Ranunculus lateriflorus DC.

Ranunculus lateriflorus DC. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Północnej, Europie Południowej oraz Azji Zachodniej^[3][4][5].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośnie naturalnie w Afryce Północnej, Europie Południowej oraz Azji Zachodniej. Występuje między innymi w takim państwach jak: Maroko, Algieria^[4], Hiszpania, Francja, Czechy, Słowacja, Ukraina, Rumunia, Węgry, Austria, Włochy, kraje byłej Jugosławii, Albania, Grecja (łącznie z Kretą), Bułgaria i Turcja^[6]. We Francji gatunek ten został zaobserwowany w departamentach Ardèche, Gard, Hérault oraz Górna Loara^[7] (niektóre źródła podają także Puy-de-Dôme^[6]). We Włoszech rośnie w regionach Sycylia, Sardynia, Lacjum i Abruzja, natomiast niepewne jest jego występowanie w Dolinie Aosty^[8]. W Izraelu jest gatunkiem rzadko spotykanym w Górnej Galilei i na Wzgórzach Golan oraz bardzo rzadko spotykanym w masywie Hermonu^[9].

Morfologia

Pokrój

Roślina jednoroczna o rozgałęzionych i dychotomicznych pędach^[5]. Dorasta do 5–20 cm wysokości. Korzenie są włókniste^[10].

Liście

Liście odziomkowe mają owalny kształt. Brzegi są całobrzegie, karbowane lub ząbkowane. Osadzone są na długich ogonkach liściowych. Liście łodygowe są bardziej wąskie – mają lancetowaty lub liniowy kształt^[5][6][10].

Kwiaty

Są bardzo małe. Dorastają do 2,5–3 mm średnicy. Są siedzące lub osadzone na bardzo krótkiej szypułce. Pojawiają się w kątach pędów. Mają żółtą barwę. Płatki mają owalny kształt, podobny do łyżeczki. Działki kielicha są podobnego kształtu co płatki, nagie. Słupki są dość duże, mają owalny kształt z wydłużonym dziobem, lekko zakrzywionym na górze^[5][6][10].

Owoce

Niełupki o owalnym kształcie z lekko zakrzywionym dziobem na górze. Dorastają do 2–5 mm długości. Tworzą owoc zbiorowy – małą wieloniełupkę o kulistym kształcie^[6].

Gatunki podobne

Roślina jest podobna do gatunku R. nodiflorus, ale ma szersze liście o ząbkowanych lub karbowanych brzegach. Ponadto ma długi słupki z wygiętym dziobem^[10].

Biologia i ekologia

Rośnie przy podmokłych rowach oraz na brzegach stawów i rzek^[4]. Występuje na obszarach równinnym i pagórkowatym^[10]. Kwitnie od maja do lipca. Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Dobrze rośnie na wilgotnym, lekko kwaśnym podłożu^[5]. Swieże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę^[8].

Ochrona

We Francji gatunek ten został wpisany do krajowej Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych^[10].

Zobacz też

• Lista gatunków z rodzaju jaskier

Przypisy