dcsimg

Phasmatodea ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Los fásmidos (Phasmida o Phasmatodea, del griego antiguo φάσμα phasma, ‘aparición o espíritu’) son un orden de insectos neópteros conocidos comúnmente como insectos palo e insectos hoja, palotes (Chile y Argentina), zacatones o campamochas (México), matacaballos (Colombia), mariapalitos (Venezuela, Colombia, Ecuador, República Dominicana y Panamá) o bielus (en la población de Cherta, España), debido a su aspecto corporal; también son llamados mulas del diablo (Costa Rica, Honduras) y madreculebras.[1]

Hay descritas más de 3000 especies. Son un grupo especializado en el camuflaje (cripsis) con colores, formas y comportamientos extraordinarios que los confunden con la vegetación sobre la que habitan y de la que se alimentan.[1]

Entre los fásmidos se encuentran los insectos más pesados (Heteropteryx dilatata con 30-40 g de peso) y los más grandes (Phobaeticus chani con 35,7 cm de longitud). Son hemimetábolos y exopterigotos.

Características

Por sus formas presentan tres tipos morfológicos principales:

  • Insectos palo: alargados, con o sin alas (en caso de presentarlas pueden ser funcionales o no para el vuelo); sección transversal del cuerpo más o menos cilíndrica; similares a pequeñas ramitas, tanto en color como en forma.
  • Insectos hoja: formas aladas, de cuerpo ancho, aplanado dorsoventralmente, con expansiones laminares en las patas y similares a hojas.
  • Insectos corteza: suelen tener el cuerpo más robusto y en muchas ocasiones con protuberancias en forma de pequeñas espinas sobre todo o parte del cuerpo.
 src=
Medauroidea extradentata

En general, los insectos palo, como su nombre indica, tienen forma de ramita, lo que les hace pasar inadvertidos para muchos depredadores. No obstante, no es el único sistema que tienen estos insectos de defenderse de los enemigos.

Tanto los comúnmente llamados insectos palo como los insectos hoja pertenecen al orden Phasmida (o Phasmatodea), pero pertenecen a distintas superfamilias. La forma de hoja de estos animales se refuerza porque sus alas están adornadas con dibujos que recuerdan enormemente a las inervaciones que tienen las hojas de las plantas y porque sus patas están dotadas de expansiones laminares que se confunden con las de las propias hojas.

Biología y ecología

Viven generalmente sobre arbustos y árboles de los que se alimentan, presentando tanto homotipia como homocromía. Tanto si son ninfas como adultos, los insectos palo generalmente se refugian de sus depredadores escondiéndose entre la vegetación durante el día; por la noche es cuando tienen actividad y se alimentan o copulan. En ocasiones aprovechan brisas de aire para moverse o comer, aprovechando que al mismo tiempo se mueven algunas hojas y tallos de la planta sobre la que estén y así no llaman la atención demasiado.

Los estadios inmaduros o ninfas presentan generalmente morfología similar a la del adulto pero en miniatura. Para crecer realizan generalmente de 5 a 7 mudas (las hembras suelen hacer más mudas que los machos). En algunas especies la coloración varía durante las distintas etapas del crecimiento en función de varios factores (genéticos, ambientales, etc.) El ciclo de vida varía según las especies pero puede ser de varios meses hasta tres años.[2]

Aparte de su apariencia críptica, también cuentan con otros sistemas defensivos, como hacer ruido o tener estructuras con vivos colores, sus alas, que despliegan cuando se sienten amenazados, entre otros muchos. Además, se pueden desprender de sus extremidades (fenómeno denominado autotomía) cuando son capturados por un depredador y sujetados por este punto. Algo parecido a lo que ocurre en algunos reptiles como las lagartijas con la cola.

 src=
Heteropteryx dilatata macho
 src=
Huevos de diferentes especies de Phasmatodea
Video

Reproducción y desarrollo

El ciclo vital de los fásmidos varía en función de la especie, habiendo casos en los que tan sólo dura entre 4 y 6 meses y otros en los que puede durar más de un año. En muchos casos se puede observar el espermatóforo que utiliza el macho para transferir los espermatozoides a la hembra durante el apareamiento. El tiempo de la cópula puede variar en función de la especie.

