Ł'ortiga ła xe na pianta erbasea deła fameja dełe Urticaceae (nome sientifego Urtica dioica), ciamà nettle dai Inglexi, Brennnessel dai Todeschi, provika dai Sloveni e ortica dai Taljan. Łe foje, a punta de lancia e coi bordi a denti de sega, łe ga dei pełeti coła punta finisima, dełicata,
fata de cristałi de asidi de siłicio: kuando ke se sfrega sti agheti (ke xe un sistema de autoprotesion deła pianta), ste punte, piene de asido formico, serotonina e istamina, łe se spaca come el vero e łe va drento ła pełe faxendo vegner fora n'orticaria (pełe ke se gonfia come na scorsa de naransa e ke fa na spisa tremenda). A parte kuesto, ł'ortiga ła ga tanta vitamina A,C,D e K, fero, calcio e magnesio e se pol anca magnarla.
Ł'ortiga se pol magnarla in sałata o farla bojere e magnarla cota come i spinaci.
Se pol fare fortaje e anca supe. Xe boni anca el rixoto (rixi e ortighe) e i subioti cołe ortighe.
Ł'ortiga ła xe na pianta erbasea deła fameja dełe Urticaceae (nome sientifego Urtica dioica), ciamà nettle dai Inglexi, Brennnessel dai Todeschi, provika dai Sloveni e ortica dai Taljan. Łe foje, a punta de lancia e coi bordi a denti de sega, łe ga dei pełeti coła punta finisima, dełicata,
fata de cristałi de asidi de siłicio: kuando ke se sfrega sti agheti (ke xe un sistema de autoprotesion deła pianta), ste punte, piene de asido formico, serotonina e istamina, łe se spaca come el vero e łe va drento ła pełe faxendo vegner fora n'orticaria (pełe ke se gonfia come na scorsa de naransa e ke fa na spisa tremenda). A parte kuesto, ł'ortiga ła ga tanta vitamina A,C,D e K, fero, calcio e magnesio e se pol anca magnarla.
L' urtigh (pl. urtighi) l'è una pianta dal nàm latein ed Urtica dioica. Cum as sà, l'è 'na piant ch'la pziga e fa spiùra e la's trova in di pré. La's pól druvèr per fèr da magnèr (al ris a li urtighi), perchè la cuntin vitameina C, azòt e fêr. I antigh la druveven com pianta officinalis e per fer di vistî.
L'è elta fin a du méter, cun di fiòr verd chi fiurìssen da maż a utóber.
