Poczwarówkowate[2] (Vertiginidae) – rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), obejmująca około 100 gatunków o holarktycznym zasięgu występowania. W malakofaunie Polski stwierdzono 17 z nich[2]. W stanie kopalnym znane są z górnego paleocenu[3].
Zajmują różnorodne siedliska: od lasów po półotwarte i otwarte tereny o różnym podłożu, roślinności i wilgotności. Żywią się bakteriami i grzybami pobieranymi z żywych i martwych roślin[3][2].
Muszla poczwarówkowatych przyjmuje różnorodne kształty. Najczęściej jest jajowata lub jajowato-walcowata, rzadziej walcowato-stożkowata lub wrzecionowata. Wysokość muszli zazwyczaj nie przekracza 2 mm, u niektórych tylko gatunków sięga 4 mm[2].
Rodzajem typowym rodziny jest Vertigo.
Poczwarówkowate (Vertiginidae) – rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), obejmująca około 100 gatunków o holarktycznym zasięgu występowania. W malakofaunie Polski stwierdzono 17 z nich. W stanie kopalnym znane są z górnego paleocenu.
Zajmują różnorodne siedliska: od lasów po półotwarte i otwarte tereny o różnym podłożu, roślinności i wilgotności. Żywią się bakteriami i grzybami pobieranymi z żywych i martwych roślin.
Muszla poczwarówkowatych przyjmuje różnorodne kształty. Najczęściej jest jajowata lub jajowato-walcowata, rzadziej walcowato-stożkowata lub wrzecionowata. Wysokość muszli zazwyczaj nie przekracza 2 mm, u niektórych tylko gatunków sięga 4 mm.
Rodzajem typowym rodziny jest Vertigo.