dcsimg
Image of smooth brome
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » True Grasses »

Smooth Brome

Bromus inermis Leyss.

Bromus inermis ( Asturian )

provided by wikipedia AST

La bromus inermis (o bromu inernme) ye una especie fanerógama perteneciente a la familia de les gramínees (Poaceae). Ye nativa d'Europa.

 src=
Inflorescencia
 src=
Ilustración
 src=
Espigues
 src=
Hábitat

Identificación

Planta perenne, rizomatosa, de 30-150 cm, con fueyes de 5-12 mm d'anchor, glabres o glabrescentes, con lígula curtia y truncada.

Espiguillas de 15-30 mm, con glumas desiguales, la inferior con 1 nerviu y la cimera con 3, y 5-10 flores. Flores col lema ensin aresta o con una aresta menor de 2 mm. Inflorescencia en panícula erecta y laxa.


Bioloxía y fenoloxía

Floria pel branu (de xunu a setiembre), polo que ye una planta de día curtiu.

Forma biolóxica: ye hemicriptófito (pasen el periodu desfavorable coles yemes de recambiu na superficie del suelu o darréu debaxo)


Requerimientos ambientales

Ye una planta bien rústica: Aguanta bien el clima continental con temperatures estremes (altes y baxes)y tolera les seques pocu intenses. El so temperamentu edáfico ye ampliu y tien pH óptimo ente 6-7,5.

Lentu establecimientu en campu.

En llugares fríos, con xelaes serondiegues tempranes, aconséyense les llantaderes primaverales. En condiciones d'eleváu mugor ye bien susceptible a enfermedaes, afectando al estáu sanitariu de la campera.Nun soporta'l encharcamiento.

La so persistencia media ye de 3-4 años.

Distribución y zones de cultivu

Bonal nes árees templar y fríu d'Europa y presente na metá norte de la Península Ibérica. Cultívase principalmente en EEXX y Canadá.

Na Península nun ye frecuente'l so cultivu.

Interés forrajero y aprovechamientu

Sémase como cultivu monófito o bífito, por casu con alfalfa (Medicago sativa) o trébole violeta(Trifolium pratense), con unes dosis de llantadera en cultivu puru de 20-25 kg/hai y n'amiestu de 10-15 kg/hai.

Produz un campera trupu y abondosu (15 t ms/hai) hasta bien avanzada la estación serondiega. La producción respuende bien a apurrir nitrogenaos. La campera ye bien palatable, d'elevada digestibilidad y altu conteníu proteico, bien apreciáu pol ganáu mayor.

Ye recomendable pa siega y apurra en verde o calteníu (segáu o silu). La so resistencia al llendo ye moderada. Encamienta pastiásela a una ciertu altor pa favorecer el so rebrote.

Crez por aciu rizomas y dáu el so calter encespedante ye afecha pal so usu na revegetación d'árees denudaes.

Variedaes: Superior, Enllordiar, Jubilee, Saratoga, Lincoln, Achenbach, Lancaster, Lyon, Baylor...

Taxonomía

Bromus inermis describióse por Friedrich Wilhelm von Leysser y espublizóse en Flora Halensis 16. 1761.[1]

Etimoloxía

Bromus: nome xenéricu que remanez del griegu bromos = (avena), o de chancia = (alimentu).[2]

inermis: epítetu llatín que significa "ensin escayos".[3]

Citoloxía

Númberu de cromosomes de Bromus inermis (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=42[4]

Sinonimia
  • Bromopsis inermis (Leyss.) Holub
  • Bromus erectus Ledeb.
  • Bromus glabrescens Honda *

Bromus inopinatus B.B.Brues & C.T.Brues

  • Bromus latifolius Kar. & Kir.
  • Bromus littoreus Georgi
  • Bromus pseudoinermis Schur
  • Bromus pskemensis Pavlov
  • Bromus purpurascens Turcz. ex Griseb.
  • Bromus reimannii (Asch. & Graebn.) Asch. & Graebn.
  • Bromus tatewakii Honda *

Festuca inermis (Leyss.) DC.

  • Festuca leysseri Moench
  • Festuca poiformis Pers.
  • Festuca poioides Thuill.
  • Festuca rubra subsp. villosa (Mert. & W.D.J.Koch) S.L.Liou
  • Festuca rubra var. villosa Mert. ex Koch
  • Festuca speciosa Schreb.
  • Forasaccus inermis (Leyss.) Lunell
  • Poa bromoides (Leyss.) Mérat
  • Schedonorus inermis (Leyss.) P.Beauv.
  • Schedonorus longifolius Trin. ex Steud.
  • Zerna inermis (Leyss.) Lindm.
  • Zerna inermis var. malzevii (Drobow) Tzvelev[5][6]

Ver tamién

Referencies

  1. «Bromus inermis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 20 d'abril de 2013.
  2. (n'inglés) Watson L, Dallwitz MJ. (2008). «The grass xenera of the world: descriptions, illustrations, identification, and information retrieval; including synonyms, morphology, anatomy, physiology, phytochemistry, cytology, classification, pathogens, world and local distribution, and references». The Grass Xenera of the World. Consultáu'l 19 d'agostu de 2009.
  3. N'Epítetos Botánicos
  4. Cariologia i distribució del gènere Bromus L. (Sec. Pnigma Dumort. i Sec. Ceratochloa (Beauv.)Griseb.) a Catalunya. Lloret, F. J. & A. Cardona (1988) Orsis 3: 41-54
  5. Bromus inermis en PlantList
  6. «Bromus inermis». World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 20 d'abril de 2013.

Bibliografía

  1. CONABIO. 2009. Catálogu taxonómicu d'especies de Méxicu. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Cronquist, A.J., A. H. Holmgren, N. H. Holmgren & Reveal. 1977. Vascular Plants of the Intermountain West, U.S.A. 6: 1–584. In A.J. Cronquist, A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J.L. Reveal & P. K. Holmgren (eds.) Intermount. Fl.. Hafner Pub. Co., New York.
  3. Czerepanov, S. K. 1981. Sosud. Rast. SSSR 509 pages. Naúka, Leningradskoe Otd-nie, Leningrad.
  4. Darke, R. 1999. Color Encycl. Ornam. Grasses 1–325. Timber Press, Portland.
  5. Espeyu Serna, A., A. R. López-Ferrari & J. Valdés-Reyna. 2000. Poaceae. Monocot. Mexic. Sinopsis Floríst. 10: 7–236 [and index].
  6. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
  7. Flora of China Editorial Committee. 2006. Flora of China (Poaceae). 22: 1–733. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  8. Gibbs Russell, G. Y., W. G. M. Welman, Y. Retief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. Van Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
  9. Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1968. The Pteridophytoa, Gymnospermae and Monocotyledoneae. 1: 1–482. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. O.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
  10. Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.Y. O.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
  11. Great Plains Flora Association. 1986. Fl. Great Plains i–vii, 1–1392. University Press of Kansas, Lawrence.

Enllaces esternos

Cymbidium Clarisse Austin 'Best Pink' Flowers 2000px.JPG Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Bromus inermis: Brief Summary ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Bromus inermis

La bromus inermis (o bromu inernme) ye una especie fanerógama perteneciente a la familia de les gramínees (Poaceae). Ye nativa d'Europa.

 src= Inflorescencia  src= Ilustración  src= Espigues  src= Hábitat
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST