La laŭroviburno [1] (Viburnum tinus) estas specio el la genro viburno de la familio de adoksacoj, hejme en la Mediteranea regiono kaj Makaronezio. Laurus aludas la similecon de la folioj al tiuj de nobla laŭro; tinus signifas "deka naskito". Ĝi estas arbedo (malofte arbeto) atingante ĝis 2-7 metrojn, kun densa, rondigita krono. La folioj estas ĉiamverdaj, restantaj 2-3 jaroj, aranĝitaj pare pinate, 4–10 cm longaj kaj 2–4 cm larĝaj, glatrandaj. La floroj estas blankaj, vintre kunmetitaj en densajn infloreskojn kun diametro de 5–10 cm. La frukto estas malhela blu-nigra drupo, 5–7 mm longa. De tiu palearktisa arbedo estas tri subspecioj :
Ĝi estas populara ĉiamverda arbedo vaste kultivita por sia vintra floranta habito en regionoj kun malseveraj vintroj.
La laŭroviburno (Viburnum tinus) estas specio el la genro viburno de la familio de adoksacoj, hejme en la Mediteranea regiono kaj Makaronezio. Laurus aludas la similecon de la folioj al tiuj de nobla laŭro; tinus signifas "deka naskito". Ĝi estas arbedo (malofte arbeto) atingante ĝis 2-7 metrojn, kun densa, rondigita krono. La folioj estas ĉiamverdaj, restantaj 2-3 jaroj, aranĝitaj pare pinate, 4–10 cm longaj kaj 2–4 cm larĝaj, glatrandaj. La floroj estas blankaj, vintre kunmetitaj en densajn infloreskojn kun diametro de 5–10 cm. La frukto estas malhela blu-nigra drupo, 5–7 mm longa. De tiu palearktisa arbedo estas tri subspecioj :
Viburnum tinus subsp. tinus. Mediteranea regiono. Viburnum tinus subsp. rigidum (syn. V. rigidum). En Kanarioj ĝi estas elemento de la ekoregiono kanariaj sekaj duonarbaroj kaj arbaroj, precipe de la laŭrisilvoj. Viburnum tinus subsp. subcordatum. Azoroj.
