Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku
Owoce baobabu afrykańskiego
Baobab, palczara (Adansonia L.) – rodzaj, do którego należy dziewięć gatunków potężnych, długowiecznych drzew liściastych. Gatunkiem typowym jest baobab afrykański (A. digitata) L.[2]
Charakterystyka
Typową dla przedstawicieli rodzaju cechą jest zgrubiały pień. Przy wysokości drzewa osiągającej 5–25 m wysokości (wyjątkowo do 30 m), pień osiąga od 7 do 11 m średnicy. Drzewa mogą osiągać sędziwy wiek, jednak drewno baobabu nie wykazuje cyklicznych słojów rocznych – wiek poszczególnych drzew jest trudny do określenia. Wszystkie gatunki występują na obszarach suchych i zrzucają liście w czasie pory suchej. Największe zróżnicowanie przedstawicieli rodzaju występuje na wyspie Madagaskar, gdzie spotyka się sześć gatunków baobabów. Poza tym rośliny te rosną w północno-wschodniej, centralnej i południowej Afryce oraz w północno-zachodniej Australii.
Baobaby magazynują wodę wewnątrz pękatego pnia (nawet 120 000 l) żeby przetrwać ostre susze właściwe regionom występowania baobabów[3].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)
Rodzaj z podrodziny wełniakowych Bombacoideae w obrębie ślazowatych Malvaceae, wchodzących w skład ślazowców z kladu różowych[1][4].
- Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)
Gromada okrytonasienne: Magnoliophyta Cronquist, podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Malvanae Takht., rząd ślazowce (Malvales Dumort.), podrząd Malvineae Rchb., rodzina wełniakowate (Bombacaceae Kunth), plemię Adansonieae Horan., podplemię Adansoniinae Benth., rodzaj baobab (Adansonia L.)[5].
- Gatunki[4]
Zastosowanie
- Liście baobabu są jadalne, tak jak i nasiona, które można jeść na surowo lub po upieczeniu. Obierkami owoców można karmić zwierzęta. Pod względem zawartości wapnia baobab dwukrotnie przewyższa mleko. W 100 gramach pulpy z baobabu znajduje się aż 300 mg witaminy C, prawie sześciokrotnie więcej niż w pomarańczach. Biały miąższ owoców ma konsystencję sera, jest lekko sypki, dlatego nadaje się do produkcji batoników.
- Olej z nasion baobabu jest półpłynny, złotożółty i delikatnie pachnie. Prawie nie wysycha, co znacznie wydłuża czas przechowywania.
-
Komisja Europejska zaaprobowała owoce baobabu jako składnik batoników zbożowych i napojów. Formalne zezwolenie było konieczne, ponieważ zgodnie z prawem europejskim, produkt spożywczy nie spożywany w Unii Europejskiej przed 1997 r. wymaga formalnego dopuszczenia do użytku[7].
Przypisy
-
↑ a b Stevens P.F: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-02-24].
-
↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-24].
-
↑ The Baobab tree in Senegal. [dostęp 2008-10-01].
-
↑ a b Genus: Durio (ang.). Germplasm Resources Information Network (GRIN), United States Department of Agriculture, Agricultural Research Service. [dostęp 2010-02-24].
-
↑ CrescentC. Bloom CrescentC., Adansonia, The Compleat Botanica [dostęp 2010-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2004-11-16] (ang.).
-
↑ Jack D. Pettigrew, Karen L. Bell, Adhil Bhagwandin, Eunice Grinan, Ngalla Jillani, Jean Meyer, Emily Wabuyele, Claudia E. Vicke. Morphology, ploidy and molecular phylogenetics reveal a new diploid species from Africa in the baobab genus Adansonia (Malvaceae: Bombacoideae). „Taxon”. 61, 6, s. 1240–1250, 2012.
-
↑ kopalniawiedzy.pl.
Zobacz w
Wikicytatach kolekcję cytatów
o baobabie