Taro (lat. Colocasia esculenta), biljna vrsta iz roda taro ili kolokazija, porodica Araceae, poznat u običnom govoru jednostavno kao taro i srodan vrsti C. antiquorum, poznatoj kao "eddoe".
Taro je porijeklom iz južne Indije i jugoistočne Azije.[1] To je trajnica, tropska biljka, koja se prvenstveno uzgaja kao korijenasto povrće zbog jestivoga škroba te kao lisnato povrće. Koristi se za hranu u Africi, Oceaniji i Indiji, a vjeruje se da je jedna od prvih kultiviranih biljaka.[2]
Smatra se da je nastala u Indo-malajskoj regiji, vjerojatno u istočnoj Indiji i Bangladešu, a širila se prema jugoistočnoj i istočnoj Aziji te pacifičkim otocima, na zapad do Egipta i istočnog Sredozemlja, a zatim prema jugu i zapadu u istočnu i zapadnu Afriku, odakle se proširila na Karibe i Južnu Ameriku.
U sirovom stanju je otrovna. Može narasti od jedan do dva metra visine, sa listovima dugim do 60 cm. Ima mnoge lokalne nazive, a često se naziva "slonove uši" kada se uzgaja kao ukrasna biljka.
Polja taroa na Havajima
Stabljike taroa na prodaji
Gomolji taroa
Taro burger
Taro (lat. Colocasia esculenta), biljna vrsta iz roda taro ili kolokazija, porodica Araceae, poznat u običnom govoru jednostavno kao taro i srodan vrsti C. antiquorum, poznatoj kao "eddoe".
Taro je porijeklom iz južne Indije i jugoistočne Azije. To je trajnica, tropska biljka, koja se prvenstveno uzgaja kao korijenasto povrće zbog jestivoga škroba te kao lisnato povrće. Koristi se za hranu u Africi, Oceaniji i Indiji, a vjeruje se da je jedna od prvih kultiviranih biljaka.
Smatra se da je nastala u Indo-malajskoj regiji, vjerojatno u istočnoj Indiji i Bangladešu, a širila se prema jugoistočnoj i istočnoj Aziji te pacifičkim otocima, na zapad do Egipta i istočnog Sredozemlja, a zatim prema jugu i zapadu u istočnu i zapadnu Afriku, odakle se proširila na Karibe i Južnu Ameriku.
U sirovom stanju je otrovna. Može narasti od jedan do dva metra visine, sa listovima dugim do 60 cm. Ima mnoge lokalne nazive, a često se naziva "slonove uši" kada se uzgaja kao ukrasna biljka.
