Diospyros virginiana (Anglice: communissime American persimmon; aliquando common persimmon, Eastern persimmon, 'simmon, possumwood) est species Diospyri, a Nova Anglia ad Floridam, et occidentem versus ad Texiam, Oclahomam, Kansiamque endemica. Arbor in locis feris crescit, sed pro fructu materia ex temporibus praehistoricis ab Indis Americanis culta est.
D. virginiana ad 20 m alta in solo bene siccato crescit. Arbor flores fragrantis dioeciosque aestate gignit. Si semina desiderantur, plantae mares et feminae coli debent. Flores ab insectis ventoque pollinantur. Fructus usitate efficitur cum arbor sex annos habeat.
Fructus est rotundus vel ovalis, usitate aurantius 2–6 cm latus. In Meridie Americano et Medio Occidentali, fructus persimmons et simmons appellantur, et populo grati sunt in mensis secundiis.
Planta est parva arbor usitate 30–80 pedes alta, trunco breve tenue et ramis extendentibus, saepe pendulosis, qui latum et aliquando angustum caput summo rotundo aliquando formant. Radices sunt crassae, carnosae, stoloniferae. Planta saepe ut suffrutex videtur.[1]
Diospyros virginiana (Anglice: communissime American persimmon; aliquando common persimmon, Eastern persimmon, 'simmon, possumwood) est species Diospyri, a Nova Anglia ad Floridam, et occidentem versus ad Texiam, Oclahomam, Kansiamque endemica. Arbor in locis feris crescit, sed pro fructu materia ex temporibus praehistoricis ab Indis Americanis culta est.
D. virginiana ad 20 m alta in solo bene siccato crescit. Arbor flores fragrantis dioeciosque aestate gignit. Si semina desiderantur, plantae mares et feminae coli debent. Flores ab insectis ventoque pollinantur. Fructus usitate efficitur cum arbor sex annos habeat.
Fructus est rotundus vel ovalis, usitate aurantius 2–6 cm latus. In Meridie Americano et Medio Occidentali, fructus persimmons et simmons appellantur, et populo grati sunt in mensis secundiis.
