El té de pollín (Aloysia polystachya Griseb. & Moldenke) ye un parrotal perteneciente a la familia de les verbenacees.
N'Arxentina, crez naturalmente nes provincies de Catamarca, Córdoba, San Juan, La Rioxa, San Luis, Salta, Tucuman y Jujuy. En Paraguái crez mayoritariamente na so rexón oriental.
Ye una planta arumosa, consumida davezu en forma de fervinchu (té), de sabor y arume prestoso. Ye tamién utilizada pa saborizar el mate o'l tereré, y industrialmente cultivada pa formar parte de la yerba mate "compuesta”.
Esta planta alcuéntrase bien enraigonada nel usu popular, puede topase tantu en forma montesa como adomada en cases y xardinos. Afaise fácilmente a los cambeos de suelu.
Usada en medicina popular como dixestivu estomacal, contra trestornos hepáticos (dolores d'estómagu y dixestiones lentes).
Floria pel branu.
Aloysia polystachya describióse por Griseb. & Moldenke y espublizóse en Lilloa 5: 380. 1940.[1]
Aloysia: nome xenéricu que foi dau n'honor de María Luisa de Parma, 1751-1819, esposa del rei Carlos IV d'España.[2]
polystachya; epítetu llatín que significa "con munches espigues"[3]
El té de pollín (Aloysia polystachya Griseb. & Moldenke) ye un parrotal perteneciente a la familia de les verbenacees.
Vista de la planta