Die sandolien of ysterbos (Dodonaea viscosa) is klein boompie wat voorkom aan die kusgebiede van Suid-Afrika vanaf Saldanhabaai tot in Mosambiek en ook in die Gauteng, Mpumalanga, dele van Noordwes en Limpopo. Dit kom ook voor in die sentrale gedeelte van Zimbabwe. Die blare is enkelvoudig en gewoonlik harpuisagtig wat dit blink en klewerig maak. Die vrugte is sowat 1.5 cm in deursnee. Dit staan ook bekend as die Ysterbos en in Engels staan die boom bekend as die Sand-olive.
Die sandolien of ysterbos (Dodonaea viscosa) is klein boompie wat voorkom aan die kusgebiede van Suid-Afrika vanaf Saldanhabaai tot in Mosambiek en ook in die Gauteng, Mpumalanga, dele van Noordwes en Limpopo. Dit kom ook voor in die sentrale gedeelte van Zimbabwe. Die blare is enkelvoudig en gewoonlik harpuisagtig wat dit blink en klewerig maak. Die vrugte is sowat 1.5 cm in deursnee. Dit staan ook bekend as die Ysterbos en in Engels staan die boom bekend as die Sand-olive.
Boom
Vrug
Sade
Dodonaea viscosa - Museum specimen
Dodonaea viscosa ye una especie de la familia Sapindaceae; con una distribución cosmopolita en rexones tropicales, subtropicales y templaes d'África, América, sur d'Asia y Australasia.
Ye un parrotal de cerca de 1-3 m d'altor, raramente árbol de 10 m d'altor. Fueyes simples, elíptiques, 6-13 cm de llargor y 2-4 cm d'anchu que segreguen una sustanza resinoso. Les flores van del mariellu al anaranxáu acoloratáu, en recímanos curtios. El frutu ye una cápsula de 2 cm d'anchu, pardes al maurecer, con 2 o 3 nales.
La madera ye desaxeradamente dura y duradera. El pueblu maorín usar pa llabrar maces y diverses armes. El nome Māori d'esti parrotal, akeake, significa "per siempres y enxamás". El cultivar 'Purpurea', con xamasca purpúreo, ye ampliamante cultiváu como parrotal de xardín.
Utilízase como artesanal, melecinal hemostático., como pesticida y combustible. Encamentar pa la reforestación de terrenes deterioraes. Ye una especie melecinal; útil como tutor pa cultivos hortícolas. Encamentar nel control de la erosión, como cortina rompevientos y como restaurador de suelos. Pueden llantase sebes d'esta especie como cortines de viveros en zones seques, y como ornamental n'árees con envernada llindada y ensin riego. En delles partes utilízase como lleña, carbón y mangos de ferramienta, en construcciones rústiques, especialmente en parés de “varenque”
Dodonaea viscosa describióse por Pierre Edmond Boissier y espublizóse en Enumeratio Systematica Plantarum, quas in insulis Caribaeis 19, nel añu 1760.[1]
Dodonaea paulinia Herrera * Dodonaea pentandra Griff.
Akeake (Nueva Zelanda), Aalii (Ḥawai), Candela, Chirca de Monte (Uruguái, Arxentina), Jarilla (Méxicu), Hayuelo (Colombia), Ch'akatea (Bolivia)
Dodonaea viscosa ye una especie de la familia Sapindaceae; con una distribución cosmopolita en rexones tropicales, subtropicales y templaes d'África, América, sur d'Asia y Australasia.
Dodonaea viscosa és una espècie d'arbust o petit arbre de la família Sapindaceae, que és originari de les regions tropicals, subtropicals i temperades d'Àfrica, Amèrica, sud d'Àsia i Australàsia.
A partir de 2010 es va plantar als carrers, al principi al carrer Mèxic, de Barcelona.
D. viscosa arriba a fer 3 metres d'alçada,[2] o rarament fins a 9 m. Les fulles són simples i el·líptiques de 4 a 7,5 cm de llarg i 1,5 cm d'ample, es disposen de forma alternada, i secreten una resina. Les flors són de grogues a color taronja-vermell i és fan en panícules de 2,5 cm. El fruit és una càpsula d'1,5 cm amb dues ales.[3]
La fusta és molt duradora i els Maori de Nova Zelanda en fan bastons i altres estris.[4] El cultivar 'Purpurea', de fullatge porpra es fa servir en jardineria.
N'hi ha diverses:[5]
Dodonaea viscosa és una espècie d'arbust o petit arbre de la família Sapindaceae, que és originari de les regions tropicals, subtropicals i temperades d'Àfrica, Amèrica, sud d'Àsia i Australàsia.
A partir de 2010 es va plantar als carrers, al principi al carrer Mèxic, de Barcelona.
Dodonaea viscosa ist eine Pflanzenart aus der Familie der Seifenbaumgewächse (Sapindaceae)[1]. Dodonaea viscosa kommt als Kosmopolit in tropischen, subtropischen und gemäßigten Klimazonen vor.
Dodonaea viscosa wächst als immergrüner, stark verzweigtet Strauch mit Wuchshöhen von 1 bis 3 Meter[2] oder seltener als kleiner Baum mit Wuchshöhen von bis 9 Meter[3]. Der Stamm erreicht Durchmesser bis zu 30 cm. Die Äste, Zweige,[4] Blätter und Blütenstände[3] sind klebrig (daher das Artepitheton viscosa für klebrig). Die Borke ist dunkelbraun[3] und löst sich in langen, dünnen Streifen ab[4]. Die dünnen und leicht kantigen Zweige besitzen eine hellbraune, kahle Rinde. Das harte und schwere Holz ist gelb-braun und es ist höchstens wenig schwarzes Kernholz vorhanden[3].
Die wechselständig an den Zweigen angeordneten, sehr kurz gestielten Laubblätter sind mit einer Länge von 3 bis 9 cm und einer Breite von 0,5 bis 2 cm verkehrt-lanzettlich bis spatelförmig, gelblich-grün, kahl und sondern eine klebrige, harzige Substanz ab, besonders, so lange sie jung sind.
Dodonaea viscosa ist zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch) oder es liegt Subdiözie[3]. Von September bis Januar stehen in endständigen, etwa 2,5[3] bis 3 cm langen, rispigen Blütenständen die Blüten zusammen. Der Blütenstiel ist 4 bis 8 mm lang. Die kleinen, funktional eingeschlechtigen oder zwittrigen[3] Blüten sind radiärsymmetrisch und etwa 6 mm lang. Die drei bis fünf haltbaren, grünlich-gelben, flaumig behaarten Kelchblätter sind bei einer Länge von 3 mm eiförmig und an ihrer Basis verwachsen. Kronblätter fehlen. In den männlichen Blüten sind sechs bis acht oder zehn[3] frei fertile Staubblätter mit fast sitzenden, bei einer Länge von 2 bis 5 mm länglichen Staubbeuteln vorhanden, die an der Spitze spärlich behaart sind. Der Diskus ist ring- und polsterförmig. In weiblichen Blüten sind rudimentäre Staubblätter und in männlichen Blüten ein rudimentärer Fruchtknoten vorhanden. Der dreikammerige Fruchtknoten ist 2,2 mm lang und spärlich behaart. Der etwa 3 mm lange Griffel ist winzig papillös und endet in einer drei- oder vierästigen[3] Narbe.
Die häutige, zwei- bis vierfächerige, am Rücken kantige Kapselfrucht besitzt mit einer Länge von 1,2 bis 1,4 cm sowie einem Durchmesser von 1,5 bis 1,9 cm eine geschwollene, gerundete Form[3] und reift manchmal ab November[4], oft von Januar bis März und färbt sich dabei hell- bis kastanienbraun oder bleibt grün. Die Kapselfrucht besitzt meist drei oder vier, manchmal zwei papierartige Flügel, die bis zu 2 cm ausgebreitet sind. Eine Kapselfrucht enthält ein bis vier Samen[3]. Die mit einer Länge von etwa 3 bis 4 mm elliptischen bis fast kugeligen Samen sind schwarz.
Der englische Trivialname „hopbush“ (übersetzt „Hopfenbusch“) für alle Arten der Gattung Dodonaea verwendet. Für Dodonaea viscosa sind im Südwesten der USA „canyon hopbush“, „hopseed“, „hopseed bush“ gebräuchlich.
