Red Eyed Dove

Die groot-rooioogtortelduif of grootringduif (Streptopelia semitorquata) is 'n duifspesie wat wydverspreid in Afrika suid van die Saharawoestyn voorkom. Dit is 'n algemene, indien nie 'n oorvloedige, spesie in die meeste habitatte buiten die woestyn. Die vlug is vinnig, met gereelde slae, en 'n skerp flik van die vlerke by geleentheid wat kenmerkend is van duiwe in die algemeen.

Voorkoms

Hierdie spesie lyk baie na die gewone tortelduif maar is groter en swaarder gebou, het 'n donkerder lyfkleur en 'n ligte grys strook wat oor die bovlak van die punt van die stert loop. Die kenmerkende rooi oog is egter slegs opmerklik van naby gesien.^[1]

Wanneer dit vlieg, toon dit swarterige vlug vere. Die kop en onderkant is donker wynagtig-pienk skakering tot liggrys op die gesig. Daar is swart agter-nek gedeelte met 'n wit rand. Die bene en 'n ring om die oog van kaal vel is rooi. Die roep is 'n harde "doo-doo-du-du.

Geslagte lyk eenders, maar jeugdiges is dowwer as volwassenes, en skulppatroon op die liggaam vere.

Verspreiding

Hierdie duif is minder stadsgebonde as baie ander duiwe en verkies die digter plantegroei van tuinomgewings.^[1]

Nes en kuikens

Hierdie spesie bou 'n stoknes in 'n boom en lê twee wit eiers. Die nes kom meestal in bome voor en word dikwels so losweg gebou dat die eiers partykeer van onder af gesien kan word. Die kuikens word vir die eerste paar maande met 'duifmelk' gevoed. Dit is 'n hoogs voedsame melkagtige vloeistof wat deur die selle in die kroppe van albei ouers vervaardig word. Dit het 'n eenderse samestelling as soogdiermelk. Om die 'opgebringde' melk in te neem, druk die kuikens hul koppe in die ouer se keel.^[1] Melkvoeding onder voëls is beperk tot die duiffamilie.

Voeding

Grootringduiwe vreet grassade, graan en ander plantegroei. Hulle voed dikwels op die grond. Soos verskeie ander spesies in die genus, is hulle meestal nie in groepe nie en voed dikwels alleen of in pare.

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Verwysings

Bronne

• BirdLife International (2004). Streptopelia semitorquata. 2006 IUBN-rooilys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2006. Verkry op 11 Mei 2006. Databasis inskrywing sluit regverdiging in waarom hierdie spesie van minste kommer is
• Birds of The Gambia deur Barlow, Wacher en Disley. ISBN 1-873403-32-1

La tórtora ullvermella (Streptopelia semitorquata) és una tórtora, per tant un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae) que habita la selva, boscos, sabanes, conreus i ciutats de l'Àfrica Subsahariana i sud-oest de la Península Aràbiga, mancant únicament de les zones més àrides.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Tórtora ullvermella

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Turtur lygatgoch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: turturod llygatgoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Streptopelia semitorquata; yr enw Saesneg arno yw Red-eyed dove. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn S. semitorquata, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.

Teulu

Mae'r turtur lygatgoch yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Côg-durtur Andaman Macropygia rufipennis Côg-durtur Parzudaki Macropygia emiliana Colomen blaen Patagioenas inornata Colomen gynffonresog Patagioenas fasciata Colomen lygatfoel Patagioenas corensis Colomen Nicobar Caloenas nicobarica Colomen yddfgoch Patagioenas squamosa Cordurtur befriol Geotrygon chrysia Cordurtur goch Geotrygon montana Dodo Raphus cucullatus Turtur fechan Geopelia cuneata Turtur resog Geopelia striata

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Die Halbmondtaube (Streptopelia semitorquata), auch Rotaugentaube genannt, ist eine Art der Taubenvögel, die zu den Turteltauben gerechnet wird. Sie ist in Afrika weit verbreitet.

Erscheinungsbild

Die Halbmondtaube erreicht eine Körperlänge von 30 Zentimetern.^[1] Sie ist damit etwas größer als die Lachtaube und die größte Turteltaubenart Afrikas.^[2] Der Kopf ist blaugrau, der Vorderkopf ist etwas aufgehellt. Der Mantel und der Rücken sind dunkel graubraun. Die Handschwingen sind dunkel. Die äußeren Flügeldecken sind dunkel schieferblau. Das schwarze Nackenband ist von silbergrauen Säumen eingefasst. Die Brust und der Bauch sind kräftig rotbraun. Der Schnabel ist schwarz. Die Iris ist dunkelorange.

Jungvögel haben eine insgesamt mattere Färbung. Ihnen fehlt außerdem der schwarze Halsring, der erst nach der Jugendvollmauser zu sehen ist.

Verbreitung und Lebensraum

Die Halbmondtaube kommt in drei Unterarten in Afrika vor. Die Nominatform ist im östlichen Afrika vom Sudan bis in den Norden Äthiopiens, dem Zentralgebiet von Kenia, Uganda, dem Osten des Kongo, Tansania bis Transvaal und Natal verbreitet. Sie kommt außerdem im Jemen vor. Die Unterart S. s. minor besiedelt den Süden von Somalia und das Küstengebiet Kenias. Die Unterart S. s. erythrophrys lebt im Westen Afrikas und besiedelt hier den Senegal bis nach Angola.

Ihr Lebensraum sind bewaldete Gebiete. Sie besiedelt meist solche Lebensräume, die größere Oberflächengewässer in Form von Flussläufen oder Seen aufweisen. In locker mit Bäumen bestandenen Lebensräumen kommt sie gleichfalls vor, ist hier jedoch vergleichsweise selten.

Verhalten

Wie alle Turteltauben findet die Halbmondtaube ihre Nahrung überwiegend am Boden. Sie hält sich jedoch häufiger als andere Turteltauben in Bäumen auf. Sie frisst Sämereien, Getreide, Erdnüsse und Beeren.

Ihr Nest errichtet sie gewöhnlich in einem Baum oder einem Gebüsch. Das Gelege besteht aus zwei Eiern.

Haltung in menschlicher Obhut

Halbmondtauben wurden erstmals 1844 im Zoo von Amsterdam gezeigt.^[3] Es sind unverträgliche Volierenvögel, die nur paarweise gehalten werden können. Außerhalb der Fortpflanzungszeit kann das Männchen auch Aggressionen gegenüber dem Weibchen zeigen. Sie sind sehr robuste Vögel und können trotz ihrer afrikanischen Herkunft in Mitteleuropa in einem unbeheizten Schutzraum überwintert werden.^[4]

Belege

Einzelnachweise

1. ↑ Rösler, S. 126
2. ↑ Münst, S. 173
3. ↑ Rösler, S. 127
4. ↑ Rösler, S. 127

Literatur

• David Gibbs, Eustace Barnes und John Cox: Pigeons and Doves. A Guide to the Pigeons and Doves of the World. Pica Press, Sussex 2001, ISBN 90-74345-26-3.
• Alois Münst und Josef Wolters: Tauben – Die Arten der Wildtauben, 2. erweiterte und überarbeitete Auflage, Verlag Karin Wolters, Bottrop 1999, ISBN 3-9801504-9-6.
• Gerhard Rösler: Die Wildtauben der Erde – Freileben, Haltung und Zucht.

Weblinks

• Videos, Fotos und Tonaufnahmen zu Streptopelia semitorquata in der Internet Bird Collection
• Streptopelia semitorquata in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2013.1. Eingestellt von: BirdLife International, 2012. Abgerufen am 30. Oktober 2013.

