Casuarinaceae ye una familia del orde Fagales qu'entiende 4 xéneros y unes 90 especies aceptaes[1] d'árboles y parrotales tropicales y subtropicales de morfoloxía bien singular dientro de les Anxospermes.
Son plantes actinoricicas qu'afiten el nitrogeno por simbiosis con bacteries filamentosas (Frankia).[2]
Son plantes maderices, arbóreas o arbustives, siempreverdes -refiriéndose a los artículos clorofílicos de les ramillas, non a les fueyes-, monoicas o dioicas (inclusive un mesmu xéneru puede tener especies monoicas y otres dioicas), con ramillas nueves delgaes estriaes, equisetiformes, articulaes, clorofíliques, y fueyes inconspicuas, marcescentes o non, escuamiformes, en verticiloss que delimitan cada artículu y que, a la primer vista y pa los neofitas -y menos neofitas-, aseméyense curiosamente a les Gimnospermes. Les flores son bien simplificaes, pero'l so desenvolvimientu ye bien complexu;[3] tán dispuestes n'inflorescencies espiciformes les masculines, o capituliformes les femenines, en verticilos alternando con fileres de bráctees escuamiformes; les masculines con 4 bractéoles –les internes interpretaes dacuando como sépalos–,[4] y un solu estame d'antera basifija bilocular y les femenines ensin periantu, con un pistilu bífidu acoloratáu y un xinecéu bicarpelar con solu unu de los carpelos -que tán fundíos- fertíl. Les infrutescencies son coniformes, compuestes por numberosos frutos individuales samaroides arrodiaos poles 2 bractéoles escamoses lignificadas, tuberculaes o non, bien acrescentes y que s'abrir llargamente cuando maurecen pa lliberar dichos frutos que contienen una única grana cada unu.[5][6][7][2][4]
La familia ye nativa del Vieyu Mundu, los trópicos indo-malayos, Australia y les islles del Pacíficu hasta Colombo y Madagascar.[7] Una cuantes de les sos especies son llargamente naturalizaes y cultivaes como ornamental en tol mundu tropical, subtropical y templáu.
El nome común más usáu pa les especies de Casuarinaceae ye roble hembra (sheoak or she-oak). Otros nomes inclúin palu fierro (ironwood), carbayu toru (bull-oak or buloke), y palo res (beefwood).
La familia describióse por Robert Brown y espublizóse en A Voyage to Terra Australis, vol. 2, p. 571, 1814.[8] El xéneru tipu ye: Casuarina.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Casuarinaceae ye una familia del orde Fagales qu'entiende 4 xéneros y unes 90 especies aceptaes d'árboles y parrotales tropicales y subtropicales de morfoloxía bien singular dientro de les Anxospermes.
Son plantes actinoricicas qu'afiten el nitrogeno por simbiosis con bacteries filamentosas (Frankia).
Kazuarinkimilər (lat. Casuarinaceae) - kazuarinçiçəklilər sırasına aid bitki fəsiləsi.[1]
Kazuarinkimilər (lat. Casuarinaceae) - kazuarinçiçəklilər sırasına aid bitki fəsiləsi.
Elşad Qurbanov. Ali bitkilərin sistematikası, Bakı, 2009.Casuarinàcia (Casuarinaceae) és una família de plantes amb flors dins l'ordre fagales, consta de 3 o 4 gèneres i unes 70 espècies d'arbres o arbusts natius de l'àmbit paleotropical, Indo-malai, Austràlia i illes del Pacífic. Anteriorment a 1982 totes les espècies d'aquesta familia s'havien inclòs en el gènere Casuarina.[1]
Els membres d'aquesta família estan caracteritzats per tenir les fulles semblants als equisets (cues de cavall). Les arrels fan la fixació del nitrogen mitjançant l'associació amb l'actinomicet Frankia.
L'espècie més comuina és Casuarina equisetifolia molt plantada en jardins de gran part del món i també als Països Catalans, per exemple a la Plaça Universitat de Barcelona.
Casuarinàcia (Casuarinaceae) és una família de plantes amb flors dins l'ordre fagales, consta de 3 o 4 gèneres i unes 70 espècies d'arbres o arbusts natius de l'àmbit paleotropical, Indo-malai, Austràlia i illes del Pacífic. Anteriorment a 1982 totes les espècies d'aquesta familia s'havien inclòs en el gènere Casuarina.
Els membres d'aquesta família estan caracteritzats per tenir les fulles semblants als equisets (cues de cavall). Les arrels fan la fixació del nitrogen mitjançant l'associació amb l'actinomicet Frankia.
L'espècie més comuina és Casuarina equisetifolia molt plantada en jardins de gran part del món i també als Països Catalans, per exemple a la Plaça Universitat de Barcelona.
Přesličníkovité (Casuarinaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu bukotvaré (Fagales). Zahrnuje 4 rody, rozšířené v jihovýchodní Asii, Austrálii a Tichomoří. Svým vzhledem připomínají spíše jehličnany než dvouděložné dřeviny.
Přesličníkovité jsou jednodomé nebo dvoudomé keře a stromy s tenkými zelenými článkovanými větévkami. Svým vzhledem připomínají spíše jehličnany. Na kořenech jsou hlízky se symbiotickými bakteriemi fixujícími vzdušný dusík. Chlupy jsou jednoduché nebo větvené. Listy jsou drobné, silně redukované, šupinovité, v přeslenech po 4 až 20, tvořící na každé uzlin větévky pochvu. Palisty nejsou přítomny. Květy jsou jednopohlavné, nenápadné, pravidelné, v jehnědách, klasech nebo hlávkách na konci postranních větévek. Okvětí chybí. V samčích květech je jediná tyčinka. Semeník v samičích květech je spodní, srostlý ze dvou plodolistů, s jednou nebo dvěma komůrkami. Čnělky jsou volné. V každém plodolistu jsou 2 vajíčka, z nichž jedno v průběhu vývoje zakrní (abortuje). Placentace je axilární. Květy jsou bez nektárií. Plodenství je klasovité, víceméně dřevnaté. Plodem je samara srostlá se 2 dřevnatými listenci. Semena jsou bez endospermu.[1][2][3]
Mladá rostlina přesličníku Casuarina equisetifolia
Květenství Allocasuarina littoralis
Plodenství přesličníku Casuarina glauca
Habitus přesličníku Casuarina equisetifolia
Čeleď zahrnuje 95 druhů ve 4 rodech. Vyskytuje se v jihovýchodní Asii, v australské oblasti a na tichomořských ostrovech. Největší druhová diversita je v Austrálii.[4] Často osidlují suché biotopy. Přesličníky (Casuarina) rostou zplanělé i v jiných oblastech tropů, především v Africe a Americe. Invazními dřevinami jsou například na Floridě.[1]
Přesličníkovité jsou opylovány větrem. Křídlatá semena jsou také šířena větrem.[1]
V dřívějších taxonomických systémech byla čeleď přesličníkovité řazena do samostatného řádu, nejčastěji do blízkosti řádu bukotvaré (Fagales). Sesterskou větví je podle kladogramů APG dvojice čeledí břízovité (Betulaceae) a Ticodendraceae.[4] Původně čeleď zahrnovala jediný rod - přesličník (Casuarina). Později byl tento rod na základě morfologie a počtu chromozomů rozdělen na stávající 4 rody.[1]
Přesličníky jsou pěstovány v klimaticky příznivých oblastech jako okrasné dřeviny. Velmi tvrdé a pevné dřevo se používá k výrobě pražců, nářadí, nábytku a jako palivo. Kůra, která obsahuje hnědé barvivo, byla používána k barvení vlny a hedvábí. V suchých oblastech mají přesličníky velký význam při zpevňování písčitých, neúrodných a degradovaných půd. V některých zemích patří k základním melioračním dřevinám, které umožňují přeměnu pouští na zemědělskou půdu. K takovému účelu jsou využívány například v Egyptě a v Iráku. Protože dobře snášejí zasolené půdy, vysazují se někdy jako větrolamy na mořském pobřeží.[5]
Allocasuarina, Casuarina, Ceuthostoma, Gymnostoma[6]
Obrázky, zvuky či videa k tématu přesličníkovité ve Wikimedia Commons
Přesličníkovité (Casuarinaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu bukotvaré (Fagales). Zahrnuje 4 rody, rozšířené v jihovýchodní Asii, Austrálii a Tichomoří. Svým vzhledem připomínají spíše jehličnany než dvouděložné dřeviny.
