dcsimg

Phascomurexia naso ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Phascomurexia naso is een roofbuideldier dat voorkomt in de binnenlanden van Nieuw-Guinea, op 1400 tot 2800 m hoogte in verschillende vormen van bos. Het is de enige soort in het geslacht Phascomurexia, dat gedurende lange tijd tot Antechinus is gerekend, maar op basis van genetische en morfologische kenmerken niet nauw verwant aan de Australische soorten van dat geslacht is. Een synoniemen is Antechinus tafa Tate & Archbold, 1936.

De bovenkant van het lichaam is meestal grijsbruin, de onderkant geelbruin. De voeten zijn bedekt met bruine haren, op de achtervoeten wat meer dan op de voorvoeten. De nauwelijks behaarde staart is aan de bovenkant iets donkerder dan aan de onderkant. Sommige dieren hebben een witte punt aan de staart. De grootste exemplaren komen uit het uiterste westen en oosten van de verspreiding van deze soort. De kop-romplengte bedraagt respectievelijk voor mannetjes en vrouwtjes gemiddeld 281 en 268 mm, de staartlengte 152 en 146 mm, de achtervoetlegnte 25,87 en 24,83 mm, de oorlengte 19,21 en 17,65 mm en de schedellengte 30,79 en 29,22 mm.

Literatuur

  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
  • Groves, C.P. 2005. Order Dasyuromorphia. Pp. 23-37 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
  • Van Dyck, S. 2002. Morphology-based revision of Murexia and Antechinus (Marsupialia: Dasyuridae). Memoirs of the Queensland Museum 48(1):239-330.
Bronnen, noten en/of referenties
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Phascomurexia naso: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Phascomurexia naso is een roofbuideldier dat voorkomt in de binnenlanden van Nieuw-Guinea, op 1400 tot 2800 m hoogte in verschillende vormen van bos. Het is de enige soort in het geslacht Phascomurexia, dat gedurende lange tijd tot Antechinus is gerekend, maar op basis van genetische en morfologische kenmerken niet nauw verwant aan de Australische soorten van dat geslacht is. Een synoniemen is Antechinus tafa Tate & Archbold, 1936.

De bovenkant van het lichaam is meestal grijsbruin, de onderkant geelbruin. De voeten zijn bedekt met bruine haren, op de achtervoeten wat meer dan op de voorvoeten. De nauwelijks behaarde staart is aan de bovenkant iets donkerder dan aan de onderkant. Sommige dieren hebben een witte punt aan de staart. De grootste exemplaren komen uit het uiterste westen en oosten van de verspreiding van deze soort. De kop-romplengte bedraagt respectievelijk voor mannetjes en vrouwtjes gemiddeld 281 en 268 mm, de staartlengte 152 en 146 mm, de achtervoetlegnte 25,87 en 24,83 mm, de oorlengte 19,21 en 17,65 mm en de schedellengte 30,79 en 29,22 mm.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL