dcsimg
 
  pt-BR  
nomes no trilho de navegação
Imagem de Persicaria
Life » … » Archaeplastida » … » Angiosperms » … » Polygonaceae

Persicaria

Polonês
mostrar todos Checo Dinamarquês Alemão Inglês Espanhol; Castelhano Finlandês Francês Croato Italiano Japonês Coreano Neerlandês; Flamengo Norueguês Polonês Sorábio superior Russo Sueco

Persicaria ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
src=
Rdest ziemnowodny (sect. Persicaria)
src=
Persicaria capitata (sect. Cephalophilon)
src=
Kolczasta łodyga Persicaria perfoliata (sect. Echinocaulon)

Persicaria – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych. Jego ujęcie systematyczne jest różne u różnych autorów. Dawniej zaliczane tu rośliny włączane były do rodzaju rdest (Polygonum). Współcześnie do rodzaju Persicaria w zależności od ujęcia należy ok. 100[3] do 150[4] gatunków. Występują one niemal na całym świecie[3]. W Polsce rośnie w stanie dzikim 8 gatunków[5]. W polskojęzycznych publikacjach należące do tego rodzaju rośliny tradycyjnie określane są jako „rdesty”. Wyjątkowo rodzaj nazywany jest polską nazwą „persikaria”[6], jednak brak źródeł dla odpowiednich nazw gatunkowych.

Morfologia

Pokrój
Rośliny zielne, rzadko drewniejące u nasady, byliny i rośliny jednoroczne, wzniesione lub płożące[4][3].
Łodygi
Proste, podnoszące się i płożące, nagie lub owłosione[4][3].
Liście
Pojedyncze, skrętoległe, ogonkowe i siedzące. Blaszka liściowa wąska, równowąska do owalnie-jajowatej, całobrzega, zwykle bez gruczołów, czasem też gruczołowato kropkowana. W węzłach trwała (czasem rozpadająca się z wiekiem) gatka błoniasta, rurkowata, na szczycie orzęsiona lub poszarpana[4][3].
Kwiaty
Zebrane w kłosowate i główkowate kwiatostany będące istotną cechą wyróżniającą w stosunku do blisko spokrewnionych rodzajów (rodzaj Koenigia ma kwiatostany wierzchotkowe, Rubrivena i Aconogonum – wiechowate, Bistorta – kłosowe, ale tylko szczytowe)[7]. Drobne, obupłciowe, u niektórych gatunków jednopłciowe. Okwiat trwały, 4- lub 5-krotny, biały, zielonkawy lub czerwonawy. Pręciki w liczbie 4 lub 8. Nitkowate szyjki słupka 2 lub 3 zakończona główkowatymi znamionami[4][3].
Owoce
Niewielkie, brązowe lub czarne, owalne i trójgroniaste orzeszki[4][3].

Systematyka

Pozycja taksonomiczna

Takson wyodrębniany był dawniej jako sekcja w obrębie rodzaju rdest – Polygonum L. sect. Persicaria (Mill.) Meisn., Monogr. Polyg. 1826[4]. W obrębie rodzaju wyróżnia się różną liczbę sekcji, w różnych ujęciach podnoszonych do rangi odrębnych rodzajów. Do wyodrębnianych w randze równorzędnych taksonów należą rodzaje: Aconogonum, Bistorta, Koenigia i Rubrivena[8][7]. W obrębie rodzaju Persicaria wyróżniane są następujące sekcje[7]:

  • sect. Persicara – kwiatostan kłosowy, gatka ucięta. Sekcja obejmuje ok. 60 gatunków spotykanych na całym świecie, ale rozpowszechnionych głównie w strefie umiarkowanej półkuli północnej. Tu należą wszyscy przedstawiciele flory Polski.
  • sect. Tovara (bywa wyłączana jako rodzaj Antenoron) – kwiatostan kłosowy, okwiat 4-listkowy, szyjki słupka 2, haczykowate i twardniejące w stanie dojrzałym. Należą tu 3 gatunki występujące we wschodniej części Azji i we wschodniej Ameryce Północnej[9].
  • sect. Cephalophilon (bywa wyłączana jako rodzaj Ampelygonum) – kwiatostan główkowaty, gatka ucięta. Sekcja obejmuje ok. 16 gatunków pochodzących z Azji, ale zawlekanych także i dziczejących w Ameryce Północnej, Afryce i Europie[10].
  • sect. Echinocaulon (bywa wyłączana jako rodzaj Truellum) – kwiatostan główkowaty, gatka skośna, kolce na łodydze, ogonku liściowym i nerwie głównym. Rośliny wspinające się lub pnącza, rosnące na siedliskach wilgotnych i bagiennych. Sekcja obejmuje 21 gatunków występujących głównie w Azji wschodniej, poza tym we wschodniej części Ameryki Północnej, we wschodniej Australii i południowo-wschodniej Afryce[11][12].
Pozycja systematyczna rodzaju na tle wybranych rodzajów z plemion Polygoneae i Persicarieae[13][14]

Polygoneae

Knorringia





Reynoutria




Fallopia



Muehlenbeckia






Atraphaxis




Duma



Polygonum (sensu stricto, w tym jednak Polygonella)






Persicarieae

Fagopyrum





Bistorta




Aconogonon



Koenigia





Persicaria





Gatunki flory Polski[5]
Pozostałe gatunki (wykaz niepełny)[8]

Przypisy

  1. ↑ Stevens P.F.: Caryophyllales (ang.). Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2012-10-19].
  2. ↑ Index Nominum Genericorum (ING) (ang.). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2012-10-19].
  3. ↑ a b c d e f g Persicaria (ang.). W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-10-19].
  4. ↑ a b c d e f g Persicaria (ang.). W: Flora of Pakistan [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-10-19].
  5. ↑ a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  6. ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 138. ISBN 978-83-925110-5-2.
  7. ↑ a b c Gabriele Galasso, Enrico Banfi, Fabrizio De Mattia, Fabrizio Grassi, Sergio Sgorbati, Massimo Labra. Molecular phylogeny of Polygonum L. s.l. (Polygonoideae, Polygonaceae), focusing on European taxa: preliminary results and systematic considerations based on rbcL plastidial sequence data. „Atti Soc. it. Sci. nat. Museo civ. Stor. nat. Milano”. 150 (I), s. 113–148, 2009 (ang.).
  8. ↑ a b Genus: Persicaria (ang.). W: Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2012-10-19].
  9. ↑ Persicaria Miller sect. Tovara (ang.). W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-10-28].
  10. ↑ Persicaria Miller sect. Cephalophilon (ang.). W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-10-28].
  11. ↑ Chong-Wook Park. Flavonoid Chemistry of Polygonum Sect. Echinocaulon: A Systematic Survey. „Systematic Botany”. 12, 1, s. 167–179, 1987.
  12. ↑ Chong-wook Park. Nomenclatural changes in Polygonum section Echinocaulon (Polygonaceae). „Brittonia”. 38, 3, s. 217–219, 1986. DOI: 10.2307/2807341.
  13. ↑ Sang-Tae Kim, Michael J. Donoghue. Molecular phylogeny of Persicaria (Persicarieae, Polygonaceae). „Systematic Botany”. 33(1), s. 77–86, 2008.
  14. ↑ Schuster, Tanja M., Wilson, Karen L., Kron, Kathleen A.. Phylogenetic relationships of Muehlenbeckia, Fallopia, and Reynoutria (Polygonaceae) investigated with chloroplast and nuclear sequence data. „International Journal of Plant Sciences”. 172, 8, s. 1053(14), 2011 (ang.).
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Persicaria: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
src= Rdest ziemnowodny (sect. Persicaria) src= Persicaria capitata (sect. Cephalophilon) src= Kolczasta łodyga Persicaria perfoliata (sect. Echinocaulon)

Persicaria – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych. Jego ujęcie systematyczne jest różne u różnych autorów. Dawniej zaliczane tu rośliny włączane były do rodzaju rdest (Polygonum). Współcześnie do rodzaju Persicaria w zależności od ujęcia należy ok. 100 do 150 gatunków. Występują one niemal na całym świecie. W Polsce rośnie w stanie dzikim 8 gatunków. W polskojęzycznych publikacjach należące do tego rodzaju rośliny tradycyjnie określane są jako „rdesty”. Wyjątkowo rodzaj nazywany jest polską nazwą „persikaria”, jednak brak źródeł dla odpowiednich nazw gatunkowych.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL
EOL é hospedado por: