Die Pascagoula-Höckerschildkröte (Graptemys gibbonsi) ist eine in Mississippi und teilweise in Alabama beheimatete Art aus der Gattung der Höckerschildkröten, die zur Familie der Neuwelt-Sumpfschildkröten gehört.
Die Pascagoula-Höckerschildkröte ähnelt der Escambia-Höckerschildkröte und der Schmuck-Höckerschildkröte, hat aber deutliche Merkmale zur Abgrenzung von beiden. Schwieriger ist die Abgrenzung zu Graptemys pearlensis, die in Teilen des Verbreitungsgebiets der Pascagoula-Höckerschildkröte vorkommt.
Der relativ hohe Carapax ist oliv, braun oder grün und besitzt schwarze Sporne entlang des Mittelkiels. Jedes Marginalschild hat zur Mitte hin einen vertikal breiten gelben oder orangen Streifen. Der Plastron ist gelb und besitzt schwarze Zeichnungen an den Säumen. Große grünliche Tupfen sitzen hinter jedem Auge, die sich zum Kopf hin verbinden. Drei zackige Muster erweitern sich zur Nase hin, erreichen aber diese nicht. Die sexuellen Größenunterschiede sind bei der Pascagoula-Höckerschildkröte sehr ausgeprägt. Weibchen haben einen breiten Kiefer und einen sehr großen Kopf. Zudem werden die Weibchen mit 29,5 cm doppelt so groß wie die Männchen. Die Männchen haben nicht, wie viele Graptemys-Arten, verlängerte Vorderkrallen als Balzinstrument. Der englische Name der Pascagoula-Höckerschildkröte ist Gibbons' Map Turtle.
Die Pascagoula-Höckerschildkröte wurde ursprünglich vom Pascagoula River beschrieben. Doch später wurden auch Tiere im Leaf River und im Pearl River in Mississippi und Louisiana gesichtet. Das Verbreitungsgebiet zieht sich bis in die Küstenebene des Golfs von Mexiko. Die Pascagoula-Höckerschildkröten bevorzugen tiefes Wasser mit starker Strömung. Zudem suchen sie sandige Böden, die auch mit feinem Kiesel bedeckt sind. Umgestürzte Bäume und Äste, die in das Wasser hineinragen, dienen als Sonnenplätze.
Pascagoula-Höckerschildkröten sonnen sich sehr häufig auf Hölzern oder Steinen, die aus dem Wasser ragen. Bei Annäherung jeglicher Gefahr lassen sie sich dann sofort in das Wasser fallen.
Männchen ernähren sich hauptsächlich von aquatilen Insekten. Die größeren Weibchen mit den kräftigeren Kiefern erbeuten häufig auch große Schnecken und Muscheln.
Waschbären und Fischreiher gehören zu den Feinden der Gelege in der freien Natur. Otter und Watvögel sind für Jungtiere und Schlüpflinge gefährlich. Vereinzelt fallen erwachsene Tiere Alligatoren zum Opfer.
Graptemys gibbonsi wurde erst 1992 durch J. E. Lovich und C. J. McCoy von Graptemys pulchra als eigene Art abgespalten.[1] Das Artepitheton ehrt den amerikanischen Herpetologen J. Whitfield Gibbons. Die Pascagoula-Höckerschildkröte ähnelt besonders der Escambia-Höckerschildkröte (Graptemys ernsti), die in derselben Arbeit von Lovich und McCoy erstbeschrieben wurde. Die beiden Arten sind jedoch durch das Verbreitungsgebiet der Schmuck-Höckerschildkröte (Graptemys pulchra) voneinander räumlich getrennt.
2010 wurde die Art Graptemys pearlensis nach genetischen und morphologischen Untersuchungen von Graptemys gibbonsi getrennt.
Die Pascagoula-Höckerschildkröte (Graptemys gibbonsi) ist eine in Mississippi und teilweise in Alabama beheimatete Art aus der Gattung der Höckerschildkröten, die zur Familie der Neuwelt-Sumpfschildkröten gehört.
The Pascagoula map turtle (Graptemys gibbonsi) is a species of turtle in the family Emydidae. The species is endemic to the southern United States.
The Pascagoula map turtle is restricted to the Pascagoula River in the United States. It formerly included a population in the Pearl River, but in 2010, that population was described as a separate species, the Pearl River map turtle, Graptemys pearlensis.[4] The Pascagoula map turtle shares its range with the yellow-blotched map turtle, G. flavimaculata.
The specific name, gibbonsi, is in honor of American herpetologist "Whit" Gibbons.[5]
The Pascagoula map turtle (Graptemys gibbonsi) is a species of turtle in the family Emydidae. The species is endemic to the southern United States.
Graptemys gibbonsi Graptemys generoko animalia da. Narrastien barruko Emydidae familian sailkatuta dago.
Graptemys gibbonsi Graptemys generoko animalia da. Narrastien barruko Emydidae familian sailkatuta dago.
Graptemys gibbonsi est une espèce de tortues de la famille des Emydidae[1].
Cette espèce est endémique de l'État du Mississippi aux États-Unis[1]. Elle se rencontre dans le bassin de la Pascagoula River.
Les mâles et les juvéniles se nourrissent principalement d'insectes, les femelles se nourrissent d'escargots d'eau douce et de bivalves[2].
Cette espèce est nommée en l'honneur de James Whitfield Gibbons[3].
Graptemys gibbonsi juga dikenali sebagai Kura-kura Peta Pascagoula ialah spesies kura-kura dari keluarga Emydidae. Spesies ini berasal dari utara Amerika Syarikat.
Kura-kura ini hanya dijumpai di Sungai Pascagoula, Amerika Syarikat. Dahulu, ia disenaraikan sekali bersama populasi kura-kura Graptemys pearlensis, namun pada tahun 2010, populasi tersebut kini diasingkan, menjadi dua spesies berasingan.[3] Kura-kura ini berkongsi habitat yang sama dengan Kura-kura Peta Tompok Kuning, G. flavimaculata.
Nama spesies, gibbonsi, diambil sempena nama herpetologis Amerika, "Whit" Gibbons.[4]
Graptemys gibbonsi juga dikenali sebagai Kura-kura Peta Pascagoula ialah spesies kura-kura dari keluarga Emydidae. Spesies ini berasal dari utara Amerika Syarikat.
Graptemys gibbonsi is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Jeffrey E. Lovich & Clarence John McCoy in 1992.
De maximale schildlengte is ongeveer 29,5 centimeter, de mannetjes blijven echter twee keer zo klein. Op het midden van het schild is een donkere tot zwarte lengtekiel aanwezig waarbij de bovenzijde van de hoornplaten een stekel-achtige punt heeft, vooral aan de voorzijde van het schild. De poten en kop zijn groen en geel gestreept. Boven op de kop is een streep-achtige vlek aanwezig evenals een gele vlek achter ieder oog.
Graptemys gibbonsi is endemisch in de Verenigde Staten. De habitat bestaat uit grotere rivieren met een modderige of korrelige bodem, niet zelden in snelstromende wateren waar veel schildpadden juist een hekel aan hebben. Deels ondergedoken objecten in het water worden gebruikt om te zonnen. De Engelse naam Pascagoula River Turtle is vernoemd naar de Pascagoula rivier, een van de rivieren waar de schildpad voorkomt.[3]
Graptemys gibbonsi is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Jeffrey E. Lovich & Clarence John McCoy in 1992.
Graptemys gibbonsi[3] är en sköldpaddsart som beskrevs av Jeffrey E. Lovich och Clarence John McCoy 1992. Arten ingår i släktet Graptemys och familjen kärrsköldpaddor.[4][5] IUCN kategoriserar Graptemys gibbonsi globalt som starkt hotad.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4]
Arten lever enbart i floden Pascagoula och dess bifloder Leaf och Chickasawhay i södra Mississippi.[4][1]
Graptemys gibbonsi är flodlevande och återfinns i stora till mellanstora floder, där det finns gott om stockar och grenstumpar att sola sig på, sandbankar att lägga ägg på och rikligt med blötdjur. Sköldpaddorna föredrar klart vatten och förorenade vatten samt saltvatten undviks tydligt.[1]
Hanar och mindre honor livnär sig främst på insekter medan större honor äter mestadels sniglar och musslor.[1]
Graptemys gibbonsi är en sköldpaddsart som beskrevs av Jeffrey E. Lovich och Clarence John McCoy 1992. Arten ingår i släktet Graptemys och familjen kärrsköldpaddor. IUCN kategoriserar Graptemys gibbonsi globalt som starkt hotad. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Arten lever enbart i floden Pascagoula och dess bifloder Leaf och Chickasawhay i södra Mississippi.
Graptemys gibbonsi är flodlevande och återfinns i stora till mellanstora floder, där det finns gott om stockar och grenstumpar att sola sig på, sandbankar att lägga ägg på och rikligt med blötdjur. Sköldpaddorna föredrar klart vatten och förorenade vatten samt saltvatten undviks tydligt.
Hanar och mindre honor livnär sig främst på insekter medan större honor äter mestadels sniglar och musslor.
Загальна довжина карапаксу досягає 29,5—30 см. Спостерігається статевий диморфізм: дорослі самиці у два рази більші за самців, голова у них з широкими важкими щелепами. Голова невелика у самців, а у самиці досягає великих розмірів. Карапакс дахоподібний з кілем. Пластрон у самців не увігнутий.
Голова та кінцівки темно—зелені. На голові присутні широкі плями, які можуть навіть утворювати «капелюх». На крайових щитках є по одній вертикальній яскравій жовтій смужці. Сам карапакс оливково—коричневий, поділений темною смугою кіля на дві частини. На карапаксі можуть бути світлі кільця або смуги. Пластрон світло—жовтий з темним пігментом. Шкіра коричнева або маслинова зі світлими жовтими або зеленуватими смужками і плямами.
Полюбляє річкові канали зі швидкою течією, з піщаним або гальковим дном. Харчується рибою, молюсками, ракоподібними, комахами, а також рослинною їжею.
Самці стають статевозрілими на 4 рік, самиці набагато пізніше. Самиця відкладає 2 яйця розміром в середньому шириною близько 25 мм й довжиною близько 40 мм. Інкубаційний період триває 70—80 діб.
Мешкає у річках Паскагула й Перлинній та їх головних притоках у Міссісіпі та частково Луїзіані (США).
Graptemys gibbonsi là một loài rùa trong họ Emydidae. Loài này được Lovich & Mccoy miêu tả khoa học đầu tiên năm 1992.[3]
Phương tiện liên quan tới Graptemys gibbonsi tại Wikimedia Commons
Graptemys gibbonsi là một loài rùa trong họ Emydidae. Loài này được Lovich & Mccoy miêu tả khoa học đầu tiên năm 1992.
吉氏地圖龜(英語:Pascagoula map turtle,學名:Graptemys gibbonsi)是地圖龜屬下的一種龜,只生活在美國。
吉氏地圖龜生活在美國的帕斯卡古拉河,原先該種還包括生活在珍珠河的眼斑地圖龜,但是2010年該種被單獨劃出。現吉氏地圖龜的分佈與黃斑地圖龜重疊。
其種加詞 gibbonsi是爲了紀念美國爬蟲學家J·惠特菲爾德·吉本斯。[3]
ギボンズチズガメ(Graptemys gibbonsi)は、爬虫綱カメ目ヌマガメ科チズガメ属に分類されるカメ。
最大甲長30cm。オスよりもメスの方が大型になる。甲高はやや高い。第2、3椎間板の棘状の突起(キール)も発達する。肋甲板には明瞭な黄色い網目模様が入るが、成長につれ不鮮明になる。また縁甲板には黄色い太い筋状の模様がアルファベットの「L」や「U」字状に入る。
頭部や四肢は暗緑色で、眼の間にある斑紋と眼の後部にある黄色い斑紋は繋がらないか、僅かに繋がる。頭部は大型で、特に自然下では貝類を主食とするメスは貝類を噛み砕くために頭部が巨大化する。
近年にアラバマチズガメから分割されたため、本種の詳しい生態は分かっていないことが多い。
食性は動物食の強い雑食で、魚類、昆虫類、甲殻類、貝類を食べる。近縁の頭部が巨大化する種と同じく成体のメスでは貝類が主食になると思われる。
繁殖形態は卵生。
開発による生息地の破壊や、ペット用の乱獲等により生息数が減少している。
ペットとして飼育されることもあり、日本にも輸入されていた。アラバマチズガメの名で以前は大量に流通していたが、近年は流通量は少なくなった。2006年にチズガメ属がワシントン条約附属書IIIに掲載されアメリカ合衆国からの輸出が制限されたため、流通量はさらに激減した。