Triticum monococcum L.

Pszenica samopsza (Triticum monococcum L.) — gatunek zbóż z rodziny wiechlinowatych. Gatunek uprawiany dawniej na obszarach od Atlantyku po Persję. Zasięg naturalny obejmuje region Kaukazu, Iran, Afganistan, Azję Mniejszą, Bałkany i Krym^[3]. Dzisiaj, jako gatunek mało plenny, jest uprawiany rzadko na górzystych terenach Zakaukazia.

Morfologia

Łodyga

Słoma bardzo delikatna.

Kwiaty

Zebrane w wąskim spłaszczonym kłosie. Kłos ościsty, dwurzędowy z bródką.

• Kwitnące kłosy.

• Dojrzewające kłosy.

• Ziarniaki

Systematyka i zmienność

Synonimy^[2]: Aegilops hordeiformis Steud., Agropyron pubescens (M.Bieb.) Schischk., Crithodium monococcum (L.) Á.Löve, Nivieria monococca (L.) Ser., Triticum hornemannii Clemente, Triticum pubescens M.Bieb., Triticum sinskajae Filat. & Kurkiev, Triticum spontaneum Flaksb., Triticum tenax Hausskn.

Wyróżniane są dwa podgatunki^[3] (The Plant List traktuje je jako synonimy gatunku^[2]):

• Triticum monococcum subsp. aegilopoides (Link) Thell. – forma dzika,
• Triticum monococcum subsp. monococcum – podgatunek typowy, znany tylko w uprawie.

Zastosowanie

Pszenica samopsza w uprawie

Aby ziarno mogło nadawać się do spożycia, musi zostać poddane łuskaniu (oraz ewentualnie bieleniu).

Przypisy

Bibliografia

1. Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1966