Thesium alpinum L.

Leniec alpejski

Leniec alpejski (Thesium alpinum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny sandałowcowatych (Santalaceae). Występuje na Kaukazie i w górach Europy. W Polsce w Karpatach i Sudetach oraz w południowej części kraju. Półpasożyt pobierający ssawkami wodę z solami mineralnymi od innych roślin. Gatunek rzadki.

Morfologia

Łodyga

Naga i przeważnie krzaczasta, o wysokości do 30 cm. Pod ziemią zdrewniałe kłącze i cienkie rozłogi.

Liście

Ulistnienie skrętoległe, liście równowąskie, 1–3-nerwowe, nagie.

Kwiaty

Wyrastają w górnej części łodygi w jednostronnych przeważnie gronach, w kątach kilkakrotnie dłuższych od nich podsadek. Ponadto przy każdym kwiatku występują jeszcze 2 podkwiatki. Kwiaty są białozielonkawe, 4 lub 5-krotne. Ząbki lejkowatego okwiatu po przekwitnięciu zaginają się do środka.

Owoc

Kulisty lub elipsoidalny, podłużnie żeberkowany orzeszek.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Siedlisko: murawy naskalne, piargi, hale. Występuje po piętro alpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku zespołów (All.) Seslerion tatrae i zespołu roślinności (Ass.) Carici sempervirentum-Festucetum^[2].

Zagrożenia i ochrona

W opracowaniu Czerwona lista roślin i grzybów Polski jest umieszczona w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia |E|)^[3]. Gatunek objęty ścisłą ochroną.

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

Bibliografia

1. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
2. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
3. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.