nomes no trilho de navegação
Multimedia w Wikimedia Commons Rożeniec żółtodzioby[2] (Anas georgica) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych. Występuje w Ameryce Południowej, na Falklandach i Georgii Południowej na południowy wschód od kontynentu.
Gatunek został opisany naukowo przez J.F. Gmelina w 1789 roku. Epitet gatunkowy georgica odnosi się do wyspy Georgii Południowej, na której występuje podgatunek nominatywny. Ptaki te są blisko spokrewnione z rożeńcem zwyczajnym (Anas acuta) i nieco dalej z rożeńcem białolicym (A. bahamensis); prawdopodobnie wszystkie wywodzą się od południowoamerykańskich przodków[4]. Rożeniec żółtodzioby, zwyczajny i krótkosterny (A. eatoni) bywają też zaliczane do osobnego rodzaju Dafila[5]. Wyróżniane są dwa żyjące podgatunki: rożeniec żółtodzioby[2] (Anas georgica georgica) i rożeniec argentyński[2] (A. g. spinicauda), czasem uznawany za osobny gatunek. Trzeci podgatunek, A. g. niceforoi, został uznany za wymarły w 1956; w 2003 roku poinformowano o zaobserwowaniu jego żywych przedstawicieli, jednak informacja ta nie była dobrze udokumentowana i została podana w wątpliwość[5].
Rożeniec żółtodzioby jest dużą kaczką, podobnej wielkości co rożeniec zwyczajny; ptaki podgatunku georgica mierzą od 41,5 do 55 cm, zaś większy podgatunek spinicauda mierzy od 50 do 65 cm[5]. Wyróżniającą cechą wyglądu tego gatunku jest jasnożółty dziób z ciemnym paskiem od góry, mniej wyraźnym u kaczek. Upierzenie u obu płci, a także u piskląt jest brązowe. Ogon jest brązowy, długi i spiczasty, jak u innych rożeńców. Pióra grzbietu mają żółto-czerwonawe lub szare obrzeżenie, spód ciała jest marmurkowy, z jaśniejszą szyją. Samice mają jaśniejszy, nawet białawy brzuch. Na skrzydłach znajduje się lusterko, czarne z zielonym zabarwieniem i żółtawym obrzeżeniem, u samców połyskujące, a u samic matowe. Nogi są szare. Podgatunek georgica ma ciemniejsze upierzenie i brązowy brzuch[6]. U podgatunku georgica masa ciała dorosłego kaczora to 540–655 g, kaczki 460–495 g; ptaki podgatunku spinicauda mają masę 663–827 g[5].
Gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony, występuje w większej części Ameryki Południowej: w Kolumbii, Peru, Ekwadorze Brazylii, Boliwii, Chile, Argentynie, Paragwaju, Urugwaju i na Falklandach (spinicauda) oraz na Georgii Południowej (georgica). Środkowokolumbijski podgatunek niceforoi jest uznawany za wymarły[3]. Południowoamerykańskie ptaki z południa zasięgu zimą migrują na północ, podczas gdy te z Georgii Południowej zwykle nie opuszczają wyspy, choć okazjonalnie zalatują na archipelag Sandwich Południowy, a nawet Półwysep Antarktyczny. Żadne inne blaszkodziobe nie zapuszczają się tak daleko na południe[6].
Rożeńce żółtodziobe są spotykane w różnorodnych siedliskach: słodkowodnych jeziorach, rzekach, mokradłach, lagunach na wybrzeżu, na zalewanych łąkach i osłoniętych wybrzeżach. Występują od poziomu morza do 4600 m n.p.m. w Andach. Podgatunek z Georgii Południowej rzadko jest spotykany z dala od wybrzeża[6].
Ptaki te mają zróżnicowaną dietę, jedzą pokarm roślinny: nasiona, korzenie, ziarno, trawy, turzyce, glony (także morskie), oraz zwierzęcy: wodne bezkręgowce, owady, skorupiaki i mięczaki. Żerują przeważnie jak krzyżówka, zanurzając głowę pod powierzchnię wody, rzadko nurkują; czasem żerują także na lądzie[6]. Ptaki z Georgii Południowej jadają także mięso, np. pozostałości posiłku wydrzyków i żerują na padlinie fok, nierzadko wspólnie ze znacznie większymi petrelcami olbrzymimi[7].
Rożeniec żółtodzioby odzywa się dość rzadko[5]. Kaczor odzywa się cichymi gwizdami, kaczki cicho kwaczą[6].
Okres lęgowy rożeńca żółtodziobego zależy od obszaru występowania, ptaki z południa zasięgu rozmnażają się latem, od października do grudnia (do marca na Georgii Południowej), podczas gdy te występujące w Peru mają lęgi od sierpnia do marca. Badania w niewoli ukazują, że gatunek ten jest poligyniczny lub promiskuityczny. Gniazdo jest budowane na ziemi, wśród roślin przy brzegu wody, ma postać płytkiej platformy z gałęzi obrzeżonej trawą i puchem. W lęgu znajduje się od 4 do 10 jaj, inkubacja jaj trwa około 26 dni. Świeżo wyklute pisklęta są ciemnobrązowe z żółtawym brzuchem. Jeśli lęg zostanie utracony, ptaki mogą ponownie przystąpić do rozrodu[6].
Gatunek ten ma bardzo duży zasięg występowania i choć jego liczebność maleje, to dostatecznie wolno, aby był uznawany za gatunek najmniejszej troski[3]. Rożeniec argentyński należy do najpospolitszych kaczek Ameryki Południowej. Przyczyny wyginięcia podgatunku niceforoi, niegdyś pospolitego, nie są jasne, ale przyczynił się do tego intensywny odstrzał ptaków. Podgatunek z Georgii Południowej odradza się po spadku liczebności w okresie, gdy wyspa była wykorzystywana przez wielorybników i łowców fok; zawleczone szczury wędrowne nie mają znaczącego wpływu na liczebność kaczek[6].
Rożeniec żółtodzioby (Anas georgica) – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych. Występuje w Ameryce Południowej, na Falklandach i Georgii Południowej na południowy wschód od kontynentu.
.jpg)
.jpg)
