Kembang Wijaya Kusuma / Joyo Kusomo (Epiphyllum Angulier) kelebu jinisé kaktus, divisi anthophita, bangsa opuntiales lan kelas dicotiledoneae.[1] Jinise kaktus cacahé udakara 1.500 jinis.[1] Tandhuran kaktus bisa urip subur ing laladan sedeng nganti tropis.[1] Padha karo kembang wijaya kusuma.[1] Kembang iki mung mekar ing wayah bengi, iku ya mung sedela. Lan ora kabèh tuwuhan wijaya kusuma bisa gampang ngembang.[1]
Kembang iki duwé tandha kang cetha ing pérangan godhong lan pange yèn wis rada tuwa.[1] Pang wit wijaya kusuma asliné dumadi saka godhong-godhong sing ndadi atos lan ndadi cilik.[1] Rikala isih enom warna godhonge kuning.[1] Godhonge gepeng, wernane ijo lan alus ora ana rine.[1] Ana ing saben pinggire godhong ana lekukan-lekukan sing ditukuli bakal godhong utawa kembang.[1]
Kembang sing urip ing dhuwur karang iki, saliyané ana ing Nusakambangan sing keramat iku, uga akèh ditemoni ing Pulo Karimunjawa, Kepulonan seribu, Bali lan Madura.[1] Kembang iki asliné saka Amérika Selatan, banjur mlebu ing Cina nembé tekan ing Indonésia rikala jaman Majapahit.[1] Wong-wong Jawa percaya sapa wonge sing bisa weruh mekare kembang wijaya kusuma, uripé ora bakal susah.[1]
Tadhuran Wijaya kusuma ana loro jinisé, ya iku:
Wijaya kusuma sing iki ora patia dingerteni masarakat.[2] Sing paham racaké ahli botani lan paranormal.[2] Kembang jinis iki ana ing kepulonan Seribu, Karimunjawa, Pulo Puteran-Madura, Bali, Ambon lan Pulo Karang.[2]
Wijaya kusuma iki dikeramatake karo Kasunanan Surakarta. Kembang jinis iki jaréné jarene tau ditandhur ing Cendana.[2]
Jinis wijaya kusuma sing iki luwih diarani ratune bengi.[2] Ana mitos ngenani tuwuhan wijayakusuma lan tuwuhan sri rejeki ing sataman.[2] Kembang kaloron iki duwé ènergi sing ora gatuk, saéngga yèn kaloron mau didadekae ana ing sataman, mesthi ana salah siji sing mati.[2]
Bisa waé loro-lorone padha uripé nanging bakal nggawa dampak èlèk kanggo sing duwé omah.[2] Uripe bakal abot, lara-larana, akèh masalah lan adoh rejeki.[2] Yèn arep nandur kembang-kembang iki kudu dipisahake, wijayakusuma ana ing ngarep omah lan srirejeki ing buri utawa sewalike.[2]
Akeh wong sing percaya, yèn bisa weruh mekare kembang wijayakusuma bakal olèh rejeki.[2] Amerga mekare kembang wijayakusuma rikala bengi lan mung sadela, yèn wis mekar sesuke wis alom lan ora bakal mekar manèh.[2]
Kembang wijayakusuma uga ana mitos utawa takhayule, jaréné "sapa baé sing bisa ndeleng pas kembang iki mekar, rejekine bakal lancar", mulane akèh sing padha njajal.[2] Kembang Wijayakusuma ana pewayangan jawa dadi pusaka duwéne Prabu Bathara Kresna ratu nagara Dwarawati lan narendra tedaking wisnu lan dewi pretiwi.[2] Ing pewayangan gagrak Banyumas kembang WijayaKusuma kerep darani "Cangkok Wijaya Mulya".[2] Déné pigunane kembang iki bisa kanggo nguripake manungsa sing mati sadurungé tiba wancine.[2] Mula nganti saiki kanggone masarakat kang tesih ngandel, kembang wijayakusuma kerep kagunakake kanggo tamba.[2]
