El petrell de Beck (Pseudobulweria becki) és un ocell marí de la família dels procel·làrids (Procellariidae), d'hàbits pelàgics, que habita la zona tropical i subtropical del Pacífic occidental. Poques vegades observat, els darrers albiraments se n'han produït a Nova Irlanda i les Salomó.
El petrell de Beck (Pseudobulweria becki) és un ocell marí de la família dels procel·làrids (Procellariidae), d'hàbits pelàgics, que habita la zona tropical i subtropical del Pacífic occidental. Poques vegades observat, els darrers albiraments se n'han produït a Nova Irlanda i les Salomó.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pedryn Beck (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pedrynnod Beck) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pterodroma becki; yr enw Saesneg arno yw Solomon Islands petrel. Mae'n perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae) sydd yn urdd y Procellariformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. becki, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r pedryn Beck yn perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Oceanodroma jabejabe Oceanodroma jabejabe Oceanodroma macrodactyla Oceanodroma macrodactyla Oceanodroma monteiroi Oceanodroma monteiroi Pedryn Cynffon-fforchog Oceanodroma leucorhoa
.jpg)
_(8005427860).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Pedryn Beck (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: pedrynnod Beck) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Pterodroma becki; yr enw Saesneg arno yw Solomon Islands petrel. Mae'n perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae) sydd yn urdd y Procellariformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. becki, sef enw'r rhywogaeth.
Der Salomonensturmvogel (Pseudobulweria becki) ist eine seltene Seevogelart aus der Gattung Pseudobulweria in der Familie der Sturmvögel (Procellaridae). Er war lange nur von zwei Exemplaren bekannt, die 1928 und 1929 gefangen wurden, bevor er 2007 wiederentdeckt wurde.
Der Salomonensturmvogel ähnelt stark dem Tahiti-Sturmvogel (Pseudobulweria rostrata) und ist im Flugbild von diesem praktisch kaum zu unterscheiden. Die Körperlänge beträgt 29 cm. Schwanz und Flügel sind etwa 15 Prozent kleiner als beim Tahiti-Sturmvogel, die Körpermaße circa 25 Prozent kleiner. Auch der Schnabel ist dünner als beim Tahiti-Sturmvogel. Kopf, Kehle und Oberseite sind dunkelbraun mit einem leichten Schimmer. Die Unterflügel sind ebenfalls dunkel außer einer weißen Binde, die je nach Individuum in ihrer Klarheit variiert. Die Unterseite des Gefieders ist weiß. Die Flügel sind gerade und lang. Die Stimme ist unbeschrieben.
Das erste bekannte Exemplar war ein Weibchen, das am 6. Januar 1928 von Rollo Beck, nach dem die Art wissenschaftlich benannt wurde, östlich von Neuirland und nördlich von Buka, Papua-Neuguinea, gesammelt wurde.[1] Das zweite Exemplar, ein Männchen, wurde am 18. Mai 1929 von Hannibal Hamlin (einem Nachkommen des gleichnamigen Vizepräsidenten von Abraham Lincoln und Nachfolger von Beck auf der Whitney South Sea Expedition) nordöstlich von Rendova in den Salomonen gefangen.[2] Seitdem hielt man die Art für ausgestorben, wenngleich es in den nachfolgenden Jahrzehnten immer wieder Sichtungen unidentifizierter Sturmvögel bei den Salomonen und im Bismarck-Archipel gegeben hat. 2003 sichtete der israelische Ornithologe Hadoram Shirihai, ein international renommierter Sturmvogelexperte, vor der Küste Neuirlands drei Exemplare, die möglicherweise Salomonensturmvögel repräsentierten. Im Juli und August 2007 gelang ihm schließlich die offiziell bestätigte Wiederentdeckung. An vier Stellen in den Küstengewässern Neuirlands beobachtete er während einer Woche 30 Exemplare an einem Tag und 16 Individuen auf einmal. Cape St. George am südlichen Ende von Neuirland erwies sich dabei als bevorzugter Aufenthaltsort, wo der Salomonensturmvogel den sympatrisch vorkommenden Tahiti-Sturmvogel zahlenmäßig übertraf.[3] 2008 gab es weitere Sichtungen nahe der Insel Bougainville zwischen Neuirland und Neubritannien. 2010 wurden zwei Exemplare bei Efate im Vanuatu-Archipel nachgewiesen. 2006 wurde östlich des Great Barrier Reef ein Sturmvogel fotografiert, der möglicherweise ebenfalls diese Art repräsentiert. Die bislang größte Ansammlung von Salomonensturmvögeln mit über 100 Individuen konnte 2012 im Süden von Neuirland beobachtet werden.[4]
Der Salomonensturmvogel wurde 1928 von Robert Cushman Murphy als Pterodroma becki beschrieben. Anschließend galt er lange innerhalb der Gattung Pterodroma als Unterart des Tahiti-Sturmvogels (P. rostrata becki). 2004 wurde er als eigenständige Art anerkannt[5] und 2012 bestätigte eine DNA-Analyse eine nähere Verwandtschaft zum Macgillivray-Sturmvogel (Pseudobulweria macgillivrayi).[6]
Die IUCN klassifiziert den Salomonensturmvogel in die Kategorie „vom Aussterben bedroht“ (critically endangered). BirdLife International geht von einem abnehmenden Bestand aus und schätzt die Population der Altvögel auf 50 bis 250 Exemplare. Die Hauptgefährdung geht von der Verwüstung der Brutplätze durch eingeschleppte Katzen und Ratten aus.
Der Salomonensturmvogel (Pseudobulweria becki) ist eine seltene Seevogelart aus der Gattung Pseudobulweria in der Familie der Sturmvögel (Procellaridae). Er war lange nur von zwei Exemplaren bekannt, die 1928 und 1929 gefangen wurden, bevor er 2007 wiederentdeckt wurde.
Beck's petrel (Pseudobulweria becki) is a small species of petrel. Its specific epithet commemorates American ornithologist Rollo Beck. It is believed to nest on small islands with tall mountains around Melanesia. Described in 1928, and long known from only two specimens, sightings and collections in the 2000s confirmed the birds still existed, but are considered critically endangered by the IUCN.
It is dark brown above and on the head and throat. It is dark underneath the wings with a fairly distinct white wingbar. The belly and breast are white. It flies over open oceans with straight wings that are slightly bent back at the tips.
The petrel used to be known from only two specimens – a female east of New Ireland, PNG in 1928 and a male north-east of Rendova, Solomon Islands in 1929. In 2005, a bird possibly of this species was photographed in Australia's Coral Sea by birding tour guide Richard Baxter. He noted that it was definitely not the similar and much more common Tahiti petrel because it is much smaller. He also noted the pale throat and shorter and broader wings. This record has not been officially accepted by the Birds Australia Rarities Committee, considering at the time of the report, no living specimens of the species had been found, but given the new evidence this may eventually change.
In recent times, sightings of birds that may have been Beck's petrels were reported from the Bismarck Archipelago and Solomon Islands. Hadoram Shirihai, the Israeli ornithologist, finally managed to confirm the species' continuing existence. In 2003, he had made some of the tentative sightings, and returning to the area in July and August 2007, he observed and photographed some 30 birds, including juveniles and adults. Sightings were especially frequent near Cape St George, New Ireland. A bird that had recently died was collected as the third specimen, finally providing definite proof of the mysterious petrels' identity. In February 2010 a live Beck's petrel, disoriented by ship's lights during night flight, landed on a cruise ship (chartered for a birdwatching tour) between New Zealand and New Guinea, and, after being closely examined, was released alive the next day.[3]
The breeding grounds are still undiscovered. While most of the data suggests a location in the southern Bismarck Archipelago, petrels are notoriously migratory and move away from their breeding grounds after the young have fledged, often for considerable distances. It is still more likely than not that the species breeds in Melanesia southeast of New Guinea, as was hypothesized at the species' discovery.
BirdLife International (2006) Species factsheet: Pseudobulweria becki. Downloaded from https://www.webcitation.org/5QE8rvIqH?url=http://www.birdlife.org/ on 26 June 2006
Beck's petrel (Pseudobulweria becki) is a small species of petrel. Its specific epithet commemorates American ornithologist Rollo Beck. It is believed to nest on small islands with tall mountains around Melanesia. Described in 1928, and long known from only two specimens, sightings and collections in the 2000s confirmed the birds still existed, but are considered critically endangered by the IUCN.
La Bekka petrelo aŭ Petrelo de Beck, Pseudobulweria becki, estas malgranda, ĵus remalkovrita petrelo. Ĝi estas malhelbruna supre kaj ĉe la kapo kaj gorĝo. Ĝi estas malhela ĉe subflugiloj kun tre distinga blanka flugilstrio. La ventro kaj brusto estas blankaj. Ili flugas super malfermaj oceanoj per rektaj flugiloj kiuj estas iomete falditajn reen ĉe la pintoj.
Tiu birdo ŝajne nestumas sur malgrandaj insuloj kun altaj montoj ĉe Melanezio. Ties specifa epiteto rememoras la usonan ornitologon Rollo Beck.
Tiu birdospecio estis konata nur el du specimenoj – ino oriente de Nova Irlando en 1928 kaj masklo nordoriente de Rendova, Salomonoj, en 1929. Dum preskaŭ 80 jaroj estis neniu registro de la birdospecio. En 2005, birdo eble de tiu specio estis fotita en la Korala Maro de Aŭstralio fare de la birdumada gvidisto Richard Baxter. Li notis, ke ĝi definitive ne estas la simila kaj multe pli komuna Tahitia petrelo ĉar ĝi estas multe pli malgranda. Li notis ankaŭ la palan ĝorĝon kaj pli mallongajn kaj pli larĝajn flugilojn. Tiu registro ne estis oficiale akceptita de la Komitato pri Raraj Birdoj de Aŭstralio, konsiderinte ke je la tempo de la informo, oni estis trovinta neniun vivantan specimenon de la specio, sed pro novaj pruvoj, tio povus eventuale ŝanĝi.
Ĵuse oni informis pri vidaĵoj de birdoj kiuj povus esti Bekkaj petreloj el la Bismarkoj kaj el la Salomonoj. Hadoram Ŝirihai, nome israela ornitologo, finfine sukcesis konfirmi la daŭran ekzistadon de la specio. En 2003, li faris kelkajn vidjaxojn, kaj reveninte al la areo en julio kaj aŭgusto 2007, li observis kaj fotis ĉirkaŭ 30 birdojn, inklude junulojn kaj plenkreskulojn. La vidaĵoj ĉefe oftis ĉe Kabo Sankta Georgo, Nova Irlando. Birdo ĵus mortinta estis kolektita kiel tria specimeno, finfine havigante definitivan pruvon de la mistera identeco de la petreloj. Februare 2010 vivanta Bekka petrelo, disorientita de la ŝipaj lumoj dumnokte flugis, surteriĝis sur ferdeko (de ŝipo kontraktita por birdumado) inter Novzelando kaj Novgvineo, kaj, post detala ekzaminado, estis liberigita viva la venontan tagon.[1] La reproduktejaj areoj ne estis ankoraŭ malkovritaj. Dum plej el la informo sugestas lokon en sudaj Bismarkoj, la petreloj estas notinde migrantaj kaj moviĝas for el siaj reproduktejaj areoj post la elnestiĝo de la junuloj, ofte por konsiderindaj distancoj. Pli malverŝajne la specio reproduktiĝus en Melanezio sudoriente de Novgvineo, kiel oni hipotezis ĉe la specia malkovro.