La mayoría de especies de insecto palo se pueden reproducir sexualmente y o por partenogénesis. En algunos casos, aunque la reproducción sexual sea lo común, también puede darse la partenogénesis si no hay machos, aunque probablemente esto hace que disminuya la variabilidad genética de la descendencia. Para algunas especies se desconoce si existen machos, ya que nunca se han observado, aunque lo más probable es que sí que los haya, aunque sean muy escasos.[1]

Ponen huevos provistos de una especie de tapadera, llamada opérculo, que se desprende en la eclosión para que la ninfa salga. Los huevos suelen ser similares a semillas y según la especie pueden variar en color, tamaño, forma, textura, dureza, etc.

Hay diferentes métodos de puesta según la especie; por ejemplo, en el caso de Extatosoma tiaratum, la hembra lanza los huevos y caen al suelo; otro caso diferente (Brasidas samariensis) es el de las especies en las que las hembras poseen epiprocto que utilizan para enterrar los huevos; y por último también se dan casos en los que los huevos son pegados en ramas u hojas, es el caso de Sipyloidea sipylus.

Fásmidos de Europa

En Europa hay unas 17 especies de insectos palo descritas, pertenecientes a los géneros Bacillus, Clonopsis, Leptynia y Pijnackeria. También hay unas pocas especies más que habitan en Europa pero que son introducidas, como ocurre por ejemplo con un par de especies del género Acanthoxyla, que son originarias de Madagascar pero están presentes en el sur de Inglaterra.

En la península ibérica, actualmente hay descritas 13 especies y varias subespecies. Su ciclo biológico es anual, siendo activos únicamente durante los meses más calurosos (especialmente los géneros Leptynia y Pijnackeria), que suelen ser desde finales de primavera hasta principios de otoño.

Sistemática

Referencias

  1. a b c «Amor recalcitrante». www.nationalgeographic.com.es. 22 de julio de 2021. Consultado el 10 de octubre de 2021.
  2. «Stick Insect: Phasmida». Animals A-Z. National Geographic. Consultado el 10 de octubre de 2015.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Phasmatodea: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Los fásmidos (Phasmida o Phasmatodea, del griego antiguo φάσμα phasma, ‘aparición o espíritu’) son un orden de insectos neópteros conocidos comúnmente como insectos palo e insectos hoja, palotes (Chile y Argentina), zacatones o campamochas (México), matacaballos (Colombia), mariapalitos (Venezuela, Colombia, Ecuador, República Dominicana y Panamá) o bielus (en la población de Cherta, España), debido a su aspecto corporal; también son llamados mulas del diablo (Costa Rica, Honduras) y madreculebras.​

Hay descritas más de 3000 especies. Son un grupo especializado en el camuflaje (cripsis) con colores, formas y comportamientos extraordinarios que los confunden con la vegetación sobre la que habitan y de la que se alimentan.​

Entre los fásmidos se encuentran los insectos más pesados (Heteropteryx dilatata con 30-40 g de peso) y los más grandes (Phobaeticus chani con 35,7 cm de longitud). Son hemimetábolos y exopterigotos.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Posnemalci ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia SL

Podred Agathemerodea
družina Agathemeridae
Podred Timematodea
družina Timematidae
Podred Verophasmatodea
družina Diapheromeridae
družina Phasmatidae
družina Aschiphasmatidae
družina Damasippoididae
družina Prisopodidae
družina Anisacanthidae
družina Bacillidae
družina Heteropterygidae
družina Phylliidae
družina Heteronemiidae
družina Pseudophasmatidae

Posnemalci (znanstveno ime Phasmatodea, iz grške predpone phasma-: prikazen) so red žuželk z okoli 3000 opisanimi vrstami, kamor sodijo paličnjaki in živi listi. Njihova najbolj znana lastnost je telesna oblika, ki posnema obliko listov ali posušenih vejic, po njej je skupina dobila tudi ime v latinščini, slovenščini in drugih jezikih. Predstavnike najdemo po vsem svetu, a je večina vrst tropskih.

Telesne značilnosti

Posnemalci so dolge, vitke žuželke z dolgimi nogami. Imajo prognatno glavo z obustnim aparatom izoblikovanim v grizalo, majhnimi sestavljenimi očmi in različno dolgimi tipalnicami, ki imajo lahko od 8 pa do 100 členov. Protoraks je v nasprotju z bogomolkami kratek, sta pa zato druga dva člena oprsja podaljšana in lahko predstavljata tudi do polovico telesne dolžine. Vse noge so enake oblike, večinoma s po petimi tarzalnimi členi. Evropske vrste nimajo kril, so pa krila prisotna pri mnogih tropskih vrstah. Funkcionalna krila imajo predvsem samci, pri mnogih vrstah so krila samic reducirana. Sprednja so majhna in usnjata, zadnja pa široka, z otrdelim sprednjim robom. Zadek je sestavljen iz enajstih členov, na njem so poleg genitalij še cerki iz enega samega člena.

