De Waterboren (Tardigrada), ok Suutjeloper naamt, sünd en Stamm vun lütte Deerter, de keen Rüchgrot hebbt.
Se sünd lütt (0,2-1,5 mm), de meesten sünd ünner 0,5 mm lang. Kanns blots mit dat Mikroskop bekieken.
Obers se sünd nüdelich. Hebbt een Kopp un 8 Been. In den Kopp is en Bregen, von dor geiht en Buukmark as Nervensystem dör den Buuk. Un se sünd meisttieds suutje un sinnig bi dat Bewegen. Dorvun ok de Naam Suutjelooper.
Tardigrada leevt in Water. Welk sünd in de See, bit in de Deepsee. Un besünners in den Sand vun den Strand. Anner sünd in Söötwater. Dat ok in ganz lütte Waterdroppen, so as in dat Moos, wenn dat natt is. Düsse Oorten köönt heel dröög warrn. Un denn köönt se en poor Johr utholln. Denn wedder Water op un na en halv Stünn sünd se wedder quietschfidel.
Kryobiose warrt dat nömmt, wenn de lüttjen Deerter sunnerlich deepe Temperaturen overstahn könnt. Dor is de Stoffwessel denn meist heel un deel bi runnerfohrt. Bit wiet unner den Gefreerpunkt könnt de Waterboren dat uthollen. De Unneraart Echiniscus sigismundi groenlandicus kann 6-8 Maande lang infraren ween in dat Winteries. Dat maakt ehr ok nix ut, wenn se in’e Overgangstied jummers wedder infreert un updaut mit de Tieden.
Waterboren hefft sogor 10 Dage buten in’t Weltall uthollen. Mit den Satelliten FOTON-M3 hett de ESA 2007 en Reeg vun Waterboren hooch schaten. In’t All harrn se dat Vakuum, de Kulle un de UV-Strahlen afkregen. As de torüchkemen up’e Eer, weern ok mank de Waterboren noch de wecken, de lebennig weern, de vördem in en extrem Umto utsett ween weern.[1]
De Deerter könnt ok in den Tostand vun de Ahydrobiose overgahn. Wenn se dor intreden sünd, gifft dat, tominnst in en dröög Umto, gor keen Stoffwessel mehr. Sunnerlich warrt rein gor keen Suerstoff mehr verbruukt. In düssen Tostand könnt de Waterboren extrem Utdrögen uthollen, man ok Inbringen in Soltlake, Ether, schier Ethanol oder flüssig Helium overstaht se so. Bovenhen könnt se denn leven bi Temperaturen vun -273 ° Celsius un + 150 ° Celsius, bi groten hydrostaatschen Druck un bi Vakuum.
De Waterboren (Tardigrada), ok Suutjeloper naamt, sünd en Stamm vun lütte Deerter, de keen Rüchgrot hebbt.
Se sünd lütt (0,2-1,5 mm), de meesten sünd ünner 0,5 mm lang. Kanns blots mit dat Mikroskop bekieken.
Obers se sünd nüdelich. Hebbt een Kopp un 8 Been. In den Kopp is en Bregen, von dor geiht en Buukmark as Nervensystem dör den Buuk. Un se sünd meisttieds suutje un sinnig bi dat Bewegen. Dorvun ok de Naam Suutjelooper.
Tardigrada leevt in Water. Welk sünd in de See, bit in de Deepsee. Un besünners in den Sand vun den Strand. Anner sünd in Söötwater. Dat ok in ganz lütte Waterdroppen, so as in dat Moos, wenn dat natt is. Düsse Oorten köönt heel dröög warrn. Un denn köönt se en poor Johr utholln. Denn wedder Water op un na en halv Stünn sünd se wedder quietschfidel.