Anas acuta,[2] tamién denomináu patu rabudu, patu golondrino norteño, coríu rabilargo, coríu pescuecilargo, coríu de cola apuntiada y patu cola de gallu,[3] ye una especie d'ave anseriforme migratoria de la familia Anatidae que cría nel norte d'Eurasia y Norteamérica y que pasa l'iviernu nel sur d'Europa, África del Norte, Centroamérica y bona parte del Asia tropical y subtropical. A pesar de ser una especie tan llargamente distribuyida nun ta estremáu en subespecies, si considerar al cercanu patu de Eaton una especie separada.
Trátase d'un coríu bastante grande, con una cola llargo y apuntao que-y da'l so nome común y científicu. El ánade rabudu tien munchos nomes qu'aluden a los dos llargues plumes negres de la cola de los machos, qu'en vuelu paecen una sola banda. Estes plumes son bien carauterístiques y distintives yá que miden un cuartu del llargor total del coríu cuando'l so plumaxe ta totalmente desenvueltu.[4] Son voladores rabiones y gráciles dotaos con llargues nales, cabeza pequeña y pescuezos llargos que faciliten la so aerodinámica. Dambos sexos tienen el picu de color gris azuláu y pates grises. El machu ye más llamativu, tien la cabeza y parte cimeru del pescuezu de color marrón, travesáu per una fina llinia blanca, que conecta col blancu de les sos partes inferiores. Amás tien un curiosu patrón de colores grises y negros en llombu y bandes. El plumaxe de la fema ye más discretu y apagáu, con tonos pardos buxos similares al d'otres femes de coríos de superficie. Les femes emiten un cuac toscu y los machos un xiblíu aflautado.[4]
El ánade rabudu ye un coríu de güelgaes abiertos qu'añera nel suelu, con frecuencia alloñáu de l'agua. Aliméntase de les plantes qu'algama somorguiando la cabeza mientres nada na superficie de l'agua, complementando la so dieta con pequeños invertebraos na estación de cría. Ye bien gregariu cuando nun ta criando y forma grandes bandaes al pie de otres especies de coríos.
La población d'esti coríu vese afeutada polos depredadores, los parásitos y les enfermedaes aviares. Tamién tienen impautu nel tamañu de les sos poblaciones actividaes humanes como l'agricultura, la caza y la pesca. Con too y con eso, la so enorme área de distribución y la so gran población implica que nun tea globalmente amenaciáu.
Esta especie describióse científicamente por Linneo na so obra Systema naturae en 1758 como Anas acuta.[5] El nome científicu vien de dos pallabres llatines: anas, que significa «patu», y acuta, que significa «afiláu», que como'l so nome n'español fai referencia a lo cabero apuntiada del machu.[6]
Pertenez al xéneru Anas, al que pertenecen otros coríos de superficie.[5] Los parientes más cercanos del patu rabudu son el coríu piquidorado (A. georgica) y el coríu de Eaton (A. eatoni). Estos coríos de cola llarga fueron asitiaos por dellos espertos nun xéneru estreme Dafila (descritu por Stephens, 1824), por cuenta de les sos diferencies morfolóxiques, moleculares y de comportamientu.[7][8][9] El famosu ornitólogu británicu Peter Scott púnxo-y esti nome a la so fía, l'artista Dafila Scott.[10]
En contra de lo esperable pa una especie de tan ampliu área de distribución el patu rabudu nun tien subespecies.[11] Nel pasáu'l coríu de Eaton foi consideráu una subespecie de patu rabudu pero anguaño considérase-y una especie estreme. El dimorfismu sexual d'estes especies de coríos de rabu llargu del hemisferiu norte ye más acusáu que nos del hemisferiu sur, nos cualos el plumaxe reproductivu del machu ye más paecíu al de les femes.
El ánade rabudu ye un coríu bastante grande, que tien un valumbu alar de 23,6–28,2 centímetros. Los machos miden ente 59–76 cm de llargu y pesa 450–1360 gramos, son considerablemente más grandes que les femes que miden ente 51–64 centímetros de llargu y pesen 454–1135 gramos.[12] El machu en plumaxe nupcial tien la cabeza y parte cimeru del pescuezu de color marrón chocolate, ente que'l restu del so pescuezu, pechu y banduyu son blancos, con una llinia blanca que s'enllarga escontra la nuca a lo llargo de los llaterales del pescuezu. Les partes cimeres del so cuerpu y les bandes son de color principalmente de color gris, anque les plumes del llombu tienen el centru negru y al ser llargues dan-y un aspeutu desgreñado a la zona. Sicasí la cola ye de color negru,[11] coles plumes centrales llargues, hasta un llargor de 10 centímetros. El so picu ye azuláu y les pates son gris azulaes.[13]
Les femes adultes son principalmente de color marrón claru motudu y veteado cola cabeza pardu buxu más llisu, y la so cola apuntada ye más curtia que la de los machos, y a pesar de ser similares a otres femes de coríu son fáciles d'identificar pola forma y llargor del so pescuezu, y el so llargu picu gris.
El plumaxe d'eclís de los machos ye similar al de les femes, anque caltienen el patrón de la parte cimera de les ales y les plumes llargues grises de los costazos. Los xuveniles paecer a les femes, pero coles vetes menos marcaes y tienen l'espéculo d'un color marrón más apagáu y colos cantos más estrechos.[14]
Los patos rabudos anden abondo bien sobre tierra y naden con llixereza.[11] Vuelen bien rápido, estendiendo les sos ales llixeramente escontra tras, al contrariu qu'otros coríos que les asitien perpendiculares al cuerpu. En vuelu los machos amuesen un espéculo negru con cantos blancos na parte trasera y acoloratáu maciu na delantrera, ente que el espéculo de les femes des de color pardu escuru col cantu blancu, estrechu na parte frontera pero más anchu en parte posterior, que ye visible a una distancia deI de 1600 metros.[14]
La llamada llamada del machu ye un xiblíu nidiu prup-prup, similar a la del cerceta común, ente que la fema emite un cuac descendente paecencia al del ánade real, y un gazníu baxu cuando ta enardecido.[11]
El ánade rabudu realiza migraciones de llarga distancia.[4] Esti coríu cría nes rexones del norte d'Eurasia llegando hasta'l sur a Polonia y Mongolia,[12] en Norteamérica cría en Canadá, Alaska y el Mediu Oeste. Xeneralmente pasa l'iviernu al sur de la so área de cría, llegando cuasi hasta l'ecuador en Panamá, el norte del África subsaḥariana y l'Asia meridional tropical. Migren en pequeñes cantidaes a les islles del Pacíficu, principalmente a Ḥawai, onde pasen l'iviernu unos pocos cientos nes islles principales en humerales pocu fondos y tierres de cultivu inundables.[11] Tamién realicen viaxes tresoceánicos, un coríu prindáu y anillado en Península del Llabrador Llabrador, Canadá, recibió un disparu n'Inglaterra nueve díes dempués,[12] y aves anilladas en Xapón recuperáronse en seis estados d'EE. XX., hasta Utah y Mississippi nel este.[15] En delles partes de la so área de distribución como Reinu Xuníu y el noroeste d'Estaos Xuníos los ánades rabudos tán presentes tol añu.[14][16]
L'hábitat de cría d'ánade rabudu los humerales ensin montes, como yerbazales húmedos, márxenes de los llagos o la tundra. Pel iviernu tán presentes nuna variedá de hábitats abiertos más amplia, como los estuarios abrigaos, marismas salobres y llagunes costeres. Ye bien gregariu fuera de la estación de cría y forma bandaes mistes con otres especies de coríos.[11]
Dambos sexos algamen el maduror sexual al añu d'edá. La exhibición del machu consiste en nadar cerca de la fema cola cabeza baxa y la cabeza alzada, xiblando de cutio. Si hai un grupu de machos escuerren a la fema volando hasta que quede solu unu. La cópula tien llugar na agua, fema preparar pa ella inclinándose, entós en machu xube y baxa la cabeza delles vegaes y monta a la fema, tomándola col picu de les plumes de la parte posterior de la cabeza. Tres la cópula él alza la cabeza y inclinar escontra tres y xibla.[12]
La dómina de cría ye ente abril y xunu. Constrúin el nial nel suelu escondíu ente la vexetación nun llugar secu, con frecuencia a cierta distancia de l'agua. Consiste nun fuexu pocu fondu recubiertu de materia vexetal y plumón.[11] La fema pon acaldía un güevu hasta un total de de siete a nueve güevos de color crema.[12] Los güevos miden 55 x 38 milímetros y pesen unos 45 gramos, de los cualos el 7% correspuende al pulgu.[17] Si'l depredadores destrúin la primera puesta la fema puede poner una segunda, como mui tarde a finales de xunetu.[12]
La fema guara los güevos sola de 22 a 24 díes. Los pollos, que son nidífugos y tán cubiertos de plumón, son conducíos pola fema escontra la masa d'agua más cercano, onde se van alimentar principalmente d'inseutos. Los pollos desenvolver nunos 46 o 47 díes tres la eclosión, anque permanecen cola fema hasta qu'ella completara la muda.[12]
Alredor de trés cuartes partes de los pollos sobreviven hasta completar el desarrollu, pero solo la metá d'ellos vive lo suficiente para algama'l maduror sexual.[12] La edá máxima rexistrada ye de 27 años y cinco meses nun coríu nos Países Baxos,[17] pero la llonxevidá media na naturaleza suel ser más curtia, y probablemente ye similar a la d'otros coríos como los ánades reales, que suelen vivir dos años.[18]
Los ánades rabudos alimentar na superficie y somorguiando la so cabeza mientres la parte inferior del so cuerpu permanez fuera de l'agua tomando les plantes de fondos pocu fondos, principalmente al atapecer y la nueche, polo que pasa la mayoría del día folgando.[11] El so llargu pescuezu déxa-y algamar comida de fondos d'hasta 30 centímetros de fondura, que ta más allá del algame d'otros coríos de superficie como los azulones.[13]
La dieta d'iviernu ta principalmente compuesta por materies vexetales como granes y rizomes de plantes acuátiques, amás el ánade rabudu delles vegaes alimentar de raigaños, granu y otres granes nos campos, anque con menos frecuencia qu'otros coríos del xéneru Anas.[13] Mientres la estación de cría estos coríos comen principalmente invertebraos, como los inseutos acuáticos, moluscos y crustáceos.[12]
Los niales y pollos d'ánade rabudu son vulnerables a los mamíferos depredadores, como los foinos, melandros, y otres aves como les gaviluetes, cuervos y pegues. Los adultos puede alzase en vuelu pa escapar de los depredadores terrestres, pero les femes que tán guarando pueden ser sosprendíes por carnívoros como los llobos cervales.[12] Les grandes rapazos como los azores comunes, pueden atrapar a estos coríos del suelu, y dellos ferres como'l ferre gerifalte, tienen la velocidá y la fuercia abondo pa cazalos al vuelu.[19]
Ye susceptible al ataque d'un gran espectru de parásitos como los Cryptosporidium, Giardia, cestodos, parásitos zucadores de sangre y pioyos de les plumes,[20][21][22][23] y amás puede ser afeutáu por otres enfermedaes aviares. De cutiu ye la especie que sufre la mayor mortalidá nes epidemies de botulismu aviar y roxura aviar,[24] y tamién puede contraer la gripe aviaria, la cepa H5N1 que tamién puede afectar a los humanos.[25]
El ánade rabudu ye un preciáu troféu de caza por cuenta de la so velocidá, axilidá y la so calidá como alimentu, polo que ye cazáu en tou la so área de distribución.[26][27] Anque ye una de les especies de coríos más numberoses del mundu,[17] la combinación de la caza y otros factores tán produciendo'l descensu de la so población, y realizáronse restricciones locales a la caza p'ayudar a caltener delles poblaciones.[28]
La preferencia d'esta especie polos hábitats con agües pocu fondes facer vulnerable a problemes como la seca o la destrucción de la vexetación acuática, polo que l'hábitat d'esti coríu podría tar amenaciáu pol cambéu climáticu.[17] Les sos poblaciones tamién tán amenaciaes pola conversión de los humerales y yerbazales en tierres de cultivu, que quita a estos coríos de zones d'alimentación y cría. La llantadera de primavera supón la destrucción de munchos niales d'esti coríu poles actividaes agrícoles que realicen la so puestes tempranes.[29] Un estudiu realizáu en Canadá amosó que más de la metá de los niales estudiaos yeren destruyíos polos llabores agrícoles como l'usu del aráu y la grada.[30]
La caza con perdigones de chombu, amás del usu de peses de chombu na pesca, demostróse como la mayor causa d'envelenamientu per chombu nes aves acuátiques, al depositase los perdigones no fondero de los llagos y humerales onde s'alimenten los coríos.[31] Un estudiu realizáu n'España amosó qu'el ánade rabudu y la porrón común yeren les especies con mayores niveles de chombu debíos a la ingestión de perdigones de chombu, y yeren más altos que n'otros países europeos onde los cartuchos con perdigones de chombu yá se prohibieren.[32] N'Estaos Xuníos, Canadá y munchos países d'Europa occidental los cartuchos de caza d'aves que s'usen nes güelgues tienen de tar llibres de metales pesaos como'l chombu.[33][34][35]
El ánade rabudu ta presente nun gran área de distribución, envaloráu en 28,4 millones de kilómetros cuadraos, y una población envalorada en 5,3 – 5,4 millones d'individuos.[36] Y tampoco se cree que qu'axunte l'otru criteriu de la llista colorada d'especies amenaciaes de la UICN, un descensu de población del 30% en diez años o tres generaciones, polo que ta catalogáu como especie d'esmolición menor.
Nel Paleárticu les poblaciones reproductores tán amenorgándose na mayor parte de la so área de distribución, incluyíu'l so mayor bastión en Rusia, les demás o son estables o sometíes a fluctuaciones.[37]
En Norteamérica los ánades rabudos viéronse afeutaos gravemente poles enfermedaes aviares, con descensos de poblaciones reproductores de más de 10 millones en 1957 a 3,5 millones en 1964. Anque la especie repúnxose d'estos tases tan baxes la población reproductora en 1999 yera 30% inferior al la media nos rexistros. En 1997 aproximao 1,5 millones d'aves acuátiques, la mayoría d'elles ánades rabudos, morrieron de botulismu en dos brotes en Canadá y Utah.[24]
El ánade rabudu ye una de les especies a les que se-y aplica'l Alcuerdu sobre caltenimientu de les aves acuátiques migratories euroasiáticas y africanes (AEWA),[38] anque nun gocia de nengún estatus especial na convención sobre'l tráficu d'especies amenaciaes de la fauna y flora monteses (CITES), que regula'l comerciu internacional de especímenes d'animales y plantes selvaxes.[12]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Anas acuta, tamién denomináu patu rabudu, patu golondrino norteño, coríu rabilargo, coríu pescuecilargo, coríu de cola apuntiada y patu cola de gallu, ye una especie d'ave anseriforme migratoria de la familia Anatidae que cría nel norte d'Eurasia y Norteamérica y que pasa l'iviernu nel sur d'Europa, África del Norte, Centroamérica y bona parte del Asia tropical y subtropical. A pesar de ser una especie tan llargamente distribuyida nun ta estremáu en subespecies, si considerar al cercanu patu de Eaton una especie separada.
Trátase d'un coríu bastante grande, con una cola llargo y apuntao que-y da'l so nome común y científicu. El ánade rabudu tien munchos nomes qu'aluden a los dos llargues plumes negres de la cola de los machos, qu'en vuelu paecen una sola banda. Estes plumes son bien carauterístiques y distintives yá que miden un cuartu del llargor total del coríu cuando'l so plumaxe ta totalmente desenvueltu. Son voladores rabiones y gráciles dotaos con llargues nales, cabeza pequeña y pescuezos llargos que faciliten la so aerodinámica. Dambos sexos tienen el picu de color gris azuláu y pates grises. El machu ye más llamativu, tien la cabeza y parte cimeru del pescuezu de color marrón, travesáu per una fina llinia blanca, que conecta col blancu de les sos partes inferiores. Amás tien un curiosu patrón de colores grises y negros en llombu y bandes. El plumaxe de la fema ye más discretu y apagáu, con tonos pardos buxos similares al d'otres femes de coríos de superficie. Les femes emiten un cuac toscu y los machos un xiblíu aflautado.
El ánade rabudu ye un coríu de güelgaes abiertos qu'añera nel suelu, con frecuencia alloñáu de l'agua. Aliméntase de les plantes qu'algama somorguiando la cabeza mientres nada na superficie de l'agua, complementando la so dieta con pequeños invertebraos na estación de cría. Ye bien gregariu cuando nun ta criando y forma grandes bandaes al pie de otres especies de coríos.
La población d'esti coríu vese afeutada polos depredadores, los parásitos y les enfermedaes aviares. Tamién tienen impautu nel tamañu de les sos poblaciones actividaes humanes como l'agricultura, la caza y la pesca. Con too y con eso, la so enorme área de distribución y la so gran población implica que nun tea globalmente amenaciáu.
_near_Hodal_I_IMG_9252.jpg)
-_Up-ending_I_342.jpg)
-_Preening_I_IMG_1119.jpg)
-_Feeding_I_IMG_0910.jpg)
