Apus is 'n genus van voëls in die familie van windswaels (Apodidae), wat sommige van die ouwêreldse lede van die familie omvat.
Windswaels is van die vinnigste voëls ter wêreld. Hulle lyk baie soos swaels, maar is nie verwant nie. Windswaels het korter sterte en het sekelvormige vlerke. Hulle spandeer die grootste deel van hul lewens in die lug, en het kort pootjies wat hulle gebruik om aan oppervlaktes vas te klou.
Die volgende spesies ressorteer onder die genus:[1]
Apus is 'n genus van voëls in die familie van windswaels (Apodidae), wat sommige van die ouwêreldse lede van die familie omvat.
Windswaels is van die vinnigste voëls ter wêreld. Hulle lyk baie soos swaels, maar is nie verwant nie. Windswaels het korter sterte en het sekelvormige vlerke. Hulle spandeer die grootste deel van hul lewens in die lug, en het kort pootjies wat hulle gebruik om aan oppervlaktes vas te klou.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Apus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ glaouered, krouet e 1777 gant an naturour aostrian Giovanni Antonio Scopoli (1723-1788).
Ugent spesad a ya d'ober ar genad :
Tri isspesad ha tregont (33) en holl.
Muioc'h a restroù diwar-benn Apus a vo kavet e Wikimedia Commons.
War Wikispecies e vo kavet ditouroù ouzhpenn diwar-benn: Apus Apus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ glaouered, krouet e 1777 gant an naturour aostrian Giovanni Antonio Scopoli (1723-1788).
Apus és un gènere d'ocells de la família dels apòdids. Distribuïdes pel Vell Món, algunes de les espècies són habituals com a nidificants estivals als Països Catalans; és el cas dels falciots negre i pàl·lid.
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.5, 2010), aquest gènere està format per 17 espècies:
Apus és un gènere d'ocells de la família dels apòdids. Distribuïdes pel Vell Món, algunes de les espècies són habituals com a nidificants estivals als Països Catalans; és el cas dels falciots negre i pàl·lid.
Apus je rod z čeledi rorýsovitých ptáků. Český název je rorýs. Rod popsal již v roce 1777 Giovanni Antonio Scopoli. Zástupci rodu jsou rozšířeni v Evropě, Africe, Asii a Austrálii.[1]
Rod Apus zahrnuje 19 recentních druhů:[2]
Apus je rod z čeledi rorýsovitých ptáků. Český název je rorýs. Rod popsal již v roce 1777 Giovanni Antonio Scopoli. Zástupci rodu jsou rozšířeni v Evropě, Africe, Asii a Austrálii.
Apus er en slægt af fugle i familien egentlige sejlere, der er udbredt med 20 arter i den Gamle Verden. Navnet "Apus" betyder "uden fødder".[1]
Fra Danmark kendes mursejler (Apus apus) som en almindelig ynglefugl samt gråsejler og orientsejler som meget sjældne gæster.[2] Alpesejler (Tachymarptis melba), der også er en sjælden gæst i Danmark, bliver af nogle også regnet til slægten Apus.
Fødderne har alle fire tæer fremadrettede, hvilket betyder at fuglene ikke kan sidde på tværs af f.eks. en gren. Derimod er de i stand til at holde sig fast på lodrette klippevægge eller ru mure. Vingerne er lange og smalle med lange håndsvingfjer. Munden er meget stor, idet mundvigen ender under øjet. Arterne yngler i huller.[3]
De 20 arter i slægten Apus, der er en del af tribussen Apodini med 12 andre arter fordelt på 5 slægter:[4]
Apus er en slægt af fugle i familien egentlige sejlere, der er udbredt med 20 arter i den Gamle Verden. Navnet "Apus" betyder "uden fødder".
Fra Danmark kendes mursejler (Apus apus) som en almindelig ynglefugl samt gråsejler og orientsejler som meget sjældne gæster. Alpesejler (Tachymarptis melba), der også er en sjælden gæst i Danmark, bliver af nogle også regnet til slægten Apus.
Apus ist eine Vogelgattung in der Familie der Segler (Apodidae). Die Gattung umfasst 15 Arten, der Status dreier weiterer Arten ist umstritten.
Die Arten dieser Gattung sind kleine bis mittelgroße Segler, die nur in der Alten Welt vorkommen, die meisten davon in Afrika. Davon sind 6 endemisch, 5 weitere Arten überwintern oder brüten in Afrika, sind aber auch anderswo zu finden. Fünf Arten brüten in der westlichen Paläarktis, diese überwintern fast alle in Afrika südlich der Sahara.
Der in Europa bekannteste Vertreter dieser Gattung ist der Mauersegler, der als einziger dort eine ausgedehnte Verbreitung aufweist. Andere in Europa vorkommende Arten dieser Gattung sind Fahlsegler und Weißbürzelsegler, diese kommen aber nur in Südeuropa vor. Die größte Art dieser Gattung ist der Pazifiksegler mit einer Körperlänge von 17 bis 18 Zentimetern, der Haussegler mit 12 Zentimetern die kleinste.
Segler erinnern an Schwalben, sind jedoch nicht mit diesen näher verwandt, es handelt sich um konvergente Evolution. Sie ernähren sich ausschließlich von Insekten und Spinnentieren, die sie im Flug erbeuten.
Die Flügel sind lang und sichelförmig, der Schwanz ist im Vergleich zu anderen Seglern lang und bei den meisten Arten tief gegabelt, lediglich beim Haussegler wirkt er gerade abgeschnitten. Ihr „Klammerfuß“ hat kräftige Krallen, alle vier Zehen sind nach vorne gerichtet. Die Zahl der Glieder bei der 3. und 4. Zehe ist auf drei reduziert. Die Beine sind sehr kurz. Bei der Gefiederfärbung können zwei Varianten unterschieden werden: Dunkler schwarz mit hellerer weißer Kehle und schwarz- bis mittelbraun mit blasserer, weniger kontrastreicher Kehle.
Die Segler der Gattung Apus nisten in Höhlen und Spalten, meist hoch oben an Felsen oder Gebäuden. Die Gelege sind meist klein (2–4 Eier).
Die folgenden Arten werden der Gattung zugerechnet:
Weitere nicht von allen Autoren anerkannte Arten sind Apus sladeniae, Apus balstoni und Apus toulsoni. Der Alpensegler wird in neueren Systematiken meistens zusammen mit dem Schuppensegler der eigenen Gattung Tachymarptis zugeordnet.
Apus ist eine Vogelgattung in der Familie der Segler (Apodidae). Die Gattung umfasst 15 Arten, der Status dreier weiterer Arten ist umstritten.
Sôres d' airtchîs
No des indjes e sincieus latén: 'Apus spp.
…
Vîzvîzik, çivrîk[1], çivrînk, ebabîlk an çûçika tûtelanî (navê wê yê latînî Apus apus), balindeyeke 16-17 cm dirêj e ji famîleya çivrîkan (Apodidae).
Çûkekî koçber e û tenê havînan dihê dîtin. Dişibite hechecîkan lê ji wan cuda ye. Cudahiya wan ya herî mezin gişê karên xwe li hewa bi cî anîn e: li hewa dixwun û vedixwun, dileyzin, radizên û hwd.
Li ciyê avgîr, zeviyên deştên nizm dijîn lê hêlînên xwe bi granî li ciyê bilind çê dikin.
Meha gulanê qurp dikevin û di navbera 2-4 hêkan dikin. Dema qurpketinê 20 roj e û nêr û mê bi dor li ser hêkan rûdinên. Çêl di navbêhna 40-50 rojî de dibin xwedî pirç û bazik û bifirê dikevin.
Yekzewac in.Lê dema ku hevalê/a wan bimre zewcek din jî dikin.Temenê wan 7-8 sal e.
Çêlikeke vîzvîzikan.
Vîzvîzikên Deriyê Çiyê yê Amedê, 2012.
Ebabîl
Vîzvîzik, çivrîk, çivrînk, ebabîlk an çûçika tûtelanî (navê wê yê latînî Apus apus), balindeyeke 16-17 cm dirêj e ji famîleya çivrîkan (Apodidae).
Çûkekî koçber e û tenê havînan dihê dîtin. Dişibite hechecîkan lê ji wan cuda ye. Cudahiya wan ya herî mezin gişê karên xwe li hewa bi cî anîn e: li hewa dixwun û vedixwun, dileyzin, radizên û hwd.
Li ciyê avgîr, zeviyên deştên nizm dijîn lê hêlînên xwe bi granî li ciyê bilind çê dikin.
Meha gulanê qurp dikevin û di navbera 2-4 hêkan dikin. Dema qurpketinê 20 roj e û nêr û mê bi dor li ser hêkan rûdinên. Çêl di navbêhna 40-50 rojî de dibin xwedî pirç û bazik û bifirê dikevin.
Yekzewac in.Lê dema ku hevalê/a wan bimre zewcek din jî dikin.Temenê wan 7-8 sal e.
Пӧськы (латин нимыз Apodidae ) – асьме палан улӥсь тылобурдо.
ХьэпцӀащхъуэхэр (лат-бз. Apus) — хьэпцӀащхъуэ лъэпкъым щыщ лъэпкъыгъуэщ.
ЛӀэужьыгъуэ 16 зэщӀеубыдэ лъэпкъэгъум, ахэр:
ХьэпцӀащхъуэхэр (лат-бз. Apus) — хьэпцӀащхъуэ лъэпкъым щыщ лъэпкъыгъуэщ.
ЛӀэужьыгъуэ 16 зэщӀеубыдэ лъэпкъэгъум, ахэр:
ХьэпцӀащхъуэ Apus apus ХьэпцӀащхъуэныбэху Apus melba Apus acuticauda Apus affinis Apus alexandri Apus barbatus Apus batesi Apus berliozi Apus bradfieldi Apus caffer Apus horus Apus niansae Apus nipalensis Apus pacificus Apus pallidus Apus unicolor
The bird genus Apus comprise some of the Old World members of the family Apodidae, commonly known as swifts.
They are among the fastest birds in the world. They resemble swallows, to which they are not related, but have shorter tails and sickle-shaped wings. Swifts spend most of their life aloft, have very short legs and use them mostly to cling to surfaces.
The genus Apus was erected by the Italian naturalist Giovanni Antonio Scopoli in 1777 based on tautonymy and the common swift which had been given the binomial name Hirundo apus by the Swedish naturalist Carl Linnaeus in 1758.[1][2][3] The name Apus is Latin for a swift, thought by the ancients to be a type of swallow with no feet (from Ancient Greek α, a, "without", and πούς, pous, "foot").[4]
Before the 1950s, there was some controversy over which group of organism should have the genus name Apus.[5] In 1801, Bosc gave the small crustacean organisms, known today as Triops, the genus name Apus, and later authors continued to use this term. Keilhack suggested (in 1909) that this was incorrect since there was already an avian genus named Apus by Scopoli in 1777 . It was not until 1958 that the controversy finally ended when the International Commission on Zoological Nomenclature (ICZN) ruled against the use of the genus name Apus for the crustaceans and instead recognized the term Triops.[6]
The genus contains 20 species:[7]
Known fossil species are:
The Miocene "Apus" ignotus is now placed in Procypseloides.
The bird genus Apus comprise some of the Old World members of the family Apodidae, commonly known as swifts.
They are among the fastest birds in the world. They resemble swallows, to which they are not related, but have shorter tails and sickle-shaped wings. Swifts spend most of their life aloft, have very short legs and use them mostly to cling to surfaces.
La genro de birdoj nome Apus enhavas kelkajn el la plej komunaj specioj de malnovmondaj membroj de la familio Apusedoj, komune konataj kiel tipaj apusoj. La genro nomigas la subfamilion , la familion nome Apusedoj aŭ Apodidae kaj la ordon Apodoformaj aŭ Apodiformes. Tiu nomo signifas sen piedoj, ĉar ties malgrandaj kaj malfortaj kruroj ne estas sufiĉe fortaj por reekflugi se ili surterigas, ĉar la longaj kaj rektaj flugiloj ne permesas ilin ekflugi.
Ili estas inter la plej rapidaj birdoj en la mondo. Ili aspektas hirundoj, al kiuj ili tute ne rilatas, sed ili havas pli mallongajn vostojn kaj falĉilformajn flugilojn. La apusoj pasas plej parton de siaj vivoj en aero dumfluge (kie kaj kiel ili manĝas, pariĝas kaj eĉ dormas). La mallongaj kruroj estas tre utilaj por alkroĉi sin al vertikalaj surfacoj.
Konataj fosiliaj specioj estas la jenaj:
Tipaj apusoj La genro de birdoj nome Apus enhavas kelkajn el la plej komunaj specioj de malnovmondaj membroj de la familio Apusedoj, komune konataj kiel tipaj apusoj. La genro nomigas la subfamilion , la familion nome Apusedoj aŭ Apodidae kaj la ordon Apodoformaj aŭ Apodiformes. Tiu nomo signifas sen piedoj, ĉar ties malgrandaj kaj malfortaj kruroj ne estas sufiĉe fortaj por reekflugi se ili surterigas, ĉar la longaj kaj rektaj flugiloj ne permesas ilin ekflugi.
Ili estas inter la plej rapidaj birdoj en la mondo. Ili aspektas hirundoj, al kiuj ili tute ne rilatas, sed ili havas pli mallongajn vostojn kaj falĉilformajn flugilojn. La apusoj pasas plej parton de siaj vivoj en aero dumfluge (kie kaj kiel ili manĝas, pariĝas kaj eĉ dormas). La mallongaj kruroj estas tre utilaj por alkroĉi sin al vertikalaj surfacoj.
Apus es un género de aves apodiformes de la familia Apodidae conocidos vulgarmente como vencejos.
Los vencejos pasan la mayor parte de su vida en el aire. Tienen las patas muy cortas y las usan para agarrarse a las distintas superficies. Los vencejos se encuentran entre las aves más rápidas del mundo. Aunque se parecen, no deben confundirse con las golondrinas, miembros de otro orden (Passeriformes) y con las que no guardan ninguna relación.
El género Apus incluye las siguientes especies y numerosas subespecies,[1] algunas de las cuales son tratadas como especies independientes por ciertos autores.
Especies fósiles:
El vencejo real y el vencejo ecuatorial, incluidos antiguamente en el género Apus, se clasifican ahora en el género Tachymarptis (Tachymarptis melba y Tachymarptis aequatorialis respectivamente).[1]
Apus es un género de aves apodiformes de la familia Apodidae conocidos vulgarmente como vencejos.
Los vencejos pasan la mayor parte de su vida en el aire. Tienen las patas muy cortas y las usan para agarrarse a las distintas superficies. Los vencejos se encuentran entre las aves más rápidas del mundo. Aunque se parecen, no deben confundirse con las golondrinas, miembros de otro orden (Passeriformes) y con las que no guardan ninguna relación.
Piiritaja (Apus) on pikatiivaliste seltsi kuuluv lindude perekond.
Piiritajad on ühed kõige suurema lennukiirusega linnud maailmas. Perekonda kuulub 15 liiki.
Piiritaja (Apus) on pikatiivaliste seltsi kuuluv lindude perekond.
Piiritajad on ühed kõige suurema lennukiirusega linnud maailmas. Perekonda kuulub 15 liiki.
Sorbeltz (Apus) Apodidae familiako genero baten izen arrunta da. Mundu osoan bizi da.
Generoak, egun, hainbat espezie eta azpiespezie ditu:[1]
Iraungitako espezieak:
Malkar-sorbeltz, lehen apus melba zela, egun Tachymarptis melba da.
Le genre Apus regroupe 20 espèces de martinets de l'Ancien Monde, oiseaux de la famille des Apodidae (sous-famille des Apodinae).
D'après la classification de référence (version 2.10, 2011) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Le genre Apus regroupe 20 espèces de martinets de l'Ancien Monde, oiseaux de la famille des Apodidae (sous-famille des Apodinae).
Apus é un xénero de aves da subclase das neornites, infraclase dos neognatos (clado dos cipselomorfos), orde dos apodiformes, subfamilia dos apodinos e tribo dos apodininos, que é o tipo da familia, da subfamilia e da tribo.
Son aves pequenas de longas ás, coloración escura, e moi boas voadoras, coñecidas en galego como cirrios,[1] ou birrios,[2] e semellantes ás salanganas de Asia e Oceanía,[3] pero estas pertencen a outra tribo, a dos colocaliinos.
Morfoloxicamente son parecidos ás andoriñas, pero non están estreitamente emparentados con elas, nin con ningún paseriforme; as semellanzas coas andoriñas son só o resultado dunha converxencia evolutiva.
En Galicia pódense atopar catro especies:
Andoriñón real
Apus é un xénero de aves da subclase das neornites, infraclase dos neognatos (clado dos cipselomorfos), orde dos apodiformes, subfamilia dos apodinos e tribo dos apodininos, que é o tipo da familia, da subfamilia e da tribo.
Apus Scopoli, 1777 è un genere di uccelli della famiglia Apodidae, comunemente conosciuti come rondoni. Il nome scientifico deriva dal greco antico απους, àpous, che significa "senza piedi".
Somigliano alle rondini, alle quali non sono affini, ma rispetto ad esse hanno code più corte e ali a forma di falce. Spendono molto del loro tempo in volo, possedendo zampe molto corte che usano solo per aggrapparsi alle superfici.
Prima degli anni '50 esisteva qualche controversia su quale gruppo di organismi dovesse rappresentare il genere Apus.[1] Nel 1801 Bosc diede a dei piccoli crostacei oggi noti come Triops il nome Apus ed autori successivi continuarono a usare questo termine. Nel 1909 Keilhack suggerì che il nome non era corretto, visto che v'era già un genere di uccelli di nome Apus (Scopoli, 1777). Bisognò attendere il 1958, quando l'ICZN (Commissione Internazionale per la Nomenclatura Zoologica) decretò errato l'uso del nome Apus per i crostacei ed al suo posto riconobbe il termine Triops sancendo la fine del dibattito.
Il genere Apus comprende le seguenti specie:[2]
Specie fossili conosciute:
Apus ignotus del Miocene è stato posto in Procypseloides.
Apus Scopoli, 1777 è un genere di uccelli della famiglia Apodidae, comunemente conosciuti come rondoni. Il nome scientifico deriva dal greco antico απους, àpous, che significa "senza piedi".
Somigliano alle rondini, alle quali non sono affini, ma rispetto ad esse hanno code più corte e ali a forma di falce. Spendono molto del loro tempo in volo, possedendo zampe molto corte che usano solo per aggrapparsi alle superfici.
Čiurliai (lot. Apus) – čiurlinių (Apodidae) šeimos, tikrųjų čiurlių (Apodini) tribos paukščių gentis.
Čiurlių genties paukščiai plačiai paplitę Europoje (įskaitant Lietuvą), Azijoje ir Afrikoje.
Čiurlių labai trumpos kojos ir jomis pasinaudoja tik prisikabinti prie olos, klifo krašto, lizdo.
Nepaisant to, kad išvaizda, skrendančiu ore siluetu, gyvenimo būdu panašūs į žvirblinių paukščių (Passeriformes) būrio, kregždinių (Hirundinidae) šeimos paukščius, bet jiems biologiškai visai negiminingi. Pagal paukščių klasifikaciją priklauso atskiram čiurlinių (Apodidae) šeimos, čiurlinių paukščių (Apodiformes) būriui. Už kregždinius turi trumpesnę uodegą, o čiurlių sparnai pjautuvo formos.
Puikiai, vikriai skraido ir tai vieni tarp greičiausių pasaulyje skrajūnų. Buvo išmatuotas juodųjų čiurlių skrydžio greitis, kuris siekė 111 km/val arba 69,3 mylios/val (pagal, Heningsson, 2010), nors jų įprastas skrydžio greitis migruojant 35–42 km/val.[1] Didesniąją gyvenimo dalį jie praleidžia skraidydami aukštai ore, skraidydami maitinasi smulkiais vabzdžiais ar taip geria vandenį. Ant žemės nutupia tik labai retais atvejais.
Lotynų kalboje žodis ‘apous’ (απους) reiškia bekojis, kas iš dalies apibūdina čiurlius dėl jų trumpų kojų. Nors dar iki 1950 metų, tarp mokslininkų vyko dideli nesutarimai, kuri Žemėje gyvenančių organizmų grupė bus vadinama Apus žodžiu. Prancūzų botanikas ir zoologas Louis Augustin Guillaume Boscas 1801 metais Apus pavadinimą buvo suteikęs vėžiagyvių potipio, skydvėžių būrio genčiai apibūdinti, šiais laikais žinomai kaip Triops ir pavadinimas ilgą laiką buvo jiems naudotas. Tačiau 1909 metais Keilhack’as priminė, kad skydvėžių būrio genčiai naudojamas Apus pavadinimas neteisingas, kadangi dar anksčiau, 1777 metais italų fizikas ir gamtininkas Giovanni Antonio Scopolis buvo suteikęs šį lotynišką pavadinimą aprašomiems čiurliams. Nesutarimai buvo baigti tik 1958 metais, kada Zoologinės terminologijos tarptautinė komisija (International Commission on Zoological Nomenclature) nurodė nustoti vartoti Apus pavadinimą mažai skydvėžių būrio genčiai, jiems pripažindama terminą Triops, o čiurlių genčiai palikdama Apus terminą.
