Populier (Populus), ook wel poppel of peppel, is een geslacht van loofbomen uit de wilgenfamilie (Salicaceae).
De snelgroeiende populieren kunnen tot 40 m hoog worden. De maximale leeftijd van de populier ligt op ongeveer tweehonderd jaar. Voor een goede groei hebben de bomen veel licht nodig.
De bladeren zijn afwisselend geplaatst. Eindknoppen zijn groter dan de zijknoppen. In de herfst kleuren de bladeren goudgeel tot geel. Populieren uit de secties Populus en Aegiros hebben bladstengels die zijdelings afgeplat zijn, zodat ze gemakkelijk heen en weer wiegen in de wind. Evenals wilgen, hebben populieren een krachtige, oppervlakkige en verspreide wortelgroei. Daarom mogen ze niet dicht bij huizen, wegen en leidingen geplant worden. De wortels kunnen door zachte muren en gaatjes in muren groeien. Ook wegen en leidingen kunnen opgedrukt worden door de wortel van de populier. Moderne muren en wegen bieden genoeg weerstand.
Alle populieren behalve Populus lasiocarpa zijn tweehuizig (er zijn aparte mannelijke en vrouwelijke planten). De bloem is een hangend katje dat voor het uitlopen van het blad verschijnt. Mannelijke bloemkatten hebben vele (vijf tot veertig) meeldraden bijeen, de kleur is vaak rood. Ze vallen spoedig af als ze hun werk hebben gedaan (stuifmeel afgeven). Dit geschiedt door windbestuiving.
De vrouwelijke katjes blijven na de bestuiving tot in mei en juni hangen. Dan springt de doosvrucht open en komt het 3 × 1 mm grote zaad vrij. Het is omgeven door donzig pluis en voert ver op de wind mee. Sommige bomen produceren zoveel pluis dat het lijkt of het sneeuwt. Mensen kunnen voor dit pluis allergisch zijn. Lang niet alle pluis bevat een zaadje. Om te ontkiemen heeft het zaad een vochtig kiembed nodig zoals rivieroevers. Een populier wordt vruchtdragend na circa vijftien jaar.
Populieren vormen een belangrijke voedselbron voor rupsen.
Populierenhout is wit tot grijsachtig van kleur. Het wordt voor veel doeleinden gebruikt. In Nederland worden er klompen van gemaakt. In Spanje wordt het hout gebruikt voor het maken van sinaasappelkistjes. Verder wordt populierenhout gebruikt voor kratten, pallets, papier, triplex, kasten en lucifers. Leonardo da Vinci schilderde de Mona Lisa op een paneel van populierenhout. Om het lage gewicht (soortelijke massa) werd het in de middeleeuwen veel gebruikt om pijlen van te maken.
Populieren kunnen aangetast worden door een vrij groot aantal schimmels, bacteriën en insecten.
De bekendste schimmels zijn populierenroest van het geslacht (Melampsora), met name Melampsora larici-populina en schimmels van het geslacht Marssonina. Van Melampsora larici-populina komen vijf fysio's voor, E1, E2, E3, E4 en E5. Een andere bladziekte is bladvlekkenziekte (Marssonina brunnea), waarbij op de bladeren olijfgroene of bruinzwarte vlekken ontstaan.
Bacteriekanker (Xanthomonas populi) vormt bastkankers op de stam en takken, waarbij takken afsterven.
Van belang zijnde insecten zijn de wilgenhoutrups, de horzelvlinder, de grote en kleine populierenboktor en de populierenglasvlinder.
Het geslacht Populus omvat zo een 100 verschillende soorten. Traditioneel worden deze onderverdeeld in zes secties op basis van blad- en bloemkenmerken.[1] Deze indeling werd in 2004 nog eens bevestigd, evenals het vermoeden van netwerkevolutie en introgressie tussen de secties. Soorten gevormd door hybridisatie kunnen in verschillende secties geplaatst worden.[2] Bastaardvorming is nog steeds veelvoorkomend in het geslacht, ook tussen de verschillende secties.[3]
In de Benelux komen van nature alleen de ratelpopulier (Populus tremula) en de zwarte populier (Populus nigra) voor. De laatste echter zeer weinig. Wel zijn op grote schaal populieren aangeplant in allerlei gekweekte vormen, zie het artikel Populierenteelt.
Soorten uit deze sectie komen voor in circumpolaire, subarctische en koele gebieden. Zuidelijker komen zij slechts voor in (koele) bergstreken.
Soorten uit deze sectie komen voor in gematigde gebieden in Europa, Noord-Amerika en Azië.
Soorten uit deze sectie komen voor in koele en gematigde gebieden van Noord-Amerika en Azië.
Soorten ui deze sectie komen voor in warme en gematigde gebieden van oostelijk Noord-Amerika en Oost-Azië.
Soorten uit deze sectie komen voor in subtropische tot tropische gebieden in Zuidwest-Azië en Oost-Afrika.
Soorten uit deze sectie komen voor in tropisch en subtropisch Mexico.
Niet voor alle, o.a. ook recent ontdekte soorten in China, is duidelijk tot welke sectie zij gerekend dienen te worden. De volgende soorten zijn nog niet ingedeeld:
Betreft kruisingen tussen populierensoorten uit de sectie Aigeiros (zwarte populieren) en de sectie Tacamahaca (balsempopulieren):
Kruising Balsemhybride Populus deltoides × Populus trichocarpa Populus x generosa (Henry), Varianten: 'Barn' en 'Donk'. Populus deltoides x Populus suaveolens Populus x petrowskiana (R.I. Schröd. ex Regel) Populus trichocarpa × Populus deltoides Populus 'Beaupré' en Populus 'Boelare' Populus laurifolia x Populus nigra 'Italica' Populus × berolinensis (Siberische balsempopulier) Populus maximowiczii × Populus × berolinensis Populus 'Geneva' en Populus 'Oxford' Populus maximowiczii × Populus nigra Populus 'Rochester' Populus maximowiczii × Populus trichocarpa Populus 'Androscoggin' Populus angustifolia x Populus deltoides Populus x acuminata (Rydb.) Populus angustifolia × Populus fremontii Populus x hinckleyana (Correll) Populus angustifolia × Populus balsamifera Populus x brayshawii (B. Boivin) Populus balsamifera x Populus deltoides Populus x jackii (Sarg.) Populus balsamifera x Populus trichocarpa Populus x hastata {Dode} Populus fremontii x Populus trichocarpa Populus x parryi (Sarg.)Bijna elke soort of kruising die commercieel wordt gekweekt kent een aantal rassen. In Nederland toegepaste rassen zijn:
... · Azara · Dovyalis · Populus (Populier) · Salix (Wilg) · Xylosma · ...
Populier (Populus), ook wel poppel of peppel, is een geslacht van loofbomen uit de wilgenfamilie (Salicaceae).