BirdLife International (2006) Species factsheet: Pseudobulweria becki. Elŝutita el http://www.birdlife.org la 26/6/2006
La Bekka petrelo aŭ Petrelo de Beck, Pseudobulweria becki, estas malgranda, ĵus remalkovrita petrelo. Ĝi estas malhelbruna supre kaj ĉe la kapo kaj gorĝo. Ĝi estas malhela ĉe subflugiloj kun tre distinga blanka flugilstrio. La ventro kaj brusto estas blankaj. Ili flugas super malfermaj oceanoj per rektaj flugiloj kiuj estas iomete falditajn reen ĉe la pintoj.
Tiu birdo ŝajne nestumas sur malgrandaj insuloj kun altaj montoj ĉe Melanezio. Ties specifa epiteto rememoras la usonan ornitologon Rollo Beck.
Tiu birdospecio estis konata nur el du specimenoj – ino oriente de Nova Irlando en 1928 kaj masklo nordoriente de Rendova, Salomonoj, en 1929. Dum preskaŭ 80 jaroj estis neniu registro de la birdospecio. En 2005, birdo eble de tiu specio estis fotita en la Korala Maro de Aŭstralio fare de la birdumada gvidisto Richard Baxter. Li notis, ke ĝi definitive ne estas la simila kaj multe pli komuna Tahitia petrelo ĉar ĝi estas multe pli malgranda. Li notis ankaŭ la palan ĝorĝon kaj pli mallongajn kaj pli larĝajn flugilojn. Tiu registro ne estis oficiale akceptita de la Komitato pri Raraj Birdoj de Aŭstralio, konsiderinte ke je la tempo de la informo, oni estis trovinta neniun vivantan specimenon de la specio, sed pro novaj pruvoj, tio povus eventuale ŝanĝi.
Ĵuse oni informis pri vidaĵoj de birdoj kiuj povus esti Bekkaj petreloj el la Bismarkoj kaj el la Salomonoj. Hadoram Ŝirihai, nome israela ornitologo, finfine sukcesis konfirmi la daŭran ekzistadon de la specio. En 2003, li faris kelkajn vidjaxojn, kaj reveninte al la areo en julio kaj aŭgusto 2007, li observis kaj fotis ĉirkaŭ 30 birdojn, inklude junulojn kaj plenkreskulojn. La vidaĵoj ĉefe oftis ĉe Kabo Sankta Georgo, Nova Irlando. Birdo ĵus mortinta estis kolektita kiel tria specimeno, finfine havigante definitivan pruvon de la mistera identeco de la petreloj. Februare 2010 vivanta Bekka petrelo, disorientita de la ŝipaj lumoj dumnokte flugis, surteriĝis sur ferdeko (de ŝipo kontraktita por birdumado) inter Novzelando kaj Novgvineo, kaj, post detala ekzaminado, estis liberigita viva la venontan tagon. La reproduktejaj areoj ne estis ankoraŭ malkovritaj. Dum plej el la informo sugestas lokon en sudaj Bismarkoj, la petreloj estas notinde migrantaj kaj moviĝas for el siaj reproduktejaj areoj post la elnestiĝo de la junuloj, ofte por konsiderindaj distancoj. Pli malverŝajne la specio reproduktiĝus en Melanezio sudoriente de Novgvineo, kiel oni hipotezis ĉe la specia malkovro.
El petrel de Beck (Pseudobulweria becki) es una pequeña especie de ave de la familia de los petreles redescubierta recientemente, que se encuentra en grave peligro de extinción.[1]
La especie se describió a partir de dos especímenes una hembra recogida en Nueva Irlanda en 1928 y un macho encontrado en el noreste de Rendova, Islas Salomón in 1929.
En 2006, un ave que posiblemente perteneciera a esta especie fue fotografiado en el mar del Coral en Australia por el guía ornitológico Richard Baxter. El notó que definitivamente no era como el petrel de Tahití. Pese a las pruebas el comité de rarezas de Australia no aceptó la cita.
Además de esta cita ha habido avistamientos en el archipiélago de Bismarck y en las Islas Salomón. Hadoram Shirihai, un ornitólogo israelí consiguió observar varios individuos en 2003 y entre julio y agosto de 2007 volvió a la zona, consiguiendo fotografiar unos 30 individuos[2] alguno de ellos juveniles.
BirdLife International (2006) Species factsheet: Pseudobulweria becki. Visto en http://www.birdlife.org 26 de junio de 2006
El petrel de Beck (Pseudobulweria becki) es una pequeña especie de ave de la familia de los petreles redescubierta recientemente, que se encuentra en grave peligro de extinción.
Pseudobulweria becki Pseudobulweria generoko animalia da. Hegaztien barruko Procellariidae familian sailkatua dago.
Pseudobulweria becki Pseudobulweria generoko animalia da. Hegaztien barruko Procellariidae familian sailkatua dago.
Salomoninviistäjä (Pseudobulweria becki) on äärimmäisen uhanalainen ulappalintu, josta oli tavattu vuoteen 2003 asti ainoastaan kaksi yksilöä.[2] Naaras Papua-Uudesta-Guineasta vuonna 1928 ja koiras Salomonsaarilta vuonna 1929.[1] Laji on nimetty yhdysvaltalaisen lintutieteilijä Rollo Beckin mukaan.
Kooltaan salomoninviistäjä on noin 29 cm. Lajin selkä, pää ja kurkku ovat väriltään tummat. Vatsa on valkoinen ja siipien alapinnalla on valkoinen juova. Tylpän pyrstön reunat ovat väriltään punaiset. Salomoninviistäjä muistuttaa polynesianviistäjää (Pseudobulweria rostrata), mutta on sitä pienempi.[2]
Kuten muutkin ulappalinnut salomoninviistäjät elävät suurimmaksi osaksi merellä. Laji todennäköisesti tekee pesänsä pienille saarille tai suurempien saarien metsiin. Salomoninviistäjäkannan kooksi arvioidaan 50–250 yksilöä.[2] Lajiin kohdistuva suurin uhka on saarille levinneet kissat ja rotat.[1]
Salomoninviistäjä (Pseudobulweria becki) on äärimmäisen uhanalainen ulappalintu, josta oli tavattu vuoteen 2003 asti ainoastaan kaksi yksilöä. Naaras Papua-Uudesta-Guineasta vuonna 1928 ja koiras Salomonsaarilta vuonna 1929. Laji on nimetty yhdysvaltalaisen lintutieteilijä Rollo Beckin mukaan.
Kooltaan salomoninviistäjä on noin 29 cm. Lajin selkä, pää ja kurkku ovat väriltään tummat. Vatsa on valkoinen ja siipien alapinnalla on valkoinen juova. Tylpän pyrstön reunat ovat väriltään punaiset. Salomoninviistäjä muistuttaa polynesianviistäjää (Pseudobulweria rostrata), mutta on sitä pienempi.
Kuten muutkin ulappalinnut salomoninviistäjät elävät suurimmaksi osaksi merellä. Laji todennäköisesti tekee pesänsä pienille saarille tai suurempien saarien metsiin. Salomoninviistäjäkannan kooksi arvioidaan 50–250 yksilöä. Lajiin kohdistuva suurin uhka on saarille levinneet kissat ja rotat.
Pseudobulweria becki
Le Pétrel de Beck (Pseudobulweria becki) est une espèce de petits oiseaux (des pétrels) que l'on pensait disparue et dont l'existence a été confirmée en 2007 après 79 ans sans observation avérée. Son nom normalisé rend hommage à Rollo Beck.
Autrefois classé dans le genre Pterodroma, il fait maintenant partie du genre Pseudobulweria.
Il fréquente la partie centre ouest de l'océan Pacifique près de la Papouasie-Nouvelle-Guinée et des îles Salomon.
Pseudobulweria becki
Le Pétrel de Beck (Pseudobulweria becki) est une espèce de petits oiseaux (des pétrels) que l'on pensait disparue et dont l'existence a été confirmée en 2007 après 79 ans sans observation avérée. Son nom normalisé rend hommage à Rollo Beck.
Beckova burnica (lat. Pseudobulweria becki) je vrsta morske ptice iz roda Pseudobulweria iz porodice zovoja. Ime je dobila po američkom ornitologu Rollu Becku. Duga je 29 cm. Crne je boje, a trbuh i prsa su joj bijeli. Gnijezdi se na manjim otocima Melanezije Kritično je ugrožena, ima jako malu populaciju. Okvirna popuacija vrste je 50-249 jedinki. Prijetnja su joj mačke i štakori. Prije se smatralo da je vrste podvrsta tahićanske burnice, pa se na latinskom zvala Pseudobulweria rostrata becki.
Nedovršeni članak Beckova burnica koji govori o pticama treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
De Solomon-stormvogel (Pseudobulweria becki synoniem: Pterodroma becki) is een zeevogel uit de familie van de stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae). Het is een ernstig bedreigde, endemische vogelsoort rond Papoea-Nieuw-Guinea, met name Nieuw-Ierland en verder rond de Salomonseilanden.
De vogel is 29 cm lang. Hij lijkt sterk op de Tahiti-stormvogel (P. rostrata) maar is 25% kleiner, hoewel dit grootteverschil op zee nauwelijks opvalt. Van boven is de vogel glanzend bruin, ook op de kop en keel. De ondervleugels zijn donker, met een witte ondervleugelstreep. De borst en buik zijn wit. De vogel heeft een relatief slanke snavel.[2]
De soort is slechts twee keer waargenomen in de jaren 1920 (6 januari 1928 en 18 mei 1929). Er werd van uitgegaan dat het dier was uitgestorven. In 2008 beschreef de Israëlische ornitholoog Hadoram Shirihai hoe hij in de zomer van 2007 tijdens een expeditie weer Solomon-stormvogels had waargenomen. Het ging om meer dan dertig exemplaren.[3]
Hij komt voor rond Papoea-Nieuw-Guinea. In 2007 werden vooral rond Nieuw-Ierland (Bismarckarchipel). Waar de vogel broedt is niet bekend; het kan zijn op kleine eilandjes, maar de waarnemingen rond Nieuw Ierland suggereren dat de vogel in montaan bos broedt in holen in de hogere bergen van het grote eiland.[2]
De Solomon-stormvogel heeft een zeer klein verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2012 door BirdLife International geschat op 70 tot 400 individuen. Over concrete bedreigingen in het broedgebied is weinig bekend. Uit voorzorg blijft de vogel als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe Solomon-stormvogel (Pseudobulweria becki synoniem: Pterodroma becki) is een zeevogel uit de familie van de stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae). Het is een ernstig bedreigde, endemische vogelsoort rond Papoea-Nieuw-Guinea, met name Nieuw-Ierland en verder rond de Salomonseilanden.
Os petréis-de-beck (Pseudobulweria becki ou Pterodroma becki)[1] constituem uma espécie de petréis recentemente redescoberta na Papua Nova Guiné.[2]
Anteriormente eram classificados no gênero Pseudobulweria, do qual todas as espécies foram integradas no gênero Pterodroma.
Os petréis são pequenos, com plumagem de cor marrom-escuro no dorso, na cabeça e na garganta. As asas também são escuras por baixo, com uma faixa branca; a barriga e o peito são brancos.
As aves Pterodroma têm hábitos noturnos e não constroem ninhos. Cada postura, de um ovo apenas, é feita no chão, provavelmente nas ilhotas montanhosas da Melanésia.
O nome da espécie é uma homenagem ao ornitólogo estadunidense Rollo Beck.
Os petréis-de-beck (Pseudobulweria becki ou Pterodroma becki) constituem uma espécie de petréis recentemente redescoberta na Papua Nova Guiné.
Anteriormente eram classificados no gênero Pseudobulweria, do qual todas as espécies foram integradas no gênero Pterodroma.
Os petréis são pequenos, com plumagem de cor marrom-escuro no dorso, na cabeça e na garganta. As asas também são escuras por baixo, com uma faixa branca; a barriga e o peito são brancos.
As aves Pterodroma têm hábitos noturnos e não constroem ninhos. Cada postura, de um ovo apenas, é feita no chão, provavelmente nas ilhotas montanhosas da Melanésia.
O nome da espécie é uma homenagem ao ornitólogo estadunidense Rollo Beck.
Beckpetrell[2] (Pseudobulweria becki) är en havsfågel inom familjen liror.[3] Det är en av de minst kända av alla havsfåglar. Bland annat är häckningsplatsen okänd och arten har sällan observerats sedan de upptäcktes. IUCN kategoriserar den som akut hotad (CR).
Beckpetrell är glänsande mörkbrun på ovansidan och på huvudet och strupen. Undersidan av vingen är mörk med ett ganska distinkt vitt vingband. Buken och bröstet är vitt. Den flyger över havet med raka vingar med något bakåtvinklade vingspetsar.
Beckpetrell var tidigare enbart känd utifrån två exemplar: en hona insamlad 1928 öster om New Ireland och en hane insamlad 1929 nordost om Rendova, Salomonöarna. 2005 fotograferades en petrell i australiensiska Korallhavet som var mindre än den vanligare tahitipetrellen och som hade ljust bröst och kortare och bredare vinge. Observationen har inte officiellt godkänts av Royal Australasian Ornithologists Unions raritetskommitée eftersom arten vid tiden för rapporten inte hade anträffats på nästan 80 år.
Fler observationer har efter detta gjorts i Bismarckarkipelagen och vid Salomonöarna. I juli och augusti 2007 lyckades den israeliske ornitologen Hadoram Shirihai observera och fotografera ungefär 30 individer, både adulta och juvenila. Flest observationer gjordes i närheten av Cape St George, New Ireland. Ett dött specimen samlades även in.
Häckningsplats för beckpetrell är okända men allt tyder på att de finns någonstans i södra Bismarckarkipelagen. Petreller besöker ofta bara sina bon om natten och flyttar snabbt bort från sina häckningsplatser så fort ungarna är flygga vilket gör bona svåra att finna.
Fågeln är uppkallad efter den amerikanska ornitologen Rollo Howard Beck (1870-1950).[4]
Beckpetrell (Pseudobulweria becki) är en havsfågel inom familjen liror. Det är en av de minst kända av alla havsfåglar. Bland annat är häckningsplatsen okänd och arten har sällan observerats sedan de upptäcktes. IUCN kategoriserar den som akut hotad (CR).
Pseudobulweria becki là một loài chim trong họ Procellariidae.[1]
Pseudobulweria becki là một loài chim trong họ Procellariidae.
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : ミズナギドリ目 Procellariiformes 科 : ミズナギドリ科 Procellariidae 属 : Pseudobulweria 種 : ベックミズナギドリProcellaria becki Murphy, 1928[1]
Pterodroma becki[3]
ベックミズナギドリソロモンミズナギドリ[要出典]（Pseudobulweria becki） は、ミズナギドリ目ミズナギドリ科Pseudobulweria属に分類される鳥類。
全長29センチメートル[1][3]。頭部と頸部・上面・胸部までの下面は黒褐色、下胸から腹部・尾羽基部の下面を被う羽毛（下尾筒）は白い[3]。
セグロシロハラミズナギドリP. rostrataの亜種とする説もあった[3]。
1920年代末に2羽の標本が採取されたのみで、未確認の報告例はあったもののそれ以降は標本の採集例がなかった[1][3]。2007年に再発見され1日あたり最大16羽、少なくとも30羽が生息することが確認された[1]。2006年にグレートバリアリーフ周辺で、2010年にはバヌアツ諸島で報告例がある[1]。それ以前の標本数が非常に少ないことから、生息数そのものも非常に少ないと考えられている[1][3]。繁殖地は不明だが森林伐採や採掘などによる破壊、人為的に移入されたネコやネズミなどの捕食により壊滅する可能性が懸念されている[1]。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。