Trivialnamen für Dodonaea viscosa in Australien sind: „broad leaf hopbush“, „candlewood“, „giant hopbush“, „narrow leaf hopbush“, „sticky hopbush“, „native hop bush“, „soapwood“, „switchsorrel“, „wedge leaf hopbush“, and „native hop“.[5] Laut den botanischen Erklärungstafeln im Uluru-Kata-Tjuta-Nationalpark nennen die zentralaustralischen Aborigines den Busch „Tjininypa“.
Weitere Trivialnamen sind: ʻaʻaliʻi, ‘a‘ali‘i-ku ma kua und ‘a‘ali‘i ku makani auf (Hawaii), Akeake (Neuseeland auf Māori für ewig), Lampuaye (Guam); Mesechelangel (Palau); Chirca (Uruguay, Argentinien); Romerillo (Sonora in Mexiko); Jarilla (Südliches Mexiko); Hayuelo (Kolumbien); Ch'akatea (Bolivien); Casol caacol (in der Sprache der mexikanischen Seri)[6].
Der Gattungsname erinnert an den flämischen Botaniker Rembert Dodoens (latinisiert Dodonaeus).
Das Kernholz ist sehr hart, schwer und dauerhaft.
Die neuseeländischen Māori nutzten das Kernholz zur Herstellung von Keulen und anderen Waffen[4]. Die Ureinwohner Hawaiis machten pou (Hauspfosten) sowie Speere[3], laʻau melomelo (Fischköder) und ʻōʻō (Grabstöcke) aus dem Holz und gewannen aus der Frucht einen rote Farbstoff[7]. Das Volk der Seri in Mexiko nutzt diese Pflanzenart auch medizinisch[6].
Die Kulturform 'Purpurea' mit purpurfarbigem Laub wird als Zierpflanze verwendet[6].
Dodonaea viscosa ist als Kosmopolit in der tropischen, subtropischen und gemäßigten Klimazone des südlichen Afrika, Nordamerikas, südlichen Asiens (China und Indischer Subkontinent) und Australiens und Ozeaniens verbreitet. In Neuseeland kommt diese Art an der Ostküste von North Cape bis zur Banks Peninsula, an der Westküste bei Greymouth vor[4].
Die Erstveröffentlichung des Artnamens Dodonaea viscosa erfolgte 1760 durch Nikolaus Joseph von Jacquin in Enumeratio Systematica Plantarum, quas in insulis Caribaeis, 19. Synonyme für Dodonaea viscosa Jacq. sind: Dodonaea eriocarpa Sm., Dodonaea sandwicensis Sherff, Dodonaea stenocarpa Hillebr.
Es gibt mehrere Unterarten[8]:
Dodonaea viscosa ist eine Pflanzenart aus der Familie der Seifenbaumgewächse (Sapindaceae). Dodonaea viscosa kommt als Kosmopolit in tropischen, subtropischen und gemäßigten Klimazonen vor.
Ch'akatiya, ch'akataya, hatun ch'akataya (Buliwyapi: jatun ch'akataya) [1] icha Chakhataya (Dodonaea viscosa) nisqaqa huk thansam icha sach'acham, Awya Yalapi, Aphrikapi, Asyapi, Awstralyapipas wiñaq, ancha sinchi q'iruyuq.
Ch'akatiya, ch'akataya, hatun ch'akataya (Buliwyapi: jatun ch'akataya) icha Chakhataya (Dodonaea viscosa) nisqaqa huk thansam icha sach'acham, Awya Yalapi, Aphrikapi, Asyapi, Awstralyapipas wiñaq, ancha sinchi q'iruyuq.
விராலி என்பது சோடியெபரி குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பூக்கும் தாவர வகை ஆகும். இது ஆப்பிரிக்கா, அமெரிக்கா, தென் ஆசியா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவின் வெப்பமண்டல, மிதவெப்ப மண்டலப் பகுதிகளிலுளில் பரவியுள்ளது.
