Woodsiàcia (Woodsiaceae) és una família de falgueres. Consta d'uns 15 gènere segons la definició de Smith et al. 2006, amb unes 700 espècies, un 85% de les espècies pertany als dos gèneres principals, Athyrium i Diplazium, els dos probablement són parafilètics.
Woodsiàcia (Woodsiaceae) és una família de falgueres. Consta d'uns 15 gènere segons la definició de Smith et al. 2006, amb unes 700 espècies, un 85% de les espècies pertany als dos gèneres principals, Athyrium i Diplazium, els dos probablement són parafilètics.
Athyrium (probablement parafilétic, Wang et al. 2003) Diplazium (incl. Callipteris, Monomelangium. Probablement parafièétic, Wang et al. 2003) Acystopteris Anisocampium Athyrium Cornopteris Cystopteris Deparia Diplaziopsis Diplazium Gymnocarpium Hypodematium Pentarhizidium Rhachidosorus WoodsiaFjerbregne-familien (Woodsiaceae) er en stor familie med følgende fællestræk: Planterne er landlevende stauder. De har store blade, som danner åbne rosetter. De enkelte blade har furet bladstilk med to flade ledningsstrenge ved basis. Bladpladen er blød og fjerformet med det bredeste sted midt på.
Iflg. ITIS henregnes alle slægter i denne familie til Mangeløv-familien.
Slægter og arter
Die Wimperfarngewächse (Woodsiaceae) sind eine Pflanzenfamilie in der Ordnung der Tüpfelfarnartigen (Polypodiales) innerhalb der Klasse der Echten Farne (Polypodiopsida).
Die Arten der Familie Woodsiaceae wachsen als ausdauernde krautige Pflanzen. Die Arten wachsen vorwiegend auf dem Erdboden (terrestrisch). Sie besitzen kriechende, aufsteigende oder aufrechte Rhizome, an deren Spitze Schuppen sitzen. Die Blattstiele haben zwei Leitbündel, die länglich oder halbmondförmig und einander zugewandt sind. Gegen das distale Ende des Blattstieles hin vereinigen sich die beiden Leitbündel zu einem einzigen rinnenförmigen. Die Blattspreiten sind einheitlich (monomorph), selten gibt es zwei Formen (dimorph). Die Blattadern sind fiedrig oder gabelig, meist frei, selten durch Anastomosen verbunden.
Die Sori stehen abaxial (an der Blattunterseite) und sind rund, J-förmig oder linear. Das Indusium ist nierenförmig, linear, kann aber auch fehlen. Die Sporen sind nierenförmig, monolet (eine Narbe). Das Perispor (äußerste, nachträglich aufgelagerte Schicht der Sporenwand) ist geflügelt, gerippt oder stachelig.
Die Familie Woodsiaceae wurde im Juni 1949 durch Wilhelm Franz Herter in Revista Sudamericana de Botánica, Band 9, Seite 14 aufgestellt.[1] Typusgattung ist Woodsia R.Br.[1]
Der Umfang der Familie ist je nach Autor unterschiedlich. Im Umfang von 2006 konnte die Familie auch paraphyletisch im Hinblick auf die Aspleniaceae, auf die Blechnaceae + Onocleaceae, und die Thelypteridaceae sein. Weder diese mögliche Paraphylie noch eine Monophylie der Familie waren 2006 genügend abgesichert.
Im Umfang von Smith et al. 2006 umfasste die Familie 15 bis 16 Gattungen mit etwa 700 Arten, von denen 85 Prozent zu den beiden Gattungen Athyrium und Diplazium zählen. Die Familie Woodsiaceae s. l. hat im alten Umfang von 2006 15 bis 16 Gattungen enthalten. Anderen Familien werden seit 2011 Acystopteris Nakai, Anisocampium C.Presl (Syn.: Kuniwatsukia Pichi Sermolli, Microchlaena Ching non Wight & Arnott), Frauenfarne (Athyrium Roth), Cornopteris Nakai (Syn.: Neoathyrium Ching & Z.R.Wang), Blasenfarne (Cystopteris Bernh.), Deparia Hook. & Grev. (Syn.: Athyriopsis Ching, Dictyodroma Ching, Dryoathyrium Ching, Lunathyrium Koidzumi, Parathyrium Holttum, Triblemma Ching), Diplaziopsis C.Chr., Diplazium Sw. (Syn.: Allantodia R.Br., Anisogonium C.Presl, Callipteris Bory, Monomelangium Hayata), Eichenfarne (Gymnocarpium Newman, Syn. Currania Copel.), Hemidictyum C.Presl, Homalosorus Small ex Pic.Serm., Pseudocystopteris Ching, Rhachidosorus Ching zugeordnet. Diese Gattungen werden in die Familien Athyriaceae (etwa fünf Gattungen), Cystopteridaceae (sie wurde 2001 aufgestellt und enthält etwa vier Gattungen), Diplaziopsidaceae (sie wurde 2011 aufgestellt und enthält etwa drei Gattungen) und Rachidosoraceae (sie wurde 2011 aufgestellt und enthält nur eine Gattung) gestellt.[2]
Die meisten der etwa 43 Arten der Familie Woodsiaceae s. str. sind auf der Nordhalbkugel in gemäßigten bis kalten Gebieten weitverbreitet. Wenige Arten kommen von Zentral- bis Südamerika, in Afrika (nur in Angola sowie Südafrika) und in Madagaskar vor. In China kommen drei Gattungen mit etwa 24 Arten vor, neun davon nur dort.[3]
Seit Christenhusz et al. 2011 hat die Familie Woodsiaceae einen kleineren Umfang,[2] dem folgt auch die Flora von China 2013.[3][4] Die Arten der drei verbleibenden Gattungen sind so nah verwandt, dass es sein kann, dass alle in die Gattung Woodsia s. l. gestellt werden.[2]
Die Familie Woodsiaceae enthält seit 2011 nur noch drei[2] oder vier[3] Gattungen mit etwa 43[3] Arten:[4] Nach Lu et al. in Taxon 68, (2020) sind es nur noch zwei Gattungen: Woodsia und Physematium.
Die Wimperfarngewächse (Woodsiaceae) sind eine Pflanzenfamilie in der Ordnung der Tüpfelfarnartigen (Polypodiales) innerhalb der Klasse der Echten Farne (Polypodiopsida).
Woodsia is a genus of ferns in the order Polypodiales. In the Pteridophyte Phylogeny Group classification of 2016 (PPG I), it is the only genus in the family Woodsiaceae, placed in the suborder Aspleniineae.[1] The family can also be treated as the subfamily Woodsioideae of a very broadly defined family Aspleniaceae sensu lato.[3] Species of Woodsia are commonly known as cliff ferns.[4]: 224
Woodsiaceae formerly included the members of the families Athyriaceae and Diplaziopsidaceae, but analysis has consistently shown that they should be treated as separate families.[5] The following cladogram for the suborder Aspleniineae (as eupolypods II), based on Lehtonen (2011),[6] and Rothfels & al. (2012),[7] shows a likely phylogenetic relationship between the Woodsiaceae and the other families of the Aspleniineae.
Aspleniineae (eupolypods II)There are about 40–50 species of the genus Woodsia.[1] As of December 2019, Plants of the World Online accepted the following species:[8]
Some hybrids are also known:[8]
Woodsia is a genus of ferns in the order Polypodiales. In the Pteridophyte Phylogeny Group classification of 2016 (PPG I), it is the only genus in the family Woodsiaceae, placed in the suborder Aspleniineae. The family can also be treated as the subfamily Woodsioideae of a very broadly defined family Aspleniaceae sensu lato. Species of Woodsia are commonly known as cliff ferns.: 224
Las woodsiáceas (nombre científico Woodsiaceae) son una familia de helechos del orden Polypodiales, que en la moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] se clasifica diferente que en su predecesor sistema de Smith et al. (2006).[4]
La clasificación más actualizada es la de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] (basada en Smith et al. 2006,[4] 2008);[5] que también provee una secuencia lineal de las licofitas y monilofitas.
Ubicación taxonómica:
Plantae (clado), Viridiplantae, Streptophyta, Streptophytina, Embryophyta, Tracheophyta, Euphyllophyta, Monilophyta, Clase Polypodiopsida, Orden Polypodiales, Familia Woodsiaceae.
Sinónimos: Athyrioides, helechos hembra.
Incluyendo Athyriaceae, Cystopteridaceae
Cerca de 15 géneros definidos por Smith et al. 2006, un 85 % de las especies pertenece a los dos géneros principales, Athyrium y Diplazium, los dos probablemente son parafiléticos.
Cerca de 700 especies.
Como está delimitado en Smith et al. 2006, Woodsiaceae puede ser parafilético a Aspleniaceae, (Blechnaceae + Onocleaceae), y Thelypteridaceae. La mayor parte de los análisis no llega a respaldar ni la parafilia ni la monofilia del grupo (Hasebe et al. 1995, Sano et al. 2000a, Schneider et al. 2004c). Debido a esta incerteza, más las bases morfológicas que permiten reconocer a Woodsiaceae como aquí está circunscripta, Smith et al. (2006) creyeron que era prematuro adoptar la alternativa de erigir (o resucitar) muchas pequeñas familias para albergar a estos géneros. En un estudio posterior Schuettpelz y Pryer (2008) confirmaron la parafilia de Woodsiaceae, y sugieren su desmembramiento en familias más pequeñas (ver publicación en referencias).
En su mayor parte terrestres.
Subcosmopolitas.
Con las características de Pteridophyta.
Rizomas rastreros, ascendentes o erectos. Escamas en los ápices, usualmente no clatradas, glabras, glandulares o ciliadas. Pecíolos con dos haces vasculares que en un corte transversal se encuentran con una forma creciente, enfrentados el uno al otro. En la parte distal estos dos haces vasculares se unen dando como resultado una forma de alcatarilla ("gutter-shape") en el corte transversal.
Hojas monomórficas, raramente dimórficas. Venas pinadas o bifurcadas, libres, poco comúnmente anastomosándose y entonces sin venillas inclusas.
Soros abaxiales, redondos, con forma de J, o lineales con indusio reniforme a lineal o sin indusio.
Esporas reniformes, monolete, perina alada, con crestas o espinas.
Número de cromosomas: en su mayor parte x = 40, 41. También x = 31 (Hemidictyum), x = 33, 38, 39 (Woodsia), y x = 42 (Cystopteris).
Las woodsiáceas (nombre científico Woodsiaceae) son una familia de helechos del orden Polypodiales, que en la moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011 se clasifica diferente que en su predecesor sistema de Smith et al. (2006).
Naistesõnajalalised ehk kiviürdilised (vastavalt Woodsiaceae või Athyriaceae) on sõnajalgtaimede sugukond.
Naistesõnajalalised ehk kiviürdilised (vastavalt Woodsiaceae või Athyriaceae) on sõnajalgtaimede sugukond.
Kiviyrttikasvit (Woodsiaceae) on pieni Polypodiales-lahkoon kuuluva saniaisheimo. Heimoon kuuluu ainakin kolme sukua, joiden lisäksi heimoon saattaa kuulua neljä muutakin sukua sekä neljä risteymäsukua, mutta näiden sukujen taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä. Heimon suvuista kiviyrtit (Woodsia) on selvästi runsaslajisin; heimon muut suvut sisältävät lähinnä yksittäisiä tai muutamia lajeja.[1]
Heimon lajeista tavataan Suomessa vain kolmea kiviyrttilajia, karvakiviyrttiä (Woodsia ilvensis), tunturikiviyrttiä (Woodsia alpina) ja kaljukiviyrttiä (Woodsia glabella).
Kiviyrttikasvit (Woodsiaceae) on pieni Polypodiales-lahkoon kuuluva saniaisheimo. Heimoon kuuluu ainakin kolme sukua, joiden lisäksi heimoon saattaa kuulua neljä muutakin sukua sekä neljä risteymäsukua, mutta näiden sukujen taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä. Heimon suvuista kiviyrtit (Woodsia) on selvästi runsaslajisin; heimon muut suvut sisältävät lähinnä yksittäisiä tai muutamia lajeja.
Heimon lajeista tavataan Suomessa vain kolmea kiviyrttilajia, karvakiviyrttiä (Woodsia ilvensis), tunturikiviyrttiä (Woodsia alpina) ja kaljukiviyrttiä (Woodsia glabella).
La famille Woodsiaceae regroupe plusieurs genres de fougères cités ci-dessous. Elle est souvent incluse dans la famille des Dryopteridaceae.
Certains auteurs donnent le nom d'Athyriaceae à cette famille.
Woodsiaceae (as woodsiáceas) é unha familia de fentos da orde Polypodiales, que na moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] clasifícase diferente que no seu predecesor sistema de Smith et al. (2006).[4]
A clasificación máis actualizada é a de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] (baseada en Smith et al. 2006, 2008); que tamén prové unha secuencia lineal das licofitas e monilofitas.[4][5]
Localización taxonómica:
Plantae (clado), Viridiplantae, Streptophyta, Streptophytina, Embryophyta, Tracheophyta, Euphyllophyta, Monilophyta, Clase Polypodiopsida, Orde Polypodiales, Familia Woodsiaceae.
