Allium moly, ye una especie de planta perenne. Esta planta tien un bulbu comestible que ye utilizáu como planta melecinal y como planta ornamental. Ye orixinaria d'España y del sur de Francia.
Ye una planta perenne qu'algama los 20-40 cm d'altor. Glabra, con bulbu ovoide de color marrón, los tarmos ríxidos, cilíndricos, instaláu na base d'una sola fueya llanceolada-acuminada de 1-2 cm d'anchu, plana y llisa, un pocu ríxida. Les flores son marielles y grandes, producir n'umbeles.
Alcuéntrase nes grebes llombes de piedra caliar nes montes del Aude, y nos Bajo Alpes de Francia, dacuando son cultivaes y escapen del cultivu. Estiéndense a España y Transilvania.
Anque nun hai una mención específica de los usos melecinales que se repararon nesta especie, los miembros d'esti xéneru son, polo xeneral, bien saludables pa la dieta. Contienen compuestos d'azufre (que-yos dan sabor a cebolla) y cuando s'añedir a la dieta de manera regular ayuden a amenorgar los niveles de colesterol na sangre, actúen como un tónicu pal sistema dixestivu y tonifican el sistema circulatoriu.
El zusmiu de la planta utilízase como empuste de la poliya. Dizse que tola planta repele a los inseutos.
Allium moly describióse por Carolus Linnaeus y espublizóse en Sp. Pl. 1: 301. 1753[1][2][3]
Allium: nome xenéricu bien antiguu. Les plantes d'esti xéneru yeren conocíos tantu polos romanos como polos griegus. Sicasí, paez que'l términu tien un orixe celta y significa "quemar", en referencia al fuerte golor acre de la planta.[4] Unu de los primeres n'utilizar esti nome pa fines botánicos foi'l naturalista francés Joseph Pitton de Tournefort (1656-1708).
moly: epítetu
Allium moly, ye una especie de planta perenne. Esta planta tien un bulbu comestible que ye utilizáu como planta melecinal y como planta ornamental. Ye orixinaria d'España y del sur de Francia.
Vista de la planta