Multimedia w Wikimedia Commons Wiwerka malajska (Viverricula indica) – gatunek ssaka z rodziny wiwerowatych. Zamieszkuje południowo-wschodnią Azję w dziewięciu podgatunkach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Po raz pierwszy gatunek opisał Étienne Geoffroy Saint-Hilaire w 1803 w Catalogue des Mammifères du Museum National d’histoire naturelle. Nadał nowemu gatunkowi nazwę Civetta indica. Holotyp pochodził z Indii[3]. Do rodzaju Viverricula wydzielił wiwerkę malajską Brian Houghton Hodgson w 1838; spostrzeżeniami podzielił się na łamach „Calcutta journal of natural history”[4]. Wyróżnia się 9 podgatunków[5]:
Długość ciała wynosi 74–106 cm, a masa ciała – 2–4 kg. Samce są większe od samic. Sierść wiwerek malajskich ma w większości barwę brązową, żółtą lub płowopomarańczową. Dostrzec można białe i czarne obroże na szyi. Ciało pokryte jest ciemniejszymi plamkami, które na grzbiecie tworzą 6–8 pasów. Ogon paskowany, czarno-biały. Pierś jest jaśniejsza od reszty ciała, do tego bardziej szara lub brązowawa. Łapy są ciemnobrązowe lub czarne[6].
Wiwerki malajskie zamieszkują Afganistan, Bangladesz, Mjanmę, Kambodżę, Chiny, Hongkong, Indie, część Indonezji, Laos, Malezję, Nepal, Pakistan, Sri Lankę, Tajwan, Tajlandię i Wietnam. Zostały introdukowane do Jemenu, na Zanzibar i Pembę, Sokotrę, Madagaskar, Komory i Filipiny[5].
Wiwerki malajskie przystosowane są do życia w wielu środowiskach, również w pobliżu siedlisk ludzkich. Preferują obszary otwarte, jak nadrzeczne lasy, lasy z drzewami zrzucającymi liście czy obszary trawiaste; rzadziej obserwowane są w gęstych lasach deszczowych. Są to ssaki żyjące samotnie, prowadzące nocny tryb życia. Sypiają w norach lub pustych pniach drzew. Są mięsożerne; zjadają głównie niewielkie kręgowce, takie jak gryzonie. Zjadają również owoce, padlinę i odpadki[6].
U samic żyjących w niewoli zaobserwowano dwa okresy rui: od lutego do kwietnia i od sierpnia do września. W niewoli mioty liczyły po 2–5 młodych; przestawały pić mleko matki w wieku 4–4,5 miesięcy. Nie jest wiadome, jak długo żyją wiwerki malajskie na wolności; w niewoli mogą żyć 20 lat i więcej[6].
IUCN uznaje wiwerkę malajską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern).
Wiwerka malajska (Viverricula indica) – gatunek ssaka z rodziny wiwerowatych. Zamieszkuje południowo-wschodnią Azję w dziewięciu podgatunkach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
