Pawężnica brodawkowata (Peltigera aphthosa (L.) Willd.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów (stanowiących grupę ekologiczną, a nie takson klasyfikacji biologicznej)[2].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[3]. . Niektóre synonimy naukowe[4]:
Plecha listkowata, bardzo duża, złożona z wielu odcinków dochodzących do szerokości 6 cm. Powierzchnia górna gładka. Postać wilgotna jest koloru jasnozielonego, postać sucha koloru szarego, płowego lub brązowego. W warstwie glonowej są zielenice, na górnej powierzchni czarne brodawkowate zgrubienia (cefalodia) z kolonijnymi sinicami z rodzaju Nostoc. Dolna strona pilśniowata, lub z wyraźnymi żyłkami. Owocniki na końcach wydłużonych odcinków mają postać miseczek (apotecjum), koloru kasztanowobrązowego[5]
Występuje na całej półkuli północnej. Północna granica jej zasięgu sięga po północne wybrzeża Grenlandii i wyspy Svalbard[6]. W Polsce jest bardzo rzadki, występuje w rozproszeniu w Sudetach, Górach Świętokrzyskich i Karpatach. Na niżu rzadki lub wymarły[7]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status CR – gatunek krytycznie zagrożony wymarciem[8]. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[9].
Rośnie na glinie, próchnicy i martwych szczątkach roślin, na mszakach[5].
Pawężnica brodawkowata (Peltigera aphthosa (L.) Willd.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów (stanowiących grupę ekologiczną, a nie takson klasyfikacji biologicznej).