El ratolí marsupial de musell llarg (Murexia naso) és una espècie de marsupial de la família dels dasiúrids. Viu a Indonèsia i Papua Nova Guinea. El seu hàbitat natural són els boscos secs tropicals o subtropicals.[1]
El ratolí marsupial de musell llarg (Murexia naso) és una espècie de marsupial de la família dels dasiúrids. Viu a Indonèsia i Papua Nova Guinea. El seu hàbitat natural són els boscos secs tropicals o subtropicals.
Die Langnasen-Neuguineabeutelmaus (Murexia naso, Syn.: Phascomurexia naso) kommt im zentralen Hochland von Neuguinea vor.
Es gibt vier Unterarten:[1]
Die Männchen der Langnasen-Neuguineabeutelmaus haben eine Kopf-Rumpf-Länge von 11,4 bis 14,5 cm, einen 10,5 bis 17,5 cm langen Schwanz und wiegen 42 bis 74 g. Weibchen bleiben mit Kopf-Rumpf-Längen von etwa 10,6 bis 13,4 cm, Schwanzlängen von 11,4 bis 16,4 cm und einem Gewicht von 29 bis 48,5 g deutlich kleiner. Die Tiere ähneln der Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus (Murexia melanurus) haben aber einen weniger behaarten Schwanz dessen Spitze in den meisten Fällen weiß ist.[1]
Die Langnasen-Neuguineabeutelmaus lebt in Regenwäldern, Bergwäldern, Nebelwäldern und Pandanusgebüschen in Höhen von 1400 bis 2800 Metern über dem Meeresspiegel und ernährt sich vor allem von Wirbellosen. Von Kotproben, die von Wissenschaftlern untersucht wurden, enthielten 85 % die Überreste von Käfern, Grillen und Heuschrecken, Spinnen hatten einen Anteil von 74 % und Schnabelkerfe waren bei 41 % der Proben dabei. Schaben hatten einen Anteil von 41 % und Würmer, Fliegen, Motten und Schmetterlinge wurden in weniger als 20 % der Kotproben gefunden. In Fallen gefangene Langnasen-Neuguineabeutelmäuse ließen sich auch von Süßkartoffeln anlocken. Sie sind wahrscheinlich teilweise baumbewohnend (arboreal), dämmerungsaktiv und bauen zum Ruhen aus Blättern bestehende Nester im Erdboden.[1]
Die Tiere pflanzen sich wahrscheinlich während des ganzen Jahres fort. Weibchen bekommen vier Jungtiere, was der Zahl ihrer Zitzen entspricht. Die Trächtigkeitsdauer liegt bei etwa 22 Tagen. Die Jungtiere verlassen den Beutel, wenn sie 7 bis 10 g wiegen, und werden gesäugt, bis sie 15 bis 20 g schwer sind. Danach bleiben sie noch für einige Monate beim Weibchen. Männchen werden im Alter von 8 Monaten geschlechtsreif, Weibchen sind dann etwa 12 Monate alt.[1]
Die IUCN stuft die Langnasen-Neuguineabeutelmaus als nicht gefährdet (least concern) ein. Sie ist weit verbreitet und in ihrem Lebensraum gibt es mehrere Schutzgebiete.[2][1]
Die Langnasen-Neuguineabeutelmaus (Murexia naso, Syn.: Phascomurexia naso) kommt im zentralen Hochland von Neuguinea vor.
Es gibt vier Unterarten:
Murexia naso naso kommt im Maokegebirge in der Provinz Papua im indonesischen Teil Neuguineas vor. Murexia naso meyeri lebt nur in einem kleinen Gebiet im Osten der Vogelkop-Halbinsel. Murexia naso misimi kommt im Bismarckgebirge in Papua-Neuguinea vor. Murexia naso tafa lebt in einem kleinen Gebiet im Südosten von Neuguinea.Phascomurexia huwa ġeneru ta' mammiferi, l-marsupjali karnivori, eżattament id-Dasjur ta' mnieħru twil (għalkemm jissejjaħ ukoll bl-isem ta' Ġurdien marsupjal ta' mnieħru twil u kien jissejjaħ ukoll "Anteċinu ta' mnieħru twil" biss ma għadux jintuża minn meta ma baqax jagħmel parti mill-ġeneru Antechinus), tal-kontinent ta' l-Awstralja.
Dan il-ġeneru qiegħed klassifikat fil-klassi Mammalia, fis-sottoklassi Theria, fl-infraklassi Metatheria (il-marsupjali kollha), fis-superordni Australidelphia (il-marsupjali Awstraljani kollha u l-kolokolo tal-kontinent ta' l-Amerika ta' isfel), fl-ordni Dasyuromorphia (il-marsupjali karnivori tal-kontinent Awstraljan), fil-familja Dasyuridae, fis-sottofamilja Dasyurinae u fit-tribù Phascogalini ma' 6 ġeneri oħra, li huma Antechinus, Micromurexia, Murexechinus, Murexia, Paramurexia u Phascogale.
Il-ġeneru Phascomurexia huwa wieħed monotipiku u b' hekk jiġbor fiħ speċi waħda biss (l-ispeċi ta' dan il-ġeneru għal żmien twil kienet ikklassifikata fil-ġeneru Antechinus ma' bosta speċi oħrajn, dan sakemm testijiet morfoloġiċi u ġenetiċi urew li hija distinta jew differenti biżejjed biex tkun separata u ri-ikklassifikata f' ġeneru għalija weħidha).
(għal aktar informazzjoni ara l-artikli Phascogalini, Dasyurinae, Dasyuridae jew Dasyuromorphia)
Phascomurexia huwa ġeneru ta' mammiferi, l-marsupjali karnivori, eżattament id-Dasjur ta' mnieħru twil (għalkemm jissejjaħ ukoll bl-isem ta' Ġurdien marsupjal ta' mnieħru twil u kien jissejjaħ ukoll "Anteċinu ta' mnieħru twil" biss ma għadux jintuża minn meta ma baqax jagħmel parti mill-ġeneru Antechinus), tal-kontinent ta' l-Awstralja.
Dan il-ġeneru qiegħed klassifikat fil-klassi Mammalia, fis-sottoklassi Theria, fl-infraklassi Metatheria (il-marsupjali kollha), fis-superordni Australidelphia (il-marsupjali Awstraljani kollha u l-kolokolo tal-kontinent ta' l-Amerika ta' isfel), fl-ordni Dasyuromorphia (il-marsupjali karnivori tal-kontinent Awstraljan), fil-familja Dasyuridae, fis-sottofamilja Dasyurinae u fit-tribù Phascogalini ma' 6 ġeneri oħra, li huma Antechinus, Micromurexia, Murexechinus, Murexia, Paramurexia u Phascogale.
Il-ġeneru Phascomurexia huwa wieħed monotipiku u b' hekk jiġbor fiħ speċi waħda biss (l-ispeċi ta' dan il-ġeneru għal żmien twil kienet ikklassifikata fil-ġeneru Antechinus ma' bosta speċi oħrajn, dan sakemm testijiet morfoloġiċi u ġenetiċi urew li hija distinta jew differenti biżejjed biex tkun separata u ri-ikklassifikata f' ġeneru għalija weħidha).
(għal aktar informazzjoni ara l-artikli Phascogalini, Dasyurinae, Dasyuridae jew Dasyuromorphia)
The long-nosed dasyure (Murexia naso) is a species of marsupial in the family Dasyuridae.[2][3] It is found in Indonesia and Papua New Guinea. Its natural habitat is subtropical or tropical dry forests.[2]
The long-nosed dasyure (Murexia naso) is a species of marsupial in the family Dasyuridae. It is found in Indonesia and Papua New Guinea. Its natural habitat is subtropical or tropical dry forests.
El dasiuro narigudo (Phascomurexia naso) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica del interior de Nueva Guinea.[1]
El dasiuro narigudo (Phascomurexia naso) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica del interior de Nueva Guinea.
