Bupleurum é un extenso xénero de plantas pertencentes á familia Apiaceae, sendo o único xénero da tribo Bupleureae. Comprende 460 especies descritas e destas, só 208 aceptadas.[1][2] Atópase nas zonas temperadas de Eurasia.
Son plantas anuais ou perennes, erectas ou decumbentes a procumbentes. Follas simples enteiras, pecioladas ou sésiles; xeralmente revestimento, acicular lámina amplexicaules ou perfoliado, lineares, ovais lanceoladas, ovadas, obovadas ou compostas. As inflorescencias en umbelas case todo o ano. Raios dun a numerosos. Brácteas involucrais presentes ou ausentes. Flores de cor amarela, amarela-verdosas ou púrpura, escura a case negra. Cáliz dentes obsoletas. Stylopodium de cor marrón clara a negra, deprimido para cónico. Froitos elípticos a oblongos ou ovalados; cristas xeralmente prominentes, con ás ou sen ás.[3]
O xénero foi descrito por Carolus Linnaeus e publicado en Species Plantarum 1: 236–239. 1753.[3]
Bupleurum: nome xenérico que deriva de dúas palabras gregas bous e pleurón, que significa "boi" e "costa". Probable referencia as rañuras lonxitudinais das follas dalgunhas especies do xénero. Este nome foi usado por primeira vez por Hipócrates e, de novo, en tempos relativamente modernos, por Tournefort e Linneo.
Bupleurum é un extenso xénero de plantas pertencentes á familia Apiaceae, sendo o único xénero da tribo Bupleureae. Comprende 460 especies descritas e destas, só 208 aceptadas. Atópase nas zonas temperadas de Eurasia.