Greater Bladderwort

Wulki pucherjak (Utricularia vulgaris) je rostlina ze swójby pucherjakowych rostlinow (Lentibulariaceae). Dalše serbske ludowe mjeno su spóriš, hołbjace zelo, wódny lenčk, wódnomužowy chód a wódny tchór.

Kćenje

Wopis

Wulki pucherjak je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 35 cm. Wón je swobodnje płuwaca wódna rostlina.

Wurostki docpěwaja dołhosć wot hač do 2 m.

Łopjena

Łopjena njesu 10-200 1-4 mm dołhich łójenskich pucherjow a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 8 cm. Wone su do nitkojtych kónčkow rozdźělene.

Kćenja

Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja steja po 3-15 (4-25) w kićach, kotrež z wody wusahuja. Króna je złotožołta a docpěwa dołhosć wot 13 hač 30 mm.

Stejnišćo

Rosće předewšěm mjez bónčawami a w rědkim sćinje w zwjetša małowapnitych jězorach. Potrjebuje ćopłe stejnišća.

Rozšěrjenje

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Podobna družina

• Njenapadny pucherjak (Utricularia australis) ma 12-18 mm dołhu krónu, kotrejež delnja hubka je nimale kruhojta, płono rozšěrjena, zdźěla časćiša.

Nóžki

1. ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.
2. ↑ W internetowym słowniku: Wasserschlauch

Žórła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 158 (němsce)
• Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 338 (němsce)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)