இது தமிழகமெங்கும் புதர் காடுகளில் வளர்கிறது. இது வறச்சியைத் தாங்கி வளரக்கூடியது. இது காம்புள்ள சாறற்ற மேல் நோக்கிய இலைகளையும் சிறகுள்ள விதைகளையும் கசப்பான பட்டையும் கொண்ட குறுஞ்செடி ஆகும். இது விதை மூலம் இனப்பெருக்கம் செய்கிறது.
விராலியானது எலும்பு வலிமையாக்கல், வீக்கம், கட்டிகளைக் கரைத்தல் ஆகிய பயன்களையுடையது.
விராலி இலையை வதக்கிக் கட்டிகள் மீது கனமாக வைத்துக்கட்டி வரக் கட்டி அமுங்கி விடும் அல்லது உடைந்து விரைவில் ஆறும். வீக்கம் கரையும்.
விராலிப் பட்டையை அரைத்துப் பற்றிட வீக்கங்கள் விரைவில் கரையும்.
விராலி இலையை நல்லெண்ணெயில் போட்டுக் காய்ச்சி வலி உள்ள இடத்தில் தேய்த்து வர வலி குறையும்.
.
விராலி என்பது சோடியெபரி குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பூக்கும் தாவர வகை ஆகும். இது ஆப்பிரிக்கா, அமெரிக்கா, தென் ஆசியா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவின் வெப்பமண்டல, மிதவெப்ப மண்டலப் பகுதிகளிலுளில் பரவியுள்ளது.
ಅಂದರು ಗಿಡ ಇದು ಒಂದು ಔಷಧೀಯ ಸಸ್ಯ
ಡೊಡೊನಿಯ ವಿಸ್ಕೊಸ ಈ ಗಿಡದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಹೆಸರು. ಈ ಸಸ್ಯವು ಸ್ಯಾಪಿಂಡೇಸಿಯ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ.
ಅಂಗಾರಕ, ಬಣದುರಬ, ಬಂಡಾರಿ, ಬಂಡುರ್ಗಿ, ಬಂದರಿಕೆ, ಬೊಂಡಾರೆ, ಬೊಂದರೆ, ವೊಲ್ಲಾರಿ, ಹಂಗರ, ಹಂಗರಲು, ಹಂಗರಿಕೆ.
ಇದು ಪೊದೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಲೆಯುವ ಗಿಡ. ಮಲೆನಾಡಿನ ಈ ಸಸ್ಯ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಎಲೆಯನ್ನು ಉದುರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸಸ್ಯವು ಎಲೆಯುದುರುವ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಒಣ ಸಸ್ಯಗಳಾದ ಕಳ್ಳಿ ಗಿಡಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿಇದು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ ಈ ಗಿಡವು ಅತಿ ಚಕ್ಕ ತೊಟ್ಟುಗಳ ಕಾಂಡದ ಮೇಲೆ ಜೋಡಣೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ತೊಟ್ಟಿನ ಸಂದಿಯಲ್ಲಿ ಹೋವಿನ ಗೊಂಚಲುಗಳಿರುತ್ತದೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಹೊಗಳಿರುತ್ತದೆ. ಗಂಡು ಹೂಗಳಲ್ಲಿ ೫-೧೦ ಕೇಸರಗಳಿರುತ್ತದೆ. ಕಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಗರಿಯಂತಹ ಏಣುಗಳಿರುತ್ತದೆ.[೧]
ಅಂದರು ಗಿಡ ಇದು ಒಂದು ಔಷಧೀಯ ಸಸ್ಯ
ಡೊಡೊನಿಯ ವಿಸ್ಕೊಸ ಈ ಗಿಡದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಹೆಸರು. ಈ ಸಸ್ಯವು ಸ್ಯಾಪಿಂಡೇಸಿಯ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ.
Dodonaea viscosa, also known as the broadleaf hopbush, is a species of flowering plant in the Dodonaea (hopbush) genus that has a cosmopolitan distribution in tropical, subtropical and warm temperate regions of Africa, the Americas, southern Asia and Australasia. Dodonaea is part of Sapindaceae, the soapberry family.
