.
Amanita fulva, tamién conocida como amanita enfundada,[1] ye un fungu basidiomiceto del orde Agaricales, frecuente, qu'habita en montes de coníferes, especialmente en zones húmedes, baxu pinos y sobre suelos acedos. Puede atopáse-y, con menos frecuencia, en montes de frondoses. El so cuerpu granible brota dende principios de branu a finales de seronda. Ye una cogorda comestible, anque pola so fraxilidá, nun ye fácil recoyer de manera fayadiza. L'epítetu específicu fulva significa "mariellu acoloratao". Al igual que A. vaginata, pertenez al subxéneru Amanita, seición Vaginatae,[2][3] na que se clasifiquen unes 13 especies, toes elles ensin aniellu, de diversos colores –blancu, gris o marrón en delles tonalidaes– y d'aspeutu asemeyáu.[1]
La so cogorda tien un sombreru d'ente 3 y 7 centímetros de diámetru, de color caoba o marrón acoloratao, con acanaladuras nos cantos. N'exemplares nuevos ye acampanáu y darréu faise esplanáu calteniendo un mamelón central. De normal, nun s'aprecien restos de la velo. Les llámines son llibres, anches y apertaes, de color blancu. El pie mide ente 7 y 12 centímetros d'altu y ente 0,8 y 1,2 centímetros de diámetru, nun tien aniellu y ye de color blancu o llixeramente caoba. Na base del pie atopa la volva, de color blancu puercu. La so carne ye blanca, de gran fraxilidá y con poco golor y sabor. La esporada ye blanca.[1]
Ye posible confundila con exemplares de la especie, tamién comestible, Amanita crocea, de color más claru, más robusta, col pie amarellentáu y cebreado, y dacuando cubierta de restos del velo.[1]
.
Amanita fulva, tamién conocida como amanita enfundada, ye un fungu basidiomiceto del orde Agaricales, frecuente, qu'habita en montes de coníferes, especialmente en zones húmedes, baxu pinos y sobre suelos acedos. Puede atopáse-y, con menos frecuencia, en montes de frondoses. El so cuerpu granible brota dende principios de branu a finales de seronda. Ye una cogorda comestible, anque pola so fraxilidá, nun ye fácil recoyer de manera fayadiza. L'epítetu específicu fulva significa "mariellu acoloratao". Al igual que A. vaginata, pertenez al subxéneru Amanita, seición Vaginatae, na que se clasifiquen unes 13 especies, toes elles ensin aniellu, de diversos colores –blancu, gris o marrón en delles tonalidaes– y d'aspeutu asemeyáu.