Ličinke (nimfe) so podobne odraslim živalim, le brez kril in genitalij.

Med posnemalci najdemo vrste, ki dosegajo ogromne telesne mere in sodijo med največje žuželke sploh. Samice vrste Phobaeticus kirbyi, ki živi na Borneu, zrastejo preko 30 cm v dolžino, samice vrste Heteropteryx dilatata iz Malezije pa so s 65 g suhe teže med najtežjimi.

Življenje

Posnemalci so znani tudi po partenogenezi, sposobnosti nespolnega razmnoževanja. Pri mnogih vrstah sploh še niso odkrili samcev, le občasno se zgodi, da se rodi samica, ki ima nekatere moške znake. Tudi kadar so prisotni, so samci zelo redki. Samice lahko producirajo fertilna jajčeca brez parjenja. Izležejo jih na tla, kjer nato jajčeca mirujejo nekaj mesecev, nekatera celo po več let. Samci, kadar so prisotni, so mnogo manjši in vitkejši od samic. Imajo nepopolno preobrazbo - ličinke se z levitvami samo večajo dokler ne odrastejo. Eden od obrambnih mehanizmov je tudi to, da odvržejo noge, ki nato ob naslednji levitvi spet zrastejo.

Prehranjujejo se z zelenimi deli rastlin. Njihova oblika posnema dele rastline, na katerih stojijo, bodisi liste, bodisi vejice. Kadar mimikrija ne zaleže pri obrambi uporabljajo tudi svarilno držo in izločke posebnih žlez, ki dražijo sluznico, v skrajnem primeru pa padejo z rastline na tla in hlinijo smrt.

 src=
Živi list iz rodu Phyllium.

Ekologija

So izvorno tropske žuželke, katerih predstavnike pa najdemo tudi v območjih z zmernim podnebjem.

Pomen za človeka

Pomen za človeka ni bistven. Nekatere vrste so se zaradi človekove dejavnosti razširile na območja, kjer prej niso bile prisotne. Še najbolj problematični so Indijski paličnjaki Carausius morosus, ki delajo škodo v vrtovih na toplejših območjih ZDA.

Gojenje

Posnemalci so nezahtevne živali in so tudi zaradi atraktivne oblike priljubljeni domači ljubljenčki, predvsem pri začetnikih. Indijski paličnjak, denimo, potrebuje dobrih 25 cm visok vivarij (lahko tudi kozarec za vlaganje) z nekaj bršljana, ligustra ali robid za hrano. Samice začnejo kmalu po zadnji levitvi odlagati jajčeca, ki se izležejo po nekaj mesecih na vlažnem pesku ali papirnati brisači.

Sistematika

Posnemalci so filogenetsko najbliže kobilicam, zaradi podobnosti redova nekateri avtorji združujejo v nadred ravnokrilci (Orthopteroidea). Vendar novejše raziskave nedvoumno potrjujejo, da gre za sestrsko skupino kobilic.

 src=
Posnemalec vrste Medauroidea extradentata iz Vietnama.

Klasifikacija posnemalcev je zapletena in še ne povsem jasna. S skupino se ukvarja mnogo znanstvenikov in tudi laičnih entomologov. Spremembe klasifikacije so tako pogoste. Tudi ime še ni povsem uveljavljeno. Mnogo avtorjev še vedno uporablja ime Phasmida, čeprav ni pravilne oblike za to taksonomsko kategorijo.

Posnemalci v Sloveniji

V Sloveniji živi v naravi ena vrsta, Rossijev paličnjak (Bacillus rossius). Najdemo ga na Primorskem, na raznem grmovju (srobotu, robidah) ali drevesih.

Galerija

Viri

  1. Brock P.D. s sod. Phasmida home page. Pridobljeno 2007-05-15

Glej tudi

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia SL

Posnemalci: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia SL

Posnemalci (znanstveno ime Phasmatodea, iz grške predpone phasma-: prikazen) so red žuželk z okoli 3000 opisanimi vrstami, kamor sodijo paličnjaki in živi listi. Njihova najbolj znana lastnost je telesna oblika, ki posnema obliko listov ali posušenih vejic, po njej je skupina dobila tudi ime v latinščini, slovenščini in drugih jezikih. Predstavnike najdemo po vsem svetu, a je večina vrst tropskih.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia SL