Aesculus indica, ye una especie d'árbol perteneciente a la familia de les sapindacees.
Ye un árbol curiosu qu'algama un tamañu d'unos 30 metros con una estensión d'alredor de 12 metros. Aguanta hasta los -15 °C.[1] Tien grandes fueyes que miden de 10-20 cm de llongura por 2-6 cm d'anchu. Les flores son hermafrodites (tienen órganos masculinos y femeninos) y son polinizaes poles abeyes. Ta en flor de xunu a xunetu, y les granes maurecen n'ochobre.
Esta especie ye utilizada como planta ornamental, pos los árboles maduros formen un formosu dosel redondu.
Ye común a lo llargo de les tierres baxes del Himalaya, ente Caxmir y Nepal occidental a un altor d'ente 900 y 3.000 metros.[2] Nes Islles Britániques ye popular en munchos parques y finques nes que se presentó a mediaos del sieglu XIX. Alcuéntrase tamién en munches partes de los EE.XX.[1] La recueya comercial de les sos granes pa la producción de farina paez influyir na distribución natural d'esta especie.
Les sos fueyes utilícense como forraxe pal ganáu en partes del norte de l'India. Les sos granes ensúguense y son molíes nuna farina amargoso, llamada Tattawakher. L'amargura ye creada por saponines, polo qu'hai que tener el cuidu de llavar la farina mientres la so preparación. La farina entemezse de cutiu cola farina de trigu pa faer chapatis (pan indio),[3] y tamién pa faer un halwa (dulce indiu) y, dacuando sírvese como un dalhia (papiella o farrapes) mientres periodos d'ayunu.
Utilizase na medicina tradicional india, pal tratamientu de delles enfermedaes de la piel, el reumatismu, como astrinxente, acre y narcóticu. y nel aliviu de los dolores de cabeza.[3]
Les sos fueyes grandes y el so flores facer fayadizu pa los grandes bonsáis.[4]
Aesculus indica describióse por (Wall. ex Cambess.) Hook.f. y espublizóse en Botanical Magacín 85:, pl. 5117, nel añu 1859.[5]
Aesculus: nome xenéricu llatín dáu por Linneo en 1753 y 1754, a partir del Llatín antiguu aesculus, -i, el carbayu, lo que ye sorprendente, anque nos numberosos autores de l'antigüedá que la usaron, Pliniu'l Vieyu precisa na so Historia naturalis (16, 11) que ye unu de los árboles que producen abiyotes ("Glandem, quae proprie intellegitur, ferunt robur, quercus, aesculus,..." -L'abiyota puramente felicidá vien del carbayu, del aesculus,...) y, quiciabes d'ellí provién el tracamundiu, pos les castañes d'india tienen un llonxanu y superficial paecíu cola abiyotes pola so piel dura y la so carne firme y amarellentao.
indica: epítetu xeográficu qu'alude al so localización nel Océanu Índicu
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Aesculus indica, ye una especie d'árbol perteneciente a la familia de les sapindacees.
.jpg)
