ালকাঁটা গুটিৰে সৰিয়হ ভেজাল কৰাৰ ফলত ই বিষাক্ত হৈ পৰে। ভাৰত, ফিজি দক্ষিণ আফ্ৰিকা আৰু অন্যান্য দেশত শিয়ালকাঁটাৰ বিষপ্ৰভাৱৰ ঘটনা ঘটিছে। ১৯৯৮ চনত ভাৰতত ই Epidemic dropsy নামেৰে মহামাৰীৰ ৰূপ লৈছিল। এই ৰোগত ৰোগীৰ ভৰি দুখন বৰকৈ ফুলি উঠে। মিঠাতেলত শিয়ালকাঁটা তেলৰ ১% ভেজাল থাকিলেও ৰোগৰ সৃষ্টি হয়।[4] ভাৰতত পৰিমাণ বঢ়াবলৈ শিয়ালকাঁটাৰ তেলত সূৰ্যমুখী তেল আৰু তিলৰ তেল যোগ কৰা হয়, কিন্তু এই কামে স্বাস্থ্য হানি কৰে। ফলত বহু তেলৰ ব্ৰেণ্ডে আজিকালি "no argemone oil" বুলি লিখি দিয়ে।[5]
মেক্সিক'ৰ ছন'ৰা প্ৰদেশৰ ছেৰি লোকসকলে গোটেই গছজোপা কেঁচাকৈ বা শুকুৱাই ব্যৱহাৰ কৰে। ই বৃক্কৰ বিষ কমায়, ছিগা গৰ্ভফুল বাহিৰ কৰে আৰু সন্তান জন্মৰ পাছত শৰীৰ শুদ্ধ কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।[6]
স্পেনীয় লোকসকল ছন'ৰা আহোঁতে তেওঁলোকে এই গছক ঔষধৰ তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। ইয়াৰ গুটিবোৰ শৌচ ঢিলা কৰিলৈ ব্যৱহৃত হৈছিল।[7]
মালিৰ পৰম্পৰাগত বৈদ্যই শিয়ালকাঁটা চাহ মেলেৰিয়াৰ চিকিৎসাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে।[8] এই ব্যৱহাৰ জটিলতা নথকা মেলেৰিয়াৰ চিকিৎসাৰ ক্ষেত্ৰত অধ্যয়ন কৰা হৈছে।[9][10] এটা অধ্যয়নৰ ৭৩% ৰোগীয়ে লক্ষণ ভাল পাইছিল, কিন্তু সৰহভাগৰে তেজৰ পৰা পৰজীৱী আঁতৰ হোৱা নাছিল।[11] আন এক অধ্যয়নে প্ৰকাশ কৰে যে গ্ৰাম্যাঞ্চলত মেলেৰিয়াৰ আধুনিক চিকিৎসা পোৱাত পলম হ'লে শিয়ালকাঁটা ফাষ্ট-এইড হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।[12]
ভাৰতৰ তামিলনাডু এই গছৰ ফুল গোটেই ৰাতি পানীত ডুবাই সেই পানী চকুৰ ৰোগৰ চিকিৎসাত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ইয়াৰ লগতে ছালৰ ৰোগ, হাওঁফাওঁৰ ৰোগ, দাঁতৰ ৰোগ আদিতো ইয়াৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]
শিয়ালকাঁটা বা Argemone mexicana (মেক্সিক'ৰ আফু, Mexican prickly poppy, flowering thistle, cardo বা cardosanto) আফুৰ এক প্ৰজাতি। প্ৰথমে মেক্সিক'ত পোৱা এই গছ এতিয়া গোটেই বিশ্বতে বিয়পি পৰিছে। ই প্ৰখৰ খৰাং আৰু বেয়া মাটি সহ্য কৰিব পাৰে। ইয়াৰ পৰা উজ্জ্বল হালধীয়া ৰঙৰ তৰুক্ষীৰ ওলায়। গছ-বন খাই ফুৰা জন্তুৰ বাবে ই বিষস্বৰূপ। কিন্তু মেক্সিক'ৰ কোনো অঞ্চল, পশ্চিম আমেৰিকাৰ স্থানীয় লোক আৰু ভাৰতৰো বহু লোকে ইয়াক দৰব হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে। শিয়ালকঁটাৰ ফুল মাৰ্চ মাহমানত বেছিকৈ ফুলে আৰু সেই সময়ছোৱাত ভাৰতৰ বহু প্ৰান্তত হোৱা হোলিকা দহন উৎসৱত মানুহে এই ফুলেৰে পূজা কৰে।