Carita dumadine kembang wijayakusuma sing ana Nusakambangan kaya ngene: Jarene, gek jaman biyèn ana ing laladan Jawa Timur (Kediri) ana Raja sing nyandhang gelar Prabu Aji Pramosa.[1] Raja iku nduwé watek atos.[1] Dhèwèké wegah tunduk marang sapa waé.[1] Raja iku ora seneng angger ana wong ing nagarané sing ketok nonjol utawa duwé prabawa.[1] Petugas sandi (intel) kraton disebar ing kbeh penjuru kraton banjur ana ana lapuran yèn ing kraton iku pancen ana Resi sing wis moncer amarga sekti.[1]
Resi iku jenenge Resi Kano, gelare Kyai Jamur.[1] Kasekten Kyai Jamur akhire krungu ing kuping raja.[1] Raja Prabu Aji Pramosa kesuh banget naging yèn arep nyekel rakyat sing ora duwé salah iku kudu ana alesane.[1] Akhire raja ngundang patih, hulubalang, senapati karo pejabat utama kraton maksude kanggo nggolèk cara ngatasi kyai sekti iku.[1] Sawisé olih sara saka dhuwuran kraton, raja langsung mutusaké: Kanggo njaga keselametan kraton karo raja, Kaya Jamur kudu diusie saka kraton utawa dipateni sisa, mangkono titahe raja. Pawarta iku jebule rikat nyebar, akhire krungu ning Kyai Jamur uga.[1] Dhèwèké mutuske sadurungé utusan kraton teka, dheweje kudu ndisiki ninggal kraton iki.[1]
Krungu yèn Kyai Jamur wis ora ana ing omahé, Prabu Aji Pramosa tambah nesu.[1] Raja iku banjur mrentahake kabèh punggawa kraton ngoyak lan nyekel Resi Jamur lan kuduu dikunjara.[1] Kanggo nggawé alesan raja, resi dianggep salah amarga lunga ora njaluk pamit marang raja.[1] Resi mlaku terus sadawané pasisir laut kidul sing akhire tekan panggonan sing dijenengi Cilacap, Resi ngrasa yèn Cilacap kayane laladan sing aman kanggo ngumpet saka pengawasane Raja.[1]
Raja ora tau mandeg nggoleki lan mburoni resi pokoke kudu kecekel.[1] Sawisé digoleki ning ngendi waé akhire raja nemu panggonane resi.[1] Aji Pramosa karo punggawane teka pas resi nembé tapa, ngerti yèn resi nembé tapa dadi kesempatan sing ora disia-siakake, resi iku langsung dicekel banjur dipateni.[1] Nanging dhasaré wong sekti mandraguna mayite muksa.[1] Raja dadi gumun lan keweden.[1] Urung ilang wedine raja digawé kaget manèh swara sing kemrungsung karo angin ribut ing tengah laut.[1]
Banjur metu ujug-ujug pulo (nuswa) sing kamambang.[1] Saka pula iku ana ula naga geni sing arep mangsa raja.[1] Dilepasi panah sanalika wujudé ula mau malih dadi wanita ayu sing ngawé-awe Prabu saka Nuswa mau.[1] Sang Prabu nyedhaki nganggo gethek. Ing kana sang dewi matur manawa dhèwèké sejatine ula mau.[1] Sang Dewi matur panuwunn marang Sang Prabu awir wis ngluwati bebendune jawata sing sinandhang sang Dewi.[1] Sang Dewi ngewenehi kembang sing diarani kembang Wijaya Kusuma.[1] Sang Dewi matur manawa sarining kembang mau didahar marang Sang Prabu, bisa ndadèkaké langgenge dadi Ratu.[1] Sawisé matur mangkono sang dewi ilang.[1]
