Japanese Wisteria

Kwitnąca glicynia na pergoli

Glicynia japońska, glicynia kwiecista, słodlin japoński, wisteria japońska (Wisteria floribunda (Willd.)DC.) – gatunek wysokiego ozdobnego pnącza, należący do rodziny bobowatych. Roślina występuje w stanie dzikim w Japonii, jest uprawiana w wielu krajach świata^[2]. Nazwa 'wisteria' wywodzi się od nazwiska amerykańskiego anatoma – Caspara Wistara.

Morfologia

Pokrój

Kwitnące pnącze o silnym wzroście, lewoskrętnie wijące się pędami (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara). Osiąga wysokość około 8 m i więcej.

Liście

Całobrzegie, nieparzystopierzastozłożone z 13-15(-19) listków, skrętoległe, kształtu eliptycznego lub wąskojajowate, zaostrzone (4-8 cm długości). Dojrzałe raczej nagie. Na długopędach występują tępe, cierniste przylistki.

Kwiaty

Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty motylkowe, dość małe (1,7-1,9 cm długości), bladofioletowe lub fioletowoniebieskie pachnące z żagielkiem do 2 cm średnicy. Są zebrane w zwisające długie grona (10-)20-50 cm długości. Rozkwitają z reguły około dwóch tygodni po glicynii chińskiej. Roślina czasem powtarza kwietnienie późnym latem.

Owoce

Spłaszczone, grubościenne i twarde strąki długości 12-15 cm, owłosione, zwężające się ku nasadzie. Wiszą zamknięte na gałęziach do wiosny.

Korzeń

Jak u wszystkich roślin motylkowych, korzenie mają zgrubienia zaopatrujące roślinę w związki azotowe (bakterie brodawkowe wykorzystujące azot atmosferyczny).

Zastosowanie i uprawa

• Roślina ozdobna : kwitnące, duże, silnie rosnące pnącze ogrodowe, sadzone przy ścianach i pergolach o mocnej konstrukcji. Niekiedy spotykane są formy półpienne tego pnącza. Pędy silnie drewnieją i tworzą niekiedy mocne pnie.
• Wymagania: Glicynia potrzebuje świeżej, piaszczystej, wilgotnej gleby i nawożenia obornikiem oraz nawozami fosforowymi i gleby odkwaszonej (wapnujemy). Choć gatunek ten jest uważany za najodporniejszy z glicynii, wymaga przykrycia na zimę, gdyż jest mało odporna na mrozy (pąki kwiatowe marzną przy -18 °C).
• Uprawa. Rozmnażane z siewu kwitną dopiero po kilkunastu latach. Rozmnaża się więc przez odkłady powtarzane lub przez ukorzenianie 1-rocznych pędów, które następnie tnie się na sadzonki. Rośliny szczepi się również w sarnią nóżkę na odcinkach korzeni Wisteria sinensis, lub przez stosowanie, dotyczy to przede wszystkim odmian bogato kwitnących.

Kultywary

• 'Longissima Alba' – odmiana o kwiatach białych w gronach do 35 cm,
• 'Alba' = 'Shiro Noda' – kwiaty białe w gronach do 60 cm długości
• 'Rosea' = 'Honbeni' = 'Honko'- odmiana o kwiatach różowych z purpurowym żagielkiem, intensywnie pachnących, w gronach do 45 cm długości,
• 'Macrobotrys' = 'Kyushaku' = 'Multijuga' = 'Naga Noda' – odmiana ta w Japonii ma grona kwiatowe osiągające długość do 160cm!; kwiaty liliowoniebieskie
• 'Black Dragon' = 'Royal Purple' = 'Kokuryu' – kwiaty podwójne, ciemnopurpurowe – grona 30-50 cm
• 'Double Black Dragon' = 'Violacea Plena' – pełne, fioletowoniebieskie kwiaty.

Przypisy

Bibliografia

1. Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
2. zbiorowe: Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 978-3-8331-1916-3.
3. Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.