Multimedia w Wikimedia Commons Pinus luchuensis Mayr – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta pochodzi z Japonii a jej naturalny zasięg ogranicza się do Nansei-shotō[2] (Okinawa[3]).
Dwie wiązki przewodzące w liściu i 2–3 przewody żywiczne (środkowe). Igły półkoliste w przekroju poprzecznym. Pochewki liściowe trwałe.
Często zajmuje wietrzne stanowiska blisko morskiego brzegu[2].
Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[4]:
Pinus luchuensis jest blisko spokrewniona z P. taiwanensis z Tajwanu oraz P. hwangshanensis z Chin. Obydwa te gatunki traktowane były przez różnych autorów jako synonimy P. luchuensis[5], jej odmiany lub podgatunki. Wszystkie trzy taksony są podobne morfologicznie[3].
Nazwa naukowa gatunku luchuensis pochodzi od wysp Riukiu, na których ją znaleziono. W XIX w. nazwa wysp wymawiana była w języku angielskim jako Luchu, Loo-choo lub Lewchew. Wymowa ta bazowała na chińskiej wymowie symboli tworzących nazwę Ryūkyū, która w języku mandaryńskim brzmi Liúqiú.
Międzynarodowa organizacja IUCN umieściła ten gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, przyznając mu kategorię zagrożenia LC (least concern), czyli jest gatunkiem o niższym ryzyku wyginięcia[2].
Intensywną wycinkę drzew prowadzono w trakcie i po II wojnie światowej.
W 1997 r. gatunek uznany został za rzadki[6] a w 1998 za bliski zagrożenia (LR/nt)[7].
Obecnie brak większego zagrożenia gatunku wynika głównie z nieprzydatności drzew jako źródła drewna, ze względu na słabą formę żyjących okazów.
Pinus luchuensis Mayr – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta pochodzi z Japonii a jej naturalny zasięg ogranicza się do Nansei-shotō (Okinawa).
