Podocarpus is een geslacht van coniferen behorend tot de familie Podocarpaceae. Het is het talrijkste en wijdst verspreide geslacht van deze familie. De 105 soorten zijn groenblijvende struiken of bomen van 1-25 m hoog (zelden tot 40 m). De bladeren zijn 0,5-15 cm lang, lancetvormig tot langwerpig, hebben een aparte hoofdnerf. De kegels hebben twee tot vijf schalen, waarvan slechts één vruchtbaar is (zelden twee). Bij rijpheid worden de schalen besachtig, zwellen op en krijgen een heldere kleur. De zaden worden vervolgens door vogels verspreid via de uitwerpselen. De mannelijke kegels zijn 0,5-2 cm lang en zijn vaak gebundeld in groepjes. Vele soorten zijn tweehuizig, maar niet allemaal.
Podocarpus en de familie Podocarpaceae zijn ontstaan op het oude supercontinent Gondwana, dat het huidige Afrika, Zuid-Amerika, India, Australië, Nieuw-Guinea, Nieuw-Zeeland en Nieuw-Caledonië omvatte tussen 105 en 45 miljoen jaar geleden. Podocarpus is een geslacht van bomen van de Antarctische flora, die in het koele, vochtige klimaat van de zuidelijke Gondwana voorkwam, en de elementen van de flora overleven in de vochtige, gematigde gebieden van het vroegere supercontinent. Aangezien de continenten naar het noorden afdreven en droger en heter werden, komen de familie Podocarpaceae en andere leden van de Antarctische flora tegenwoordig over het algemeen in vochtige gebieden voor, vooral in Australië.
Verscheidene Podocarpus-soorten worden gekweekt als tuinbomen of in hagen. De algemene tuinsoorten worden vanwege hun aantrekkelijk donkergroen gebladerte gehouden, bijvoorbeeld Podocarpus macrophyllus en Podocarpus salignus.
Er zijn twee ondergeslachten, ondergeslacht Podocarpus en ondergeslacht Foliolatus. Het verschil ligt voornamelijk in de kegel en zaad.
Ondergeslacht: Podocarpus
Ondergeslacht Foliolatus
Podocarpus is een geslacht van coniferen behorend tot de familie Podocarpaceae. Het is het talrijkste en wijdst verspreide geslacht van deze familie. De 105 soorten zijn groenblijvende struiken of bomen van 1-25 m hoog (zelden tot 40 m). De bladeren zijn 0,5-15 cm lang, lancetvormig tot langwerpig, hebben een aparte hoofdnerf. De kegels hebben twee tot vijf schalen, waarvan slechts één vruchtbaar is (zelden twee). Bij rijpheid worden de schalen besachtig, zwellen op en krijgen een heldere kleur. De zaden worden vervolgens door vogels verspreid via de uitwerpselen. De mannelijke kegels zijn 0,5-2 cm lang en zijn vaak gebundeld in groepjes. Vele soorten zijn tweehuizig, maar niet allemaal.
