nomes no trilho de navegação
Cettia a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1834 gant an evnoniour gall Charles Lucien Bonaparte (1803-1857).
Pevar spesad golvaneged bihan a ya d'ober ar genad :
Unnek (11) isspesad en holl.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Cettia a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1834 gant an evnoniour gall Charles Lucien Bonaparte (1803-1857).
Cettia és un gènere d'ocells, de la família dels cètids (Cettiidae).
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.6, 2010), aquest gènere conté 17 espècies:
Cettia is a genus of small insectivorous songbirds ("warblers") which make up the core of the newly recognized family Cettiidae. They were formerly placed in the Sylviidae, which at that time was a wastebin taxon for the warbler-like Sylvioidea. The range of this genus extends from Europe to southeast Asia.
The genus gets its name from the Cetti's warbler, itself named after the 18th century Italian zoologist Francesco Cetti.[1]
The cettiid or typical bush warblers share the lifestyle and related adaptations and apomorphies with Bradypterus, the other genus called bush warblers. However, Bradypterus is related to the grass warblers of Locustella and Megalurus and is more distant from Cettia. Both "bush warbler" genera are smallish birds well adapted to climbing among shrubbery. They are markedly long-tailed birds, at first glance somewhat reminiscent of wrens.
These are quite terrestrial birds, which live in densely vegetated habitats such as thick forest and reedbeds. They will walk away from disturbance rather than flush. The plumage similarities and skulking lifestyle makes these birds hard to see and identify.
Cettid bush warblers tend towards rich or greyish browns above and buffish or light grey tones below. They have little patterning apart from the ubiquitous supercilium. Altogether, they appear much like the plainer species among Acrocephalus marsh warblers in coloration. Megalurid bush warblers tend to be somewhat slimmer and have a very long and pointed tail, but are otherwise very similar.
The genus Cettia was erected in 1834 by the French ornithologist Charles Lucien Bonaparte to accommodate Cetti's warbler (Cettia cetti).[2] The specific epithet cetti had been chosen in 1820 by Coenraad Jacob Temminck to commemorate the Italian zoologist Francesco Cetti.[3]
This genus and the genus Horornis have been split. Cetti's warbler (C. cetti), the type species, seems close to the genus Tesia from Southeast Asia and neighboring regions. Species in the genus Horornis, such as the famous uguisu (鶯, Japanese bush warbler, H. diphone) and the brown-flanked bush warbler (H. fortipes) belong to a group that might include the aberrant broad-billed warbler (Tickellia hodgsoni). This latter species differs wildly in its gaudy colors but in habitus is a typical "bush warbler".[4][5]
Cettia is a genus of small insectivorous songbirds ("warblers") which make up the core of the newly recognized family Cettiidae. They were formerly placed in the Sylviidae, which at that time was a wastebin taxon for the warbler-like Sylvioidea. The range of this genus extends from Europe to southeast Asia.
The genus gets its name from the Cetti's warbler, itself named after the 18th century Italian zoologist Francesco Cetti.
The cettiid or typical bush warblers share the lifestyle and related adaptations and apomorphies with Bradypterus, the other genus called bush warblers. However, Bradypterus is related to the grass warblers of Locustella and Megalurus and is more distant from Cettia. Both "bush warbler" genera are smallish birds well adapted to climbing among shrubbery. They are markedly long-tailed birds, at first glance somewhat reminiscent of wrens.
These are quite terrestrial birds, which live in densely vegetated habitats such as thick forest and reedbeds. They will walk away from disturbance rather than flush. The plumage similarities and skulking lifestyle makes these birds hard to see and identify.
Cettid bush warblers tend towards rich or greyish browns above and buffish or light grey tones below. They have little patterning apart from the ubiquitous supercilium. Altogether, they appear much like the plainer species among Acrocephalus marsh warblers in coloration. Megalurid bush warblers tend to be somewhat slimmer and have a very long and pointed tail, but are otherwise very similar.
Cettia aŭ Ĉetioj estas genro de malgrandaj insektovoraj kantobirdoj kiu formas la kernon de la ĵus agnoskata familio de Ĉetiedoj. Ili estis iam lokataj ene de la Silviedoj, kiu tiam estis rubejtaksono por la silviecaj Sylvioidea. La teritorioj de tiu genro etendiĝas el Eŭropo al okcidenta Pacifiko. La plej ĵusa priskribita specio estas la Buganvila ĉetio (Cettia haddeni) el Insulo Bougainville de Papuo-Nov-Gvineo.
La ĉetioj kunhavas vivstilon kaj rilatan adaptadon kaj apomorfojn kun la Bradypterus, kiu fakte estas pli rilataj al la genroj Locustella kaj Megalurus kaj pli malproksimaj disde Cettia. Ambaŭ genroj estas malgrandecaj birdoj bone adaptitaj al grimpado inter arbustaro. Ili estas tre longvostaj birdoj, unuavide iom rememorigaj de trogloditedoj.
Tiuj estas tre surteremaj birdoj, kiuj loĝas en densaj habitatoj kiaj densaj arbaroj kaj kanejoj. Ili piediras for el ĝenado pli ol flugas. La similoj laŭ plumaro kaj kaŝkutimoj igas ke tiuj birdoj estas malfacile identigeblaj.
Ĉetioj estas kutime tre aŭ grizece brunaj supre kaj sablokoloraj aŭ helgrizaj sube. Ili havas malmultan bildon krom la ĉiama superokula strio. Ĝenerale ili aspektas laŭkolore tre similaj al la pli senmarkaj specioj inter Acrocephalus. Megaluredoj estas kutime pli sveltaj kaj havas tre longan kaj pintecan voston, sed ili estas ankaŭ tre similaj.
Tiu genro ŝajne estas nemonofiletika. Ŝajne ĝi disiĝis hazarde. La Ĉetio (C. cetti), la tipa specio, ŝajne estas pli proksima al la genro Tesia el Sudorienta Azio kaj najbaraj regionoj. Aliaj, tiaj kiaj la fama uguisu (鶯, Japana ĉetio, C. diphone) kaj la Brunflanka ĉetio (C. fortipes) apartenas al grupo kiu povus inkludi la strangan specion de la Larĝabeka ĉetio (Tickellia hodgsoni). Tiu lasta specio diferencas ege pro siaj akraj koloroj sed laŭ kutimaro estas tipa "arbusta-trilbirdo".[1]
Cettia aŭ Ĉetioj estas genro de malgrandaj insektovoraj kantobirdoj kiu formas la kernon de la ĵus agnoskata familio de Ĉetiedoj. Ili estis iam lokataj ene de la Silviedoj, kiu tiam estis rubejtaksono por la silviecaj Sylvioidea. La teritorioj de tiu genro etendiĝas el Eŭropo al okcidenta Pacifiko. La plej ĵusa priskribita specio estas la Buganvila ĉetio (Cettia haddeni) el Insulo Bougainville de Papuo-Nov-Gvineo.
La ĉetioj kunhavas vivstilon kaj rilatan adaptadon kaj apomorfojn kun la Bradypterus, kiu fakte estas pli rilataj al la genroj Locustella kaj Megalurus kaj pli malproksimaj disde Cettia. Ambaŭ genroj estas malgrandecaj birdoj bone adaptitaj al grimpado inter arbustaro. Ili estas tre longvostaj birdoj, unuavide iom rememorigaj de trogloditedoj.
Tiuj estas tre surteremaj birdoj, kiuj loĝas en densaj habitatoj kiaj densaj arbaroj kaj kanejoj. Ili piediras for el ĝenado pli ol flugas. La similoj laŭ plumaro kaj kaŝkutimoj igas ke tiuj birdoj estas malfacile identigeblaj.
Ĉetioj estas kutime tre aŭ grizece brunaj supre kaj sablokoloraj aŭ helgrizaj sube. Ili havas malmultan bildon krom la ĉiama superokula strio. Ĝenerale ili aspektas laŭkolore tre similaj al la pli senmarkaj specioj inter Acrocephalus. Megaluredoj estas kutime pli sveltaj kaj havas tre longan kaj pintecan voston, sed ili estas ankaŭ tre similaj.
Cettia es un género de pequeñas aves cantoras insectívoras que constituyen el núcleo de la familia, recientemente reconocida, Cettiidae. Fueron anteriormente colocados en Sylviidae, que en ese momento era un taxón cajón de sastre para la superfamilia Sylvioidea. La gama de este género se extiende desde Europa hasta el sudeste de Asia.