Phascomurexia naso Phascomurexia generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Phascomurexia naso Phascomurexia generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Phascomurexia naso, (Jentink, 1911), (ex: Antechinus naso), (Anglice: Long-nosed Antechinus; Long-nosed Dasyure), est specie animalium Marsupialium vivens in Indonesia, Papua Nova Guinea et Nova Guinea.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Phascomurexia naso spectant (Antechinus, Phascomurexia naso). 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Phascomurexia naso, (Jentink, 1911), (ex: Antechinus naso), (Anglice: Long-nosed Antechinus; Long-nosed Dasyure), est specie animalium Marsupialium vivens in Indonesia, Papua Nova Guinea et Nova Guinea.
Phascomurexia naso is een roofbuideldier dat voorkomt in de binnenlanden van Nieuw-Guinea, op 1400 tot 2800 m hoogte in verschillende vormen van bos. Het is de enige soort in het geslacht Phascomurexia, dat gedurende lange tijd tot Antechinus is gerekend, maar op basis van genetische en morfologische kenmerken niet nauw verwant aan de Australische soorten van dat geslacht is. Een synoniemen is Antechinus tafa Tate & Archbold, 1936.
De bovenkant van het lichaam is meestal grijsbruin, de onderkant geelbruin. De voeten zijn bedekt met bruine haren, op de achtervoeten wat meer dan op de voorvoeten. De nauwelijks behaarde staart is aan de bovenkant iets donkerder dan aan de onderkant. Sommige dieren hebben een witte punt aan de staart. De grootste exemplaren komen uit het uiterste westen en oosten van de verspreiding van deze soort. De kop-romplengte bedraagt respectievelijk voor mannetjes en vrouwtjes gemiddeld 281 en 268 mm, de staartlengte 152 en 146 mm, de achtervoetlegnte 25,87 en 24,83 mm, de oorlengte 19,21 en 17,65 mm en de schedellengte 30,79 en 29,22 mm.
Phascomurexia naso is een roofbuideldier dat voorkomt in de binnenlanden van Nieuw-Guinea, op 1400 tot 2800 m hoogte in verschillende vormen van bos. Het is de enige soort in het geslacht Phascomurexia, dat gedurende lange tijd tot Antechinus is gerekend, maar op basis van genetische en morfologische kenmerken niet nauw verwant aan de Australische soorten van dat geslacht is. Een synoniemen is Antechinus tafa Tate & Archbold, 1936.
De bovenkant van het lichaam is meestal grijsbruin, de onderkant geelbruin. De voeten zijn bedekt met bruine haren, op de achtervoeten wat meer dan op de voorvoeten. De nauwelijks behaarde staart is aan de bovenkant iets donkerder dan aan de onderkant. Sommige dieren hebben een witte punt aan de staart. De grootste exemplaren komen uit het uiterste westen en oosten van de verspreiding van deze soort. De kop-romplengte bedraagt respectievelijk voor mannetjes en vrouwtjes gemiddeld 281 en 268 mm, de staartlengte 152 en 146 mm, de achtervoetlegnte 25,87 en 24,83 mm, de oorlengte 19,21 en 17,65 mm en de schedellengte 30,79 en 29,22 mm.
Phascomurexia naso é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. É a única espécie descrita para o gênero Phascomurexia. Endêmica da Nova Guiné.
A parte superior do corpo é geralmente marrom, de fundo cinza. As patas são cobertos por pelos castanhos, os pelos a cima da cauda são ligeiramente mais escuro do que a parte debaixo, alguns animais têm a ponta da cauda branca. Os exemplares maiores são do extremo oeste e leste. O comprimento do corpo é, respectivamente, para os machos e femeas em média, de 28 e 26 cm, e a cauda de 15–14 cm;
É a unica espécie do gênero Phascomurexia que por muito tempo foi contado no gênero Antechinus, mas com base nas características genéticas e morfológicas não são estreitamente relacionados. Foi também chamado sob os nomes de mayeri (Dollman, 1930) e tafa (Tate e Archbold, 1936);
Tem uma dieta variada, e pode alimentar-se de insetos, aranhas, mas também de pequenas aves e pequenos mamíferos, anfíbios e répteis.
Floresta subtropical e florestas de montanhas na Cordilheira central de Nova Guiné.
Sinônimos do nome científico da subespécie: Antechinus tafa centralis, Antechinus naso centralis;
Nota: Considerado sinônimo de Phascomurexia naso;
Local: Rio Bele, 18 km do Norte do Lago Habbema, Irian Jaya, 2200 m da altitude;
Sinônimos do nome científico da subespécie: Antechinus mayeri misim;
Nota: Considerado sinônimo de Phascomurexia naso;
Local: Monte Misim, a 1784m da altitude, Papua Nova Guiné;
Sinônimos do nome científico da subespécie: Murexia longicaudata parva, Antechinus naso parva;
Nota: Considerado sinônimo de Phascomurexia naso;
Local: Baiyanka, Divisa do Rio Ramu, sudeste da região de Bismark, 2287 m da altitude;
Sinônimos do nome científico da subespécie: Phascogale tafa, Antechinus naso tafa;
Nota: Considerado sinônimo de Phascomurexia naso;
Local: Encosta do monte Tafa, divisão central de Papua e Nova Guiné;
Phascomurexia naso é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. É a única espécie descrita para o gênero Phascomurexia. Endêmica da Nova Guiné.
Phascomurexia naso[2] är en pungdjursart som först beskrevs av Fredericus Anna Jentink 1911. Phascomurexia naso är ensam art i släktet Phascomurexia som tillhör familjen rovpungdjur.[5][6] Inga underarter finns listade.[5] Arten listades tidvis i släktena Antechinus eller Murexia.[7]
Pungdjuret förekommer i Nya Guineas centrala bergstrakter mellan 1400 och 2800 meter över havet. Regionen är täckt av tropisk regnskog eller andra fuktiga skogar. Honor föder vanligen fyra ungar per kull.[4] Det antas att honor parar sig hela året.[8]
Wikimedia Commons har media som rör Phascomurexia naso.
Wikispecies har information om Phascomurexia naso.
Phascomurexia naso är en pungdjursart som först beskrevs av Fredericus Anna Jentink 1911. Phascomurexia naso är ensam art i släktet Phascomurexia som tillhör familjen rovpungdjur. Inga underarter finns listade. Arten listades tidvis i släktena Antechinus eller Murexia.
Pungdjuret förekommer i Nya Guineas centrala bergstrakter mellan 1400 och 2800 meter över havet. Regionen är täckt av tropisk regnskog eller andra fuktiga skogar. Honor föder vanligen fyra ungar per kull. Det antas att honor parar sig hela året.
Цей вид має широке розповсюдження у Центральних Кордильєрах острова Нова Гвінея на висотах 1400-2800 м над рівнем моря. Населяє тропічний дощовий ліс, серединногірський ліс, буковий ліс, панданний ліс і моховитий ліс. Використовують як деревні так і підземні гнізда.
Самиці мають до чотирьох дітей. Виділений сезон розмноження виду не притаманний.
Основні загрози невідомі. Вид присутній в кількох охоронних районах.
Phascomurexia naso là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Jentink mô tả năm 1911.[2]
Phương tiện liên quan tới Phascomurexia naso tại Wikimedia Commons
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Phascomurexia naso là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Jentink mô tả năm 1911.
긴코주머니고양이(학명: Phascomurexia Naso)는 주머니고양이과에 속하는 유대류의 일종이다. 또한 긴코주머니고양이는 인도네시아와 파푸아뉴기니에서 발견된다. 그리고 긴코주머니고양이는 자연 서식지는 아열대 또는 열대 건조 숲이다.[2] 긴코주머니고양이속(Phascomurexia)의 유일종이다.[1]