Àdàbà (Streptopelia semitorquata)^[1]

Itokasi

The red-eyed dove (Streptopelia semitorquata) is a dove that is a widespread and common in Sub-Saharan Africa. It has been listed as Least Concern on the IUCN Red List since 2004.^[1]

Taxonomy

The red-eyed dove was formally described by the German naturalist Eduard Rüppell in 1835 from birds seen in the Taranta Mountains of Eritrea. He coined the binomial name Columba semitorquata.^[2][3] The specific epithet is combines the Latin semi- meaning "half-" or "small" and torquatus meaning "collared".^[4] The species is monotypic: no subspecies are recognised.^[5]

Description

The red-eyed dove is a largish, stocky pigeon, typically 30 cm (12 inches) in length. Its back, wings and tail are pale brown. When flying, it shows blackish flight feathers. The head and underparts are dark vinous-pink, shading to pale grey on the face. There is a black hind neck patch edged with white. The legs and a patch of bare skin around the eye are red. The call is a loud doo-doo-du-du.

Sexes are similar, but juveniles are duller than adults, and have scalloping on the body feathers.

Red-eyed doves eat grass seeds, grains and other vegetation. They often forage on the ground.

Distribution and habitat

It is distributed through most of Sub-Saharan Africa, except in desert zones. It is a common, if not abundant, species in most habitats other than deserts. Like several other species in this genus, they are not particularly gregarious and often feed alone or in pairs. They can be found in forests near rivers.

Behaviour

This species builds a stick nest in a tree and lays two white eggs. Its flight is quick, with the regular beats and an occasional sharp flick of the wings, which are characteristic of pigeons in general.

References

• "Red-eyed dove." Britannica School. Encyclopædia Britannica, Inc., 2015. Web. 1 Oct. 2015.
• Birds of The Gambia by Barlow, Wacher and Disley. ISBN 1-873403-32-1

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Red-eyed_dove&oldid=1125186260"

La Ruĝokula turto (Streptopelia semitorquata) estas specio de birdo de la familio de Kolombedoj kiu enhavas turtojn kaj kolombojn.

Disvastiĝo

Ĝi estas disvastigata loĝanta kaj reproduktanta birdo en Afriko sude de Saharo en medioj kiuj ne estas dezertaj.

Kutimoj

Tiu ĉi specio estas komuna aŭ abunda ĉe akvo. Ĝi konstruas la neston el bastonetoj en arbo, ofte manglo, kaj tie la ino demetas du blankajn ovojn. La flugo estas rapida per regula flugilfrapo kaj eventuala vipado karaktera de kolomboj ĝenerale.

La Ruĝokula turto manĝas herbosemojn, granojn kaj aliajn vegetalojn. Ili estas tre surgrundemaj kaj plej ofte nutras sin surgrunde.

Kiel multaj aliaj specioj de tiu genro, ili ne estas tre gregemaj kaj ofte nutras sin solaj aŭ laŭ paroj.

Aspekto

La Ruĝokula turto estas grandeca, fortika turto, ĝis 34 cm longa. La dorso, flugiloj kaj vosto estas helbrunaj (dorso nur iomete pli malhela). La kapo, la kolo kaj subaj partoj estas rozkoloraj ĝis helgrizaj. Estas nigra makulstrio en la nuko bordita je helo. La kruroj kaj ringo de nuda haŭto ĉirkaŭ la okulo estas ruĝaj kaj de tie la nomo.

Dumfluge la specio montras nigrecajn flugilplumojn. La voĉo estas laŭta 'duu-duu-du-du.

Ambaŭ seksoj estas similaj, sed nematuruloj esta pli senkoloraj ol plenkreskuloj kaj havas skvamojn en la korpoplumoj.

Referencoj

• BirdLife International (2004). Streptopelia semitorquata. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11 May 2006. Ne minacata
• Birds of The Gambia de Barlow, Wacher kaj Disley. ISBN 1-873403-32-1

La tórtola ojirroja (Streptopelia semitorquata)^[2]​ es una especie de ave columbiforme de la familia Columbidae propia del África subsahariana y el suroeste de Arabia.

