dcsimg

Distribution ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por IABIN
Chile Central
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Universidad de Santiago de Chile
autor
Pablo Gutierrez
site do parceiro
IABIN

Artemisia vulgaris ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

La artemisa (Artemisia vulgaris) es una especie de planta de la familia de las asteráceas del género Artemisia. Ocasionalmente llamada artemega, ceñidor, yuyo crisantemo, hierba de San Juan y madra.

Descripción

Es una planta perennifolia herbácea de 1 a 2 m (raramente 2,5 m), con raíces leñosas. Las hojas de 5 a 20 cm de longitud, verde muy oscuras, pinnadas, con pelos blancos densos tomentosos en el envés. El tallo erecto tiene un tinte rojo purpúreo. Flores pequeñas (5 mm de long.) son radialmente simétricas con muchos pétalos amarillos o rojo oscuras. Tiene numerosos y angostos capítulos (cabezas florales) se abren en panículas racimosas. Florece de julio a septiembre en el hemisferio boreal.

Distribución y hábitat

Es nativa de áreas templadas de Europa, Asia, norte de África, está en Norteamérica donde es una maleza. Crece muy bien en suelos nitrogenados, en especial enmalezados y no cultivados.

Taxonomía

Artemisia vulgaris fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 848. 1753.[1]

Etimología

Hay dos teorías en la etimología de Artemisia: según la primera, debe su nombre a Artemisa, hermana melliza de Apolo y diosa griega de la caza y de las virtudes curativas, especialmente de los embarazos y los partos . según la segunda teoría, el género fue otorgado en honor a Artemisia II, hermana y mujer de Mausolo, rey de la Caria, 353-352 a. C., que reinó después de la muerte del soberano. En su homenaje se erigió el Mausoleo de Halicarnaso, una de las siete maravillas del mundo. Era experta en botánica y en medicina.

vulgaris: epíteto latino que significa "vulgar, común".[2]

Sinonimia
  • Absinthium spicatum (Wulfen ex Jacq.) Baumg.
  • Artemisia affinis Hassk.
  • Artemisia coarctata Forselles
  • Artemisia javanica Pamp.
  • Artemisia officinalis Gaterau
  • Artemisia opulenta Pamp.
  • Artemisia vulgaris subsp. coarctata (Fors ex Besser) Ameljcz.
  • Artemisia vulgaris var. coarctica Besser[3]

Nombres comunes

  • Castellano: absintio, altamisa, anastasia, artamisa, artamisia, artemega, artemisa, artemisa común, artemisa vulgar, artemisia, ceñidor, escobilla parda, flor de santos, hierba del caminante, hierba de San Juan, madra, madre yerba, madrona, manzanillón, santolina, tomaraja, tomarajas, hierba de San Juan.[4]

Usos

 src=
Ilustración del s. XIX.

La artemisa tiene tujona, que es tóxica. Embarazadas, en particular, deben evitar consumir artemisa. Actualmente se la usa poco por su toxicidad, pero es recordada por su uso culinario, medicina herbal, y hierba para fumar.

Alimento

Hojas y capullos, bien picados antes de la floración de julio, se usaban para un agente saborizador amargo para carne grasa y pescado. En Alemania, se usaba para pavos, especialmente para los engordados para Navidad.

Se la usaba en Corea y en el Japón para tortas de arroz festivas, dándoles un color verdoso.

En la Edad Media la artemisa era parte de la mezcla de hierbas gruit, para dar sabor a la cerveza antes de la introducción del lúpulo.

Propiedades medicinales

 src=
Artemisia vulgaris.

Las propiedades medicinales de la artemisa fueron descubiertas por las poblaciones de las zonas templadas, donde crece espontáneamente. En el texto griego de Dioscórides, la artemisa se cita como remedio contra los gusanos internos. Desde Nuevo México a Colombia se utilizan especies parecidas para curar bronquitis y resfriados. Todavía los chinos introducen hoy en la nariz una hoja de artemisa envuelta para parar el epistaxis o hemorragia nasal.

En el viejo folclore germánico muggiwurti significa "planta de las moscas", haciendo referencia a su uso desde tiempos remotos para repeler insectos.[5]

La planta tiene aceites volátiles: (cineola o aceite de artemisa, tujona), flavonoides, triterpenos, derivados de la cumarina. Se lo usa como antihelmíntico, aunque es más fuerte Artemisia absinthium.

En la medicina tradicional china pulverizado, tostado, y recompuesto en una forma llamada moxa, utilizada asimismo en la técnica llamada moxibustión.

Incompatibilidades con medicamentos

Existen medicamentos con los que esta planta interactúa de manera negativa. Como en el caso del Almogran para el tratamiento de la migraña, y de algunos medicamentos para el tratamiento del VIH.

Fumado

La artemisa tiene un olor aromático. La gente pobre la usaba, a veces mezclada con otras hierbas, como sustituto del tabaco. Se lo ha fumado mezclado o substituyendo a la marihuana, porque genera sueños evocativos en estado de conciencia.[6]

Folclore y brujerías

En la Edad Media, la artemisa se usaba como hierba protectora mágica. También para repeler insectos, especialmente mariposas, de jardines. Y en épocas más remotas como remedio contra la fatiga y proteger a viajantes contra malos espíritus y animales salvajes. Los soldados romanos se lo ponían dentro de sus sandalias para proteger sus pies de la fatiga.

Mucho uso en brujerías, era porque se decía que inducía sueños lúcidos y viajes astrales. Fumar, o consumir de la planta, o con una tintura, antes de dormir, incrementaría la intensidad del sueño, el nivel de control, y ayudar a recordarlos al despertar. Más seguro, una mata de artemisa seca debajo de la almohada cumplía el mismo efecto.

Referencias

  1. «Artemisia vulgaris». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 21 de noviembre de 2012.
  2. En Epítetos Botánicos
  3. Artemisia vulgaris en PlantList
  4. «Artemisia vulgaris». Real Jardín Botánico: Proyecto Anthos. Consultado el 27 de noviembre de 2009.
  5. Lust, J. (2005) "The Herb Book" p.604
  6. «Patent for alternative cigarette». Archivado desde el original el 30 de mayo de 2020. Consultado el 5 de marzo de 2007.

Bibliografía

  1. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
  2. Flora of China Editorial Committee. 2011. Fl. China 20–21: 1–992. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  3. Flora of North America Editorial Committee, e. 2006. Magnoliophyta: Asteridae, part 6: Asteraceae, part 1. 19: i–xxiv. In Fl. N. Amer.. Oxford University Press, New York.
  4. Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Lista de espécies Flora do Brasil. https://web.archive.org/web/20150906080403/http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/.
  5. Gibbs Russell, G. E., W. G. Welman, E. Reitief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. v. Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
  6. Gleason, H. A. 1968. The Sympetalous Dicotyledoneae. vol. 3. 596 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
  7. Gleason, H. A. & A. J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
  8. Hitchcock, C. H., A. J. Cronquist, F. M. Ownbey & J. W. Thompson. 1984. Compositae. Part V.: 1–343. In Vasc. Pl. Pacif. N.W.. University of Washington Press, Seattle.
  9. Idárraga-Piedrahíta, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. 2011. Flora de Antioquia. Catálogo de las Plantas Vasculares, vol. 2. Listado de las Plantas Vasculares del Departamento de Antioquia. Pp. 1-939.
  10. Molina Rosito, A. 1975. Enumeración de las plantas de Honduras. Ceiba 19(1): 1–118.
  11. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
  12. Nelson, C. H. 2008. Cat. Pl. Vasc. Honduras 1–1576.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Artemisia vulgaris: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

La artemisa (Artemisia vulgaris) es una especie de planta de la familia de las asteráceas del género Artemisia. Ocasionalmente llamada artemega, ceñidor, yuyo crisantemo, hierba de San Juan y madra.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Navadni pelin ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia SL

Navadni pelin (znanstveno ime Artemisia vulgaris ) je zdravilna rastlina, ki je razširjena tudi v Sloveniji.

Opis

Navadni pelin je trajnica, ki zraste od 100 do 250 cm visoko in ima močno razvejano steblo, ki je pogosto rdeče obarvano. Listi so dvakrat pernato deljeni, zgoraj bleščeče temno zeleni, spodaj pa gosto dlakavi in belo polsteni. Cvetovi, majhni ovalni koški, združeni v razvejana latasta socvetja se razvijejo poleti, saj navadni pelin cveti od julija do sredine septembra. Oprašuje se s pomočjo vetra, cvetni prah pa je trikolporaten, okroglast do rahlo podolgovat in ima premer od 18 do 23 μm.[1]

Navadni pelin je samonikel v Evropi in Aziji, kasneje pa se je razširil tudi po Severni Ameriki.[2]

Zdravilne lastnosti

Pelin so v ljudskem zdravilstvu uporabljali za pomoč delovanju ledvic in obtočil, pri prebavnih motnjah, menstrualnih težavah, pri driski, črevesnih krčih, bruhanju, zlatenici, pa tudi pri zdravljenju melanholije, depresije, srčnem popuščanju, ščitil pa naj bi tudi pred pljučnimi obolenji, čistil prebavila in notranje organe. Prah iz korenine naj bi po nekaterih virih zdravil celo epilepsijo in histerijo. V številnih tradicionalnih zdravilstvih se pripravki iz navadnega pelina uporabljajo proti okužbam z glistami in drugim parazitom v prebavilih. [3]

Strupene lastnosti

Pelin vsebuje toksin tujon, ki v prevelikih količinah in v daljšem obdobju lahko privede do bruhanja, trebušnih krčev, glavobolov, omotičnosti in motenj centralnega živčnega sistema, zaradi česar se uporaba te rastline odsvetuje nosečnicam in doječim materam.[4]

Sklici

  1. "Navadni pelin (Artemisia vulgaris L.)". Nacionalni inštitut za javno zdravje. 18. marec 2013. Pridobljeno dne 17. junija 2014.
  2. USDA PLANTS Database, "Profile for Artemisia vulgaris," http://plants.usda.gov/java/profile?symbol=ARVU .
  3. "PELIN, NAVADNI (Artemisia vulgaris)". Zdrav planet. 27. oktober 2008. Pridobljeno dne 17. junij 2014.
  4. Račič, Irena (5. april 2012). "Pelin pomaga tudi ob velikonočni pojedini". Dnevnik. Pridobljeno dne 17. junija 2014.

Viri

  • Gööck Roland, Gewürze und Krauter von A - Z" (V svetu začimb in dišav), Založba Mladinska knjiga in HP Droga Portorož, Ljubljana, 1979 (COBISS)

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SL

Navadni pelin: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia SL

Navadni pelin (znanstveno ime Artemisia vulgaris ) je zdravilna rastlina, ki je razširjena tudi v Sloveniji.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SL