Die Pflanzengattung Alcantarea gehört zur Familie der Bromeliengewächse (Bromeliaceae). Die 30 bis 40 Arten gedeihen auf Felsaufschlüssen nur im östlichen Brasilien.[1][2]
Alcantarea-Arten sind immergrüne, ausdauernde, krautige Pflanzen. Sie wachsen zumeist als Epiphyten oder Lithophyten, also auf Bäumen oder an Felsen. In der Regel sind es Trichterbromelien. Die Trichter („Zisternen“) zum Sammeln von Wasser und Nährstoffen entstehen dadurch, dass ihre Sprossachsen gestaucht sind und die Laubblätter dicht in Rosetten zusammen stehen und sich überdecken. Die parallelnervigen Laubblätter sind ganzrandig und meist schwertförmig. Diese unbeschuppten Bromelien können sehr groß werden, mit Trichterdurchmessern von über 1 Meter. Sie brauchen viele Jahre bis zur Bildung ihres Blütenstandes.
Die großen Hochblätter der 3 bis 5 Meter hohen Blütenstände sind bei vielen Arten lange haltbar. Die Blütenstände können unverzweigt oder verzweigt sein. Die zwittrigen Blüten sind dreizählig. Es sind drei Kelchblätter vorhanden. Die drei freien Kronblätter sind relativ lang, linealisch und rollen sich spiralig ein. Es sind zwei mal drei Staubblätter vorhanden. Die drei Fruchtblätter sind zu einem halbunterständigen Fruchtknoten verwachsen.
Es werden Kapselfrüchte gebildet. Die Samen besitzen einen „Fallschirm“, ähnlich wie bei der Pusteblume.
Der Gattungsname Alcantarea ehrt den Kaiser von Brasilien Dom Pedro II. de Alcântara (1840 bis 1889).[3] Ein Synonym für Alcantarea (E.Morren ex Mez) Harms ist Glaziouia hort. ex Carr.[4]
Die Systematik der Unterfamilie Tillandsioideae ist wegen der Abgrenzungsproblematik der Gattungen und neuerer phylogenetischer Untersuchungen, nach denen die ursprüngliche Gattung Vriesea in drei Gattungen (Vriesea, Alcantarea und Werauhia) aufgeteilt wurde, steten Veränderungen unterworfen. Diese Arten waren in der Gattung Vriesea eingegliedert, 1995 stellte sie Jason R. Grant wieder in eine eigenständige Gattung Alcantarea und zuletzt war es eine Untergattung Alcantarea innerhalb der Gattung Vriesea Lindl.
Die Alcantarea-Arten gedeihen auf Felsaufschlüssen nur im östlichen Brasilien.[1]
Die Pflanzengattung Alcantarea gehört zur Familie der Bromeliengewächse (Bromeliaceae). Die 30 bis 40 Arten gedeihen auf Felsaufschlüssen nur im östlichen Brasilien.
Alcantarea (named for Dom Pedro d'Alcântara, second Emperor of Brazil)[1] is related to the genus Vriesea of the botanical family Bromeliaceae, subfamily Tillandsioideae.
Alcantarea (named for Dom Pedro d'Alcântara, second Emperor of Brazil) is related to the genus Vriesea of the botanical family Bromeliaceae, subfamily Tillandsioideae.
Alcantarea es un género con 19 especies de plantas perteneciente a la familia Bromeliaceae subfamilia Tillandsioideae. En Kew aparece como una sinonimia del género Vriesea.
El género fue descrito por Nicholas Edward Brown(E.Morren) Harms y publicado en Notizblatt des Botanischen Gartens und Museums zu Berlin-Dahlem 10: 802. 1929.[1] La especie tipo es: Alcantarea regina
Alcantarea: nombre genérico otorgado en homenaje a Pedro de Alcántara (1840-1889), segundo emperador de Brasil.
Alcantarea es un género con 19 especies de plantas perteneciente a la familia Bromeliaceae subfamilia Tillandsioideae. En Kew aparece como una sinonimia del género Vriesea.
Alcantarea est un genre de plantes de la famille botanique des Bromeliaceae, sous-famille des Tillandsioideae.
Il est très proche du genre Vriesea dont il ne se distingue que par ses pétales allongés.
Son nom rend hommage à Pierre II du Brésil, Pedro de Alcântara.
Alcantarea est un genre de plantes de la famille botanique des Bromeliaceae, sous-famille des Tillandsioideae.
Il est très proche du genre Vriesea dont il ne se distingue que par ses pétales allongés.
Son nom rend hommage à Pierre II du Brésil, Pedro de Alcântara.
Alcantarea (É.Morren ex Mez) Harms, 1929 e un genere di piante appartenenti alla famiglia Bromeliaceae (sottofamiglia Tillandsioideae).[1]
Questo genere fu così denominato in onore di Dom Pedro d'Alcântara, secondo Imperatore del Brasile.[2]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Alcantarea (É.Morren ex Mez) Harms, 1929 e un genere di piante appartenenti alla famiglia Bromeliaceae (sottofamiglia Tillandsioideae).
Questo genere fu così denominato in onore di Dom Pedro d'Alcântara, secondo Imperatore del Brasile.
Alcantarea is een geslacht van eenzaadlobbige, voornamelijk epifyte planten uit de bromeliafamilie met ongeveer 18 soorten. Het is een uitloper van het veel grotere geslacht Vriesea. Zoals vaak in de bromeliafamilie, is dit een groep planten die nog niet volledig is vastgesteld, met nieuwe soorten die in de nabije toekomst worden toegevoegd, evenals herindeling van bestaande soorten. De soort wordt passend genoemd naar de tweede keizer van Brazilië, Dom Pedro d'Alcântara vanwege zijn vorstelijke karakter. Het geslacht komt van nature voor in tropisch Zuid-Amerika, voornamelijk in Brazilië.
De kruidachtige planten zijn gewoonlijk epifyten of lithofyten, ze groeien op bomen of op rotsen. De planten groeien in rozetten. De bladeren zijn omgebogen tot gootjes die het water opvangen. Aan de basis van het blad bevindt zich een schede, waardoor een waterhoudende bladkoker wordt gevormd. De planten vormen hierdoor trechters (reservoirs) voor het verzamelen van water en voedingsmiddelen. De parallelnervige bladeren zijn gaafgerand. Deze bromelia kan zeer groot worden, met bloemen die een hoogte van 3 tot 5 meter kunnen bereiken en de diameter van de plant kan groter zijn dan 1 meter. Ze hebben vele jaren nodig voor de vorming van hun bloemenen vele soorten bloeien daarom langdurig.
De Alcantarea imperialis is het vorstelijkst en wordt beschouwd als de ondertekening van dit geslacht. Het is één van de reuzen van de bromeliafamilie.
Alcantarea is een geslacht van eenzaadlobbige, voornamelijk epifyte planten uit de bromeliafamilie met ongeveer 18 soorten. Het is een uitloper van het veel grotere geslacht Vriesea. Zoals vaak in de bromeliafamilie, is dit een groep planten die nog niet volledig is vastgesteld, met nieuwe soorten die in de nabije toekomst worden toegevoegd, evenals herindeling van bestaande soorten. De soort wordt passend genoemd naar de tweede keizer van Brazilië, Dom Pedro d'Alcântara vanwege zijn vorstelijke karakter. Het geslacht komt van nature voor in tropisch Zuid-Amerika, voornamelijk in Brazilië.
De kruidachtige planten zijn gewoonlijk epifyten of lithofyten, ze groeien op bomen of op rotsen. De planten groeien in rozetten. De bladeren zijn omgebogen tot gootjes die het water opvangen. Aan de basis van het blad bevindt zich een schede, waardoor een waterhoudende bladkoker wordt gevormd. De planten vormen hierdoor trechters (reservoirs) voor het verzamelen van water en voedingsmiddelen. De parallelnervige bladeren zijn gaafgerand. Deze bromelia kan zeer groot worden, met bloemen die een hoogte van 3 tot 5 meter kunnen bereiken en de diameter van de plant kan groter zijn dan 1 meter. Ze hebben vele jaren nodig voor de vorming van hun bloemenen vele soorten bloeien daarom langdurig.
De Alcantarea imperialis is het vorstelijkst en wordt beschouwd als de ondertekening van dit geslacht. Het is één van de reuzen van de bromeliafamilie.
Alcantarea (E. Morren ex Mez) Harms é um género botânico pertencente à família Bromeliaceae, subfamília Tillandsioideae e à tribo Vrieseeae.[1][2][3] As espécies pertencentes a este gênero são todas rupícolas e endêmicas do leste do Brasil.[4] As plantas pertencentes a esse gênero apresentam diversas adaptações para crescerem em ambientes onde há estresse hídrico e alta luminosidade, como os afloramentos rochosos graníticos (conhecidos popularmente como pães-de-açúcar) ou inselbergs, no leste do Brasil e também nos afloramentos rochosos dos campos rupestres da serra do Espinhaço, em Minas Gerais e Bahia.[5][6] O gênero é nativo do Brasil e apresenta em torno de 40 espécies.[6][7]
O nome do gênero é em homenagem a Dom Pedro de Alcântara (1840-1889), segundo Imperador do Brasil[8].[9]
As espécies de Alcantarea são amplamente utilizadas em jardins e o interesse no cultivo dessas espécies remonta ao século XIX.[10] Apesar do uso frequente nos jardins brasileiros, apenas recentemente as espécies vem sendo produzidas em larga escala, evitando a extração de indivíduos da natureza.[11] As espécies em geral são caracterizadas pelo grande porte, justificando o nome de bromélias-gigantes e acumulam muita água das chuvas entre as bases das folhas.[12]
Como a maior parte das Bromeliaceae, as Alcantarea são monocárpicas, isto é, florescem uma única vez e morrem em seguida, já que o meristema apical do caule se encerra com a produção da inflorescência terminal.[9]
As espécies se reproduzem tanto por brotamentos, que podem ser basais ou centrais, quanto por sementes plumosas, que germinam facilmente [9].
Recentemente foi proposta a separação de Alcantarea hatschbachii em um novo gênero, Waltillia.
Alcantarea (E. Morren ex Mez) Harms é um género botânico pertencente à família Bromeliaceae, subfamília Tillandsioideae e à tribo Vrieseeae. As espécies pertencentes a este gênero são todas rupícolas e endêmicas do leste do Brasil. As plantas pertencentes a esse gênero apresentam diversas adaptações para crescerem em ambientes onde há estresse hídrico e alta luminosidade, como os afloramentos rochosos graníticos (conhecidos popularmente como pães-de-açúcar) ou inselbergs, no leste do Brasil e também nos afloramentos rochosos dos campos rupestres da serra do Espinhaço, em Minas Gerais e Bahia. O gênero é nativo do Brasil e apresenta em torno de 40 espécies.
O nome do gênero é em homenagem a Dom Pedro de Alcântara (1840-1889), segundo Imperador do Brasil.
As espécies de Alcantarea são amplamente utilizadas em jardins e o interesse no cultivo dessas espécies remonta ao século XIX. Apesar do uso frequente nos jardins brasileiros, apenas recentemente as espécies vem sendo produzidas em larga escala, evitando a extração de indivíduos da natureza. As espécies em geral são caracterizadas pelo grande porte, justificando o nome de bromélias-gigantes e acumulam muita água das chuvas entre as bases das folhas.
Como a maior parte das Bromeliaceae, as Alcantarea são monocárpicas, isto é, florescem uma única vez e morrem em seguida, já que o meristema apical do caule se encerra com a produção da inflorescência terminal.
As espécies se reproduzem tanto por brotamentos, que podem ser basais ou centrais, quanto por sementes plumosas, que germinam facilmente .
Recentemente foi proposta a separação de Alcantarea hatschbachii em um novo gênero, Waltillia.
Alcantarea là một chi thực vật có hoa trong họ Bromeliaceae.[1]
_in_Cologne_Botanical_Garden.jpg)
Bài viết liên quan đến phân họ dứa Tillandsioideae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Alcantarea là một chi thực vật có hoa trong họ Bromeliaceae.
_2-00007.jpg)
