Multimedia w Wikimedia Commons Magelanka rudogłowa (Chloephaga rubidiceps) – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae).
Występowanie
Lato: południowa Patagonia oraz Ziemia Ognista. Zima: niziny środkowej Patagonii i południowej Pampy. Na Falklandach żyje populacja osiadła.
Morfologia
Długość ciała: 45[3]-59[4] cm (samiec jest większy od samicy).
Samiec i samica nie różnią się wyglądem. Ich głowa jest czerwonawobrązowa z niezbyt wyraźną białą obrączką wokół oka. Ich dość krótki dziób jest czarny[4]. Nogi pomarańczowe, z czarnymi plamkami na kolanach i stopach[4]. Podczas lotu są widoczne białe lotki drugiego rzędu oraz biała plama na ramieniu. Lusterko brązowozielone z metalicznym połyskiem. Sterówki czarne[3].
Ekologia
- Siedlisko
- Na Falklandach otwarte, podmokłe łąki, a w Patagonii słodkowodne bagna. Na zimowiskach pastwiska, łąki i pola uprawne.
- Zagrożenia
- W 1960 roku magelanka rudogłowa została ogłoszona szkodnikiem przez rząd argentyński, gdyż żerowała na kukurydzy i pszenicy, a także konkurowała o trawę. Później w Patagonii wprowadzono lisy, które magelankom wyjadały jaja i pisklęta. W rezultacie populacja na kontynencie znacznie zmalała. Populacja na Falklandach jednak dalej ma się dobrze.
- Lęgi i zachowanie
- Zakładają gniazda we wrześniu i październiku, wśród traw bądź kamieni. Samica znosi 5–8 jaj. Wysiaduje je 29–30 dni. W tym czasie samiec strzeże gniazda. Pisklęta są wodzone przez oboje rodziców. Usamodzielniają się po 70 dniach, a są dojrzałe po trzech latach. Tworzą dozgonnie wierne pary. W czasie lęgów są terytorialne.
- Wydawane dźwięki
- Samiec wydaje wysokie, gwiżdżące dźwięki, natomiast samica niższe, krótkie kwakanie[4].
- Pożywienie
-
Korzenie, liście, łodygi, trawy i turzyce.
Przypisy
Linki zewnętrzne