Jerntræ-familien (Casuarinaceae) rummer 4 slægter og 95 arter, der er udbredt i Sydøstasien og Australien. Arterne indeholder flavoner og myricetin. De er lette at genkende, for de ligner nåletræer eller måske snarere "padderoktræer". De bittesmå, skælagtige blade er ustilkede og helrandede. De er kransstillede med 4-16 blade i hver krans. Blomsterne danner en kogleagtig stand. Rødderne har symbiose med kvælstofsamlende strålesvampe af slægten Frankenia.
Slægter
Kasuarinengewächse (Casuarinaceae) sind eine Pflanzenfamilie aus der Ordnung der Buchenartigen (Fagales). Zu dieser Familie zählen vier Gattungen mit insgesamt ungefähr 90 bis 95 Arten. Zuvor hatte man alle dieser Familie angehörigen Arten der Gattung der Kasuarinen (Casuarina) zugeordnet.
Die Pflanzenarten dieser Familie sind in den Tropen der Alten Welt vom Malaiischen Archipel bis Indien, Australien und pazifischen Inseln verbreitet. Viele der Arten verfügen über keine eingeführte deutsche Bezeichnung und werden einheitlich als Känguruhbaum, Kasuarinen oder Keulenbäume bezeichnet.
Alle Arten sind immergrüne Bäume oder Sträucher. Sie sehen manchen Koniferen sehr ähnlich, sind aber bedecktsamige Pflanzen. Viele Arten haben rutenartige kleine Zweige, die die Funktion der Blätter übernehmen. Die echten Laubblätter sind dagegen zu kleinen dreieckigen Schuppen reduziert. Die schuppenförmigen Blätter stehen zu vier bis 16 in Wirteln. Nebenblätter sind keine vorhanden.
Die Pflanzenarten sind ein- (monözisch) oder zweihäusig (diözisch) getrenntgeschlechtig. Die Blütenstände sehen oft wie kleine Zapfen aus. Die eingeschlechtigen Blüten sind stark reduziert. Blütenhüllblätter fehlen. Die männlichen Blüten bestehen aus nur einem Staubblatt. In den weiblichen Blüten sind zwei Fruchtblätter zu einem oberständigen Fruchtknoten verwachsen; der Griffel endet in zwei Narben. Die Bestäubung erfolgt durch den Wind (Anemophilie).
Es werden Nussfrüchte gebildet, sie sind meist geflügelte (Samara).
Die Wurzeln haben eine Symbiose mit den stickstofffixierenden (N-fixierenden) Frankia.
Seit L.A.S. Johnson 1980[1] die Gattung Casuarina geteilt hat, gibt es in der Familie vier Gattungen[2] mit etwa 95 Arten:[3]
Kasuarinengewächse (Casuarinaceae) sind eine Pflanzenfamilie aus der Ordnung der Buchenartigen (Fagales). Zu dieser Familie zählen vier Gattungen mit insgesamt ungefähr 90 bis 95 Arten. Zuvor hatte man alle dieser Familie angehörigen Arten der Gattung der Kasuarinen (Casuarina) zugeordnet.
Die Pflanzenarten dieser Familie sind in den Tropen der Alten Welt vom Malaiischen Archipel bis Indien, Australien und pazifischen Inseln verbreitet. Viele der Arten verfügen über keine eingeführte deutsche Bezeichnung und werden einheitlich als Känguruhbaum, Kasuarinen oder Keulenbäume bezeichnet.
Cemara (Casuarina sp) teng Jawa biasané numbuh atawa diupayaaken teng kalih wawasan[1]. Teng alas manfaaté nganggé wiwitan dilestariaken lan teng kebon atawa plataran griya kanggé wiwitan paésan. Kendalané wonten 70 macem cemara, nanging sing paling kawentar teng Jawa salah sawijiné: cemara ilir, cemara potlot, cemara Norfolk, cemara angin, cemara buya, cemara urang, cemara lilin/pecut, cemara embun, cemara segara, cemara rentheslan cemara Chinese golden tree.
Biasané teng jaman modern wit cemara nambah angsal perhatian saking masyarakat, nanging sing bengen manfaaté cemara Jawa tradhisional teksih diwatesi. Biasané mung kayuné mawon sing anggo bahan wangunan umah lan kerajinan.
Selewihé maning waktu jaman Walanda, nalika cemara iku ditandur kanggo alas ning gunung, kiyen pada baé karo gunaé pinus, sing getahé kanggo bahan lenga cet. Tapi pemerintah biasané cemara lan pinus iku ngono tanduran paésan ning kota, bisa dadi ana beda antara wong pedésaan lan wong kota. Resiko batin karo cemara bisa sejen karo wit sejené sing bareng urip sedina dina.
Contohé désa ning Jawa Wétan lan Jawa Tengah sing nganggo aran cemara wonten sekawan, yaiku:
Cemara (Casuarina sp) teng Jawa biasané numbuh atawa diupayaaken teng kalih wawasan. Teng alas manfaaté nganggé wiwitan dilestariaken lan teng kebon atawa plataran griya kanggé wiwitan paésan. Kendalané wonten 70 macem cemara, nanging sing paling kawentar teng Jawa salah sawijiné: cemara ilir, cemara potlot, cemara Norfolk, cemara angin, cemara buya, cemara urang, cemara lilin/pecut, cemara embun, cemara segara, cemara rentheslan cemara Chinese golden tree.
Biasané teng jaman modern wit cemara nambah angsal perhatian saking masyarakat, nanging sing bengen manfaaté cemara Jawa tradhisional teksih diwatesi. Biasané mung kayuné mawon sing anggo bahan wangunan umah lan kerajinan.
Selewihé maning waktu jaman Walanda, nalika cemara iku ditandur kanggo alas ning gunung, kiyen pada baé karo gunaé pinus, sing getahé kanggo bahan lenga cet. Tapi pemerintah biasané cemara lan pinus iku ngono tanduran paésan ning kota, bisa dadi ana beda antara wong pedésaan lan wong kota. Resiko batin karo cemara bisa sejen karo wit sejené sing bareng urip sedina dina.
Казуарина котыр (лат. Casuarinaceae) — Fagales чукöрись лыса быдмас котыр. Казуаринаэз 3-4 увтыр да 70 вид. Казуарина котырись быдмассэз пантасьӧны Азияын, Австралияын да Океанияын.
Казуарина котыр (латин Casuarinaceae) — Fagales чукӧрса корья пу быдмӧг котыр. Теофрастаяс 3-4 увтыр да 70 сикас. Сійӧ быдмӧ Азияын, Австралияын да Океанияын.
Казуарина котыр (лат. Casuarinaceae) — Fagales чукöрись лыса быдмас котыр. Казуаринаэз 3-4 увтыр да 70 вид. Казуарина котырись быдмассэз пантасьӧны Азияын, Австралияын да Океанияын.
The Casuarinaceae are a family of dicotyledonous flowering plants placed in the order Fagales, consisting of four genera and 91 species[2] of trees and shrubs native to eastern Africa, Australia, Southeast Asia, Malesia, Papuasia, and the Pacific Islands. At one time, all species were placed in the genus Casuarina. Lawrence Alexander Sidney Johnson separated out many of those species and renamed them into the new genera of Gymnostoma in 1980 and 1982,[3][4] Allocasuarina in 1982,[4] and Ceuthostoma in 1988, with some additional formal descriptions of new species in each other genus.[5] At the time, it was somewhat controversial. The monophyly of these genera was later supported in a 2003 genetics study of the family.[6] In the Wettstein system, this family was the only one placed in the order Verticillatae. Likewise, in the Engler, Cronquist, and Kubitzki systems, the Casuarinaceae were the only family placed in the order Casuarinales.
Members of this family are characterized by drooping equisetoid (meaning "looking like Equisetum"; that is, horsetail) twigs, evergreen foliage, monoecious or dioecious and infructescences ('fruiting bodies') cone-like, meaning combining many outward-pointing valves, each containing a seed, into roughly spherical, cone-like, woody structures. The roots have nitrogen-fixing nodules that contain the soil actinomycete Frankia.[7]
In Australia, the most widely used common name for Casuarinaceae species is sheoak or she-oak (a comparison of the timber quality with English oak). Other common names in Australia include ironwood, bull-oak or buloke, beefwood,[8] or cassowary tree.[9]
The Shire of Buloke in Victoria, Australia, is named after the species Allocasuarina luehmannii.
Modern molecular phylogenetics suggest the following relationships:[10]
CasuarinaceaeThe Casuarinaceae are a family of dicotyledonous flowering plants placed in the order Fagales, consisting of four genera and 91 species of trees and shrubs native to eastern Africa, Australia, Southeast Asia, Malesia, Papuasia, and the Pacific Islands. At one time, all species were placed in the genus Casuarina. Lawrence Alexander Sidney Johnson separated out many of those species and renamed them into the new genera of Gymnostoma in 1980 and 1982, Allocasuarina in 1982, and Ceuthostoma in 1988, with some additional formal descriptions of new species in each other genus. At the time, it was somewhat controversial. The monophyly of these genera was later supported in a 2003 genetics study of the family. In the Wettstein system, this family was the only one placed in the order Verticillatae. Likewise, in the Engler, Cronquist, and Kubitzki systems, the Casuarinaceae were the only family placed in the order Casuarinales.
Members of this family are characterized by drooping equisetoid (meaning "looking like Equisetum"; that is, horsetail) twigs, evergreen foliage, monoecious or dioecious and infructescences ('fruiting bodies') cone-like, meaning combining many outward-pointing valves, each containing a seed, into roughly spherical, cone-like, woody structures. The roots have nitrogen-fixing nodules that contain the soil actinomycete Frankia.
In Australia, the most widely used common name for Casuarinaceae species is sheoak or she-oak (a comparison of the timber quality with English oak). Other common names in Australia include ironwood, bull-oak or buloke, beefwood, or cassowary tree.
The Shire of Buloke in Victoria, Australia, is named after the species Allocasuarina luehmannii.
Las casuarináceas (Casuarinaceae) es una familia del orden Fagales que comprende 4 géneros y unas 90 especies aceptadas[1] de árboles y arbustos tropicales y subtropicales de morfología muy singular dentro de las Angiospermas.
Son plantas actinoricicas que fijan el nitrógeno por simbiosis con bacterias filamentosas (Frankia).[2]
Son plantas leñosas, arbóreas o arbustivas, siempreverdes -refiriéndose a los artículos clorofílicos de las ramillas, no a las hojas-, monoicas o dioicas (incluso un mismo género puede tener especies monoicas y otras dioicas), con ramillas jóvenes delgadas estriadas, equisetiformes, articuladas, clorofílicas, y hojas inconspicuas, marcescentes o no, escuamiformes, en verticilos que delimitan cada artículo y que, a primera vista y para los neofitas -y menos neofitas-, se asemejan curiosamente a las Gimnospermas. Las flores son muy simplificadas, pero su desarrollo es muy complejo;[3] están dispuestas en inflorescencias espiciformes las masculinas, o capituliformes las femeninas, en verticilos alternando con filas de brácteas escuamiformes; las masculinas con 4 bractéolas –las internas interpretadas a veces como sépalos–,[4] y un solo estambre de antera basifija bilocular y las femeninas sin perianto, con un pistilo bífido rojizo y un gineceo bicarpelar con solo uno de los carpelos -que están fusionados- fertíl. Las infrutescencias son coniformes, compuestas por numerosos frutos individuales samaroides rodeados por las 2 bractéolas escamosas lignificadas, tuberculadas o no, muy acrescentes y que se abren ampliamente cuando maduran para liberar dichos frutos que contienen una única semilla cada uno.[5][6][7][2][4]
La familia es nativa del Viejo Mundo, los trópicos indo-malasios, Australia y las islas del Pacífico hasta Colombo y Madagascar.[7] Una cuantas de sus especies son ampliamente naturalizadas y cultivadas como ornamental en todo el mundo tropical, subtropical y templado.
El nombre común más usado para las especies de Casuarinaceae es roble hembra (sheoak or she-oak). Otros nombres incluyen palo hierro (ironwood), roble toro (bull-oak or buloke), y palo res (beefwood).
La familia fue descrita por Robert Brown y publicado en A Voyage to Terra Australis, vol. 2, p. 571, 1814.[8] El género tipo es: Casuarina.
Las casuarináceas (Casuarinaceae) es una familia del orden Fagales que comprende 4 géneros y unas 90 especies aceptadas de árboles y arbustos tropicales y subtropicales de morfología muy singular dentro de las Angiospermas.
Son plantas actinoricicas que fijan el nitrógeno por simbiosis con bacterias filamentosas (Frankia).
Kasuariinilised (Casuarinaceae) on pöögilaadsete seltsi kuuluv taimesugukond.
Kasuariinilised (Casuarinaceae) on pöögilaadsete seltsi kuuluv taimesugukond.
Kasuariinakasvit (Casuarinaceae) on pieni kasviheimo koppisiemenisten Fagales-lahkossa. Sen läheisiä sukulaisia ovat koivukasvit (Betulaceae).
Kasuariinakasvit ovat tunnettuja häkellyttävästä yhdennäköisyydestään havupuiden kanssa, mikä johtuu surkastuneista lehdistä (kärkioksat näyttävät pitkiltä neulasilta) ja käpymäisistä emikukinnoista ja hedelmistöistä. Juurten kasvussaan ehkäistyneissä haarakimpuissa on ilmakehän typpeä sitovia bakteereja. Pienet suomulehdet sijaitsevat kiehkuroissa ja ovat ehytlaitaisia ja korvakkeettomia. Kukat ovat yksineuvoisia ja kasvit yksi- tai kaksikotisia. Kukinto on pallomainen tai tähkämäinen, ja kukat sijaitsevat siinä kukin oman tukilehtensä hangassa. Hedekukissa on kaksi kehälehteä ja yksi hede, jonka ponsi on vaihtelevissa määrin lokerosidettä pidempi. Emikukissa on kookkaat esilehdet ja sikiäin, jossa on vain yksi fertiili emilehti. Siitä kehittyy samara eli siivellinen pähkylä, joka näyttää suojuslehtensä ansiosta siemeneltä käpysuomussa; samarat vapautuvat kun suojukset avautuvat.[1]
Kasuariinakasveja tavataan Madagaskarissa ja muilla Intian valtameren saarilla, Malaijien saarilla, Australiassa ja Tyynenmeren lounaisosien saarilla. Lajien keskittymä on Australiassa.[2]
Heimoon kuuluu neljä sukua ja 95 lajia. Niiden lähimpiä sukulaisia ovat koivukasvit ja heimo Ticodendraceae.[3]
Kasuariinakasvisuvut:[4]
Monien lajien kovaa puuta käytetään raaka-aineena mm. huonekaluteollisuudessa, ja joitakin pidetään koristepuina kuivilla seuduilla.[5]
Kasuariinakasvien levinneisyyskartta.
Allocasuarina decaisneana.
Gymnostoma poissonianum, käpymäisiä hedelmystöjä.
Kasuariinakasvit (Casuarinaceae) on pieni kasviheimo koppisiemenisten Fagales-lahkossa. Sen läheisiä sukulaisia ovat koivukasvit (Betulaceae).
La famille des Casuarinacées regroupe des plantes dicotylédones ; elle comprend 60-100 espèces réparties en trois ou quatre genres selon les auteurs.
Le nom vient du genre type Casuarina dérivé de kasuari, mot malais désignant le casoar, en référence à la similitude entre les rameaux pendants de la plante et les plumes de l'oiseau [1].
La Classification de Cronquist attritbue à cette cette famille l'ordre particulier des Casuarinales.
La classification phylogénétique la place dans l'ordre des Fagales.
Ce sont des arbres ou des arbustes, à l'aspect de prêles, à feuilles très réduites, des régions tempérées à tropicales originaire d'Australie, de Malaisie, de Nouvelle-Calédonie et d'autres îles de l'hémisphère sud.
Les Casuarinaceae peuvent former des symbioses avec des bactéries filamenteuses (actinomycètes) fixatrices d'azote du genre Frankia aboutissant à la formation de nodosités racinaires: les actinorhizes.
Certaines espèces sont recherchées pour leur bois alors que d'autres sont cultivées comme plantes d'ornement.
Le filao (Casuarina equisetifolia L.) est sans doute l'arbre le plus représentatif de cette famille.
Selon Angiosperm Phylogeny Website (30 mai 2010)[2], NCBI (30 mai 2010)[3] et DELTA Angio (30 mai 2010)[4] :
La famille des Casuarinacées regroupe des plantes dicotylédones ; elle comprend 60-100 espèces réparties en trois ou quatre genres selon les auteurs.
Presličnjakovke (lat., Casuarinaceae), malena biljna porodica drveća i grmlja koja je ime dobila po vrlo tvrdom drvetu poznatim kaso željezno drvo, presličnjak ili kazuarina[1]. Naziv kazuarina dolazi zbog sličnosti krošnje s kazuarovim perjem[2].
Porodici pripada četiri roda, Casuarina (presličnjak), Allocasuarina, Ceuthostoma i Gymnostoma[3] koji su rašireni na otocima Tihog oceana, Australije, jugoistočne Azije i tropske istočne Afrike.
Presličnjaci su velike tvrdoće ali koje je lako raskoliti, te su zbog toga postali tražena roba za izvoz. Kako im paše mediteranska klima, raširila se i po Mediteranu, osobito u Egiptu gdje služi za pošumljavanje, a ima je i na jugu hrvatske obale.
Allocasuarina torulosa je zimzeleno drvo iz ove porodice čija je domovina Australiji.
Suku cemara-cemaraan atau Casuarinaceae meliputi sekitar 70 jenis tetumbuhan. Sebagian besar suku ini terdapat di Belahan Bumi Selatan, terutama di wilayah tropis Dunia Lama, termasuk Indo-Malaysia, Australia, dan Kepulauan Pasifik.
Cemara sendiri merupakan tetumbuhan hijau abadi yang sepintas lalu dapat disangka sebagai tusam karena rantingnya yang beruas pada dahan besar kelihatan seperti jarum, dan buahnya mirip runjung kecil. Namun kenyataannya pepohonan ini bukan termasuk Gymnospermae, sehingga mempunyai bunga, baik jantan maupun betina. Bunga betinanya tampak seperti berkas rambut, kecil dan kemerah-merahan.
Casuarina equisetifolia adalah jenis cemara yang sesuai untuk dijadikan bonsai. Cemara ini dinamakan juga "cemara udang".[butuh rujukan] Pohon cemara udang dapat ditemukan disepanjang Pantai Lombang dan Pantai Slopeng kurang lebih jarak tempuh dari pusat Kota Sumenep.[butuh rujukan]
Hutan Cemara Udang Casuarina equisetifolia di Pantai Lombang,Sumenep
Cemara Norfolk 'Casuarina excelsa'
Cemara Angin ''Casuarina junghuhniana"
Cemara Balon ''Casuarina nobillis"
Suku cemara-cemaraan atau Casuarinaceae meliputi sekitar 70 jenis tetumbuhan. Sebagian besar suku ini terdapat di Belahan Bumi Selatan, terutama di wilayah tropis Dunia Lama, termasuk Indo-Malaysia, Australia, dan Kepulauan Pasifik.
Cemara sendiri merupakan tetumbuhan hijau abadi yang sepintas lalu dapat disangka sebagai tusam karena rantingnya yang beruas pada dahan besar kelihatan seperti jarum, dan buahnya mirip runjung kecil. Namun kenyataannya pepohonan ini bukan termasuk Gymnospermae, sehingga mempunyai bunga, baik jantan maupun betina. Bunga betinanya tampak seperti berkas rambut, kecil dan kemerah-merahan.
Casuarinaceae R.Br., 1814 è una famiglia di piante angiosperme eudicotiledoni appartenenti all'ordine Fagales.[1]
Sono piante sempreverdi che presentano dei rami equisetoidi (cioè simili agli equiseti); i fiori sono piccoli e unisessuali.[2] In tutti e 4 i generi della famiglia è stata osservata la formazione di actinorrize.
In precedenza tutte le specie venivano attribuite all'unico genere Casuarina; oggi questo è stato suddiviso in 4 generi:[2]
Il sistema Cronquist classificava questa famiglia in un ordine a sé, Casuarinales R.Br., 1814, nella sottoclasse Hamamelidae.[3]
Alcune specie sono utilizzate per il legno particolarmente duro, altre per la corteccia, ricca di tannini.
Casuarinaceae R.Br., 1814 è una famiglia di piante angiosperme eudicotiledoni appartenenti all'ordine Fagales.
Kazuariniai (lot. Casuarinaceae, vok. Kasuarinengewächse) – magnolijūnų (Magnoliophyta) augalų šeima, kuriai priklauso medžiai ir krūmai.
Paplitę Indonezijoje, Malaizijoje, Australijoje, Ramiojo vandenyno salose.
Šeimoje yra 3-4 gentys, apie 70 rūšių.
Kazuariniai (lot. Casuarinaceae, vok. Kasuarinengewächse) – magnolijūnų (Magnoliophyta) augalų šeima, kuriai priklauso medžiai ir krūmai.
Paplitę Indonezijoje, Malaizijoje, Australijoje, Ramiojo vandenyno salose.
Šeimoje yra 3-4 gentys, apie 70 rūšių.
Casuarinaceae is een botanische naam, voor een familie van tweezaadlobbige planten. Een familie onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen voor plantentaxonomie, en zo ook door het APG II-systeem (2003).
De plaatsing van deze familie is lange tijd controversieel geweest maar nadat het Cronquist systeem (1981) ze in een eigen orde (Casuarinales) had ingedeeld als buren van de orde Fagales, hebben het APG-systeem en het APG II-systeem (2003) de familie ingevoegd bij die orde. De soorten worden óf ingedeeld in één genus Casuarina óf verdeeld over vier genera.
De soorten zijn alle bomen of struiken, die geen echte bladeren hebben. De fotosynthese vindt plaats in de twijgen.
Enkele soorten worden graag aangeplant langs kusten om de wind te breken. Het hout is heel zwaar en dient meestal als brandhout. Sommige soorten komen ook voor in de berggebieden van Indonesië en Nieuw-Guinea. In Nederlands-Indië stonden ze bekend als tjemara (cemara in de nieuwe spelling) en werden ze soms gebruikt als kerstboom.
Casuarinaceae is een botanische naam, voor een familie van tweezaadlobbige planten. Een familie onder deze naam wordt algemeen erkend door systemen voor plantentaxonomie, en zo ook door het APG II-systeem (2003).
De plaatsing van deze familie is lange tijd controversieel geweest maar nadat het Cronquist systeem (1981) ze in een eigen orde (Casuarinales) had ingedeeld als buren van de orde Fagales, hebben het APG-systeem en het APG II-systeem (2003) de familie ingevoegd bij die orde. De soorten worden óf ingedeeld in één genus Casuarina óf verdeeld over vier genera.
De soorten zijn alle bomen of struiken, die geen echte bladeren hebben. De fotosynthese vindt plaats in de twijgen.
Enkele soorten worden graag aangeplant langs kusten om de wind te breken. Het hout is heel zwaar en dient meestal als brandhout. Sommige soorten komen ook voor in de berggebieden van Indonesië en Nieuw-Guinea. In Nederlands-Indië stonden ze bekend als tjemara (cemara in de nieuwe spelling) en werden ze soms gebruikt als kerstboom.
Jerntrefamilien (Casuarinaceae) er en plantefamilie av løvtrær og busker i ordenen Fagales. Den omfatter 70-95 arter fordelt på 3 eller 4 planteslekter. Mange av artene har meget tung ved (tyngre enn vann). De vokser i Asia og oseania, i tropiske strøk. Artene har blader som minner sterkt om bladene til sneller (Equisetum), og de er eviggrønne.
Røttene har evne til å fiksére nitrogen i rotknoller, som snyltevekster eller andre rotbærende karplanter kan gjøre seg nytte av. Derfor bidrar artene i jerntrefamilien til å øke fruktbarheten av jorda de vokser i.
Familiens slekter omfatter:
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Jerntrefamilien (Casuarinaceae) er en plantefamilie av løvtrær og busker i ordenen Fagales. Den omfatter 70-95 arter fordelt på 3 eller 4 planteslekter. Mange av artene har meget tung ved (tyngre enn vann). De vokser i Asia og oseania, i tropiske strøk. Artene har blader som minner sterkt om bladene til sneller (Equisetum), og de er eviggrønne.
Røttene har evne til å fiksére nitrogen i rotknoller, som snyltevekster eller andre rotbærende karplanter kan gjøre seg nytte av. Derfor bidrar artene i jerntrefamilien til å øke fruktbarheten av jorda de vokser i.
Rzewniowate (Casuarinaceae R. Br.) – rodzina roślin z rzędu bukowców (Fagales). Zalicza się tutaj 4 rodzaje z 95 gatunkami[1]. Zasięg ich występowania obejmuje obszar od Madagaskaru, poprzez południowo-wschodnią Azję do wysp Oceanii i Australii, gdzie znajduje się centrum zróżnicowania rodziny. Ślady kopalne świadczą o dawnym występowaniu tych roślin także w południowej Afryce i w Ameryce Południowej[1]. Jedynym gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym jest rzewnia skrzypolistna Casuarina equisetifolia, który też uprawiany jest poza zasięgiem rodzimym w całej strefie międzyzwrotnikowej, głównie w celu utrwalania wydm oraz dla drewna[2], także jako rośliny ozdobne[3]. Bardzo twarde drewno drzew z rodzaju rzewnia powoduje, że zaliczane są one do tzw. drzew żelaznych. Rośliny te w większości zasiedlają siedliska suche tworząc kseromorficzne zarośla[2].
Jedna z rodzin rzędu bukowców należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[1]. Ze względu na specyficzną budowę rodzina ta dawniej była wyodrębniana w osobny rząd rzewniowców Casuarinales[2].
bukowcebukanowate Nothofagaceae
bukowate Fagaceae
woskownicowate Myricaceae
orzechowate Juglandaceae
rzewniowate Casuarinaceae
brzozowate Betulaceae
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa oczarowe (Hamamelididae Takht.), nadrząd Casuarinanae Takht. ex Reveal & Doweld, rząd rzewniowce (Casuarinales Lindl.), rodzina rzewniowate (Casuarinaceae R. Br. in Flinders)[5]. Do rodziny należą 4 rodzaje.
Rzewniowate (Casuarinaceae R. Br.) – rodzina roślin z rzędu bukowców (Fagales). Zalicza się tutaj 4 rodzaje z 95 gatunkami. Zasięg ich występowania obejmuje obszar od Madagaskaru, poprzez południowo-wschodnią Azję do wysp Oceanii i Australii, gdzie znajduje się centrum zróżnicowania rodziny. Ślady kopalne świadczą o dawnym występowaniu tych roślin także w południowej Afryce i w Ameryce Południowej. Jedynym gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym jest rzewnia skrzypolistna Casuarina equisetifolia, który też uprawiany jest poza zasięgiem rodzimym w całej strefie międzyzwrotnikowej, głównie w celu utrwalania wydm oraz dla drewna, także jako rośliny ozdobne. Bardzo twarde drewno drzew z rodzaju rzewnia powoduje, że zaliczane są one do tzw. drzew żelaznych. Rośliny te w większości zasiedlają siedliska suche tworząc kseromorficzne zarośla.
Casuarinaceae é uma família de plantas com flor, com morfologia singular, pertencente à ordem Fagales, que agrupa 4 géneros com cerca de 91 espécies[2] de árvores e arbustos nativos das regiões tropicais e subtropicais da Austrália, Malésia, Sueste Asiático, Papuásia e ilhas do Pacífico.[3] São plantas actinorrízicas que fixam azoto atmosférico por simbiose com bactérias filamentosas do género Frankia.[4] Inclui várias espécies usadas como ornamentais.
As Casuarinaceae são uma família de dicotiledóneas presentemente colocadas na ordem Fagales, que consistem em quatro géneros que agrupam pelo menos 91 espécies de árvores e arbustos nativos da Austrália, Sueste Asiático, Malésia, Papuásia e das ilhas do Pacífico.[2]
Os membros desta família são caracterizados pelos seus raminhos pêndulos do tipo «equisetoide» (assim designados por serem morfologicamente semelhantes a frondes de Equisetum, as conhecidas cavalinhas). Estes ramos dão a estas plantas um aspecto semelhante a pinheiros, o que corresponde a uma morfologia muito singular entre as angiospérmicas, aspecto que é reforçado pelas infrutescências cónicas superficialmente semelhantes em forma a pequenas pinhas, resultado da combinação de várias valvas apontadas para o exterior, cada uma contendo uma semente, em estruturas lenhosas aproximadamente esféricas e morfologicamente semelhantes a pinhas.
São plantas lenhosas, de porte arbóreo ou arbustivo, perenifólias (neste caso considerando apenas os artículos clorofílicos dos ramos terminais e não as folhas), monoicas ou dioicas (variabilidade que permite que um mesmo género possa incluir espécies monoicas e outras dioicas). Os ramos jovens são delgadas e estriadas, equisetiformes, articulados e clorofílicos. Os remos terminais exercem a função clorofilina normalmente atribuídas às folhas, já que estas são inconspícuas, marcescentes ou não, escamiformes, agrupadas em verticilos que delimita cada artículo e que, à primeira vista, se assemelham curiosamente às gimnospérmicas.
As raízes destas plantas têm a capacidade de formar nódulos radiculares capazes de albergar em simbiose bactérias actinomicetas fixadoras de azoto atmosférico do género Frankia.
As flores são muito simplificadas, mas o seu desenvolvimento é muito complexo.[5] As flores masculinas estão dispostas em inflorescências espiciformes, as femininas em inflorescências capituliformes, em verticilos alternando com filas de brácteas escamiformes.
As flores masculinas apresentam 4 bractéolas, as internas interpretadas por vezes como sépalas,[6] e um único estame de antera basifixa bilocular.
As flores femininas não têm perianto, apresentam um pistilo bífido avermelhado e um gineceu bicarpelar com os carpelos fundidos, no qual apenas um dos carpelos é fértil.
As infrutescências são coniformes, compostas por numerosos frutos individuais samaroides rodeados por duas bracteolas escamosas lenhificadas, tuberculadas ou não, muito acrescentes, que se abrem amplamente quando os frutos amadurecem para os libertar. Cada fruto contém uma única semente.[7][8][9][4][6]
A família Casuanaceae é nativa do Velho Mundo, dos trópicos indo-malaios, Austrália e das ilhas do Pacífico até Madagáscar.[9] Algumas das suas espécies estão amplamente naturalizadas em múltiplas regiões dos trópicos e subtrópicos, já que são cultivadas como ornamental nesses regiões e ainda em regiões de clima temperado.
A família foi descrita por Robert Brown e publicada na sua obra A Voyage to Terra Australis, vol. 2, p. 571, 1814.[10] O género tipo é Casuarina.
Os nomes comuns mais frequentes para as plantas desta família são casuarina e pinheiro-australiano. Na língua inglesa os nomes mais comuns são para as espécies de Casuarinaceae são sheoak (em resultadas das semelhanças da sua madeira com a do carvalho-roble Quercus robur) e buloke.[11][12] O topónimo Shire of Buloke, em Victoria (Austrália), deriva da abundância local de Allocasuarina luehmannii.
A aplicação das técnicas da filogenética molecular sugere as seguintes relações das Casuarinaceae com as restantes famílias que integram a ordem Fagales:[13]
Como se deduz do cladograma acima, a família Casuarinaceae é o grupo irmão do clado formado pelas famílias Betulaceae e Ticodendraceae. As técnicas da filogenética molecular sugerem as seguintes relações entre os géneros que integram a família Casuarinaceae:[14]
As cerca de 70 espécies de casuarináceas são nativas da zona do Sudeste Asiático, Austrália e ilhas do Oceano Pacífico. São árvores com enorme importância no seu ecossistema, pela capacidade de fixação de azoto no solo, através de simbiose com bactérias do género Frankia.
Durante muito tempo todas as espécies estiveram inseridas no género Casuarina. Lawrie A. S. Johnson segregou muitas das espécies e renomeou-as nos novos géneros Gymnostoma, em 1980 e 1982,[15][16] Allocasuarina, em 1982,[16] e Ceuthostoma, em 1988, com algumas descrições formais adicionais de novas espécies em cada um daqueles géneros.[17] Ao tempo, estas alterações foram algo controversas. Contudo, a monofilia destes géneros foi posteriormente suportada por um estudo genético da família realizado em 2003.[18]
No sistema de Wettstein, esta família foi a única colocada na ordem Verticillatae. Também no sistema de Engler, no sistema de Cronquist e no sistema de Kubitzki, as Casuarinaceae eram a única família colocada na ordem Casuarinales.
Casuarinaceae é uma família de plantas com flor, com morfologia singular, pertencente à ordem Fagales, que agrupa 4 géneros com cerca de 91 espécies de árvores e arbustos nativos das regiões tropicais e subtropicais da Austrália, Malésia, Sueste Asiático, Papuásia e ilhas do Pacífico. São plantas actinorrízicas que fixam azoto atmosférico por simbiose com bactérias filamentosas do género Frankia. Inclui várias espécies usadas como ornamentais.
Casuarinaceae este o familie de arbori și arbuști din ordinul Fagales. Cuprinde aproximativ 70 de specii. Majoritatea sunt native din Australia, Asia de Sud-Est și din Insulele Pacificului.
Casuarinaceae este o familie de arbori și arbuști din ordinul Fagales. Cuprinde aproximativ 70 de specii. Majoritatea sunt native din Australia, Asia de Sud-Est și din Insulele Pacificului.
Казуаринові (Casuarinaceae) — родина порядку букоцвітних, що включає понад 60 дивного вигляду дерев (висотою понад 30 м) і кущів (від 30-50 см до 3-4 м) з тонкими, зазвичай спадаючими, зеленими пагонами, на перший погляд безлистими.
Казуаринові поширені в субтропіках південної півкулі і в тропіках. Більша частина видів росте в Австралії, Тасманії і Нової Каледонії. Часто ростуть в евкаліптових лісах, іноді утворюють чисті насадження вздовж узбережжя. Казуарина прибережна, як паркове дерево, розводиться і в районах з субтропічним і навіть теплопомірним кліматом, наприклад у США, в Середземномор'ї, на Чорноморському узбережжі Кавказу. Деякі види використовують у країнах Африки, Азії, Америки в насадженнях вздовж річок і каналів, для захисту полів, для залісення пустель.
Казауринові — вічнозелені дерева й чагарники. Листя зредуковане (лускоподібне, кільчасте, переважно зрощене в зубчасту «піхву»). Міжвузля членисті. Квітки в колосовидних суцвіттях, дрібні, непоказні, без оцвітини, одностатеві. Одно- або рідше дводомні вітрозапильні рослини. Зав'язь двогніздова: одне гніздо з 2 анатропними насінними зачатками, з яких розвивається тільки один; друге гніздо стерильне. Археспорій багатоклітинний. Характерна множинність мегаспор, що у покритонасінних буває вкрай рідко, а також халазогамія. Супліддя у вигляді маленьких шишок. Плід оріхоподібний, з крилоподібними виростами.
Казуаринові (Casuarinaceae) — родина порядку букоцвітних, що включає понад 60 дивного вигляду дерев (висотою понад 30 м) і кущів (від 30-50 см до 3-4 м) з тонкими, зазвичай спадаючими, зеленими пагонами, на перший погляд безлистими.
Казуаринові поширені в субтропіках південної півкулі і в тропіках. Більша частина видів росте в Австралії, Тасманії і Нової Каледонії. Часто ростуть в евкаліптових лісах, іноді утворюють чисті насадження вздовж узбережжя. Казуарина прибережна, як паркове дерево, розводиться і в районах з субтропічним і навіть теплопомірним кліматом, наприклад у США, в Середземномор'ї, на Чорноморському узбережжі Кавказу. Деякі види використовують у країнах Африки, Азії, Америки в насадженнях вздовж річок і каналів, для захисту полів, для залісення пустель.
Казауринові — вічнозелені дерева й чагарники. Листя зредуковане (лускоподібне, кільчасте, переважно зрощене в зубчасту «піхву»). Міжвузля членисті. Квітки в колосовидних суцвіттях, дрібні, непоказні, без оцвітини, одностатеві. Одно- або рідше дводомні вітрозапильні рослини. Зав'язь двогніздова: одне гніздо з 2 анатропними насінними зачатками, з яких розвивається тільки один; друге гніздо стерильне. Археспорій багатоклітинний. Характерна множинність мегаспор, що у покритонасінних буває вкрай рідко, а також халазогамія. Супліддя у вигляді маленьких шишок. Плід оріхоподібний, з крилоподібними виростами.
Họ Phi lao (danh pháp khoa học: Casuarinaceae) là một họ trong thực vật hai lá mầm thuộc về bộ Fagales[1], bao gồm 3 hoặc 4 chi, tùy theo hệ thống phân loại, với khoảng 70-95 loài cây thân gỗ và cây bụi có nguồn gốc ở khu vực nhiệt đới Cựu Thế giới (Indo-Malaysia), Australia và các đảo trên Thái Bình Dương. Đã có thời, tất cả các loài trong họ này được đặt trong một chi duy nhất là chi Casuarina, nhưng hiện nay chúng được tách ra thành các chi Allocasuarina, Casuarina, Ceuthostoma và Gymnostoma. Các thành viên trong họ này được đặc trưng bởi các cành nhỏ rủ xuống kiểu equisetoid (có nghĩa là "giống như Equisetum (mộc tặc)") và chúng là cây thường xanh với cơ quan sinh sản cùng hoặc khác gốc. Rễ của chúng có các nốt sần cố định đạm chứa vi khuẩn thuộc chi Frankia.
Cây phát sinh chủng loài dưới đây vẽ theo Steane et al. (2003)[2]
Casuarinaceae
Phương tiện liên quan tới Casuarinaceae tại Wikimedia Commons
Họ Phi lao (danh pháp khoa học: Casuarinaceae) là một họ trong thực vật hai lá mầm thuộc về bộ Fagales, bao gồm 3 hoặc 4 chi, tùy theo hệ thống phân loại, với khoảng 70-95 loài cây thân gỗ và cây bụi có nguồn gốc ở khu vực nhiệt đới Cựu Thế giới (Indo-Malaysia), Australia và các đảo trên Thái Bình Dương. Đã có thời, tất cả các loài trong họ này được đặt trong một chi duy nhất là chi Casuarina, nhưng hiện nay chúng được tách ra thành các chi Allocasuarina, Casuarina, Ceuthostoma và Gymnostoma. Các thành viên trong họ này được đặc trưng bởi các cành nhỏ rủ xuống kiểu equisetoid (có nghĩa là "giống như Equisetum (mộc tặc)") và chúng là cây thường xanh với cơ quan sinh sản cùng hoặc khác gốc. Rễ của chúng có các nốt sần cố định đạm chứa vi khuẩn thuộc chi Frankia.
Casuarinaceae R.Br. in Flinders
Роды
Казуари́новые (лат. Casuarinaceae) — семейство кустарников и деревьев порядка Букоцветные. Объединяет четыре рода и приблизительно 90[2] видов.
Естественный ареал простирается в тропиках и субтропиках — Индия, Малайзия, Австралия и на островах Тихого океана. Встречается на Восточном побережье Африки, острове Мадагаскар и на Гавайях. Как заносное растение встречается и в регионах с теплоумеренным климатом — в Америке, Средиземноморье, на Черноморском побережье Кавказа.
Характерными для семейства являются хвощевидные вечнозелёные веточки.
Цветки всегда однополые, одно- или двудомные, лишены околоцветника. Мужские цветы представлены одной тычинкой и собраны в колосовидные соцветия. Женские цветы собраны в головчатые соцветия, округлые или продолговатые.
Плод ореховидный, с крыловидными вырастами.
На корнях образуются азотнофиксирующие клубеньки с почвенным актиномицетом франкия (Frankia).
Как декоративное парковое растение.
Древесина используется для производства мебели и различных поделок. Также используется в виде топлива, при этом в некоторых местах её разводят в промышленных масштабах.
Кору казуарии применяют в медицине, из неё извлекают дубильные вещества и красители.
Название растений этого семейства произошло из-за сходства побегов с оперением обитающих в этих краях крупных бегающих птиц казуаров, тело которых покрыто тонкими волосовидными перьями.
Некоторые виды казуаринов носят промышленное название «железное дерево». А древесина казуарины прибрежной окрашена в красный цвет, поэтому одно из английских названий — «мясное дерево».
Казуари́новые (лат. Casuarinaceae) — семейство кустарников и деревьев порядка Букоцветные. Объединяет четыре рода и приблизительно 90 видов.
异果木麻黄属Allocasuarina
木麻黄属Casuarina
隐孔木麻黄属Ceuthostoma
方枝木麻黄属Gymnostoma
木麻黄科包括3-4属大约70种，主要分布在中南半岛、澳大利亚和太平洋岛屿一带，中国有引种，主要作为南方沿海防风固沙林带、盐碱地改良和干旱地区造林。
本科植物是优良的速生品种，根部有根瘤可以固氮，枝纤细，有密生的小节。叶鳞片状，多枚轮生，类似裸子植物门的麻黄所以得名；花单性，雌雄异株，雄花序穗状，雄花有1雄蕊和4小苞片；雌花序近头状，侧生枝上。果实近球形。
1981年的克朗奎斯特分类法将其单独分为一目—木麻黄目，1998年根据基因亲缘关系分类的APG 分类法将其合并到壳斗目。
木麻黄科包括3-4属大约70种，主要分布在中南半岛、澳大利亚和太平洋岛屿一带，中国有引种，主要作为南方沿海防风固沙林带、盐碱地改良和干旱地区造林。
本科植物是优良的速生品种，根部有根瘤可以固氮，枝纤细，有密生的小节。叶鳞片状，多枚轮生，类似裸子植物门的麻黄所以得名；花单性，雌雄异株，雄花序穗状，雄花有1雄蕊和4小苞片；雌花序近头状，侧生枝上。果实近球形。
1981年的克朗奎斯特分类法将其单独分为一目—木麻黄目，1998年根据基因亲缘关系分类的APG 分类法将其合并到壳斗目。
分類（クロンキスト体系） 界 : 植物界 Plantae 門 : 被子植物門 Magnoliophyta 綱 : 双子葉植物綱 Magnoliopsida 亜綱 : マンサク亜綱 Hamamelidae 目 : モクマオウ目 Casuarinales 科 : モクマオウ科 Casuarinaceae 学名 Casuarinaceae R.Br. in M.Flinders (1814) 和名 モクマオウ科 属 本文参照
モクマオウ科（木麻黄、学名：Casuarinaceae）は被子植物の科の1つ。モクマオウなど、およそ65種が含まれるが、属の数は1属から4属まで研究者によって異なる。熱帯の砂浜で「マツ」と間違われる植林は、モクマオウの場合がある。マツとは類縁は薄い。
乾燥に適応し、海岸や乾燥地に多い。根にはフランキア属の放線菌が共生し窒素固定している。葉は鱗片状で輪生し、トクサ類のようにも見える。花は単性。雌花は無花被で苞に囲まれ、花序は球果状になる。雄花も痕跡的な花被と雄蕊各1個しかなく、花序は尾状。
オーストラリア、マレーシア、ニューカレドニア、フィジー、マスカレン諸島に分布する。日本には元来自生しないが、南西諸島、小笠原諸島に導入されたものが野生化している。
モクマオウ科は特異な形態のために、一目一科の単型目であるモクマオウ目として扱われることが多い。
クロンキスト体系ではマンサク亜綱に属する単型目モクマオウ目の科である。
単純な花の形態を原始的なものと解釈して、被子植物の配列の先頭に置いた。単型目であるモクマオウ目の科である。
APG植物分類体系ではブナ科、ヤマモモ科などと並んでブナ目を構成する科である。
属は4属を認めることが多いが、 モクマオウ属 Casuarina の1属と扱う研究もある。
ポータル 植物 プロジェクト 生物 
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 モクマオウ科（木麻黄、学名：Casuarinaceae）は被子植物の科の1つ。モクマオウなど、およそ65種が含まれるが、属の数は1属から4属まで研究者によって異なる。熱帯の砂浜で「マツ」と間違われる植林は、モクマオウの場合がある。マツとは類縁は薄い。
카수아리나과(Casuarinaceae)는 참나무목에 속하는 속씨식물의 과이다. 3~4 속에 약 70여 종을 포함하고 있으며, 원산지는 구세계 열대 지역(인도-말레이시아)과 오스트레일리아 그리고 태평양의 섬들이고, 나무와 관목으로 이루어져 있다.
한 때, 모든 종들이 카수아리나속(Casuarina)에 속해 있었으나, 현재는 4개의 속으로 나뉘었다. 베트슈타인 분류 체계에서는 이 과를 윤생목(Verticillatae)의 유일한 과로 분류하였다. 마찬가지로 엥글러 분류 체계와 크론퀴스트 분류 체계, 쿠비츠키 분류 체계에서는 카수아리나과가 카수아리나목의 유일한 과였다.
고개를 숙이는 특징의 잎을 가진 이 과의 구성원들은 상록수이며, 자웅동주 혹은 자웅이주이다. 뿌리는 방선균류 프랑키아(Frankia)를 함유하여, 질소를 고정하는 뿌리혹을 지니고 있다. 카수아리나과 종들의 속명으로 널리 쓰이는 이름은 쉬오크("sheoak" 또는 "she-oak")이다. 다른 속명으로는 비프우드(beefwood) 등이 있다.
오스트레일리아의 빅토리아주 "Shire of Buloke"는 Allocasuarina luehmannii의 이름에서 유래하였다.
다음은 2001년 스티븐슨(Stevens, P. F.) 등의 연구에 의한 참나무목 계통 분류이다.[1]
참나무목카수아리나과(Casuarinaceae)는 참나무목에 속하는 속씨식물의 과이다. 3~4 속에 약 70여 종을 포함하고 있으며, 원산지는 구세계 열대 지역(인도-말레이시아)과 오스트레일리아 그리고 태평양의 섬들이고, 나무와 관목으로 이루어져 있다.
한 때, 모든 종들이 카수아리나속(Casuarina)에 속해 있었으나, 현재는 4개의 속으로 나뉘었다. 베트슈타인 분류 체계에서는 이 과를 윤생목(Verticillatae)의 유일한 과로 분류하였다. 마찬가지로 엥글러 분류 체계와 크론퀴스트 분류 체계, 쿠비츠키 분류 체계에서는 카수아리나과가 카수아리나목의 유일한 과였다.
고개를 숙이는 특징의 잎을 가진 이 과의 구성원들은 상록수이며, 자웅동주 혹은 자웅이주이다. 뿌리는 방선균류 프랑키아(Frankia)를 함유하여, 질소를 고정하는 뿌리혹을 지니고 있다. 카수아리나과 종들의 속명으로 널리 쓰이는 이름은 쉬오크("sheoak" 또는 "she-oak")이다. 다른 속명으로는 비프우드(beefwood) 등이 있다.
오스트레일리아의 빅토리아주 "Shire of Buloke"는 Allocasuarina luehmannii의 이름에서 유래하였다.
_002.jpg)
_002.jpg)