Descripción

La tórtola ojirroja es una tórtola bastante grande y robusta, que mide una media de 30 cm de largo.^[3]​ Su espalda, alas y cola son de color pardo grisáceo. Su cabeza y partes inferiores son de color rosado vinoso, con tonos blanquecinos en la frente y el rostro. Presenta una lista negra que rodea la parte posterior y los laterales del cuello, que puede tener un fino borde blanco. Y las plumas de su cola tienen la punta blanquecina en la parte inferior. Como indica su nombre, el iris de sus ojos es rojo, y también son rojizos su anillo ocular y sus patas, mientras que su pico es negruzco.

Ambos sexos tienen un aspecto similar, pero los juveniles son de tonos más apagados, y presentan un patrón escamado en su plumaje.

Distribución y hábitat

Se encuentra en la mayor parte del África subsahariana, excepto en las zonas desérticas. Es una especie común, si no abundante en la mayoría de los hábitats africanos. Suelen encontrarse cerca en los bosques y sabanas cerca de los ríos. También vive en el extremo suroccidental de Arabia.

Comportamiento

Como las demás especies del género, no son particularmente gregarias y suelen alimentarse en solitario o por parejas. Las tórtolas ojirrojas se alimentan de semillas y materia vegetal que suelen buscar en el suelo. Su vuelo es rápido con aleteos regulares con alguno más fuerte ocasionalmente como es característico de las palomas en general.

Esta especie construye un nido de palitos donde la hembra pone dos o tres huevos blancos en cada puesta.

Referencias

Usapal begigorri (Streptopelia semitorquata) Streptopelia generoko animalia da. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatua dago. Sahara azpiko Afrikan bizi da.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Streptopelia
• Columbidae

Savanniturturikyyhky (Streptopelia semitorquata) on afrikkalainen kyyhkylintu. Sen elinympäristö käsittää Saharan eteläpuolisen Afrikan ja Arabian niemimaan lounaisosan. Lajin holotyypin kuvaili Eduard Rüppell Eritrean Tarantavuoristosta 1837.^[2]

Lähteet

Streptopelia semitorquata

La Tourterelle à collier (Streptopelia semitorquata) est une espèce d'oiseaux de la famille des Columbidae.

Description

Elle possède des parties supérieures gris-brun sombre, et inférieures rose couleur de vin rouge^[1]. Elle possède un demi collier sur l’arrière du cou, noir. Elle mesure 30 à 35 cm de long^[1].

Elle émet une répétition grave et profonde de rrroo coo coo.

Il ne faut pas confondre cette tourterelle avec la Tourterelle turque (Streptopelia decaocto), la Tourterelle rieuse (Streptopelia risoria) ou encore la tourterelle domestique qui ont un aspect très proche avec un collier comparable.

Répartition et habitat

La tourterelle à collier se limite à l’Afrique subsaharienne^[2] et à la péninsule arabique. Elle apprécie les zones cultivées, boisées, sèches comme humides, mais un minimum ouvert par endroits.

Notes et références

Références taxonomiques

• (fr) Référence Oiseaux.net : Streptopelia semitorquata (+ répartition)
• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 4 juin 2015)
• (fr+en) Référence Avibase : Streptopelia semitorquata (+ répartition) (consulté le 1^er juillet 2015)
• (en) Référence Zoonomen Nomenclature Resource (Alan P. Peterson) : Streptopelia semitorquata dans Columbiformes
• (en) Référence UICN : espèce Streptopelia semitorquata (Rüppell, 1837) (consulté le 1^er juillet 2015)
• (fr) Référence CITES : taxon Streptopelia semitorquata (sur le site du ministère français de l'Écologie) (consulté le 1^er juillet 2015)

Bibliographie

• del Hoyo J., Elliott A. & Sargatal J. (1997) Handbook of the Birds of the World, Volume 4, Sandgrouse to Cuckoos. BirdLife International, Lynx Edicions, Barcelona, 679 p.
• Prin J. & G. (1997) Encyclopédie des Colombidés. Editions Prin, Ingré, 551 p.

Vogels

De roodoogtortel (Streptopelia semitorquata) is een vogel uit de familie van duiven (Columbidae).

Kenmerken

De vogel is gemiddeld 30 cm lang en weegt 162 tot 310 gram. De roodoogtortel is zeer nauw verwant met de treurtortel (S. decipiens), Turkse tortel (S. decaocto) en izabeltortel (S. roseogrisea). Deze tortel lijkt sterk op de in Europa voorkomende Turkse tortel. De roodoogtortel heeft een rode ring om het oog en ook een rode iris. Verder is deze tortel groter dan de treurtortel en de izabeltortel die soms in dezelfde habitat voorkomen.^[2][3]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt wijdverspreid voor in Afrika bezuiden de Sahara, Saoedi-Arabië en Jemen. Deze tortel komt voor in bebost gebied en ook in mangrove, bij boerderijen en in parken en tuinen in steden. Belangrijke voorwaarde is de aanwezigheid van grote bomen in de buurt van water. De vogel mijdt tropische regenwoud (behalve de randen).^[2]

Status

De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. Men veronderstelt dat de soort in aantal vooruit gaat. Om deze redenen staat de roodoogtortel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Rola-de-olhos-vermelhos (nome científico: Streptopelia semitorquata) é uma espécie de ave pertencente à família dos columbídeos. É uma espécie muito difundida e comum na África subsaariana

Seu nome popular em língua inglesa é "Red-eyed dove".^[2]

Referências

Rödögd duva^[2] (Streptopelia semitorquata) är en huvudsakligen afrikansk fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.^[3]

Utseende och läte

Rödögd duva är med en kroppslängd på 32 centimeter en av de större duvorna i släktet. Den är mörkbrun med skär anstrykning och ett svart band i nacken. Ovansidan är mörkt gråbrun, buken grå och i flykten syns den rökgrå stjärten med ett brett svart band tvärs över mitten. Det röda ögat och ögonringen som gett arten dess namn kan vara svåra att se, men tydlig är däremot den skära anstrykningen på hals och bröst som kontrasterar med en vit panna. Lätet är en serie spinnande toner som på engelska ofta bokstaveras I am a Red-eyed Dove.^[4]

Utbredning och systematik

Rödögd duva förekommer på sydvästra Arabiska halvön samt i Afrika söder om Sahara från Senegal och Mali österut till Eritrea och nordvästra Somalia, och söderut till norra Namibia, norra Botswana och Sydafrika (i syd till Västra Kapprovinsen.^[5] Arten är nära släkt med sorgduvan (Streptopelia decipiens).^[5] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.

Levnadssätt

Arten påträffas i tätt skogslandskap och Akacia-buskmarker nära vatten,^[5] i mer bevuxna områden än kapturkduvan (Streptopelia capicola).^[4] Den födosöker på marken eller i träd efter olika sorters frön, men även frukt, rötter, blommor och ibland termiter.^[6] Boet, som placeras i ett träd nästan alltid ovan vatten, är lite mer ordentligt än de närmaste släktingarnas, ibland ovanpå ett gammalt häger-, kråk- eller duvbo.^[6] Hanen samlar in bomaterial medan honan bygger boet.^[6] Båda könen ruvar de en till två något glansiga vita äggen i 14-17 dagar.^[6] Efter ytterligare 14-17 dagar är ungarna flygga och blir självständiga tre veckor senare.^[6]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, och tros öka i antal.^[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).^[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vanlig eller mycket vanlig.^[6]

Noter

1. ^ [a b c] Birdlife International 2012 Streptopelia semitorquata Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
3. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11
4. ^ [a b] Kennedy, Adam Scott (2014). Birds of Kenya's Rift Valley. WILDguides. sid. 220. ISBN 9780691159072
5. ^ [a b c] Baptista, L.F., Trail, P.W., Horblit, H.M. & Boesman, P. (2018). Red-eyed Dove (Streptopelia semitorquata). I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (hämtad från https://www.hbw.com/node/54158 17 oktober 2018).
6. ^ [a b c d e f] Gibbs, D.; Barnes, E.; Cox, J. 2001. Pigeons and doves: a guide to the pigeons and doves of the world. Pica Press, Robertsbridge, U.K.

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör rödögd duva.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Streptopelia semitorquata.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Streptopelia semitorquata là một loài chim trong họ Columbidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo