Kembang Wijaya Kusuma / Joyo Kusomo (Epiphyllum Angulier) kelebu jinisé kaktus, divisi anthophita, bangsa opuntiales lan kelas dicotiledoneae.[1] Jinise kaktus cacahé udakara 1.500 jinis.[1] Tandhuran kaktus bisa urip subur ing laladan sedeng nganti tropis.[1] Padha karo kembang wijaya kusuma.[1] Kembang iki mung mekar ing wayah bengi, iku ya mung sedela. Lan ora kabèh tuwuhan wijaya kusuma bisa gampang ngembang.[1]
Kembang iki duwé tandha kang cetha ing pérangan godhong lan pange yèn wis rada tuwa.[1] Pang wit wijaya kusuma asliné dumadi saka godhong-godhong sing ndadi atos lan ndadi cilik.[1] Rikala isih enom warna godhonge kuning.[1] Godhonge gepeng, wernane ijo lan alus ora ana rine.[1] Ana ing saben pinggire godhong ana lekukan-lekukan sing ditukuli bakal godhong utawa kembang.[1]
Kembang sing urip ing dhuwur karang iki, saliyané ana ing Nusakambangan sing keramat iku, uga akèh ditemoni ing Pulo Karimunjawa, Kepulonan seribu, Bali lan Madura.[1] Kembang iki asliné saka Amérika Selatan, banjur mlebu ing Cina nembé tekan ing Indonésia rikala jaman Majapahit.[1] Wong-wong Jawa percaya sapa wonge sing bisa weruh mekare kembang wijaya kusuma, uripé ora bakal susah.[1]
Tadhuran Wijaya kusuma ana loro jinisé, ya iku:
Wijaya kusuma sing iki ora patia dingerteni masarakat.[2] Sing paham racaké ahli botani lan paranormal.[2] Kembang jinis iki ana ing kepulonan Seribu, Karimunjawa, Pulo Puteran-Madura, Bali, Ambon lan Pulo Karang.[2]
Wijaya kusuma iki dikeramatake karo Kasunanan Surakarta. Kembang jinis iki jaréné jarene tau ditandhur ing Cendana.[2]
Jinis wijaya kusuma sing iki luwih diarani ratune bengi.[2] Ana mitos ngenani tuwuhan wijayakusuma lan tuwuhan sri rejeki ing sataman.[2] Kembang kaloron iki duwé ènergi sing ora gatuk, saéngga yèn kaloron mau didadekae ana ing sataman, mesthi ana salah siji sing mati.[2]
Bisa waé loro-lorone padha uripé nanging bakal nggawa dampak èlèk kanggo sing duwé omah.[2] Uripe bakal abot, lara-larana, akèh masalah lan adoh rejeki.[2] Yèn arep nandur kembang-kembang iki kudu dipisahake, wijayakusuma ana ing ngarep omah lan srirejeki ing buri utawa sewalike.[2]
Akeh wong sing percaya, yèn bisa weruh mekare kembang wijayakusuma bakal olèh rejeki.[2] Amerga mekare kembang wijayakusuma rikala bengi lan mung sadela, yèn wis mekar sesuke wis alom lan ora bakal mekar manèh.[2]
Kembang wijayakusuma uga ana mitos utawa takhayule, jaréné "sapa baé sing bisa ndeleng pas kembang iki mekar, rejekine bakal lancar", mulane akèh sing padha njajal.[2] Kembang Wijayakusuma ana pewayangan jawa dadi pusaka duwéne Prabu Bathara Kresna ratu nagara Dwarawati lan narendra tedaking wisnu lan dewi pretiwi.[2] Ing pewayangan gagrak Banyumas kembang WijayaKusuma kerep darani "Cangkok Wijaya Mulya".[2] Déné pigunane kembang iki bisa kanggo nguripake manungsa sing mati sadurungé tiba wancine.[2] Mula nganti saiki kanggone masarakat kang tesih ngandel, kembang wijayakusuma kerep kagunakake kanggo tamba.[2]
Carita dumadine kembang wijayakusuma sing ana Nusakambangan kaya ngene: Jarene, gek jaman biyèn ana ing laladan Jawa Timur (Kediri) ana Raja sing nyandhang gelar Prabu Aji Pramosa.[1] Raja iku nduwé watek atos.[1] Dhèwèké wegah tunduk marang sapa waé.[1] Raja iku ora seneng angger ana wong ing nagarané sing ketok nonjol utawa duwé prabawa.[1] Petugas sandi (intel) kraton disebar ing kbeh penjuru kraton banjur ana ana lapuran yèn ing kraton iku pancen ana Resi sing wis moncer amarga sekti.[1]
Resi iku jenenge Resi Kano, gelare Kyai Jamur.[1] Kasekten Kyai Jamur akhire krungu ing kuping raja.[1] Raja Prabu Aji Pramosa kesuh banget naging yèn arep nyekel rakyat sing ora duwé salah iku kudu ana alesane.[1] Akhire raja ngundang patih, hulubalang, senapati karo pejabat utama kraton maksude kanggo nggolèk cara ngatasi kyai sekti iku.[1] Sawisé olih sara saka dhuwuran kraton, raja langsung mutusaké: Kanggo njaga keselametan kraton karo raja, Kaya Jamur kudu diusie saka kraton utawa dipateni sisa, mangkono titahe raja. Pawarta iku jebule rikat nyebar, akhire krungu ning Kyai Jamur uga.[1] Dhèwèké mutuske sadurungé utusan kraton teka, dheweje kudu ndisiki ninggal kraton iki.[1]
Krungu yèn Kyai Jamur wis ora ana ing omahé, Prabu Aji Pramosa tambah nesu.[1] Raja iku banjur mrentahake kabèh punggawa kraton ngoyak lan nyekel Resi Jamur lan kuduu dikunjara.[1] Kanggo nggawé alesan raja, resi dianggep salah amarga lunga ora njaluk pamit marang raja.[1] Resi mlaku terus sadawané pasisir laut kidul sing akhire tekan panggonan sing dijenengi Cilacap, Resi ngrasa yèn Cilacap kayane laladan sing aman kanggo ngumpet saka pengawasane Raja.[1]
Raja ora tau mandeg nggoleki lan mburoni resi pokoke kudu kecekel.[1] Sawisé digoleki ning ngendi waé akhire raja nemu panggonane resi.[1] Aji Pramosa karo punggawane teka pas resi nembé tapa, ngerti yèn resi nembé tapa dadi kesempatan sing ora disia-siakake, resi iku langsung dicekel banjur dipateni.[1] Nanging dhasaré wong sekti mandraguna mayite muksa.[1] Raja dadi gumun lan keweden.[1] Urung ilang wedine raja digawé kaget manèh swara sing kemrungsung karo angin ribut ing tengah laut.[1]
Banjur metu ujug-ujug pulo (nuswa) sing kamambang.[1] Saka pula iku ana ula naga geni sing arep mangsa raja.[1] Dilepasi panah sanalika wujudé ula mau malih dadi wanita ayu sing ngawé-awe Prabu saka Nuswa mau.[1] Sang Prabu nyedhaki nganggo gethek. Ing kana sang dewi matur manawa dhèwèké sejatine ula mau.[1] Sang Dewi matur panuwunn marang Sang Prabu awir wis ngluwati bebendune jawata sing sinandhang sang Dewi.[1] Sang Dewi ngewenehi kembang sing diarani kembang Wijaya Kusuma.[1] Sang Dewi matur manawa sarining kembang mau didahar marang Sang Prabu, bisa ndadèkaké langgenge dadi Ratu.[1] Sawisé matur mangkono sang dewi ilang.[1]
Ing kana sang prabu banjur balik menyang dharatan, ing satengahe samudra, dumadakan ana alun gedhé gawé njomplange gethek.[1] Kembang wijayakusuma mau tiba ing samudra.[1] Sang prabu dadi jedheg. Ing nuswakambangan dumadakan ana kembang thukul.[1] Kembang mau saemper kaya kembang wijaya kusuma.[1] Panggonan thukuling kembang mau diarani Majethi.[1] Ing kana sang prabu dhawuh menwa tedhak turune bisa langgeng anggoné dadi Ratu, yèn bisa Ngasta kembang mau.[1]
Kandutan kimia ing tuwuhan wijaya kusuma duwé daya sing ampuh kanggo ngelongi rasa lara lan bisa ngenetralake pembekuan dharah.[3] wijaya kusuma uga duwé daya kang bisa nambani lara abses.[3] Nanging nganti saiki durung ana panaliten ngenani kadutan kimia ing tuwuhan iki.[3]
Tamba Tatu Bahane, godhong wijaya kusuma siji, carané digejuk nganti alus banjur dilaburake ing panggonan sing tatu banjur diperban.[3]
Watuk lan Riak Getih Kembang Wijaya kusuma sing isih seger (3-5 kembang) digodhog karo telung gelas banyu nganti dadi segelas.[3] Ditambahi gula aren sacukupe.[3] Sawisé adem, disaring lan diombe banyune sadina ping loro, saben ngombé cukup setengah gelas waé.[3]
Perdarahan Rahim Kembang wijaya kusuma sing isih seger lan daging tanpa gajih diresiki banjur diketok cilik-cilik.[3] Lebokake ing mangkok, tambahi banyu ngasi kabèh kekum, banjur ditim.[3] Sawisé adem banyune diombe.[3] Isiné dipangan.[3] Lakoni sadina ping loro.[3]
Ambegan Sesek Kembang wijaya kusuma sing isih seger dikumbah, banjur diketok-ketok saperlune.[3] Lebokake ing mangkok, tambahi gula batu lan bayu sacukupe nganti kekum kabèh banjur ditim.[3] Yèn wis adem, disaring lan di ombé banyune sadina ping loro.[3]
Kembang Wijaya kusuma bisa urip ing panggonan sing ora patia panas.[3] Yèn arep ditandhur ing jero pot, bakal luwih apik yèn diwènèhi campuran lumut Sphagnum, remukan pang paku cagak, lan pasir resik sitik, kaya sing dianggo nandur anggrek.[3]
Ing ngisor iki cara nandur kembang wijaya kusuma:
Kembang Wijaya Kusuma / Joyo Kusomo (Epiphyllum Angulier) kelebu jinisé kaktus, divisi anthophita, bangsa opuntiales lan kelas dicotiledoneae. Jinise kaktus cacahé udakara 1.500 jinis. Tandhuran kaktus bisa urip subur ing laladan sedeng nganti tropis. Padha karo kembang wijaya kusuma. Kembang iki mung mekar ing wayah bengi, iku ya mung sedela. Lan ora kabèh tuwuhan wijaya kusuma bisa gampang ngembang.
Kembang iki duwé tandha kang cetha ing pérangan godhong lan pange yèn wis rada tuwa. Pang wit wijaya kusuma asliné dumadi saka godhong-godhong sing ndadi atos lan ndadi cilik. Rikala isih enom warna godhonge kuning. Godhonge gepeng, wernane ijo lan alus ora ana rine. Ana ing saben pinggire godhong ana lekukan-lekukan sing ditukuli bakal godhong utawa kembang.
Kembang sing urip ing dhuwur karang iki, saliyané ana ing Nusakambangan sing keramat iku, uga akèh ditemoni ing Pulo Karimunjawa, Kepulonan seribu, Bali lan Madura. Kembang iki asliné saka Amérika Selatan, banjur mlebu ing Cina nembé tekan ing Indonésia rikala jaman Majapahit. Wong-wong Jawa percaya sapa wonge sing bisa weruh mekare kembang wijaya kusuma, uripé ora bakal susah.
Wijayakusumah atawa Epiphyllum anguliger mangrupa tutuwuhan spésiés kaktus asli Meksiko. Tutuwuhan ieu ilaharna dipelak pikeun hiasan alatan kaéndah sarta seungit kembangna.
Wijayakusumah disebarkeun ku Masarakat Hortikultura London anu meunangkeun ieu tutuwuhan ti hiji kolektor nu ngaranna T. Hartweg, dina taun 1846.
Wijayakusumah gampang dibudidayakeun sarta tumuwuh kalayan gancang. Ieu pepelakan merlukeun kompos anu ngandung loba humus sarta saab cai anu cukup dina musim panas sarta kudu dijaga dina suhu 16-25 °C (61-77 °F).
Wijayakusumah atawa Epiphyllum anguliger mangrupa tutuwuhan spésiés kaktus asli Meksiko. Tutuwuhan ieu ilaharna dipelak pikeun hiasan alatan kaéndah sarta seungit kembangna.
Nedovršeni članak Epiphyllum anguliger koji govori o biljkama treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
Bunga Wijayakusuma atau disebut juga Bunga Wiku (Epiphyllum oxypetalum) termasuk jenis tanaman kaktus yang mempunyai kelas dicotiledoneae.[1] Tanaman ini berasal dari Kabupaten Cilacap (Amerika tropika (Venezuela dan Caribia)) dan dapat hidup pada daerah dengan iklim sedang sampai beriklim tropis.[1] Meskipun begitu, tidak semua jenis tanaman ini bisa berbunga karena hal ini dipengaruhi oleh keadaan iklim, kesuburan tanah juga cara pemeliharaan.[1] Bunga Wijayakusuma hanya merekah dalam semalam, kecuali yang jenis hibrida bisa bertahan 2-3 hari.[1] Pada umumnya tanaman jenis kaktus agak sulit ditentukan morfologinya, berbeda halnya dengan wijayakusuma.[1] Tanaman ini mudah diidentifikasi setelah berusia tua, kita dapat melihat mana daunnya, mana batangnya, dan bagian-bagian yang lain.[1] Kenop bunga ini mulai terbuka setelah matahari terbenam, dan mekar sempurna mulai pukul 22:00 wib.[2]
Wijayakusuma berasal dari dua kata, yakni wijaya dan kusuma. Dalam bahasa Jawa Kuno, wijaya berarti kemenangan/keberhasilan dan kusuma berarti bunga.[3]
Batangnya terbentuk dari helaian daun yang mengeras dan mengecil yang mana bentuk batang induknya adalah silinder.[1][4] Tinggi batang dapat mencapai 2-3 meter, sedang daunnya berkisar 13–15 cm.[4] Helaian daunnya sendiri berbentuk pipih serta berwarna hijau dengan permukaan daun halus tanpa duri tidak seperti kaktus-kaktus yang lain.[1] Kemudian setiap tepian daunnya terdapat lekukan-lekukan yang biasanya ditumbuhi tunas daun maupun bunga.[1]
Adapun diameter bunganya adalah 10 cm, berwarna putih dan hanya mekar di malam hari.[4] Bentuk buahnya bulat yang mempunyai warna merah dan mempunyai biji yang berwarna hitam.[4] Pembiakkan biasanya dilakukan dengan penyetekkan ataupun biji.[4]
Bunga wijayakusuma mempunyai khasiat untuk meredam rasa sakit serta menetralisir pembekuan darah.[1] Bunga ini juga mempunyai daya mempercepat penyembuhan luka abses.[1] Caranya mudah, tinggal menumbuk satu helai daun wijayakusuma lalu oleskan pada luka dan setelah itu gunakan perban untuk membungkus luka yang telah diolesi tumbukan daun.[1] Selain itu, bunga ini juga dapat mengobati bisul, cukup menempelkan bunganya pada bisul tersebut sebelum tidur dan melakukannya secara teratur.[5] Selain itu, Wijayakusuma bisa digunakan sebagai obat anti radang, obat batuk, juga pendarahan (hemostatis).[4] Khasiat lainnya adalah mengatasi tuberkulosis paru dengan batuk asma, batuk darah dan muntah darah.[6]
Dalam mitologi Jawa, tumbuhan ini dianggap pohon sakti dan dapat menghidupkan orang mati.[7] Kalangan masyarakat Yogyakarta dan Surakarta, khususnya keraton, percaya bahwa seorang raja yang akan naik tahta haruslah memiliki bunga wijayakusuma sebagai syarat.[8] Bunga ini juga dipercaya sebagai pusaka keraton Dwarawati titisan Wisnu sang pelestari Alam, Batara Kresna.[8]
Karena peranannya yang cukup signifikan dalam kebudayaan Jawa, bunga wijayakusuma menginspirasi banyak kesenian rupa, khususnya berkaitan dengan ornamen atau ragam hias. Ragam hias berbentuk kuncup bunga wijayakusuma seringkali dipakai untuk menghiasi pagar-pagar di Jawa, seperti kantor pemerintahan, Keraton, sekolah dll. Selain itu, terdapat batik bermotif bunga wijayakusuma, yang diangkat sebagai batik khas dari Cilacap.[9]
Pranala luar
Bunga Wijayakusuma atau disebut juga Bunga Wiku (Epiphyllum oxypetalum) termasuk jenis tanaman kaktus yang mempunyai kelas dicotiledoneae. Tanaman ini berasal dari Kabupaten Cilacap (Amerika tropika (Venezuela dan Caribia)) dan dapat hidup pada daerah dengan iklim sedang sampai beriklim tropis. Meskipun begitu, tidak semua jenis tanaman ini bisa berbunga karena hal ini dipengaruhi oleh keadaan iklim, kesuburan tanah juga cara pemeliharaan. Bunga Wijayakusuma hanya merekah dalam semalam, kecuali yang jenis hibrida bisa bertahan 2-3 hari. Pada umumnya tanaman jenis kaktus agak sulit ditentukan morfologinya, berbeda halnya dengan wijayakusuma. Tanaman ini mudah diidentifikasi setelah berusia tua, kita dapat melihat mana daunnya, mana batangnya, dan bagian-bagian yang lain. Kenop bunga ini mulai terbuka setelah matahari terbenam, dan mekar sempurna mulai pukul 22:00 wib.
Pokok Bakawali merupakan pokok tanaman hiasan, nama botaninya adalah Epiphyllum anguliger dari keluarga Cactaceae.[1]
Pokok bunga bakawali berasal dari amerika selatan-mexico.
Ianya mampunyai pelbagai khasiat terutama bagi penjagaan mata.
Bakawali dikatakan sebagai pokok yang mempunyai 'penjaga' terutamanya semasa ianya sedang kembang. (Pokok bakawali kembang bermula pukul 7 petang dan kembang penuh pada pukul 12 malam sebelum layu sebelum subuh. Satu bunga pokok bakawali hanya akan berkembang sekali sahaja)
Pokok Bakawali merupakan pokok tanaman hiasan, nama botaninya adalah Epiphyllum anguliger dari keluarga Cactaceae.
Pokok bunga bakawali berasal dari amerika selatan-mexico.
Ianya mampunyai pelbagai khasiat terutama bagi penjagaan mata.
Bakawali dikatakan sebagai pokok yang mempunyai 'penjaga' terutamanya semasa ianya sedang kembang. (Pokok bakawali kembang bermula pukul 7 petang dan kembang penuh pada pukul 12 malam sebelum layu sebelum subuh. Satu bunga pokok bakawali hanya akan berkembang sekali sahaja)
Flikig bladkaktus (Epiphyllum anguliger) är en art i familjen kaktusväxter. Den förekommer naturligt i Mexico. Arten odlas som krukväxt för de vackra blommorna som kommer fram under sensommaren och hösten.
Flikig bladkaktus (Epiphyllum anguliger) är en art i familjen kaktusväxter. Den förekommer naturligt i Mexico. Arten odlas som krukväxt för de vackra blommorna som kommer fram under sensommaren och hösten.
Epiphyllum anguliger là một loài thực vật có hoa trong họ Cactaceae. Loài này được (Lem.) G.Don mô tả khoa học đầu tiên năm 1855.[1]
Epiphyllum anguliger là một loài thực vật có hoa trong họ Cactaceae. Loài này được (Lem.) G.Don mô tả khoa học đầu tiên năm 1855.