Pelusios castaneus is een schildpad uit de familie scheenplaatschildpadden (Pelomedusidae).[1] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door August Friedrich Schweigger in 1812. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Emys castanea gebruikt. De soortaanduiding castaneus betekent vrij vertaald 'kastanjekleurig'
De maximale schildlengte is 29 centimeter, de schildkleur varieert van geelbruin tot donkerbruin of zwart.[2] De ledematen zijn meer geel tot grijs van kleur, de kop heeft een bruine kleur. Aan de onderkaak zijn twee baarddraden aanwezig.
Pelusios castaneus komt voor in Afrika in de landen Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa, Gabon, Guinee, Nigeria en Senegal. Waarschijnlijk komt de soort ook voor in Kameroen, Mauritanië en Mali maar hierover heerst nog onduidelijkheid. De habitat bestaat uit verschillende wateren, die vaak opdrogen in het droge seizoen. De schildpad brengt deze periodes door in een hol langs het water of in de modderbodem.
De voormalige soort Pelusios seychellensis wordt tegenwoordig als een synoniem van Pelusios castaneus gezien. Pelusios seychellensis werd beschouwd als uitgestorven en was al lange tijd niet meer waargenomen. In 2013 concludeerden dat de soort zelfs nooit heeft bestaan.
Pelusios castaneus is een schildpad uit de familie scheenplaatschildpadden (Pelomedusidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door August Friedrich Schweigger in 1812. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Emys castanea gebruikt. De soortaanduiding castaneus betekent vrij vertaald 'kastanjekleurig'
De maximale schildlengte is 29 centimeter, de schildkleur varieert van geelbruin tot donkerbruin of zwart. De ledematen zijn meer geel tot grijs van kleur, de kop heeft een bruine kleur. Aan de onderkaak zijn twee baarddraden aanwezig.
Pelusios castaneus komt voor in Afrika in de landen Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa, Gabon, Guinee, Nigeria en Senegal. Waarschijnlijk komt de soort ook voor in Kameroen, Mauritanië en Mali maar hierover heerst nog onduidelijkheid. De habitat bestaat uit verschillende wateren, die vaak opdrogen in het droge seizoen. De schildpad brengt deze periodes door in een hol langs het water of in de modderbodem.
De voormalige soort Pelusios seychellensis wordt tegenwoordig als een synoniem van Pelusios castaneus gezien. Pelusios seychellensis werd beschouwd als uitgestorven en was al lange tijd niet meer waargenomen. In 2013 concludeerden dat de soort zelfs nooit heeft bestaan.