Lietuvoje aptinkamos dvi čiurlių genties rūšys:
Tik iš fosilijų žinomos šios čiurlių (Apus) genties išnykę rūšys:
Čiurliai (lot. Apus) – čiurlinių (Apodidae) šeimos, tikrųjų čiurlių (Apodini) tribos paukščių gentis.
Svīres, svīru ģints (Apus) ir viena no svīru dzimtas (Apodidae) ģintīm. Šajā ģintī ir 20 sugas, kuras visas ir Vecās pasaules sugas.[1] Latvijā ir sastopama tikai viena svīru suga — svīre (Apus apus).[2]
Svīru sugas ir ļoti līdzīgas bezdelīgām, lai gan tās savstarpēji nav radniecīgas. Tā kā svīrēm un bezdelīgām ir līdzīga ekoloģija un dzīves veids, abām putnu grupām ir izveidojusies morfoloģiskā līdzība. Svīrēm ir īsas astes, bet gari spārni, kas lidojumā atgādina sirpi, un tām ir ļoti mazas kājiņas un pēdiņas.
Svīres, svīru ģints (Apus) ir viena no svīru dzimtas (Apodidae) ģintīm. Šajā ģintī ir 20 sugas, kuras visas ir Vecās pasaules sugas. Latvijā ir sastopama tikai viena svīru suga — svīre (Apus apus).
Svīru sugas ir ļoti līdzīgas bezdelīgām, lai gan tās savstarpēji nav radniecīgas. Tā kā svīrēm un bezdelīgām ir līdzīga ekoloģija un dzīves veids, abām putnu grupām ir izveidojusies morfoloģiskā līdzība. Svīrēm ir īsas astes, bet gari spārni, kas lidojumā atgādina sirpi, un tām ir ļoti mazas kājiņas un pēdiņas.
Apus is een geslacht van vogels uit de familie gierzwaluwen (Apodidae).
Het geslacht kent de volgende soorten:[1]
Apus is een geslacht van vogels uit de familie gierzwaluwen (Apodidae).
Apus er ei biologisk slekt i seglarfamilien, Apodidae. Dei 21 artane i denne slekta er små til mellomstore seglarar, som berre førekjem i «den gamle verda» , dei fleste av dei i Afrika. Av desse er 7 endemiske, 5 andre artar overvintrar eller hekkar i Afrika, men kan òg finnast andre stader. Fem artar hekkar i vestlege Palearktis, desse overvintrar nesten alle i Afrika sør for Sahara.
Den mest kjente representanten for slekta i Europa er tårnseglar, som er einaste seglaren som er utbreidd over det meste av verdsdelen. Andre artar av denne slekta som finst i Europa er alpeseglar og gråseglar, begge avgrensa til Sør-Europa. Kvitgumpseglar hekkar berre sør på Den iberiske halvøya. Kanariseglar lever på Kanariøyane og Madeira, og kan vitje Europa sommarstid.
Den største arten i slekta er gaffelseglar, Apus pacificus, i Asia og Australia med ei kroppslengd på 17 til 19,5 centimeter, den minste arten, småseglar, Apus affinis, er den minste med sine 12 centimeter. Dei beitar utelukkande på insekt og edderkoppdyr som dei fangar i flukt.
Vengene er lange og sigdforma, halen er lang i tilhøve til andre seglarar og djupt gaffelforma hos dei fleste artar, berre småseglaren har avskoren haleform. Beina er svært korte. Generelt for seglarar er små klør, men klørne er sterke og skarpe, saman med ein kraftig hale ei tilpassing for å gripe tak på vertikale flater.[1] Nokre artar kan vri alle tærne framover slik at dei saman fungerer som ein krok å henge etter.[2] Ein kan skilje mellom to variantar i fjørdrakt: Mørkare svart med lysare kvit hals og svart til middels brun med bleikare, mindre kontrastfylt hals.
Seglarane i slekta Apus hekkar i hòler og sprekkar, vanlegvis høgt oppe i fjellskrentar eller bygningar. Egga er vanlegvis små, og storleiken på kullet er skildra som 1-3 egg hos mange artar, somme spesifikt 2 egg, men nokre andre med opptil 4 eller 5 egg i kullet.
Seglarar minner om svaler, men er ikkje nært nærskylde, dette er eit døme på konvergerande evolusjon.
Apus i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[3] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[4]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Apus Apus er ei biologisk slekt i seglarfamilien, Apodidae. Dei 21 artane i denne slekta er små til mellomstore seglarar, som berre førekjem i «den gamle verda» , dei fleste av dei i Afrika. Av desse er 7 endemiske, 5 andre artar overvintrar eller hekkar i Afrika, men kan òg finnast andre stader. Fem artar hekkar i vestlege Palearktis, desse overvintrar nesten alle i Afrika sør for Sahara.
Den mest kjente representanten for slekta i Europa er tårnseglar, som er einaste seglaren som er utbreidd over det meste av verdsdelen. Andre artar av denne slekta som finst i Europa er alpeseglar og gråseglar, begge avgrensa til Sør-Europa. Kvitgumpseglar hekkar berre sør på Den iberiske halvøya. Kanariseglar lever på Kanariøyane og Madeira, og kan vitje Europa sommarstid.
Den største arten i slekta er gaffelseglar, Apus pacificus, i Asia og Australia med ei kroppslengd på 17 til 19,5 centimeter, den minste arten, småseglar, Apus affinis, er den minste med sine 12 centimeter. Dei beitar utelukkande på insekt og edderkoppdyr som dei fangar i flukt.
Vengene er lange og sigdforma, halen er lang i tilhøve til andre seglarar og djupt gaffelforma hos dei fleste artar, berre småseglaren har avskoren haleform. Beina er svært korte. Generelt for seglarar er små klør, men klørne er sterke og skarpe, saman med ein kraftig hale ei tilpassing for å gripe tak på vertikale flater. Nokre artar kan vri alle tærne framover slik at dei saman fungerer som ein krok å henge etter. Ein kan skilje mellom to variantar i fjørdrakt: Mørkare svart med lysare kvit hals og svart til middels brun med bleikare, mindre kontrastfylt hals.
Seglarane i slekta Apus hekkar i hòler og sprekkar, vanlegvis høgt oppe i fjellskrentar eller bygningar. Egga er vanlegvis små, og storleiken på kullet er skildra som 1-3 egg hos mange artar, somme spesifikt 2 egg, men nokre andre med opptil 4 eller 5 egg i kullet.
Seglarar minner om svaler, men er ikkje nært nærskylde, dette er eit døme på konvergerande evolusjon.
Apus er en slekt i seilerfamilien som omfatter 17 arter. Fire av dem hekker i Europa, men kun tårnseiler hekker i Norge.
Artene karakteriseres av en strømlinjeformet kropp med svært lange og smale vinger, og svært korte og ubrukelige lemmer, som kun er egnet til å holde seg fast med. Disse fuglene tilhører imidlertid gruppen med verdens beste flygere, og mange av artene kan holde seg på vingene i måneder i strekk. De både eter, sover og parer seg i luften, og lander kun for å legge egg. Maten består av flygende insekter, som fuglene fanger i flukt, ofte kloss ved vannflaten eller like over andre typer våtmarksområder. Vann er derfor et betydningsfullt element for artene.
Inndelingen følger HBW Alive og er i henhold til P. Chantler (2016).[1] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008).[2] Norske navn i parentes er ikke offisielle navn, men kun beskrivelser.
Apus er en slekt i seilerfamilien som omfatter 17 arter. Fire av dem hekker i Europa, men kun tårnseiler hekker i Norge.
Artene karakteriseres av en strømlinjeformet kropp med svært lange og smale vinger, og svært korte og ubrukelige lemmer, som kun er egnet til å holde seg fast med. Disse fuglene tilhører imidlertid gruppen med verdens beste flygere, og mange av artene kan holde seg på vingene i måneder i strekk. De både eter, sover og parer seg i luften, og lander kun for å legge egg. Maten består av flygende insekter, som fuglene fanger i flukt, ofte kloss ved vannflaten eller like over andre typer våtmarksområder. Vann er derfor et betydningsfullt element for artene.
Multimedia w Wikimedia Commons Apus – rodzaj ptaków z rodziny jerzykowatych (Apodidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[3].
Długość ciała 12–18 cm; masa ciała 22–52 g[4].
Epitet gatunkowy Hirundo apus Linnaeus, 1758 (łac. apus, apodis – jerzyk, rodzaj jaskółki o której mówi się że nie ma nóg < gr. απους apous, αποδος apodos – ptak typu jaskółki < negatywny przedrostek α- a- ; πους pous, ποδος podos – noga)[5].
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
Apus – rodzaj ptaków z rodziny jerzykowatych (Apodidae).
Apus é um gênero de aves.
