Multimedia w Wikimedia Commons Kanczylowate[2], kanczyle[3] (Tragulidae) – rodzina ssaków parzystokopytnych z podrzędu przeżuwaczy w rzędzie parzystokopytnych (Artiodactyla). Najmniejsze ze ssaków kopytnych żyjących współcześnie. Spokrewnione z piżmowcami. Skamieliny kanczyli znaleziono w Europie w warstwach wczesnomioceńskich, w Afryce występowały we wczesnym i środkowym miocenie. Szczyt rozwoju przypadł na trzeciorzęd[4].
Ciało kanczyli ma kształt klinowaty. Osiągają 45-80 cm długości, 20-40 cm wysokości w kłębie i masę ciała od 1,5 do 10 kg. Nie posiadają rogów. Poza okresem rozrodu żyją pojedynczo. Zasiedlają skaliste lasy podzwrotnikowe Azji (większość gatunków) i Afryki (kanczyl afrykański), aktywne głównie nocą. Poruszają się zwinnie i szybko. Odżywiają się roślinami, mają silnie rozwinięte, stale rosnące kły górne, czterokomorowy żołądek (trzecia komora silnie zredukowana). U niektórych gatunków zaobserwowano zachowania terytorialne (walki pomiędzy samcami, znakowanie terenu wydzieliną gruczołów śródżuchwowych). Potrafią pływać i nurkować[4]. Samica rodzi jedno młode.
Wzór zębowy I C P M 34 = 0 1 3 3 3 1 3 3Uzębienie kanczyli składa się z 34 zębów.
Do kanczylowatych zaliczane są następujące rodzaje[5]:
Kanczylowate, kanczyle (Tragulidae) – rodzina ssaków parzystokopytnych z podrzędu przeżuwaczy w rzędzie parzystokopytnych (Artiodactyla). Najmniejsze ze ssaków kopytnych żyjących współcześnie. Spokrewnione z piżmowcami. Skamieliny kanczyli znaleziono w Europie w warstwach wczesnomioceńskich, w Afryce występowały we wczesnym i środkowym miocenie. Szczyt rozwoju przypadł na trzeciorzęd.
