Multimedia w Wikimedia Commons Leniuchowcowate[1] (Megalonychidae) – rodzina liściożernych szczerbaków zaliczanych do Folivora[2], obejmująca kilkanaście gatunków wymarłych oraz współcześnie żyjące leniwce dwupalczaste.
Megalonychidae wyewoluowały ok. 35 mln lat temu, w oligocenie, na obszarach dzisiejszej Patagonii. Rozprzestrzeniły się na tereny całej Ameryki Południowej, Ameryki Północnej i na Antyle. Prowadziły naziemny tryb życia. Prawdopodobnie wspinały się również na drzewa. Należały do nich gatunki niewielkie, o wadze ok. 4 kg, oraz duże – żyjący na Wielkich Antylach †Megalocnus rodens ważył ok. 200 kg. U gatunków zamieszkujących Antyle wykształciły się przednie zęby podobne do siekaczy gryzoni. Większość gatunków wyginęła. Za jedną z najbardziej prawdopodobnych przyczyn ich wyginięcia uważane jest pojawienie się człowieka na obydwu kontynentach amerykańskich. Wiele zwierząt z tej rodziny żyło jeszcze ok. 10 tys. lat temu, a niektóre nawet ok. XV-XVI w. n.e. Do dzisiejszych czasów przetrwały jedynie dwa nadrzewne gatunki żyjące w Ameryce Środkowej i Południowej.
Do niedawna Megalonychidae uznawana była za rodzinę obejmującą wyłącznie gatunki wymarłe, ponieważ współcześnie żyjące gatunki leniwców dwupalczastych z rodzaju Choloepus zaliczano do Bradypodidae lub wyodrębniano jako rodzinę Choloepidae[3].
Obecnie do Megalonychidae zaliczane są współcześnie żyjące gatunki z rodzaju Choloepus[1]:
oraz kilkanaście gatunków wymarłych klasyfikowanych m.in. w rodzajach:
Leniuchowcowate (Megalonychidae) – rodzina liściożernych szczerbaków zaliczanych do Folivora, obejmująca kilkanaście gatunków wymarłych oraz współcześnie żyjące leniwce dwupalczaste.