Ing kana sang prabu banjur balik menyang dharatan, ing satengahe samudra, dumadakan ana alun gedhé gawé njomplange gethek.[1] Kembang wijayakusuma mau tiba ing samudra.[1] Sang prabu dadi jedheg. Ing nuswakambangan dumadakan ana kembang thukul.[1] Kembang mau saemper kaya kembang wijaya kusuma.[1] Panggonan thukuling kembang mau diarani Majethi.[1] Ing kana sang prabu dhawuh menwa tedhak turune bisa langgeng anggoné dadi Ratu, yèn bisa Ngasta kembang mau.[1]
Kandutan kimia ing tuwuhan wijaya kusuma duwé daya sing ampuh kanggo ngelongi rasa lara lan bisa ngenetralake pembekuan dharah.[3] wijaya kusuma uga duwé daya kang bisa nambani lara abses.[3] Nanging nganti saiki durung ana panaliten ngenani kadutan kimia ing tuwuhan iki.[3]
Tamba Tatu Bahane, godhong wijaya kusuma siji, carané digejuk nganti alus banjur dilaburake ing panggonan sing tatu banjur diperban.[3]
Watuk lan Riak Getih Kembang Wijaya kusuma sing isih seger (3-5 kembang) digodhog karo telung gelas banyu nganti dadi segelas.[3] Ditambahi gula aren sacukupe.[3] Sawisé adem, disaring lan diombe banyune sadina ping loro, saben ngombé cukup setengah gelas waé.[3]
Perdarahan Rahim Kembang wijaya kusuma sing isih seger lan daging tanpa gajih diresiki banjur diketok cilik-cilik.[3] Lebokake ing mangkok, tambahi banyu ngasi kabèh kekum, banjur ditim.[3] Sawisé adem banyune diombe.[3] Isiné dipangan.[3] Lakoni sadina ping loro.[3]
Ambegan Sesek Kembang wijaya kusuma sing isih seger dikumbah, banjur diketok-ketok saperlune.[3] Lebokake ing mangkok, tambahi gula batu lan bayu sacukupe nganti kekum kabèh banjur ditim.[3] Yèn wis adem, disaring lan di ombé banyune sadina ping loro.[3]
Kembang Wijaya kusuma bisa urip ing panggonan sing ora patia panas.[3] Yèn arep ditandhur ing jero pot, bakal luwih apik yèn diwènèhi campuran lumut Sphagnum, remukan pang paku cagak, lan pasir resik sitik, kaya sing dianggo nandur anggrek.[3]
Ing ngisor iki cara nandur kembang wijaya kusuma:
Kembang Wijaya Kusuma / Joyo Kusomo (Epiphyllum Angulier) kelebu jinisé kaktus, divisi anthophita, bangsa opuntiales lan kelas dicotiledoneae. Jinise kaktus cacahé udakara 1.500 jinis. Tandhuran kaktus bisa urip subur ing laladan sedeng nganti tropis. Padha karo kembang wijaya kusuma. Kembang iki mung mekar ing wayah bengi, iku ya mung sedela. Lan ora kabèh tuwuhan wijaya kusuma bisa gampang ngembang.
Kembang iki duwé tandha kang cetha ing pérangan godhong lan pange yèn wis rada tuwa. Pang wit wijaya kusuma asliné dumadi saka godhong-godhong sing ndadi atos lan ndadi cilik. Rikala isih enom warna godhonge kuning. Godhonge gepeng, wernane ijo lan alus ora ana rine. Ana ing saben pinggire godhong ana lekukan-lekukan sing ditukuli bakal godhong utawa kembang.
Kembang sing urip ing dhuwur karang iki, saliyané ana ing Nusakambangan sing keramat iku, uga akèh ditemoni ing Pulo Karimunjawa, Kepulonan seribu, Bali lan Madura. Kembang iki asliné saka Amérika Selatan, banjur mlebu ing Cina nembé tekan ing Indonésia rikala jaman Majapahit. Wong-wong Jawa percaya sapa wonge sing bisa weruh mekare kembang wijaya kusuma, uripé ora bakal susah.