This species is notable for its extremely wide distribution, which it achieved only over the last 2 million years (from its region of origin in Australia) via oceanic dispersal. Harrington and Gadek (2009) referred to D. viscosa as having "a distribution equal to some world’s greatest transoceanic dispersers".[3]
The common name hopbush is used for D. viscosa specifically and also for the genus as a whole.
In the south Indian state of Tamil Nadu, this plant is called virāli (விராலி).[4]
Australian common names include: broad leaf hopbush, candlewood, giant hopbush, narrow leaf hopbush, sticky hopbush, native hop bush, soapwood, switchsorrel, wedge leaf hopbush, and native hop.[5] The Wiradjuri people of New South Wales use the name Bururr.[6]
Additional common names include: ʻaʻaliʻi and ‘a‘ali‘i-ku ma kua and ‘a‘ali‘i ku makani in the Hawaiian language; akeake (New Zealand); lampuaye (Guam); mesechelangel (Palau); chirca (Uruguay, Argentina); Xayramad (Somalia); romerillo (Sonora, Mexico); jarilla (southern Mexico); hayuelo (Colombia); ch'akatea (Bolivia); casol caacol (Seri);[7] ghoraskai (Afghanistan).
Phylogenetic evidence supports D. viscosa being the sister species to D. camfieldii, a species endemic to a small portion of coastal New South Wales in Australia.[8]
There are several subspecies as follows:[9]
Botanical synonyms
It has been identified that D. viscosa split into two intraspecific groups, known as groups I and II, in the Pleistocene, about 1.1–2.1 Ma (million years ago) (95% Highest Posterior Density, HPD).[3] These two intraspecific groups are distributed differently within Australia. Group I plants are strandline shrubs growing from north-eastern Queensland to the New South Wales border. This clade has a number of genetically divergent lineages (I:a,b,c,d,e,f,g,). It is identified that subclade Ib shared a last common ancestor with subclade Ia in the mid-Pleistocene, 0.5–1.2 Ma.
The Group II of D. viscosa is present almost everywhere on the continent. Group II has at least three evolutionary lineages (II a, b and c), which distributions generally overlap. According to West[10] these subspecies have morphological intergradation, particularly in the higher-rainfall regions of Australia, but not in the arid zone, where they generally overlap. There is also a hypothesis of ongoing gene flow between D. procumbens and D. viscosa's Group II resulting from hybridization events of two populations in central regions of South Australia.[3] The Group II members are believed to have dispersed in the mid-Pleistocene (0.5–1.2 Ma) from mainland Australia to New Zealand.
D. viscosa is a shrub growing to 1–3 m (3.3–9.8 ft) tall,[11] rarely a small tree to 9 m (30 ft) tall. The leaves are variable in shape: generally obovate but some of them are lanceolate, often sessile,[12] 4–7.5 cm (1.6–3.0 in) long and 1–1.5 cm (0.39–0.59 in) broad, alternate in arrangement, and secrete a resinous substance. Many specimens have a pointed or rounded apex. Leaf base is extended. Leaf texture is leathery, tough, but also pliable. Midribs are medium becoming less visible close to the apex. Secondary veins are thin, generally indistinct; Veins: often 6 to 10 pairs, indifferently opposite, subopposite, and alternate, camptodrome. Venation branches from the midrib at different angles, which may vary from 12° to 70°. The basal veins are very ascending in some plants: the angle of divergence may be close to 45°. The basal secondary venation branches from a point near the base of the main vein and becomes parallel with the leaf margin, with the distance of 1 millimeter to 2 millimeters from the edges. Margins are usually toothed or undulating. The remaining secondary veins lay at regular intervals with flowers usually growing at the branches’ ends.
The flowers are yellow to orange-red and produced in panicles about 2.5 cm (0.98 in) in length. The flowers may be only male or female ones, and one plant bears either male or female flowers. However, sometimes they are observed to bear flowers of both sexes. The pollen is transported by anemophily. It is believed that the flowers lack petals during evolution to increase exposure to the wind. The fruit is a capsule 1.5 cm (0.59 in) broad, red ripening brown, with two to four wings.[13]
The wood is extremely tough and durable. In New Zealand, where it is the heaviest of any native wood, the Māori have traditionally used it for making weapons, carved walking staves, axe-handles, and weights on drill shafts.[14] D. viscosa is used by the people from the western part of the island of New Guinea, Southeast Asia, West Africa and Brazil for house building and as firewood. Its leaves may also be used as plasters for wounds.[15]
Native Hawaiians made pou (house posts), laʻau melomelo (fishing lures), and ʻōʻō (digging sticks) from ʻaʻaliʻi wood and a red dye from the fruit.[16]
The cultivar 'Purpurea', with purple foliage, is widely grown as a garden shrub. Dodonaea viscosa easily occupies open areas and secondary forest, and is resistant to salinity, drought and pollution.[15] It can be used for dune stabilization, remediation of polluted lands and for reforestation. The plant is tolerant to strong winds, and therefore is commonly used as hedge, windbreak, and decorative shrub.
The Seri use the plant medicinally.[7] It was also used to stimulate lactation in mothers, as a dysentery treatment, to cure digestive system disorders, skin problems and rheumatism in Africa and Asia. In New Guinea, people use it as incense for funerals. In the past D. viscosa was used instead of hops for beer brewing by Australians (as reflected in the name “hopbush”).[15]
Dodonaea viscosa can be grown from seeds. However, pre-treatment of the seed in very hot water may be needed.[15] The plant can also be cultivated by taking cuttings. Sometimes this method is also used to obtain female plants with their winged fruits for the aesthetic value. Hopbush can survive long dry periods and is easily cultivated without heavy feeding.
Dodonaea viscosa, also known as the broadleaf hopbush, is a species of flowering plant in the Dodonaea (hopbush) genus that has a cosmopolitan distribution in tropical, subtropical and warm temperate regions of Africa, the Americas, southern Asia and Australasia. Dodonaea is part of Sapindaceae, the soapberry family.
This species is notable for its extremely wide distribution, which it achieved only over the last 2 million years (from its region of origin in Australia) via oceanic dispersal. Harrington and Gadek (2009) referred to D. viscosa as having "a distribution equal to some world’s greatest transoceanic dispersers".
Dodonaea viscosa, llamada popularmente candela o jarilla entre otros muchos nombres vernáculos, es una especie de la familia de las sapindáceas. Tiene una distribución cosmopolita en regiones tropicales, subtropicales y templadas de África América, Asia Meridional y Australasia.
Es un arbusto de entre 1-3 m de altura, ocasionalmente arborescente de hasta 10 m, de crecimiento rápido. Hojas de 6-13 cm por 2-4 cm, simples, lanceoladas a lineales, algo cóncavas, márgenes enteros o algo ondulados; segregan una sustancia resinosa —al igual que las ramas— que les da un aspecto brillante, textura coriácea.
Inflorescencia terminal o axilar. Las pequeñas flores se agrupan en densos panículos. Carecen de pétalos, solo tienen cuatro sépalos de color amarillo verdoso.
El fruto es una cápsula de 2 cm de ancho con 2 o 3 alas rojas al madurar. De 1 a 2 semillas negras, lenticulares en cada cámara.[1]
Se distribuye por todas las regiones tropicales de África, Asia y Sudamérica.[2] Así como en el sur de Estados Unidos.[3]
En México la única región donde no se encuentran registros de su distribución es en los estados del Golfo de México.[4]
La madera es extremadamente dura y duradera, adecuada para construcciones rústicas tipo bahareque, como leña, carbón vegetal o como mango para herramientas. El pueblo maorí la usaba para labrar mazas y diversas armas. El nombre maorí de este arbusto, akeake, significa "por siempre y jamás". El cultivar purpurea, con follaje purpúreo, es ampliamente cultivado como arbusto de jardín.[5]
Es una planta medicinal empleada como estimulante para la lactancia y como remedio contra las enfermedades del sistema digestivo, entre otros usos.[6][7] También es útil como tutor para cultivos hortícolas. Se recomienda en el control de la erosión, como cortina rompeviento y como restaurador de suelos. Crece muy bien sobre suelos erosionados o perturbados (de intenso pastoreo o deforestados), por lo que se recomienda su uso para reforestar terrenos deteriorados.[8]
Dodonaea viscosa fue descrita en 1760 por Pierre Edmond Boissier en Enumeratio Systematica Plantarum, quas in insulis Caribaeis, p. 19.[9]
Candela, chirca de monte (Argentina y Uruguay), ch'akatea (Bolivia), hierba de campo, tulahuén (Chile), hayuelo (Colombia), jarilla, chapulixtle, ocotillo (México), chamisa,[12] chamiza[12] (Perú), entre otros.
Dodonaea viscosa, llamada popularmente candela o jarilla entre otros muchos nombres vernáculos, es una especie de la familia de las sapindáceas. Tiene una distribución cosmopolita en regiones tropicales, subtropicales y templadas de África América, Asia Meridional y Australasia.
Dodonaea viscosa
Le bois de reinette, aussi appelé bois d'arnette ou dodonée visqueuse (Dodonaea viscosa), est une espèce d'arbuste de la famille des Sapindaceae. Cet arbre d'origine pantropicale est utilisé contre l'arthrose, les rhumatismes et la goutte.
Feuilles et fruits
(Parc national Kruger, Afrique du Sud)
Dodonaea viscosa - Muséum de Toulouse
Dodonaea viscosa
Le bois de reinette, aussi appelé bois d'arnette ou dodonée visqueuse (Dodonaea viscosa), est une espèce d'arbuste de la famille des Sapindaceae. Cet arbre d'origine pantropicale est utilisé contre l'arthrose, les rhumatismes et la goutte.
Dodonaea viscosa adalah salah satu spesies dari famili Sapindaceae dengan distribusi kosmopolitan di wilayah tropis, subtropis dan region bertemperatur hangat di Afrika, Amerika, Asia selatan dan Australasia. Umumnya spesies ini memiliki nama Hopseed, Hopbush, Akeake (Selandia Baru), Aalii (Hawaii, dan Pawi (Indonesia).
Dodonaea viscosa adalah salah satu spesies dari famili Sapindaceae dengan distribusi kosmopolitan di wilayah tropis, subtropis dan region bertemperatur hangat di Afrika, Amerika, Asia selatan dan Australasia. Umumnya spesies ini memiliki nama Hopseed, Hopbush, Akeake (Selandia Baru), Aalii (Hawaii, dan Pawi (Indonesia).
Dodonaea viscosa, Sabunağacıgillerden sapindus ailesinden çiçekli bitkilerin bir türüdür. Afrika, Amerika, Güney Asya ve Avustralya'nın tropikal, subtropikal ve ılık ılıman bölgelerinde kozmopolit bir dağılım göstermektedir. 1–3 m (3,3–9,8 ft) uzunluğuna erişen bir çalı olan D. viscosa,[1] nadiren 9 m (30 ft) uzunluğunda küçük bir ağaç olarak da görülmektedir. Yapraklarının şekli değişmektedir: genellikle obovattır ancak bazıları mızraksı, çoğunlukla geniştir;[2] 4–75 cm (1,6–29,5 in) uzunluğunda ve 1–15 cm (0,39–5,91 in) genişliğindedir ve reçineli bir madde salgılar.
Dodonaea viscosa, Sabunağacıgillerden sapindus ailesinden çiçekli bitkilerin bir türüdür. Afrika, Amerika, Güney Asya ve Avustralya'nın tropikal, subtropikal ve ılık ılıman bölgelerinde kozmopolit bir dağılım göstermektedir. 1–3 m (3,3–9,8 ft) uzunluğuna erişen bir çalı olan D. viscosa, nadiren 9 m (30 ft) uzunluğunda küçük bir ağaç olarak da görülmektedir. Yapraklarının şekli değişmektedir: genellikle obovattır ancak bazıları mızraksı, çoğunlukla geniştir; 4–75 cm (1,6–29,5 in) uzunluğunda ve 1–15 cm (0,39–5,91 in) genişliğindedir ve reçineli bir madde salgılar.
Dodonaea viscosa là một loài thực vật có hoa trong họ Bồ hòn. Loài này được Jacq. mô tả khoa học đầu tiên năm 1760.[2]
Dodonaea viscosa là một loài thực vật có hoa trong họ Bồ hòn. Loài này được Jacq. mô tả khoa học đầu tiên năm 1760.