El género incluye las siguientes especies:[3]
El cetia ruiseñor, la especie tipo, parece cercano al género Tesia del sudeste asiático y las regiones vecinas.[5]
Cettia es un género de pequeñas aves cantoras insectívoras que constituyen el núcleo de la familia, recientemente reconocida, Cettiidae. Fueron anteriormente colocados en Sylviidae, que en ese momento era un taxón cajón de sastre para la superfamilia Sylvioidea. La gama de este género se extiende desde Europa hasta el sudeste de Asia.
Silkkikerttuset (Cettia) on silkkikerttusten heimoon kuuluva varpuslintusuku. Silkkikerttusia on BirdLife Suomen luokittelussa neljä lajia[1].
Silkkikerttuset (Cettia) on silkkikerttusten heimoon kuuluva varpuslintusuku. Silkkikerttusia on BirdLife Suomen luokittelussa neljä lajia.
Le genre Cettia regroupe des bouscarles, passereaux appartenant à la famille des Cettiidae.
D'après la classification de référence (version 2.11, 2012) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
À la suite des travaux de Alström et al. (2011), ce genre est démantelé au profit des genres Horornis et Urosphena.
Le genre Cettia regroupe des bouscarles, passereaux appartenant à la famille des Cettiidae.
Cettia é un xénero de aves paseriformes da suborde dos páseros, infraorde dos paséridos e superfamilia dos silvioideos, que é o tipo da familia dos cetíidos.
O xénero foi descrito en 1834 polo naturalista, político e ornitólogo francés Charles Lucien Bonaparte, no tomo primeiro da súa obra Iconografia della fauna italica per le quattro classi degli animali vertebrati, publicada en Roma por Salvineci & Filippo entre 1832 e 1841.
O nome Certia foi unha homenaxe de Bonaparte ao xesuíta, naturalista, zoólogo, ornitólogo e matemático italiano Francesco Cetti (1726-1778).
Segundo o ITIS, na actualidade recoñécense dentro do xénero as catro especies seguintes:[1]
Xénero Cettia Bonaparte, 1834
Cettia é un xénero de aves paseriformes da suborde dos páseros, infraorde dos paséridos e superfamilia dos silvioideos, que é o tipo da familia dos cetíidos.
Cettia is een geslacht van vogels uit de familie van de Cettiidae.[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1834 door Bonaparte.
Het geslacht telt sinds 2012 nog maar 4 soorten, 13 soorten zijn afgesplitst en in het geslacht Horornis geplaatst.[1]
De naam is een eerbetoon aan de Italiaanse natuuronderzoeker en wiskundige Francesco Cetti.
De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:[1]
Cettia is een geslacht van vogels uit de familie van de Cettiidae. De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1834 door Bonaparte.
Cettia er ei biologisk slekt av fire små insektetande «songarar» i den nyleg anerkjente orientsongarfamilien. Tidlegare var slekta plassert i Sylviidae, som den gongen fungerte som eit oppsamlingstakson for songfuglliknande artar. Utbreiinga av Cettia-songarar strekkjer seg frå Europa til sentrale Kina. Ein art, cettisongar, lever i Eurasia, dei andre tre artane i slekta har asiatisk utbreiing.
Artane i slekta har berre i ei viss grad liknande utsjånad, raudhovudtesia skil seg mest frå dei andre i storleik og fjørdrakt. Dei er skjerre fuglar som kan vere vanskelege å sjå. Tre av Cettia-artane tenderer mot rein eller gråleg brun overside og brungule eller ljosgrå tonar på undersida. Dei har lite mønstre bortsett frå augebrynstripa. Arten raudhovudtesia er unntaket.
Cettisongar er den største arten på opptil 14,5 centimeter i kroppslengd, har grå augestripe, grå strupe som glir over til lys gulbrun buk. Rik brunleg overside inkludert hovud.[1] Gråsidesongar liknar cettisongar, men er mindre og har raudbrun hette.[2] Kastanjekronesongar kan vere meir avdempa i farger enn gråsidesongar, men har kastanjebrun krone.[3] Raudhovudtesia er den sterkt avvikande arten, nesten utan hale, er den minste på ca. 8 til 9,5 cm, manglar augebrynstripe og har kraftig farga fjørdrakt.[4]
Cettisongar hekkar i Marokko, i Vest-Europa nord til sørlegaste England, og austover gjennom Sør-Europa, Anatolia, fragmentert austover og så langt aust som Kasakhstan og vestlegaste Kina. Han er låglandsfugl, hekkar opptil 1450 moh. i Spania.[1] Dei asiatiske artane har utbreiing frå nordlege India, gjennom Nepal og Butan, nordlege Myanmar og Thailand og inn i sentrale Kina. Gråsidesongar òg litt inn i nordlege Pakistan. Raudhovudtesia dessutan i nordlege Kambodsja, Laos og Vietnam. Desse tre artane er høglandsfuglar, hekkar opptil 4000 moh., gråsidesongar til 4300 moh. i Kina. Somme populasjonar av cettisongarar gjer ordinære sesongmessige fugletrekk, dei asiatiske artane gjer berre vertikale trekk.
Føda er mest truleg små insekt, edderkoppar og larvar hos alle artar. Cettisongarar kan òg ete små frø og sniglar. Dette er ganske terrestriske fuglar, som lever i habitat av tettbygd vegetasjon av takrøyr og anna store grasvekster, rhododendron og treplanter.
Slekta blei nyleg redusert frå 16 til fire artar ved ein splitt til ei ny slekt Horornis.[5] Artslista i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[6] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[7]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Cettia Cettia er ei biologisk slekt av fire små insektetande «songarar» i den nyleg anerkjente orientsongarfamilien. Tidlegare var slekta plassert i Sylviidae, som den gongen fungerte som eit oppsamlingstakson for songfuglliknande artar. Utbreiinga av Cettia-songarar strekkjer seg frå Europa til sentrale Kina. Ein art, cettisongar, lever i Eurasia, dei andre tre artane i slekta har asiatisk utbreiing.
Multimedia w Wikimedia Commons Cettia – rodzaj ptaka z rodziny skotniczkowatych (Scotocercidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[4].
Długość ciała 8–14,5 cm, masa ciała 6–18,5 g[5].
Francesco Cetti (1726-1778), włoski ksiądz, matematyk oraz zoolog[6].
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
Cettia – rodzaj ptaka z rodziny skotniczkowatych (Scotocercidae).
Cettia är ett släkte inom familjen cettisångare.[1] Släktets arter är ganska små insektsätande sångare, anpassade för födosök i tät vegetation och förekommer från Europa till Sydostasien. På ovansidan är de bruna, eller gråaktiga och undertill är de sandfärgade eller ljust grå. Förutom ett tydligt ögonbrynsstreck saknar fjäderdräkten mönster.
Släktets systematik har nyligen genomgått stora förändringar. Tidigare omfattade det ungefär 15 arter, men genetiska studier visar att de inte är varandras närmaste släktingar. Flertalet förs numera till Horornis.[2] Samma studier visar också att gulstrupig cettia, tidigare i släktet Tesia alternativt i det egna släktet Oligura, bör inkluderas i Cettia i begränsad omfattning. Numera omfattar Cettia bara fyra arter:[1]
Cettia är ett släkte inom familjen cettisångare. Släktets arter är ganska små insektsätande sångare, anpassade för födosök i tät vegetation och förekommer från Europa till Sydostasien. På ovansidan är de bruna, eller gråaktiga och undertill är de sandfärgade eller ljust grå. Förutom ett tydligt ögonbrynsstreck saknar fjäderdräkten mönster.
Släktets systematik har nyligen genomgått stora förändringar. Tidigare omfattade det ungefär 15 arter, men genetiska studier visar att de inte är varandras närmaste släktingar. Flertalet förs numera till Horornis. Samma studier visar också att gulstrupig cettia, tidigare i släktet Tesia alternativt i det egna släktet Oligura, bör inkluderas i Cettia i begränsad omfattning. Numera omfattar Cettia bara fyra arter:
Rostkronad cettia (Cettia major) Gråsidig cettia (Cettia brunnifrons) Gulstrupig cettia (Cettia castaneocoronata) Cettisångare (Cettia cetti)Cettia là một chi chim trong họ Cettiidae.[1]
Короткокрылые камышовки (лат. Cettia) - род птиц из семейства короткокрылые камышовки.
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Короткокрылые камышовки (лат. Cettia) - род птиц из семейства короткокрылые камышовки.
세티아속(Cettia)은 참새목 휘파람새과에 속하는 작은 식충성 조류 속이다. 이전에는 넓은 의미의 휘파람새과(Sylviidae, 현재는 흰턱딱새과)에 포함시켰으나 현재는 별도의 과로 새롭게 등록된 휘파람새과(Cettiidae)로 분류하고 있다.
.jpg)