Sinónimos: Athyrioides, fentos femia, fentas.
Incluíndo Athyriaceae, Cystopteridaceae
Preto de 15 xéneros definidos por Smith et al. 2006, un 85 % das especies pertence aos dous xéneros principais, Athyrium e Diplazium, os dous probabelmente son parafiléticos.
Preto de 700 especies.
Como está delimitado en Smith et al. 2006, Woodsiaceae pode ser parafilético a Aspleniaceae, (Blechnaceae + Onocleaceae), e Thelypteridaceae. A maior parte das análises non chega a apoiar nin a parafilia nin a monofilia do grupo (Hasebe et al. 1995, San et al. 2000a, Schneider et al. 2004c). Por mor desta incerteza, máis as bases morfolóxicas que permiten recoñecer a Woodsiaceae como aquí está circunscrita, Smith et al. (2006) creron que era prematuro adoptar a alternativa de erixir (ou resucitar) moitas pequenas familias para albergar a estes xéneros. Nun estudo posterior Schuettpelz e Pryer (2008) confirmaron a parafilia de Woodsiaceae, e suxestionan o seu desmembramento en familias máis pequenas (véxase publicación en notas).
Na súa maior parte terrestres.
Subcosmopolitas.
Coas características de Pteridophyta.
Rizomas rastreiros, ascendentes ou erectos. Escamas nos ápices, usualmente non clatradas, glabras, glandulares ou ciliadas. Pecíolos con dous feixes vasculares que nun corte transversal atópanse cunha forma crecente, enfrontados o un ao outro. Na parte distal estes dous feixes vasculares únense dando como resultado unha forma de sumidoiro ("gutter-shape") no corte transversal.
Follas monomórficas, raramente dimórficas. Veas pinadas ou bifurcadas, ceibes, pouco comunmente anastomosándose e entón sen veíñas inclusas.
Soros abaxiais, redondos, con forma de J, ou lineais con indusio reniforme a lineal ou sen indusio.
Esporas reniformes, monolete, perina alada, con cristas ou espiños.
Número de cromosomas: na súa maior parte x = 40, 41. Tamén x = 31 (Hemidictyum), x = 33, 38, 39 (Woodsia), e x = 42 (Cystopteris).
Woodsiaceae (as woodsiáceas) é unha familia de fentos da orde Polypodiales, que na moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011 clasifícase diferente que no seu predecesor sistema de Smith et al. (2006).
Vudsijevke (lat. Woodsiaceae), manja biljna porodica papratnjača iz reda osladovki (Polypodiales). Ime je dobila po najvažnijem rodu vudsija (Woodsia), među kojima su poznate rutava i alpska vudsija. Osim ovoga roda u vudsijevke se ubrajaju i neki rodovi[1] koji se ponekad smatraju za sinonime roda vudsija[2]. Ukupno 10 rodova[3]
Rutava ili crvenkasta vudsija (Woodsia ilvensis) raste i u Hrvatskoj[4]
Vudsijevke (lat. Woodsiaceae), manja biljna porodica papratnjača iz reda osladovki (Polypodiales). Ime je dobila po najvažnijem rodu vudsija (Woodsia), među kojima su poznate rutava i alpska vudsija. Osim ovoga roda u vudsijevke se ubrajaju i neki rodovi koji se ponekad smatraju za sinonime roda vudsija. Ukupno 10 rodova
Rutava ili crvenkasta vudsija (Woodsia ilvensis) raste i u Hrvatskoj
Woodsiaceae merupakan salah satu suku anggota tumbuhan paku (Pteridophyta) yang tergolong dalam bangsa paku sejati yang terbesar, yaitu Polypodiales.
Liðfætluætt (fræðiheiti: Woodsiaceae) er burknaætt í bálknum Polypodiales[1], í Polypodiopsida.[2] Hún inniheldur þrjár ættkvíslir Cheilanthopsis, Hymenocystis, og Woodsia. Hinsvegar eru tvær fyrri ættkvíslirnar mjög svipaðar Woodsia og gætu verið lagðar undir hana síðar.[3]
Samkvæmt öðrum heimildum eru ættkvíslirnar 16:
Liðfætluætt (fræðiheiti: Woodsiaceae) er burknaætt í bálknum Polypodiales, í Polypodiopsida. Hún inniheldur þrjár ættkvíslir Cheilanthopsis, Hymenocystis, og Woodsia. Hinsvegar eru tvær fyrri ættkvíslirnar mjög svipaðar Woodsia og gætu verið lagðar undir hana síðar.
Samkvæmt öðrum heimildum eru ættkvíslirnar 16:
Acystopteris Nakai: Anisocampium C.Presl (Syn.: Kuniwatsukia Pichi Sermolli, Microchlaena Ching non Wight & Arnott): Athyrium Roth) Cheilanthopsis Hieron. Cornopteris Nakai (Syn.: Neoathyrium Ching & Z.R.Wang) Cystopteris Bernh. Deparia Hook. & Grev. (Syn.: Athyriopsis Ching, Dictyodroma Ching, Dryoathyrium Ching, Lunathyrium Koidzumi, Parathyrium Holttum, Triblemma Ching) Diplaziopsis C.Chr. Diplazium Sw. (Syn.: Allantodia R.Br., Anisogonium C.Presl, Callipteris Bory, Monomelangium Hayata) Gymnocarpium Newman; (inkl. Currania Copel.) Hemidictyum C.Presl. Homalosorus Small ex Pic.Serm. Protowoodsia Ching Pseudocystopteris Ching. Rhachidosorus Ching Woodsia R.Br., (Syn.: Hymenocystis C.A.Mey.)Vudsijiniai (lot. Woodsiaceae) – šertvūnų (Polypodiophyta) skyriaus šertvainių (Polypodiopsida) klasės augalų šeima. Priklauso sporinių induočių grupei.
Lietuvoje auga šios rūšys:
Woodsiaceae is een familie van kleine tot middelgrote, terrestrische varens, met drie geslachten.
De familie is wereldwijd verspreid en kent twee Europese soorten.
De familie Woodsiaceae is vernoemd naar het geslacht Woodsia.
Woodsiaceae zijn kleine tot middelgrote varens. De plant heeft kruipende of rechtopstaande rizomen. De bladen zijn in de regel eenvormig, zelden dimorf, en één- tot drievoudig geveerd. De bladsteel omvat twee in doorsnede langwerpige of halvemaanvormige vaatbundels, die naar de top toe fuseren. De bladnerven zijn vrijliggend en veer- of gaffelvormig vertakt.
De sporenhoopjes zitten aan de onderzijde van de bladen op de nerven, zijn klein, rond, haak- of lijnvormig, al dan niet beschermd door een lijn- of niervormig dekvliesje.
De familie Woodsiaceae omvatte tot recent, zoals in de taxonomische beschrijving van Smith et al. (2006)[1], de geslachten van de families Athyriaceae (wijfjesvarenfamilie), Cystopteridaceae, Diplaziopsidaceae, Rhachidosoraceae en Hypodematiaceae. Recente fylogenetische analyse van onder meer Schuettpelz & Pryer (2007), Lehtonen et al. (2011) en Christenhusz et al. (2011) heeft aangetoond dat deze als aparte families moet worden behandeld[2] [3]
De familie omvat drie geslachten, die nauw aan elkaar verwant zijn en bij verder onderzoek mogelijk als één beschouwd moeten worden.
Van de familie worden de volgende soorten in detail beschreven:
Woodsiaceae is een familie van kleine tot middelgrote, terrestrische varens, met drie geslachten.
De familie is wereldwijd verspreid en kent twee Europese soorten.
Storburknefamilien (latin: Woodsiaceae) er familie av bregner innenfor en større, monofyletisk orden, nemlig Polypodiales.[1] Smith et al (2006) regner også de tidligere familiene Athyriaceae og Cystopteridaceae til storburknefamilien. Familien er oppkalt etter den britiske botanikeren Joseph Woods (1776–1864).
Bregnene har enten rosettblader på oppstigende jordstengel, eller enkeltvise blader på krypende stengel. Bladene kan være fliket (finnet) 1-2 ganger, og bladskaftene har to karbunter og ofte skjellstrukturer.
Familien har trolig mer enn 700 arter fordelt på 15-20 slekter, men om lag 85% av artene fordeler seg på de to slektene Athyrium (skogburkner) med 150 arter og Diplazium (russeburkner) med minst 474 arter.
Tidligere inkluderte man dem i en egen orden - Athyriales (700 arter, 10 slekter). På engelsk kalles de «Cliff ferns». Kromosomtallet (x) er vanligvis 41 eller 42, men det er 33 hos Hemidictyum, 33, 38 eller 39 hos Woodsia, 42 hos Cystopteris, og 39 eller 40 (2n=78 eller 80) hos Matteuccia.
Storburkneslekten (Athyrium) har om lag 150 arter med utbredelse over hele verden, ofte i høyereliggende strøk. Den danner en klade med Cornopteris og Homalosorus. Dette er store bregner med 1-2 ganger flikete, brede rosettblad, med lyse skjell på skaftene. nederst er bladskaftet flatt, og sporehusene (sori) er avlange. Den skotske Athyrium flexile vokser bare over 750 moh. To arter i Norge.
Russeburkneslekten (Diplazium) har mer enn 470 arter over hele verden, men flest på den nrodlige halvkule. Den danner en klade med Rhachidosorus og Anisogonium. Jordstenglene er krypende, og bladplatene oftest trekantede. Den kan ha skjell, men små eller ingen slør (indusium). En art i Norge.
Mange av artene vokser på fjell, for eksempel Lodnebregneslekten (Woodsia) som vokser på nordlige halvkule samt i høye fjellstrøk i tropene. Den har tre underslekter, Hymenocystis, Cheilanthopsis og Protowoodsia. Slekten har over 30 arter, 5 hybrider og en del underarter. Plantene er små, lodne og med tette rosettblad. Bladene er smale og finnet (fliket) 1-2 ganger. Tre arter i Norge.
Lokslekten (Cystopteris) har små og spinkle, lite behårede arter med krypende jordstengler og 2-3 ganger finnede blader. Den har slør (indusium), men de blir tidlig visne om høsten. I Himalaya går fjell-lok opp til 4.100 moh. Fire arter i Norge.
Småtelgslekten (Gymnocarpium) har globalt 8 arter, og er små, krypende bregner med liggende jordstilker og enkeltstående, langskaftede bladplater med trekantet form. I bladskaftet er det to karbunter, og sporehushopene (sori) er helt sirkelrunde og mangler slør (indusium). Tre arter i Norge.
Mens Strutsevingslekten (Matteuccia) av og til regnes til familien, viser nyere molekylære studier at den er fylogenetisk tilordnet Onocleaceaefamilien, og regnes nå til denne. Også Perlebregneslekten regnes idag til Onocleaceaefamilien, av samme grunn (Smith et al, 2006).[2]
I Norge vokser det 13 arter og 5-7 hybrider av bregner fra 6 slekter i storbutknefamilien. De nordiske artene er:
Det er dessuten registrert følgende hybrider: Woodsia alpina x glabella (Alta), Woodsia alpina x ilvensis (hele landet), og Woodsia glabella x ilvensis (Bardu). Av disse er sistnevnte kanskje ikke steril. Videre den sterile hybriden Cystopteris alpina x fragilis (Nordland og Troms). Dessuten de sterile hybridene Gymnocarpium dryopteris x robertianum (Østlandet og Nord-Norge) og Gymnocarpium continentale x dryopteris (Nord-Troms, Finnmark).
Storburknefamilien (latin: Woodsiaceae) er familie av bregner innenfor en større, monofyletisk orden, nemlig Polypodiales. Smith et al (2006) regner også de tidligere familiene Athyriaceae og Cystopteridaceae til storburknefamilien. Familien er oppkalt etter den britiske botanikeren Joseph Woods (1776–1864).
Bregnene har enten rosettblader på oppstigende jordstengel, eller enkeltvise blader på krypende stengel. Bladene kan være fliket (finnet) 1-2 ganger, og bladskaftene har to karbunter og ofte skjellstrukturer.
Familien har trolig mer enn 700 arter fordelt på 15-20 slekter, men om lag 85% av artene fordeler seg på de to slektene Athyrium (skogburkner) med 150 arter og Diplazium (russeburkner) med minst 474 arter.
Tidligere inkluderte man dem i en egen orden - Athyriales (700 arter, 10 slekter). På engelsk kalles de «Cliff ferns». Kromosomtallet (x) er vanligvis 41 eller 42, men det er 33 hos Hemidictyum, 33, 38 eller 39 hos Woodsia, 42 hos Cystopteris, og 39 eller 40 (2n=78 eller 80) hos Matteuccia.
Rozrzutkowate (Woodsiaceae) – rodzina roślin z rzędu paprotkowców (Polypodiales). Różnie ujmowana w różnych systemach klasyfikacyjnych, od szerokich ujęć, które okazały się mieć charakter parafiletyczny po wąskie, w których rodzina obejmuje tylko jeden rodzaj – rozrzutka (Woodsia) z 39 gatunkami[1].
W systemie Smitha i in. (2006) rodzina była szeroko ujmowana i obejmowała 15 rodzajów z ok. 700 gatunkami, przy czym już wówczas zdawano sobie sprawę z prowizorycznego ujęcia rodziny, jej niejasnych granic i najwyraźniej parafiletycznego charakteru[2]. Dla uzyskania systemu składającego się z monofiletycznych rodzin konieczne było podzielenie tej grupy roślin na 7 rodzin w systemie PPG I (2016)[1]. W efekcie tych zmian rodzina stała się taksonem monotypowym z jednym rodzajem rozrzutka (Woodsia)[1].
Rozrzutkowate (Woodsiaceae) – rodzina roślin z rzędu paprotkowców (Polypodiales). Różnie ujmowana w różnych systemach klasyfikacyjnych, od szerokich ujęć, które okazały się mieć charakter parafiletyczny po wąskie, w których rodzina obejmuje tylko jeden rodzaj – rozrzutka (Woodsia) z 39 gatunkami.
Hällebräkenväxter (Woodsiaceae) är en familj i divisionen ormbunksväxter. Arterna är landlevande perenner med stora blad som bildar öppna rosetter. De enkla bladen har ett bladskaft med två platta ledningssträngar vid basen. Bladskivan är mjuk och fjäderformad. Bladskivans bredaste parti återfinns mitt på bladet.
Familjen taxonomiska status och placering är omstridd. De ingående släktena förs ibland till träjonväxterna (Dryopteridaceae).
I Sverige representeras familjen av släktena majbräknar (Athyrium), finbräknar (Cystopteris), ryssbräknar (Diplazium), ekbräknar (Gymnocarpium), strutbräknar (Matteuccia) och hällebräknar (Woodsia).
Hällebräkenväxter (Woodsiaceae) är en familj i divisionen ormbunksväxter. Arterna är landlevande perenner med stora blad som bildar öppna rosetter. De enkla bladen har ett bladskaft med två platta ledningssträngar vid basen. Bladskivan är mjuk och fjäderformad. Bladskivans bredaste parti återfinns mitt på bladet.
Familjen taxonomiska status och placering är omstridd. De ingående släktena förs ibland till träjonväxterna (Dryopteridaceae).
I Sverige representeras familjen av släktena majbräknar (Athyrium), finbräknar (Cystopteris), ryssbräknar (Diplazium), ekbräknar (Gymnocarpium), strutbräknar (Matteuccia) och hällebräknar (Woodsia).
Кореневища від коротких до довгих, лускаті. Листки ростуть пучками в кінці кореневища, іноді поодинці з інтервалами, спірально згорнуті в молодому віці, 1–4-перисті. Листя мономорфне, рідко диморфне.
В основному гористе, північна півкуля.
В Україні зростають Вудсія альпійська та Вудсія ельбська.
Це незавершена стаття про Папороті.Woodsiaceae Herter
Вудсиевые (лат. Woodsia) — семейства папоротников порядка Многоножковые (Polypodiales), некоторыми исследователями рассматривается как монотипное[1].
Роды, входящие в семейство, ранее включались в семейства Кочедыжниковые (Athyriaceae) и Diplaziopsidaceae, но проведённые исследования показали, что данные роды должны выделяться в отдельное семейство[2].
Представленная кладограмма, основанная на публикациях Лехтонена (2011)[3] и Ротфельса и других (2012)[4], показывает вероятные филогенетические отношения между Вудсиевыми и другими семействами клады eupolypods II.
Eupolypods IIWoodsiaceae
Вудсиевые (лат. Woodsia) — семейства папоротников порядка Многоножковые (Polypodiales), некоторыми исследователями рассматривается как монотипное.
우드풀과(Woodsiaceae)는 양치식물강 고사리목 분류군에 속하는 육상 양치류 과의 하나이다.[1] 3개 속으로 이루어져 있다.[2]
2016년 꼬리고사리아목의 계통 분류는 다음과 같다.[3]
꼬리고사리아목
Karte mit allen verlinkten Seiten: 
.png){kind=small}