କଣ୍ଟାକୁସୁମ ହେଉଛି ଖାଲି ପଡ଼ିଆ ଓ ବିଲରେ ଖରାଦିନେ ଉଠୁଥିବା ବର୍ଷାୟୁ ଗୁଳ୍ମଜାତୀୟ ଉଦ୍ଭିଦ । ଏହାକୁ ଇଂରାଜୀରେ ମେକ୍ସିକାନ ପପି ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଏହି ଗୁଳ୍ମ ଜଳାଭାବ, ଅନୁର୍ବର ମୃତ୍ତିକା ପରି ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିପାରେ । ଏହାର ଡେମ୍ଫ ଧଳା, ପତ୍ର ଇଷତ୍ ସବୁଜ, କଣ୍ଚାଳିଆ ଓ ଦନ୍ତୁରିତ, ଫୁଲ ହଳଦିଆ ରଙ୍ଗର ଓ ଛଅ ପାଖୁଡ଼ା ବିଶିଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ । ଏ ଗଛର କ୍ଷୀର ହଳଦିଆ ଓ ଫଳ କଣ୍ଟକାକୀର୍ଣ୍ଣ ବାଇଗବା ଫଳ ପରି। ଏହାର ମଞ୍ଜି ସୋରିଷ ପରି । ମଞ୍ଜିରୁ ତେଲ ବାହାରେ। କାଛୁରେ ଏହି ଗଛର ନିର୍ଯ୍ୟାସ ଓ ମଞ୍ଜିର ତେଲକୁ ଲଗାଯାଏ।[୧] ଏହି ଗଛଟି ବିଷାକ୍ତ ଓ ତୃଣଭୋଜୀ ପ୍ରାଣୀମାନେ କ୍ୱଚିତ୍ ଏହାକୁ ଖାଇଥାନ୍ତି । ଏହାର ଉତ୍ପତ୍ତିସ୍ଥଳ ମେକ୍ସିକୋ ବୋଲି ମାନ୍ୟତା ରହିଛି । ମେକ୍ସିକୋ ତଥା ପଶ୍ଚିମ ଆମେରିକାର ଲୋକମାନେ ଏହାକୁ ଔଷଧରୂପେ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି। [୨] ଏହି ଗୁଳ୍ମଟି ପ୍ରାୟ ୧ ମିଟର ଯାଏଁ ବଢ଼ିଥାଏ। ଏହା କ୍ରାନ୍ତିୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଦେଖାଯାଏ।
ଏହାର ଚେର ତିକ୍ତ, ରେଚକ, ଭେଦକ, ଉତ୍କ୍ଳେଶଜନକ ଓ ବମନବେଗକାରକ। ଏହା କୃମି, କଣ୍ଡୁ, ବିଷଦୋଷ, ଅନାହ, କଫ, ରକ୍ତପିତ୍ତ ଓ କୁଷ୍ଠ ନାଶକ। [୧]
ଗୋଟିଏ କଣ୍ଟାକୁସୁମ ମଞ୍ଜିରେ ୨୨ରୁ ୩୬% ଯାଏଁ ଅଭକ୍ଷ୍ୟ ତୈଳ ରହିଥାଏ ଯାହାକୁ ଆଗ୍ରାମନ ତେଲ ବା କଟକର ତେଲ କୁହାଯାଏ। ଏଥିରେ ସାଙ୍ଗୁଇନାରାଇନ (sanguinarine) ଓ ଡିହାଇଡ୍ରୋସାଙ୍ଗୁଇନାରାଇନ (dihydrosanguinarine) ନାମକ ବିଷାକ୍ତ ଆଲ୍କାଲଏଡ (alkaloid) ରହିଥାଏ। ଏହି ଗୁଳ୍ମରେ ଚାରିଟି କ୍ୱାଟରନେରି ଆଉସୋକ୍ୱିନୋଲିନ ଆଲକାଲଏଡ ଯଥା ଡିହାଇଡ୍ରୋକୋରିଡାଲମାଇନ, ଜାଟ୍ରୋରାଇଜିନ, କଲୁମ୍ବାମାଇନ ଓ ଅକ୍ସିବର୍ବରାଇନ ରହିଥିବାର ପରୀକ୍ଷଣରୁ ଜଣା ପଡ଼ିଛି। [୩]
ସୋରିଷ ସହିତ ଏହାର ମଞ୍ଜି ମିଶିଯାଉଥିବାରୁ ଭେଜାଲ କରିବାପାଇଁ ସହଜ ହୋଇଥାଏ । ଭାରତ, ଫିଜି, ଦକ୍ଷିଣ ଆଫ୍ରିକା ଆଦି ଅଞ୍ଚଳରେ କଣ୍ଟାକୁସୁମ ମଞ୍ଜି ଜନିତ ବିଷକ୍ରିୟାର ଅନେକ ନଜିର ରହିଛି। ଏକ ଭାଗ ଏହି ମଞ୍ଜିର ତେଲକୁ ୯୯ ଭାଗ ସୋରିଷ ତେଲରେ ମିଶାଇ ଭେଜାଲ କରିବାଦ୍ୱାରା ଭାରତରେ ୧୯୮୮ ମସିହାରେ ଡ୍ରପ୍ସି ନାମକ ଭୟାନକ ରୋଗ ଜନ ସାଧାରଣଙ୍କୁ ଆତଙ୍କିତ କରିଦେଇଥିଲା। [୪]
ଭାରତର ପାରମ୍ପରିକ ଚିକିତ୍ସା ପଦ୍ଧତି ଆୟୁର୍ବେଦରେ ଏହାର ପ୍ରୟୋଗ ନିମ୍ନଲିଖିତ ରୋଗ ବା ଅବସ୍ଥାରେ କରା ଯାଇଥାଏ। [୫]
ଏହି ଗୁଳ୍ମର ସର୍ବାଙ୍ଗକୁ ଔଷଧ ରୂପେ ଉପଯୋଗ କରାଯାଏ। ମେକ୍ସିକୋ ଓ ସୋନୋରାର ସେରି ଜନଜାତିମାନେ ଏହାକୁ ବୃକ୍କର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ରୋଗ ତଥା ଶରୀରର ଶୁଦ୍ଧିକରଣରେ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି। [୨]
ମାଇଗ୍ରେନ ପରି ରୋଗରେ ସ୍ପେନ ଓ ପର୍ତ୍ତୁଗାଲ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏହାର ପ୍ରୟୋଗ କରିଥାନ୍ତି ଓ ଏହାକୁ ପୀଡ଼ାନିବାରକ (analgesic) ଓ ମାନସିକ ଶାନ୍ତି ଦାୟକ (sedative) ଚା’ ହିସାବରେ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି। ଏହାର ମଞ୍ଜି ବିରେଚକ (laxative)ର କାମ କରିଥାଏ। [୬]
ମାଲିରେ କଣ୍ଟାକୁସୁମକୁ ପାରମ୍ପରିକ ବୈଦ୍ୟମାନେ ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜର ନିବାରଣାର୍ଥେ ଉପଯୋଗ କରିଥାନ୍ତି। [୭]
କଣ୍ଟାକୁସୁମ ମଞ୍ଜିରୁ ଜୈବ-ଡିଜେଲ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଏ ବୋଲି ପ୍ରୟୋଗ ଓ ପ୍ରଦର୍ଶନ ମଧ୍ୟ ହୋଇ ସାରିଲାଣି।
.jpg)
.jpg)
|month= ignored (help)CS1 maint: Multiple names: authors list (link) |author= (help)CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
బలురక్కసి (Argemone mexicana; Mexican poppy, Mexican prickly poppy, cardo or cardosanto) ఆర్జిమోన్ ప్రజాతిలోని ఒక మొక్క. ఇవి మెక్సికోతో సహా అమెరికా, భారతదేశం, ఇతియోపియా దేశాలలో విస్తరించాయి.[1] దీనిని సంస్కృతంలో ఉన్మత్త అని పిలుస్తారు. దీనిని బ్రహ్మదండి, ముల్లు పుచ్చ, జెర్రిపోతు మొక్క అని కూడా వ్యవహరిస్తారు.
వీని విత్తనాలలో సుమారు 22–36% లేత పచ్చని నూనె ఉంటుంది. దీనిని ఆర్జిమోన్ నూనె అంటారు. ఇందులో విషపూరితమైన ఆల్కలాయిడ్లు : sanguinarine and dihydrosanguinarine ఉంటాయి.[2]
బలురక్కసి విత్తనాలు ఆవాలు (mustard) మాదిరిగానే కనిపిస్తాయి. అందువలన వీటిని ఆవాలుతో కల్తీ జరుగుతుంది. అందువలన ఆవ నూనెలో దీనికి సంబంధించిన విషపదార్ధాలు కలిసి విషాహారంగా మారుతుంది. మన దేశంలో దీని మూలంగా చాలా ప్రాణ నష్టం జరిగింది. అన్నింటికన్నా ఈ మధ్యనే 1998లో కూడా ఇలాంటి సంఘటన జరిగింది. 1% adulteration of mustard oil by argemone oil has been shown to cause clinical disease.[3]
The Seri of Sonora, Mexico use the entire plant both fresh and dried. An infusion is made to relieve kidney pain, to help expel a torn placenta, and in general to help cleanse the body after parturition.[1]
When the Spanish arrived in Sonora they added this plant to their pharmacopia and called it cardosanto, which should not be mistranslated to blessed thistle (Cnicus benedictus). Use in Hispanic cultures includes as a sedative and analgesiac tea, including for use to help alleviate migrane headaches. The seeds are taken as a laxative.[4]
The seed-pods secrete a pale-yellow latex substance when cut open. This argemone resin contains berberine and protopine, and is used medicinally as a sedative.
Argemone mexicana is used by traditional healers in Mali to treat malaria.[5]
Katkar oil poisoning causes epidemic dropsy, with symptoms including extreme swelling, particularly of the legs.
|website= (help) |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) బలురక్కసి (Argemone mexicana; Mexican poppy, Mexican prickly poppy, cardo or cardosanto) ఆర్జిమోన్ ప్రజాతిలోని ఒక మొక్క. ఇవి మెక్సికోతో సహా అమెరికా, భారతదేశం, ఇతియోపియా దేశాలలో విస్తరించాయి. దీనిని సంస్కృతంలో ఉన్మత్త అని పిలుస్తారు. దీనిని బ్రహ్మదండి, ముల్లు పుచ్చ, జెర్రిపోతు మొక్క అని కూడా వ్యవహరిస్తారు.
薊罌粟
(俗名：老鼠芳)
《中國高等植物資料庫全庫》. 中國科學院微生物研究所. [2009-02-24].
行政院原住民族委員會-原住民族藥用植物2009-p282
Argemone mexicana (Mexican poppy,[1] Mexican prickly poppy, flowering thistle,[2] cardo or cardosanto) is a species of poppy found in Mexico and now widely naturalized in many parts of the world. An extremely hardy pioneer plant, it is tolerant of drought and poor soil, often being the only cover on new road cuttings or verges. It has bright yellow latex. It is poisonous to grazing animals, and it is rarely eaten, but it has been used medicinally by many peoples, including those in its native area, as well as the Natives of the western US, parts of Mexico and many parts of India. In India, during the colorful festival Holika Dahan, adults and children worship by offering flowers, and this species is in its maximum flowering phase during March when the Holi festival is celebrated. It is also referred to as "kateli ka phool” in India.
Argemone mexicana seeds contain 22–36% of a pale yellow non-edible oil, called argemone oil or katkar oil, which contains the toxic alkaloids sanguinarine and dihydrosanguinarine. Four quaternary isoquinoline alkaloids, dehydrocorydalmine, jatrorrhizine, columbamine, and oxyberberine, have been isolated from the whole plant of Argemone mexicana.[3] Many other alkaloids such as argemexicaines A and B, coptisine, cryptopine, allocryptopine and chelerythrine have also been found in this plant.[4]
The seed pods secrete a pale yellow latex when cut open. This argemone resin contains berberine and protopine.
The seeds resemble the seeds of Brassica nigra (mustard). As a result, mustard can be adulterated by argemone seeds, rendering it poisonous. Several significant instances of katkar poisoning have been reported in India, Fiji, South Africa and other countries. The last major outbreak in India occurred in 1998. 1% adulteration of mustard oil by argemone oil has been shown to cause clinical disease.[5] In India, Argemone oil is mixed with sunflower oil and sesame oil to increase the quantity, but this adulteration causes health disorders and renowned brands display "no argemone oil" to qualify purity.[6]
Katkar oil poisoning causes epidemic dropsy, with symptoms including extreme swelling, particularly of the legs.
The Seri of Sonora, Mexico use the entire plant both fresh and dried. An infusion is made to relieve kidney pain post-natally.[7] When the Spanish arrived in Sonora, they called it cardosanto, taken as a laxative.[8] An Argemone mexicana tea is used in Mali to treat malaria.[9][10][11] In the traditional medicine of India, the yellow sap of A. mexicana and the whole plant may be used as a supposed treatment for jaundice.[12]
Biodiesel production from A. mexicana seed oil using crystalline manganese carbonate has been demonstrated.
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Argemone mexicana - MHNT 
Flower bud of Prickly Poppy which is a common weed of India picture is taken at Beliatore ,West Bengal, India Argemone mexicana (Mexican poppy, Mexican prickly poppy, flowering thistle, cardo or cardosanto) is a species of poppy found in Mexico and now widely naturalized in many parts of the world. An extremely hardy pioneer plant, it is tolerant of drought and poor soil, often being the only cover on new road cuttings or verges. It has bright yellow latex. It is poisonous to grazing animals, and it is rarely eaten, but it has been used medicinally by many peoples, including those in its native area, as well as the Natives of the western US, parts of Mexico and many parts of India. In India, during the colorful festival Holika Dahan, adults and children worship by offering flowers, and this species is in its maximum flowering phase during March when the Holi festival is celebrated. It is also referred to as "kateli ka phool” in India.
Argemone mexicana es una especie de plantas del género Argemone (Papaveraceae), de distribución americana. Originaria de las Antillas, llegando hasta Chile y Argentina. Sin embargo el taxón lineano Argemone mexicana L. se circunscribe a las Antillas, y los taxones sudamericanos ahora se clasifican en A. subfusiformis G.B.Ownb. y formas afines. Recibe los nombres comunes de cardosanto, chicalote o, en México, adormidera.[1] También adormidera espinosa.[2]
Hierba anual robusta que mide de 80 cm a 1 m de altura; tallo glabro, glauco, espinoso; hojas sésiles, glaucas con líneas azul-brillante sobre las venas principales, abrazadoras que miden hasta 20 cm de longitud, pinati partidas con las divisiones dentado espinosas, flores grandes solitarias de 4 a 7 cm de diámetro, rodeadas de algunas hojas reducidas y sésiles; pétalos de color amarillo brillante o algunas veces amarillo pálido; fruto capsular, oblongo ampliamente elíptico de 24 a 45 mm de largo por 12 a 20 mm de ancho, no incluyendo las espinas.
Se le encuentra principalmente en áreas abiertas al cultivo y terrenos baldíos de selva baja caducifolia y selva alta subcaducifolia. Origen: de la región del Caribe. Época de floración: de febrero a abril. Importancia en la apicultura: productora de polen.
De la semilla se extrae aceite para la elaboración de jabón. En medicina popular como antiinflamatorio de ganglios. Sus propiedades antibióticas notables[3]Como adulterante de aceites ha producido enfermedades oculares graves.[4][5]
Forma de propagación: por semilla. Esta planta produce semillas en grandes cantidades.
Contiene un látex anaranjado debido a la presencia de alcaloides bencilisoquinolínicos como por ej. berberina. Benzofenantridinas como reticulina y sanguinarina y derivados.[6]
Generalmente se ha considerado A.mexicana como nombre colectivo para una seria de formas de A.subfusiformis presentes en América del Sur, v.g. A. subfusiformis var. inermis[7]
Argemone mexicana fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 508–509. 1753. [8]
Argemone: nombre genérico que proviene del griego αργεμωνη y que fue aplicado por Dioscórides a una planta como la amapola que se ha usado para el tratamiento de cataratas.[9][10]
mexicana: epíteto geográfico que alude a su localización en México.
Argemone mexicana es una especie de plantas del género Argemone (Papaveraceae), de distribución americana. Originaria de las Antillas, llegando hasta Chile y Argentina. Sin embargo el taxón lineano Argemone mexicana L. se circunscribe a las Antillas, y los taxones sudamericanos ahora se clasifican en A. subfusiformis G.B.Ownb. y formas afines. Recibe los nombres comunes de cardosanto, chicalote o, en México, adormidera. También adormidera espinosa.
Keltapiikkiunikko (Argemone mexicana) on unikkokasveihin (Papaveraceae) kuuluva piikkinen ruohovartinen kasvi, joka kasvaa luonnonvaraisena Meksikossa.[1] Se on levinnyt haitallisena tulokaslajina laajalle, kuten Intiaan.[2]
Keltapiikkiunikko on yksivuotinen, pystykasvuinen ruohovartinen kasvi. Sen varsi on piikkien peitossa ja erittää leikattaessa kellertävää maitiaisnestettä. Lehdet ovat hammaslaitaiset, harmahtavan sinivihreät. Kukat ovat keltaiset, 4-5 cm pitkät.[3]
Keltapiikkiunikko (Argemone mexicana) on unikkokasveihin (Papaveraceae) kuuluva piikkinen ruohovartinen kasvi, joka kasvaa luonnonvaraisena Meksikossa. Se on levinnyt haitallisena tulokaslajina laajalle, kuten Intiaan.
Keltapiikkiunikko on yksivuotinen, pystykasvuinen ruohovartinen kasvi. Sen varsi on piikkien peitossa ja erittää leikattaessa kellertävää maitiaisnestettä. Lehdet ovat hammaslaitaiset, harmahtavan sinivihreät. Kukat ovat keltaiset, 4-5 cm pitkät.
Argemone mexicana
L'Argémone mexicaine (Argemone mexicana L.), ou Faux chardon du Mexique[1], appelé également Chardon de Gorée, Chardon béni des Antilles, Pavot épineux; en Malagasy : Fantimboay (Mahafaly) et Betako (Merina), en Anglais "Devil's fig", en espagnol "Amapola del Mejico"[2] est une plante herbacée annuelle épineuse de la famille des Papavéracées.
L'espèce se présente comme une herbacée épineuse annuelle[1]. Ses tiges munies d'aiguillons s'élèvent jusqu'à 60 à 80 cm.
Ses feuilles sont très découpées, d'un vert bleuâtre et marbrées de blanc, munies d'épines sur leur bord.
Ses fleurs, en forme de coupe, sont jaune brillant ou blanches[1]. Elles sont mellifères[1]. Elles contrastent avec leur pistil rouge, large de 3 à 6 cm.
Les fruits sont des capsules qui contiennent plusieurs centaines de graines[1].
C'est une plante annuelle des zones arides du nord du Mexique et du sud des États-Unis. Elle s'est naturalisée dans les Antilles ainsi que dans de nombreux pays arides des deux hémisphères.
Cette espèce peut être envahissante. C'est le cas en Nouvelle-Calédonie, où elle a été introduite en 1900[3].
Noms vernaculaires : Tache de l'œil, Pavot du Mexique, chardon, chaudion, chardon marbré, chardon bénit des Antilles, figuier infernal, pavot cornu, pavot épineux, herbe dragon, zeb dwagon.
Argemone mexicana contient des alcaloïdes déclenchant des dropsies. La ressemblance entre les graines de moutarde et d’Argemona mexicana est la cause du mélange accidentel d'huiles, même si la période de floraison n'est pas la même. Une proportion d'1 % d'huile de moutarde contaminée est suffisante pour déclencher des symptômes[réf. nécessaire].
Argemone mexicana a d'excellentes propriétés antipaludiques (au Mali, elle est utilisée pour la malaria)[réf. nécessaire].
Cette espèce produit un latex jaune, utilisé pour lutter contre les verrues[1].
Argemone mexicana (Parc national Kruger, Afrique du Sud)
Détail de la fleur
_(6510554613).jpg)
Argemone mexicana - Muséum de Toulouse
Argemone mexicana
L'Argémone mexicaine (Argemone mexicana L.), ou Faux chardon du Mexique, appelé également Chardon de Gorée, Chardon béni des Antilles, Pavot épineux; en Malagasy : Fantimboay (Mahafaly) et Betako (Merina), en Anglais "Devil's fig", en espagnol "Amapola del Mejico" est une plante herbacée annuelle épineuse de la famille des Papavéracées.
Druju (Argemone mexicana) merupakan tumbuhan berkhasiat berbentuk semak yang tingginya bisa mencapai 1 meter.[1] Batang tumbuhan Druju berbentuk bulat, lunak, bercabang, dan berwarna hijau keputih-putihan. Druju termasuk ke dalam famili Brassicales memiliki daun berwarna hijau dan hijau keputih-putihan, tunggal berseling, berbentuk bulat telur dengan ujung lancip, pangkal daun meruncing, bagian tepinya berduri, dan bentuk daun pertulangannya menyirip. Bunga tanaman Druju berbentuk tunggal, berada di ketiak daun dan di ujung batang, bagian kelopak bunga bertajuk dua dan berwarna hijau muda, sementara bagian tangkai sari berwarna kuning muda dan kepala sari kuning tua, kepala putik berwarna coklat, memiliki enam mahkota dengan bentuk membulat berwarna kuning. Druju memiliki buah berwarna hijau, berbentuk tabung, dan beruang enam. Biji dari buah bentuknya bulat kecil, berwarna coklat kehitaman, dengan ujung lancip. Tumbuhan Druju memiliki akar tunggang berwarna kuning kecoklatan.
Daun druju mengandung saponin, flavonoida, dan polifenol. Tanaman ini digunakan sebagai obat batuk dan obat nyeri waktu haid, dan getahnya dapat digunakan sebagai penghilang kutil pada kulit. Untuk obat batuk dipakai biji Druju yang masih segar sebanyak 4 gram, direbus dengan air sebanyak 1 gelas selama 15 menit, dan setelah dingin dilakukan penyaringan. Hasil saringan diminum sekaligus.
Druju (Argemone mexicana) merupakan tumbuhan berkhasiat berbentuk semak yang tingginya bisa mencapai 1 meter. Batang tumbuhan Druju berbentuk bulat, lunak, bercabang, dan berwarna hijau keputih-putihan. Druju termasuk ke dalam famili Brassicales memiliki daun berwarna hijau dan hijau keputih-putihan, tunggal berseling, berbentuk bulat telur dengan ujung lancip, pangkal daun meruncing, bagian tepinya berduri, dan bentuk daun pertulangannya menyirip. Bunga tanaman Druju berbentuk tunggal, berada di ketiak daun dan di ujung batang, bagian kelopak bunga bertajuk dua dan berwarna hijau muda, sementara bagian tangkai sari berwarna kuning muda dan kepala sari kuning tua, kepala putik berwarna coklat, memiliki enam mahkota dengan bentuk membulat berwarna kuning. Druju memiliki buah berwarna hijau, berbentuk tabung, dan beruang enam. Biji dari buah bentuknya bulat kecil, berwarna coklat kehitaman, dengan ujung lancip. Tumbuhan Druju memiliki akar tunggang berwarna kuning kecoklatan.
Argemone mexicana (L., 1753), comunemente nota come papavero messicano spinoso, cardo o cardosanto, è una specie di papavero originaria del Messico e ora ampiamente diffuso in molte parti del mondo[1].
Pianta pioniera estremamente resistente, sopporta siccità e terreni poveri, essendo spesso l'unica copertura sui nuovi tagli stradali o banchine. Velenoso per gli animali al pascolo, è raramente mangiato, è utilizzato come medicina dai guaritori tradizionali del Messico e dai nativi degli Stati Uniti occidentali.
Argemone mexicana (L., 1753), comunemente nota come papavero messicano spinoso, cardo o cardosanto, è una specie di papavero originaria del Messico e ora ampiamente diffuso in molte parti del mondo.
Pianta pioniera estremamente resistente, sopporta siccità e terreni poveri, essendo spesso l'unica copertura sui nuovi tagli stradali o banchine. Velenoso per gli animali al pascolo, è raramente mangiato, è utilizzato come medicina dai guaritori tradizionali del Messico e dai nativi degli Stati Uniti occidentali.
De stekelpapaver (Argemone mexicana) is een plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae).
Het is een rechtopstaande, weinig vertakte, 15-130 cm hoge plant. Alle vegetatieve delen zijn bezet met stekels en bevatten geel melksap, dat voor dieren giftig is. De bladeren zijn afwisselend geplaatst, tot 20 × 7 cm groot, blauwgroen van kleur en hebben witte nerven. De bladeren zijn gelobd en bestaan uit grof-stekelig getande lobben met meestal een naar boven omgerolde rand. De bovenste bladeren zijn zittend en stengelomvattend.
De alleenstaande, witte of gele bloemen staan aan de stengeltoppen. Ze zijn 4-8 cm breed. De drie kelkbladeren vallen vroeg uit. Er zijn meestal zes kroonbladeren, die in de bloemknop kreukelig zijn en later schaalvormig staan uitgespreid. In het centrum van de bloem bevinden zich de vele gele meeldraden en de zittende, purperen stempels. De vruchten zijn bolvormig tot langwerpig en 2,5-3,5 cm lang. Ze splijten met drie tot zes kleppen open, waarbij vele, circa 2 mm grote zaden tevoorschijn komen. Na de ontkieming van de zaden duurt het slechts enkele maanden voordat er weer en plant met vruchten is ontwikkeld.
De stekelpapaver komt van nature voor in tropisch Amerika, waar hij groeit op open, droge standplaatsen. De plant is in veel landen als sierplant ingevoerd, maar hij gedraagt zich daar vaak invasief. Vroeger werd de olie uit de zaden gebruikt voor medicinale en technische toepassingen, maar heden ten dage wordt dit nauwelijks meer gebruikt.
De stekelpapaver (Argemone mexicana) is een plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae).
Het is een rechtopstaande, weinig vertakte, 15-130 cm hoge plant. Alle vegetatieve delen zijn bezet met stekels en bevatten geel melksap, dat voor dieren giftig is. De bladeren zijn afwisselend geplaatst, tot 20 × 7 cm groot, blauwgroen van kleur en hebben witte nerven. De bladeren zijn gelobd en bestaan uit grof-stekelig getande lobben met meestal een naar boven omgerolde rand. De bovenste bladeren zijn zittend en stengelomvattend.
De alleenstaande, witte of gele bloemen staan aan de stengeltoppen. Ze zijn 4-8 cm breed. De drie kelkbladeren vallen vroeg uit. Er zijn meestal zes kroonbladeren, die in de bloemknop kreukelig zijn en later schaalvormig staan uitgespreid. In het centrum van de bloem bevinden zich de vele gele meeldraden en de zittende, purperen stempels. De vruchten zijn bolvormig tot langwerpig en 2,5-3,5 cm lang. Ze splijten met drie tot zes kleppen open, waarbij vele, circa 2 mm grote zaden tevoorschijn komen. Na de ontkieming van de zaden duurt het slechts enkele maanden voordat er weer en plant met vruchten is ontwikkeld.
De stekelpapaver komt van nature voor in tropisch Amerika, waar hij groeit op open, droge standplaatsen. De plant is in veel landen als sierplant ingevoerd, maar hij gedraagt zich daar vaak invasief. Vroeger werd de olie uit de zaden gebruikt voor medicinale en technische toepassingen, maar heden ten dage wordt dit nauwelijks meer gebruikt.
Multimedia w Wikimedia Commons Argemon meksykański[3] (Argemone mexicana L.) – gatunek rośliny z rodziny makowatych (Papaveraceae Juss.). Występuje naturalnie w Meksyku oraz południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych (na obszarze od południowo-wschodniego Teksasu aż po południowo-wschodnią część Karoliny Północnej. Ponadto został naturalizowany w innych częściach świata w strefach od tropikalnej do podzwrotnikowej. Jest uprawiany jako roślina ozdobna[4].
Rośnie na nieużytkach oraz suchych łąkach. Występuje na wysokości do 1500 m n.p.m.[4]
W obrębie tego gatunku wyróżniono jedną formę[2]:
Argemon meksykański (Argemone mexicana L.) – gatunek rośliny z rodziny makowatych (Papaveraceae Juss.). Występuje naturalnie w Meksyku oraz południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych (na obszarze od południowo-wschodniego Teksasu aż po południowo-wschodnią część Karoliny Północnej. Ponadto został naturalizowany w innych częściach świata w strefach od tropikalnej do podzwrotnikowej. Jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Argemone mexicana também conhecida como cardo-santo (também chamada de erva-de-cardo-amarelo, papoula-de-espinho e papoula-do-méxico[1]) é uma planta localizada no México e recentemente se adaptou amplamente nos EUA, Índia, Etiópia e em algumas regiões do Brasil.
É uma erva anual com uma seiva amarela, que é usada pelos indígenas dos EUA ocidental e partes do México. A resina de argemone contém berberine e protopine, que na medicina são usados como sedativo.
As sementes contém de 22 a 36 por cento de um óleo chamado de argemone, que contém alcalóides tóxicos. [2] A última contaminação com esse óleo ocorreu na Índia, em 1998: 1% de adulteração no óleo de mostarda pelo argemone provocou doenças clínicas.[3]
Esta planta e também seu extrato são vendidos on-line como substitutos da marijuana (cannabis). Argemone mexicana também é usada pelos tradicionais curandeiros em Mali para tratar a Malária.[4] Faz parte da família Papaverácea, informalmente conhecida como papoulas, que é uma importante família etnofarmacológica de 44 gêneros e cerca de 760 espécies de plantas com flores. A planta é fonte de diversos tipos de compostos químicos, como flavonoides, embora os alcaloides sejam os mais encontrados. Além da eficácia farmacêutica, certas partes da planta também mostram efeitos tóxicos. É usada em diferentes partes do mundo, para o tratamento de várias doenças, incluindo tumores, verrugas, doenças de pele, reumatismo, inflamações, icterícia, lepra, infecções microbianas, malária] e como larvicida contra o Aedes aegypti, vetor da dengue.[5][6]
Argemone mexicana também conhecida como cardo-santo (também chamada de erva-de-cardo-amarelo, papoula-de-espinho e papoula-do-méxico) é uma planta localizada no México e recentemente se adaptou amplamente nos EUA, Índia, Etiópia e em algumas regiões do Brasil.
É uma erva anual com uma seiva amarela, que é usada pelos indígenas dos EUA ocidental e partes do México. A resina de argemone contém berberine e protopine, que na medicina são usados como sedativo.
As sementes contém de 22 a 36 por cento de um óleo chamado de argemone, que contém alcalóides tóxicos. A última contaminação com esse óleo ocorreu na Índia, em 1998: 1% de adulteração no óleo de mostarda pelo argemone provocou doenças clínicas.
Gul taggvallmo (Argemone mexicana) är en art inom släktet taggvallmor och familjen vallmoväxter och är ursprunglig i sydvästra Nordamerika. Arten har naturaliserats på många håll och räknas lokalt som ogräs. Odlas som ettårig prydnadsväxt i Sverige. Innehåller den giftiga alkaloiden sanguinarin.
Blomman är blekt gul-orange.[1]
Gul taggvallmo (Argemone mexicana) är en art inom släktet taggvallmor och familjen vallmoväxter och är ursprunglig i sydvästra Nordamerika. Arten har naturaliserats på många håll och räknas lokalt som ogräs. Odlas som ettårig prydnadsväxt i Sverige. Innehåller den giftiga alkaloiden sanguinarin.
Blomman är blekt gul-orange.
Cà dại hoa vàng (danh pháp khoa học: Argemone mexicana) là một loài thực vật có hoa trong họ Anh túc. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Cây thảo, cao 0,60-1,10m. Cành phân nhánh nhiều, thân màu xanh sẫm, nhẵn bóng, trên thân có gai thưa. Lá mọc cách, gần như không cuống, phiến xẻ sâu, dài 7–15 cm. Lá có màu xanh sẫm, gân màu trắng. Mép lá có gai nhọn.
Hoa đơn độc, cuống màu xanh, gai nhỏ. Thân, cuống lá, cuống hoa có mủ trắng. Hoa màu vàng tươi, đài có 2-3 thùy màu xanh, có 4-6 cánh hoa, màu vàng. Quả nang, ngắn, khi chín mở ở đỉnh, hạt nhiều, nhỏ.
Toàn thân có độc.
Cà dại hoa vàng (danh pháp khoa học: Argemone mexicana) là một loài thực vật có hoa trong họ Anh túc. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Cây thảo, cao 0,60-1,10m. Cành phân nhánh nhiều, thân màu xanh sẫm, nhẵn bóng, trên thân có gai thưa. Lá mọc cách, gần như không cuống, phiến xẻ sâu, dài 7–15 cm. Lá có màu xanh sẫm, gân màu trắng. Mép lá có gai nhọn.
Hoa đơn độc, cuống màu xanh, gai nhỏ. Thân, cuống lá, cuống hoa có mủ trắng. Hoa màu vàng tươi, đài có 2-3 thùy màu xanh, có 4-6 cánh hoa, màu vàng. Quả nang, ngắn, khi chín mở ở đỉnh, hạt nhiều, nhỏ.
Toàn thân có độc.
蓟罂粟（学名：Argemone mexicana）为罂粟科蓟罂粟属下的一个种。
_(6014329023).jpg)
_yellow_form_(11755690173).jpg)
|access-date=中的日期值 (帮助)
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