Apus é um gênero de aves.
Apus är ett släkte med små till medelstora fåglar inom familjen seglare (Apodidae), som bara förekommer i Gamla världen, främst i Afrika.
Tidigare placerades av alpseglare och vattrad seglare i släktet men de placeras numera ofta i det egna släktet Tachymarptis.
Den största arten inom släktet är orientseglaren med en kroppslängd på 17-18 centimeter, medan husseglaren med sina 12 centimeter är den minsta. De påminner om svalor, med vilka de inte alls är närbesläktade, men har kortare stjärtar och deras vingform påminner om en skära. De lever merparten av sina liv i luften och de har mycket små fötter som de främst använder för att hålla fast sig mot ytor.
Före 1950-talet rådde det viss debatt kring vilken grupp organismer som skulle få använda släktnamnet Apus.[1] Louis Augustin Guillaume Bosc gav nämligen organismerna, som idag är kända som Triops, släktnamnet Apus, och senare auktorer fortsatte att använda denna term. Keilhack menade att detta var felaktigt eftersom det redan tidigare fanns ett fågelsläkte med seglare som givits detta namn av Scopoli 1909. Det var inte förrän 1958 när International Commission on Zoological Nomenclature (ICZN) bestämde att istället använda det vetenskapliga namnet Triops som kontroversen avslutades.
Denna lista följer International Ornithological Congress (IOC) 2016:[2]
Arter flyttade till släktet Tachymarptis
Kända fossila arter:
"Apus" ignotus från miocen placeras numera i släktet Procypseloides.
Texten är översatt från engelskspråkiga wikipedias artikel Apus. läst 2010-05-10, där följande källor anges:
Apus är ett släkte med små till medelstora fåglar inom familjen seglare (Apodidae), som bara förekommer i Gamla världen, främst i Afrika.
Tidigare placerades av alpseglare och vattrad seglare i släktet men de placeras numera ofta i det egna släktet Tachymarptis.
Den största arten inom släktet är orientseglaren med en kroppslängd på 17-18 centimeter, medan husseglaren med sina 12 centimeter är den minsta. De påminner om svalor, med vilka de inte alls är närbesläktade, men har kortare stjärtar och deras vingform påminner om en skära. De lever merparten av sina liv i luften och de har mycket små fötter som de främst använder för att hålla fast sig mot ytor.
Серпокрилець, інколи стриж або щур (Apus) — рід птахів родини серпокрильцевих (Apodidae).
Довжина 22 см, вага до 40 — 110 г.
16 видів серпокрильців поширені в Європі, Африці та Америці; з них два — в Україні:
Серпокрильці — перелітні птахи. Живляться комахами, корисні.
Це незавершена стаття з орнітології.Серпокрилець, інколи стриж або щур (Apus) — рід птахів родини серпокрильцевих (Apodidae).
Довжина 22 см, вага до 40 — 110 г.
16 видів серпокрильців поширені в Європі, Африці та Америці; з них два — в Україні:
Серпокрилець чорний (А. apus L.), гніздиться по всіх зонах, Серпокрилець білочеревий (A. melba L.) — у горах Криму (залітає в південний Степ).Серпокрильці — перелітні птахи. Живляться комахами, корисні.
Стрижи[1], или обыкновенные стрижи[2] (лат. Apus, от др.-греч. ἄπους «безногий») — род птиц семейства стрижиных.
В Российской Федерации встречается 4 вида этого рода.
В состав рода включают 20 видов[3][1]:
В состав рода Apus ранее включали также чешуйчатого стрижа (Apus aequatorialis), позднее выделенного в род Tachymarptis, к которому относят и белобрюхого стрижа.
Капский стриж населяет Африку южнее Сахары
Эфиопский стриж населяет Африку южнее Сахары
Белогузый стриж населяет Африку южнее Сахары
Белопоясничный стриж гнездится в Сибири и на Дальнем Востоке, зимует в Австралии, Индонезии и юге Индии; круглогодично живет в Юго-Восточной Азии и предгорьях Гималаев
Бледный стриж населяет Африку, юг Европы, Ближний Восток
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Стрижи, или обыкновенные стрижи (лат. Apus, от др.-греч. ἄπους «безногий») — род птиц семейства стрижиных.
В Российской Федерации встречается 4 вида этого рода.
_2012.JPG)
.jpg)
_in_flight,_above_and_side_view.jpg)
.jpg)
